در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)

در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)0%

در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه) نویسنده:
محقق: علی عطائی اصفهانی
مترجم: علی عطائی اصفهانی
گروه: شرح و تفسیر قرآن

در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)

نویسنده: آیت الله جعفر سبحانی
محقق: علی عطائی اصفهانی
مترجم: علی عطائی اصفهانی
گروه:

مشاهدات: 16358
دانلود: 2526

در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 26 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 16358 / دانلود: 2526
اندازه اندازه اندازه
در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)

در سرزمین تبوک (تفسیر سوره ی توبه)

نویسنده:
فارسی

سوره توبه از سوره هاى مدنى است، در این سوره سه موضوع عمده مورد توجه بوده که براساس آنها این سوره به نام هاى «توبه»، «برائت» و «فاضحه» خوانده مى شود. بخش عمده اى از آیات آغازین سوره به «برائت» و بیزارى از مشرکان و بت پرستان و نادیده گرفتن پیمان هاى آنان اختصاص یافته است. آیات دیگرى به خیانت هاى گروهى از منافقان و افشاى اسرار شبکه جاسوسى آنها و فضاحت آنان اشاره مى کند و آیاتى نیز به سرگذشت «توبه» گروهى از مهاجر و انصار که از جهاد سرباز زدند و بعد توبه کردند، مى پردازد. البته به موضوعات دیگرى مانند عقاید اهل کتاب و احکام اسلامى درباره آنان و مبارزه با آنها، جهاد، سال و ماه اسلامى و اخلاق رسول خدا نیز توجه شده است.

پی نوشت ها :

1. احبار جمع «حبر». به معناى دانشمند است و غالباً در علماى یهود به كار مى رود.

2. توبه (9) آیه 30.

3. مائده (5) آیه 72.

4. مائده (5) آیه 73.

5. مدرك ما براى نقل این مطالب، نسخه عربى انجیل است كه در سال 1811 میلادى چاپ شده است.

6. انجیل یوحنا، فصل 14.

7. همان، فصل 8.

8. انجیل متى، فصل 28.

9. مائده (5) آیه 75.

10. بقره (2) آیه 257.

11. اعراف (7) آیه 157.

12. تغابن (64) آیه 8.

13. نساء (4) آیه 174.

14. مائده (5) آیه 15.

15. مائده (5) آیه 44.

16. مائده (5) آیه 46.

17. براى اطلاع كامل از مدارك این موضوع، ر. ك: رشیدى، جامع التواریخ، ج 2؛ عباس اقبال، تاریخ ایران.

18. گاهى گفته مى شود كه منظور از «لیظهَرَه» این است كه خداوند پیامبر خود را بر تمام رموز آیین و اسرار آن آگاه سازد و مبناى این تفسیر این است كه ضمیر"لیظهَرَه» به «رسول» برمى گردد؛ نه به «دین حقّ". در این كه كلمه «اظهر» به معناى اطلاع دادن به كار مى رود مورد شك نیست چنان كه مى فرماید: «فَلَمّانَبَّأت به وَأَظهَرَهُ اللَّهُ عَلَیه عَرَّفَ بَعضَهُ وَأَعرَضَ عَن بَعض» (تحریم 66 آیه 3) ، ولى گفتار مزبور از دو نظر قابل ملاحظه است: 1. با بودن مرجع نزدیك، ارجاع ضمیر به مرجع دور چندان مناسب نیست. 2. جمله"لیظهَرَه» به منزله جمله «وَ اللَّهُ مَتمُّ نُوره» است كه در آیه جلوتر آمده است و بدون شك مقصود از اتمام نور، همان پیروزى است.

19. مائده (5) آیه 62.

20. انعام (6) آیه 91.

21. ر. ك: مائده (5) آیات 62 و 63.

22. توبه (9) آیه 103.

23. فرقان (25) آیه 67.

24. اسراء (17) آیه 29.

25. بقره (2) آیه 3.

26. بقره (2) آیه 274.

27. معارج (70) آیات 24 و25.