بار الها؛ بر محمد و اهل بيت او درودى پيوسته نثار كن؛ و آقاى ما، صاحب اختيار ما، پيشواى خوب ما، مولاى ما، صاحب زمان ما، پناه مردم و موجودات روزگار ما، نجات بخش مخلوقات زمانه ما را به ما بنمايان؛ با گفتارى آشكار و دلائلى روشن، و هدايتگرى از گمراهى ها، و نجات بخشى از نادانى ها؛ و دستورات و نشانه هايش را آشكار ساز، پايه هايش را محكم گردان، ياريش را با عزت و نيرومند گردان، دوران زندگانيش را طولانى فرما، اعتبار و مقامش را گسترش بده، امر ولايتش را زنده كن، روشنى و نورش را ظاهر كن، دوريش را نزديك فرما، وعده اش را جامه عمل بپوشان و به عهد و پيمان او وفا كن، و زمين را به واسطه حضور و باقى ماندن طولانيش و پايندگى حكومت و دولتش، و بلندى و بلندمرتبگى اش مزين فرما.
مكانهاى حضورش را رفيع و والا كن، اركان حكومتش را قوى كن، روى مباركش را به ما بنمايان، تر و تازگى و شادمانى اش را آشكار ساز، درجه و رتبه اش را بالا ببر، كلمه او را آشكار كن، فراخوانى او را عزت مند گردان، خواسته هايش را به او عطا كن، اى پروردگار من؛ به آرزوهايش به طور كامل برسان، مقام و منزلتش را شرافتمند كن، و گرامى داشت او را عظيم گردان، مومنان را به وسيله او عزت مند كن، سنت هاى رسولان را به وسيله او زنده كن، منافقان را به وسيله او خوار ساز، و زورگويان را به وسيله او هلاك كن.
و او را از ستم حسودان كفايت كن، و او را از شر حيله گران پناه بده، اراده و تصميم ستمكاران را از او دور كن، با سپاهيانى از فرشتگانى كه علامت دارند ياريش كن، و بر تمامى دشمنان دينت او را چيره و مسلط فرما. هر كسى را كه زورگوى عنادپيشه است به واسطه آن حضرت نابود كن، هر آتش افروخته اى را با شمشير او خاموش كن، دستورش را در تمام جاها نافذ گردان و عملى كن؛ با پادشاهى او، هر سلطنتى را ايجاد كن، بت پرستان را به واسطه او نابود كن، و اهل قرآن و ايمان را با او شريف گردان، و او را بر تمام دين ها چيره گردان و نمودار كن؛ و تمام دشمنانش را بيچاره و رسوا كن، و هر كه او را هدف بگيرد و قصد سوء كند خوار گردان، و هر كس حق او را انكار كرد مستاءصل و درمانده گردان، و هركس منكر صداقت او شد يا دستورش را ضعيف و كوچك به حساب آورد، و در فكر از بين بردن يادش باشد، و در جهت خاموشى نورش تلاش كند را وامانده و بدبخت گردان.
بار الها؛ با نور و روشنى او هر تاريكى را به روشنى بدل كن، و هر غم و اندوهى را برطرف گردان، و پيشاپيش او، رعب و وحشت را بفرست؛ دل و قلب مومنان را به وسيله او محكم و پايدار گردان، و پيروزى در جنگ را به او برپا دار؛ و او را همان قيام كننده اى كه همه آرزويش را دارند، و برترين وصى و جانشينان و به عنوان پيشواى مورد انتظار و عدالت مند امتحان پس داده، قرارش بده، و به وسيله او زمين را - كه پر از ستم هاى آشكار و پنهان است - پر از عدل و داد گردان؛ و در مورد انجام چيزهايى كه سرپرستى و جانشينى و رعايتش را به او واگذار نموده اى يارى كن تا به انجام رساند، و در نتيجه حكم و حكومت او را بر هر دستورى فايق آيد، و با حقيقتش هر گمراهى را هدايت فرمايد.
بار الها؛ با آن ديده هميشه بيدارت كه خواب برايش مفهوم و معنا ندارد، او را حراست و نگهبانى كن؛ او را در كنف ركن ركين و محكم خود كه شكسته نمى شود در آور؛ با عزت پايدارت كه چيزى بر آن چيره نشود، عزت مندش كن. مرا نيز - اى خداى من - از جمله لشكريان و در شمار ياران او، و جزو انصار و كمك رسانان جبهه اش و سرداران سپاهش و شيعيان و دنباله روان او قرار بده. و طعم شادى و سرور او را به من بچشان، و لباس طراوت بهجتش را به من بپوشان، و مرا به حضورش برسان، تا در بين ركن و مقام و در كنار خانه محترمت نزد او باشم و با او بيعت كنم و پيمانى را كه با او بستم بر آن تاكيد ورزم. بار پروردگارا؛ مرا توفيق بده براى انجام فرمان او، و منزل گرفتن در خدمت او، و درنگ كردن و ماندن در دولت او، و دورى گزيدن از نافرمانى او. خدايا؛ اگر پيش از تشكيل حكومت او مرا ميراندى، از كسانى قرار ده - اى پروردگار من؛ - كه در زمان بازگشت او باز مى گردند، و در دولت او فرمانروا مى شوند، و در ايام حكومت او قدرتمند مى شوند، و در زير پرچم هاى او درمى آيند، و در زمره او محشور مى شوند، و چشم شان به ديدارش روشن مى شود. اين همه را با فضل و احسان و كرامت و منت بخشى خودت انجام بده. راستى، تو داراى فضل با عظمت، منت ديرينه، و نيكويى و احسان بزرگوارانه هستى.
سپس دوازده ركعت نماز (شش نماز دو ركعتى)، در همان جايى كه هستى بجا مى آورى، و در آن هر سوره اى كه خواسته باشى قرائت نموده و ثوابش را به آن حضرت ارواحنا فداه هديه مى كنى. و پس از سلام هر دو ركعت نماز، تسبيح حضرت فاطمه زهراعليها‌السلام
را انجام داده، سپس مى گويى:
(
اللهم أنت السلام و منك السلام و إليك يعود السلام حينا ربنا منك بالسلام اللهم إن هذه الركعات هدية مني إلى وليك و ابن وليك و ابن أوليائك الإمام ابن الأئمة الخلف الصالح الحجة صاحب الزمان فصل على محمد و آل محمد و بلغه إياها و أعطني أفضل أملي و رجائي فيك و في رسولك صلواتك عليه و على آله أجمعين
)
بار الها؛ تو، سلام هستى، و سلام و سلامتى، تنها از توست، و سلام به سوى تو برمى گردد؛ پروردگار ما؛ سلامى از خودت، به ما هديه كن. بار الها؛ اين چند ركعت نماز، هديه اى از جانب من به ولى و دوست تو و فرزند وليت و فرزند اولياى راستينت است؛ همان پيشوايى كه فرزند پيشوايان دين است، جانشين شايسته، حضرتحجت و صاحب زمانه مى باشد.
پس، بر محمد و آل محمد درود فرست؛ و اين نمازها را به آن حضرت برسان؛ و به من نيز برترين آرزو و اميدم به تو و رسولت و امام زمان؛ را عطا كن؛ درودهاى بى كران تو بر حضرت رسول و تمام آل او نثار باد.
سيد بزرگوار جناب سيد بن طاووس رحمة الله مى فرمايد: پس از نماز، دعاى مشهورى را كه در زمان غيبت حضرت قائم ارواحنا فداه، خوانده مى شود، بخوان.
توسل به امام هادى و امام عسكرىعليهما‌السلام
نماز امام هادىعليه‌السلام
نماز امام هادىعليه‌السلام
دو ركعت است: در ركعت اول سوره حمد و «يس» و در ركعت دوم سوره حمد و «الرحمن» خوانده مى شود. دعاى آن حضرت اين گونه است:
(
يا بارّ يا وصول يا شاهد كلّ غائب و يا قريب غير بعيد و يا غالب غير مغلوب و يا من لا يعلم كيف هو الا هو يا مَن لا تبلغ قدرته اءساءلك.
اللهم باسمك المكنون المخزون المكتوم عمّن شئت الطّاهر المطهِّ المقدّس النّور التّامّ الحىّ القيّوم العظيم نور السماوات و نور الاءرضين عالم الغيب و الشّهادة الكبير المتعال العظيم صل على محمد و آل محمد.
)
دعاى قنوت امام هادىعليه‌السلام
دعاى قنوت امام هادىعليه‌السلام
از اين قرار است:
(
اللهم مناهل كراماتك بجزيل عطيّاتك مترعة، و اءبواب مناجاتك لمَن اءمّك مشرعة، و عطوف لحظاتك لمَن ضرع اليك غير منقطعة، و قد اُلجم الحذار، و اشتدّ الاضطرار، و عجز عن الاءصطبار اءهل الانتظار. و اءنت اللهم بالمرصد من المُكّار، و غير مهمل مع الامهال، و الّلائذ بك آمن، و الرّاغب اليك غانم، و القاصد.
اللهم لبابك سالم. اللهم فعاجل مَن قد امتزّ فى طغيانه، و استمرّ على جهالته لعقباه فى كفرانه، و اءطعمه حلمك عنه فى نيل ارادته، فهو يتسرّع الى اءوليائك بمكارهه، و يواصلهم بقبائح مراصده، و يقصدهم فى مظانّهم باءذيّته.
اللهم اكشف العذاب عن المومنين، و ابعثه جهرة على الظالمين.
اللهم اكفف العذاب عن المستجيرين، وَاصبُبهُ على المغيِّرين.
اللهم بادر عصبة الحقّ بالعون، و بادر اءعوان الظّلم بالقَصم.
اللهم اءسعدنا بالشكر، وامنحنا النّصر، و اءعذنا من سوء البدر و العاقبة و الختَرِ.
)
بار الها! چشمه هاى كرامت و بزرگوارى تو، با بخشش هاى شايانت پرآب است؛ درهاى مناجات و رازگويى تو، براى هركسى كه قصد ديدارت را داشته باشد باز است؛ نگاه هاى مهربانه ات پيوسته به كسانى كه در نهايت خوارى و فروتنى به درگاهت روى آورده اند مى رسد؛ اين در حالى است كه ترس و هراس به نهايت و اضطرار و سردرگمى و بيچارگى شديد گشته، و منتظران نيز از صبر بيشتر ناتوان شده اند.
خدايا! تو در كمين گاه حيله گران هستى، و با وجود مهلت هايى كه مى دهى ولى كار را رها نكرده اى؛ تنها، هر كس به تو تكيه كند در آرامش و امنيت است، و هر كس مشتاق تو باشد بهره مند است. و تنها هر كس - خدايا - به قصد رسيدن به درگاهت حركت كند، سالم مى ماند.
بار الها! مجازاتت را زودتر به كسانى برسان كه سركشى را به نهايت رسانيده و از بس ناسپاسى كرده پيوسته نسبت به سرانجام خود در نادانى و بى خبرى به سر مى برد، و بردبارى تو، موجب طمع او نسبت به پيگيرى مقاصدش شده است و بدين جهت به سرعت نسبت به دوستان و اولياى تو بدى مى كند، و دام هاى زشت خود را پيوسته راه شان قرار مى دهد، و پيوسته در كمين است تا آزارشان دهد.
خداوندا! عذاب و كيفر خود را از مومنان برطرف كن و به صورت آشكار آن را بر ستمگران برانگيز.
بار الها! عذابت را از كسانى كه به تو پناه آورده اند باز دار، و بر سر تغييردهندگان بريز.
خدايا! با سپاسگزاريت ما را خوشبخت گردان، و پيروزيت را نصيب ما كن، و از بدى هاى شتابان، و بدى عاقبت، و فريفته شدن در امان دار.
توسل به امام هادىعليه‌السلام
اگر در شدائد سختى كه راه چاره را گم كرده ايد، از جمله مشكلاتى كه از اختلاف بين نزديكان فاميل يا كار و كسب پيش مى آيد كه در صورت ادامه جمع متلاشى مى گردد، بايستى به اهل بيتعليهم‌السلام
متوسل شد.
فرموده اند: اگر دچار بدخلقى، بدرفتارى يا ابتلا به فرزند، شوهر، خواهر، برادر، همسر و شريك ديگرى در زندگى شديد و پند و نصيحت كارگر نيفتاد و جز رنج و غصه نصيبى نداشتيد، هنگام صبح 110 صلوات به امام هادىعليه‌السلام
هديه كنيد و ظهر هم تكرار كنيد.
همچنين بعد از مغرب 130 مرتبه صلوات بفرستيد و هديه نماييد. نيمه شب - كه همه در خواب بودند - وضو گرفته، زير آسمان بعد از دو ركعت نماز حاجت، دعاى توسل به امام هادىعليه‌السلام
را بخوانيد، كف دست ها را به سوى زمين و پشت دستها را رو به آسمان باشد، با حال پريشان 290 مرتبه بگوييد:(
يا ابالحسن على بن محمد ادركنى
)
و هدايت او را كه گرفتار ناپسندى شده است از ذهن بگذرانيد.
نماز امام حسن عسكرىعليه‌السلام
نماز امام حسن عسكرىعليه‌السلام
چهار ركعت است: در دو ركعت اول بعد از حمد پانزده مرتبه سوره «اذا زلزلت» در دو ركعت دوم بعد از حمد پانزده مرتبه سوره توحيد خوانده شود و دعاى آن حضرت اين گونه است:
(
اللهم انّى اءساءلك باءنّ لك الحمد لا اله الا انت البدى ء قبل كلّ شى ء و اءنت الحى القيوم و لا اله الّا اءنت الّذى لا يذلّك شى ء و اءنت كلّ يوم فى شاءن لا اله الا اءنت خالق ما يرى و ما لا يرى العالم بكلّ شى ء بغير تعليم اءساءلك بآلائك و نعمائك باءنّك الله الرّبّ الواحد لا اله الا اءنت الرحمن الرّحيم و اءساءلك باءنّك الله لا اله الا انت الوتر الفرد الاحد الصّمد الّذى لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا اءحد و اءساءلك باءنّك الله لا اله الا انت اللّطيف الخبير القائم على كلّ نفس بما كسبت الرّقيب الحفيظ و اءساءلك باءنّك الله الاءوّل قبل كلّ شى ء و الآخر بعد كلّ شى ء و الباطن دون كلّ شى ء الضّارّ النّافع الحكيم العليم.
و اءساءلك باءنّك الله لا اله الا انت الحى القيوم الباعث الوارث الحنّان المنّان بديع السماوات و الاءرض ذوالجلال و الاكرام و ذوالطّول و ذوالعزّة و ذوالسّلطان لا اله الا اءنت اءحطت بكلّ شى ء علما و اءحصيت كلّ شى ء عددا صلّ على محمد و آل محمد.
اللهم صل و سلم و زد و بارك على الامامين الهمامين، السّيّدين السّندين، الفاضلين الكاملين، الباذلين العادلين العاملين، الاءورعين الاءطهرين، النّورين النّيّرين، و الشّمسين القمرين، الكوكبين الاءسعدين، وارثى المشعرين، و اءهلى الحرمين، كهفى التّقى، غوثى الورى، بدرى الدجى، طؤ دى النّهى، علمى الهدى، المدفونين بسرّ مَن رَاءى، كاشفى البلوى و المحن، صاحبى الجود و المنن، الامامين بالحقّ اءبى الحسن علىّ بن محمّد النّقىّ و اءبى محمد الحسن (صلوات الله و سلامه عليهما).
الصلاة و السلام عليكما يا اءبالحسن و يا اءبامحمد، و يا علىّ بن محمد و يا حسن بن علىّ، اءيّها النّقىّ الهادى و اءيّها الزّكىّ العسكرىّ، يابنى رسول الله، يابنى اءميرالمؤمنين، يا حجّتى الله على الخلق اءجمعين، يا سيدينا و مولَيَينا انّا توجّهنا و استشفعنا و توسّلنا بكما الى الله، و قدّمنا كما بين يدى حاجاتنا فى الدّنيا و الآخرة، يا وجيهين عندالله، اشفعا لنا عندالله بحقّكما و بحقّ جدّكما و بحقّ آبائكما الطّاهرين.
)
دعاى قنوت امام عسكرىعليه‌السلام
امام حسن عسكرىعليه‌السلام
در قنوت خود اين دعا را مى خواندند؛ هنگامى كه مردم قم از موسى بن بغا به آن حضرت شكايت كردند، حضرتش دستور فرمود كه اين دعا را در قنوت بخوانند:
(
الحمد لله شكرا لنعمائه و استدعاء لمزيده و استخلاصا له [ و استجلابا لرزقه ] و به دون غيره و عياذا به من كفرانه و إلحادا في عظمته و كبريائه حمد من يعلم أن ما به من نعمائه فمن عند ربه و ما مسه من عقوبته فبسوء جناية يده و صلى الله على محمد عبده و رسوله و خيرته من خلقه و ذريعة المؤمنين إلى رحمته و آله الطاهرين ولاة أمره اللهم إنك ندبت إلى فضلك و أمرت بدعائك و ضمنت الإجابة لعبادك و لم تخيب من فزع إليك برغبته و قصد إليك بحاجته و لم ترجع يد طالبه صفرا من عطائك و لا خائبة من نحل هباتك و أي راحل رحل إليك فلم يجدك قريبا أو وافد وفد عليك فاقتطعته عوائق الرد دونك بل أي محتفر من فضلك لم يمهه فيض جودك و أي مستنبط لمزيدك أكدى دون استماحة سجال عطيتك اللهم و قد قصدت إليك برغبتي و قرعت باب فضلك يد مسألتي و ناجاك بخشوع الاستكانة قلبي و وجدتك خير شفيع لي إليك و قد علمت ما يحدث من طلبتي قبل أن يخطر بفكري أو يقع في خلدي فصل اللهم دعائي إياك بإجابتي و اشفع مسألتي بنجح طلبتي اللهم و قد شملنا زيغ الفتن و استولت علينا غشوة الحبرة و قارعنا الذل و الصغار و حكم علينا غير المأمونين في دينك و ابتز أمورنا معادن الابن ممن عطل حكمك و سعى في إتلاف عبادك و إفساد بلادك اللهم و قد عاد فينا دولة بعد القسمة و إمارتنا غلبة بعد المشورة و عدنا ميراثا بعد الاختيار للأمة فاشتريت الملاهي و المعارف بسهم اليتيم و الأرملة و حكم في أبشار المؤمنين أهل الذمة و ولي القيام بأمورهم فاسق كل قبيلة فلا ذائد يذودهم عن هلكة و لا راع ينظر إليهم بعين الرحمة و لا ذو شفقة يشبع الكبد الحري من مسغبة فهم أولو ضرع بدار مضيعة و أسراء مسكنة و خلفاء كآبة و ذلة اللهم و قد استحصد زرع الباطل و بلغ نهايته و استحكم عموده و استجمع طريده و خذرف وليده و بسق فرعه و ضرب بحرانه اللهم فاتح له من الحق يدا حاصدة تصدع [ تصرع ] قائمه و تهشم سوقه و تجب سنامه و تجدع مراغمه ليستخفي الباطل بقبح صورته و يظهر الحق بحسن حليته اللهم و لا تدع للجور دعامة إلا قصمتها و لا جنة إلا هتكتها و لا كلمة مجتمعة إلا فرقتها و لا سرية ثقل إلا خففتها و لا قائمة علو إلا حططتها و لا رافعة علم إلا نكستها و لا خضراء إلا أبرتها اللهم فكور شمسه و حط نوره و اطمس ذكره و ارم بالحق رأسه و فض جيوشه و ارعب قلوب أهله اللهم و لا تدع منه بقية إلا أفنيت و لا بنية إلا سويت و لا حلقة إلا قصمت و لا سلاحا إلا أكللت و لا حدا إلا فللت و لا كراعا إلا اجتحت و لا حاملة علم إلا نكست اللهم و أرنا أنصاره عباديد بعد الألفة و شتى بعد اجتماع الكلمة و مقنعي الرءوس بعد الظهور على الأمة و أسفر لنا عن نهار العدل و أرناه سرمدا لا ظلمة فيه و نورا لا شوب معه و أهطل علينا ناشئته و أنزل علينا بركته و أدل له ممن ناواه و انصره على من عاداه اللهم و أظهر الحق و أصبح به في غسق الظلم و بهم الحيرة اللهم و أحي به القلوب الميتة و اجمع به الأهواء المتفرقة و الآراء المختلفة و أقم به الحدود المعطلة و الأحكام المهملة و أشبع به الخماص الساغبة و أرح به الأبدان اللاغية المتعبة كما الحجتنا بذكره و أخطرت ببالنا دعاءك له و وفقتنا للدعاء إليه و حياشة أهل الغفلة عنه و أسكنت في قلوبنا محبته و الطمع فيه و حسن الظن بك لإقامة مراسمه اللهم فأت لنا منه على أحسن يقين يا محقق الظنون الحسنة و يا مصدق الآمال المبطئة اللهم و أكذب به المتألين عليك فيه و اخلف به ظنون القانطين من رحمتك و الآيسين منه اللهم اجعلنا سببا من أسبابه و علما من أعلامه و معقلا من معاقله و نضر وجوهنا بتحليته و أكرمنا بنصرته و اجعل فينا خيرا تظهرنا له به و لا تشمت بنا حاسدي النعم و المتربصين بنا حلول الندم و نزول المثل فقد ترى يا رب براءة ساحتنا و خلو ذرعنا من الإضمار لهم على إحنة و التمني لهم وقوع جائحة و ما تنازل من تحصينهم بالعافية و ما أضبئوا لنا من انتهاز الفرصة و طلب الوثوب بنا عند الغفلة اللهم و قد عرفتنا من أنفسنا و بصرتنا من عيوبنا خلالا نخشى أن تقعد بنا عن اشتهار إجابتك و أنت المتفضل على غير المستحقين و المبتدئ بالإحسان غير السائلين فأت لنا من أمرنا على حسب كرمك و جودك و فضلك و امتنانك إنك تفعل ما تشاء و تحكم ما تريد إنا إليك راغبون و من جميع ذنوبنا تائبون اللهم و الداعي إليك و القائم بالقسط من عبادك الفقير إلى رحمتك المحتاج إلى معونتك على طاعتك إذ ابتدأته بنعمتك و ألبسته أثواب كرامتك و ألقيت عليه محبة طاعتك و ثبت وطأته في القلوب من محبتك و وفقته للقيام بما أغمض فيه أهل زمانه من أمرك و جعلته مفزعا لمظلوم عبادك و ناصرا لمن لا يجد ناصرا غيرك و مجددا لما عطل من أحكام كتابك و مشيدا لما رد [ دثر ] من أعلام دينك و سنن نبيك عليه و آله سلامك و صلواتك و رحمتك و بركاتك فاجعله اللهم في حصانة من بأس المعتدين و أشرق به القلوب المختلفة من بغاة الدين و بلغ به أفضل ما بلغت به القائمين بقسطك من اتباع النبيين اللهم و أذلل به من لم تسهم له في الرجوع إلى محبتك و من نصب له العداوة و ارم بحجرك الدامغ من أراد التأليب على دينك بإذلاله و تشتيت أمره [ جمعه ] و اغضب لمن لا ترة له و لا طائلة و عادي الأقربين و الأبعدين فيك منا منك عليه لا منا منه عليك اللهم فكما نصب نفسه غرضا فيك للأبعدين و جاد ببذل مهجته لك في الذب عن حريم المؤمنين و رد شر بغاة المرتدين المريبين حتى أخفى ما كان جهر به من المعاصي و أبدى ما كان نبذه العلماء وراء ظهورهم مما أخذت ميثاقهم على أن يبينوه للناس و لا يكتموه و دعا إلى أفرادك بالطاعة و إلا يجعل لك شريكا من خلقك يعلو أمره على أمرك مع ما يتجرعه فيك من مرارات الغيظ الجارحة بحواس [ بحواشي [ ] بمواشي ] القلوب و ما يعتوره من الغموم و يفزع عليه من أحداث الخطوب و يشرق به من الغصص التي لا تبتلعها الحلوق و لا تحنوا عليها الضلوع من نظرة إلى أمر من أمرك و لا تناله يده بتغييره و رده إلى محبتك فاشدد اللهم أزره بنصرك و أطل باعه فيما قصر عنه من اطراد الراقعين في جماك و زده في قوته بسطة من تأييدك و لا توحشنا من أنسه و لا تخترمه دون أمله من الصلاح الفاشي في أهل ملته و العدل الظاهر في أمته اللهم و شرف بما استقبل به من القيام بأمرك لدى موقف الحساب مقامه و سر نبيك محمدا صلواتك عليه و آله برؤيته و من تبعه على دعوته و أجزل له على ما رأيته قائما به من أمرك ثوابه و أبن قرب دنوه [ منزلته ] منك في حياته و ارحم استكانتنا من بعده و استخذاءنا لمن كنا نقمعه به إذا فقدتنا وجهه و بسطت أيدي من كنا نبسط أيدينا عليه لنرده عن معصيته و افترقنا بعد الألفة و الاجتماع تحت ظل كنفه و تلهفنا عند الفوت على ما أقعدتنا عنه من نصرته و طلبنا من القيام بحق ما لا سبيل لنا إلى رجعته و اجعله اللهم في أمن مما يشفق عليه منه و رد عنه من سهام المكايد ما يوجهه أهل الشنئان إليه و إلى شركائه في أمره و معاونيه على طاعة ربه الذين جعلتهم سلاحه و حصنه و مفزعه و أنسه الذين سلوا عن الأهل و الأولاد و جفوا الوطن و عطلوا الوثير من المهاد و رفضوا تجاراتهم و أضروا بمعايشهم و فقدوا في أنديتهم بغير غيبة عن مصرهم و خاللوا البعيد ممن عاضدهم على أمرهم و قلوا القريب ممن صد عن وجهتهم فأتلفوا بعد التدابر و التقاطع في دهرهم و قطعوا الأسباب المتصلة بعاجل حطام الدنيا فاجعلهم اللهم في أمن حرزك و ظل كنفك و رد عنهم بأس من قصد إليهم بالعداوة من عبادك و أجزل لهم على دعوتهم من كفايتك و معونتك و أمدهم بتأييدك و نصرك و أزهق بحقهم باطل من أراد إطفاء نورك اللهم و إملاء بهم كل أفق من الآفاق و قطر من الأقطار قسطا و عدلا و مرحمة و فضلا و اشكرهم على حسب كرمك و جودك و ما مننت به على القائمين بالقسط من عبادك و ادخرت لهم من ثوابك ما ترفع لهم به الدرجات إنك تفعل ما تشاء و تحكم ما تريد
)
سپاس و ستايش سزاوار خداوند است، از جهت شكرگزارى نعمت هايش، و درخواست فزون آن، و طلب رهايى به سبب آن نه غير آن، و پناه بردن به سبب آن از ناسپاسى او و انكار عظمت و كبريايى اش. ستايش كسى كه مى داند هر نعمتى دارد از پروردگارش است، و هر بدبختى و مجازاتى كه به او رسيده است از جنايت و بدكارى هاى خودش است.
خدا، بر محمد كه بنده و فرستاده اوست، و برگزيده الهى از بين مخلوقات مى باشد، و وسيله مومنان براى رسيدن به رحمت خداوند مى باشد - و نيز بر آل آن حضرت، درود پيوسته فرستد؛ خاندان پاكى كه امر و فرمان الهى را عهده دارند.
بار الها! به راستى كه تو، تشويق به فضل و احسانت كردى، و دستور دادى تو را بخوانند، و پاسخ مثبت خود را براى بندگانى كه دعا كنند تضمين نمودى؛ اگر كسى با اشتياق خود به تو پناه آورد و براى برآورده شدن حاجت خويش به درگاه تو روى آورد او را نااميد نمى كنى؛ دستى را كه به درخواست به سويت آمده است، خالى از بخشش و عطاى خود برنمى گردانى، و از هديه هاى خوبت محروم نمى گردانى، تا به حال، كدام كوچ كننده اى به سوى تو آمده است، و تو را نزديك نيافته است؟ يا كدام ميهمانى نزدت آمده كه او را رد كرده و پذيرايى ننموده اى؟ بلكه كدام كسى است كه فضل تو را كاوش كند و از سرچشمه جود و بخشش تو سيراب نگردد؟ و كدام كسى است كه در جستجوى فزونى از جانب تو باشد، دست خالى از بهره هاى تو برگردد؟
بار الها! و من با شوق و علاقه اى وصف ناپذير، به قصد حضرت تو آمدم؛ و با دست خواهش خود، درگاه فضل و فزون بخش تو را كوبيدم؛ و قلبم در نهايت بيچارگى و خاشعانه به مناجات و رازگويى با تو پرداخته است؛ و تو را بهترين واسطه خود براى شفاعت به سوى تو يافتم؛ و به خوبى مى دانم كه خواسته هاى نو و تازه ام را، پيش از آن كه از انديشه من بگذرد، يا در روان من بيفتد؛ مى دانستى. پس خداوندا دعايم را به اجابت برسان، و درخواستم را به دست يابى به خواهشم برآورده ساز.
بار الها! فتنه هاى گمراه كننده، ما را در بر گرفته است؛ و فرو رفتن در حيرت و سردرگمى بر ما چيره شده است؛ و خوارى و كوچكى، ما را در هم كوبيده است؛ و كسانى كه امين دين تو نيستند، حاكم بر ما شده اند؛ و امور ما به دست افرادى از معدن هاى ابنه افتاده از كسانى كه تعطيل كننده دستورات تو، و تلاش گر در جهت تلف كردن و نفله كردن بندگان تو، و خراب كردن و به فساد كشيدن شهرهاى تو هستند.
خدايا! پس از اين كه غنيمت ما را بعد از تقسيم ميان خود مايه چيرگى و استيلاى خويش قرار دادند؛ و پس از آن كه رياست حكومت را به ما دادى، آن را بر اساس مشورت خود به كسى ديگر دادند؛ و پس از آن كه برگزيده الهى بوديم به عنوان ارث آنها شديم.
بدين سان، وسايل لهو و لعب و خوشگذرانى با پول و نصيب يتيمان و بيوه زنان از بيت المال خريدارى شد، و اهل ذمّه، حاكم و فرمانرواى مومنان راستين شدند؛ و فاسقان هر قبيله اى، سرپرست امور آنها شدند، ديگر در اين شرايط نه كسى بود تا ايشان را از نابود شدن و هلاكت نجات بخشد؛ و نه سرپرستى كه مراعات شان كند و با ديده رحمت به سوى ايشان بنگرد؛ و نه كسى پيدا شد تا دلش بسوزد و جگر سوزان آنها را از گرسنگى نجات بخشد و سير كند! بدين سان، آنان در سرايى تباه شده با خوارى بسر مى بردند؛ و اسيرانى بيچاره و جانشينانى غم و اندوه و خوارشده گشتند.
بار الها! در واقع، زمان برداشت كشتزار باطل و نادرستى فرارسيد، و به نهايت رسيد و پايه و ستونش محكم شد و رانده شدگانشان گردآورى شدند، و نسل شان زياد شد، و شاخ و برگ دواندند، و پايه هاى حكومت شان استوار و مستقر گرديدند.
بار الها! دست توانايى از حق را براى بركندن ريشه و اساس باطل آماده ساز؛ تا بازارش را كساد، و بزرگانش را ريشه كن كن، و دماغ شان را به خاك بمالد؛ تا در نتيجه، باطل مجبور شود چهره زشتش را پنهان كند، و حق و حقيقت نيز چهره زيبا و نيكوى خود را آشكار گرداند.
خدايا! تمام ستون و پايه هاى باطل را در هم بشكن؛ تمام سپرهايش را دريده، و اجتماع كلمه و اتحادش را پراكنده، و لشكر سنگينش را بى ارزش (و خلع سلاح) فرما، تمام پايه هاى بلند و برترى اش را به زير كشيده، و تمام علم ها و پرچم هاى برافراشته اش را سرنگون، و تمام سبزه زارهايش را خشك كن.
خدايا! خورشيد باطل را تاريك و خاموش گردان، و روشنى اش را از بين ببر، و يادش را به فراموشى بسپار؛ به واسطه حق و حقيقت، سرش را بيفكن؛ و سپاهيانش را پراكنده ساز؛ و دل هاى باطل پرستان را پر از رعب و وحشت كن.
خدايا! هيچ باقى مانده اى از باطل وامگذار، و همه را نابود ساز؛ تمام ساختمان هايش را با خاك يكسان كن؛ تمام حلقه هاى محاصره آنها را بشكن؛ تمام سلاح هاى باطل را بى اثر كن؛ تمام تيزى هاى شان را كند كن؛ تمام چارپايان شان را نابود و بيچاره كن؛ و تمام پرچم دارانشان را بر زمين بزن.
خدايا! به ما بنمايان كه ياران باطل، پس از آن كه از يكديگر جدا نمى شدند به بردگى رفته اند؛ و پس از آن كه با يكديگر هم سخن و هم پيمان شده بودند، پراكنده گشته اند؛ و بعد از غلبه و چيرگى بر امت، سرافكنده و خوار شده اند.
خدايا! روز عدل و دادگرى را به ما آشكار كن، و آن را به ما بنمايان در حالى كه پاينده است و هيچ تاريكى در آن نيست، و روشنيش را بدون هيچ شائبه اى به ما نشان بده. و از باران هميشگى آن بر ما نازل، و بركتش را به ما برسان، و هر كسى قصد بدى راجع به او دارد به او بشناسان، و بر تمام دشمنانش پيروز گردان.
بار الها! حق را آشكار كن، و صبح و پايان تاريكى ها و سرگردانى ها را برسان.
خدايا! به وسيله او قلب هاى مرده را زنده گردان، و گرايش هاى پراكنده را گرد هم آور، و نظرات متفاوت را يكى كن، و حدود تعطيل شده ات را برپا دار، و دستورات دينى واگذشته شده ات را دوباره به جريان بينداز، و گرسنگان را سير گردان و بدن هاى رنجيده و سختى كشيده را به راحتى برسان همان گونه كه زبان ما را به ياد او گويا كردى، و بر قلب ما گذراندى كه تو را به خاطر او فرابخوانيم و دعايش كنيم، و موفق مان گرداندى تا مردم را به سوى او فرابخوانيم، و غافلان را از او دور كنيم؛ محبت و دوستى نسبت به او را در دل ما سكونت دادى، و اشتياق فراوان به او را در قلب ما قرار دادى، و خوش گمانى به خودت نسبت به برپا شدن دولت او را در دل مان گذاشتى.
بار الها! بهترين يقين نسبت به او را به ما بده؛ اى تحقق بخش خوش گمانى ها! اى راست آورنده آرزوهاى درونى!
بار الها! به وسيله او كسانى را كه در مورد او عليه تو حكم مى كنند، تكذيب كن؛ و به واسطه او گمان هاى كسانى را كه از رحمت تو نااميد و از او مايوس اند، نادرست گردان.
خدايا! ما را يكى از سبب ها و يكى از علم ها و نشان هاى هدايتش، و يكى از پناهگاه هايش، قرار ده؛ و چهره هاى ما را به واسطه زينت بخشيدن او زيبا گردان؛ و ما را با ياريش مورد اكرام و احترام قرار بده و خير و نيكى در ما قرار ده تا به وسيله آن ما را در نظر او قرار دهى؛ و ما را مورد شماتت و سرزنش كسانى كه به نعمت هاى ما حسادت مى ورزند، و در كمين پشيمان شدن و گرفتار شدن مان و نازل شدن عقوبت ها هستند قرار مده.
پروردگارا! تو به خوبى مى بينى كه دل ما پاك است، قلب مان از پنهان كردن كينه اى نسبت به افراد خالى است، و آرزوى گرفتارى و نابودى شان را نيز نداريم؛ و مى بينى آنچه را كه بر ايشان نازل مى شود از حفظ شدن آنان به وسيله عاقبت؛ و در مقابل، آنان در كمين نشسته اند تا فرصتى عليه ما به دست آورند، و غافلگيرانه بر ما هجوم آورند.
بار الها! خودت را از راه خويشتن مان به ما شناساندى و عيب ها و زشتى هايى كه ما داشتيم به ما نشان دادى به گونه اى كه ترسيديم نگذارند به پاسخ گويى آشكار تو دست يابيم. اين در حالى است كه تو به كسانى كه استحقاق ندارند مهربانى و فضل و بخشش مى كنى؛ و نسبت به كسانى كه درخواست نيز نمى كنند، خودت شروع به احسانى و نيكى مى كنى. بدين سان، كار ما را بر حسب كرامت و بزرگوارى، سخاوت، فضل و منت نهادنت، درست كن. همانا، تو هر كارى بخواهى انجام مى دهى؛ و به هر چه اراده كنى، حكم مى كنى. ما به سوى تو اشتياق داريم، و از تمام گناهان مان توبه مى كنيم.
بار الها! همان كسى را كه تنها به سوى تو فرامى خواند، و از بين بندگانت براى برقرارى عدل و داد دست به قيام مى زند، و خود را نيازمند رحمتت مى داند، و احتياج به كمك تو براى فرمان برداريت دارد؛ همان كسى كه ابتداءا نعمتت را به او مرحمت كردى، و لباس هاى كرامت و بزرگوارى خود را بر او پوشانيدى، و دوست داشتن فرمان برداريت را بر دلش افكندى، و از روى محبتت جايگاهش را در قلب ها محكم گردانيدى، و موفق كردى كارهايى را كه مردم زمانه از انجامش خوددارى كرده اند، انجام دهد؛ و او را گريزگاه و پناه گاهى براى بندگان ستمديده ات، ياور كسانى كه جز تو ياورى نيافته اند، تازه كننده احكام تعطيل شده و فراموش شده قرآنت، و محكم كننده و برپاكننده سنت ها و روش هاى كنارزده شده پيامبرت - كه درود و سلام و رحمت و بركت هاى تو بر او و آل او باد - قرار دادى.
خدايا! بدين جهت ها، او را در پناه گاهى قرار ده تا از شر متجاوزان در امان باشد؛ و دل هايى را كه از ستم ستمگران دچار اختلاف گشته به سبب او روشن گردان؛ و او را به برترين چيزهايى برسان كه قيام كنندگان براى عدالت - در بين پيروان پيامبرانت - بدان ها دست يافته اند.
خدايا! كسانى كه سهمى براى بازگشت به محبت خودت براى ايشان قرار نداده اى را به دست آن حضرت خوار و ذليل گردان و نيز كسانى را كه بناى دشمنى با او دارند خوار كن سنگ عذاب نابودكننده ات را به طرف تمام كسانى كه قصد دارند با فساد كردن و تباهى دين او را به خوارى و بيچارگى بكشانند و امورش را پراكنده كنند رها كن.
خدايا! غضب نما براى شخصى كه طلب كننده خونى براى او نباشد و قوت توانگرى براى او نباشد و دشمنى مى كند با نزديكان و دوران تو اين كارها را به عنوان منتى از تو بر او مى دانيم، نه اين كه او بر تو منتى داشته باشند.
بار الها! همان گونه كه جان خويش را به خاطر تو در تيررس مخالفان قرار داد، و سعى نيكو نموده است به بذل خون خود از براى دفع نمودن از حريم مومنان؛ و در ردّ شرّ و بدى ستم كاران، بى دين شدگان و شك كنندگان؛ تا جايى كه گناهانى كه آشكار شده بود پنهان كرد و چيزهايى را آشكار كرد كه دانشمندان دينى پيمان داده بودند آن چيزها را براى مردم تبيين و روشن كنند و كتمان نكنند؛ ولى آن امور را به فراموشى سپرده بودند! و مردم را تنها به فرمان بردارى از تو فراخواند، و اين كه كسى از مخلوقات را براى تو شريك قرار ندهد و دستورش را برتر از دستور تو قرار ندهد.
افزون بر آن چه گفته شد، تلخى سختى ها و رنج هاى خشمى را كه قلب را مجروح مى كند، جرعه جرعه مى نوشد؛ غم هايى را كه پيوسته به او مى رسد، تحمل مى كند؛ امور دردناكى كه تازه به او مى رسد كه هر لحظه تازه تر مى شود؛ غصه هايى كه در گلوى ماند و از حلقوم فرونمى رود، و پهلوى انسان توان تحملش را ندارد؛ تحمل مى كند. اين ها در هنگامى است كه به دستورى از دستورات و كارهاى تو مى نگرد، ولى دستش كوتاه است و نمى تواند آن دستور دگرگون شده را تغيير دهد و آن گونه كه تو دوست دارى قرارش دهد.
خدايا! با ياريت پشتش را محكم گردان، و توانايى اش بده آنچه را نتوانسته انجام دهد از دور كردن خوشگذران ها در راه حمايت تو، و نيروى او را از جهت باز شدن دستش با تاييد خودت افزايش بده، ما را از انس گرفتن با او مگريزان (به وحشت مينداز)، آرزويش را - كه درستى و اصلاح فراگير امور مردمش و عدالت آشكار در بين شان است - بر باد مده و نااميدش مساز.
خدايا! هنگام حساب و كتاب بندگانت، جايگاه او را به خاطر برپايى حكومت راستينت، شرافت مند گردان؛ پيامبرت حضرت محمد را - كه درود تو بر او و آل او باد - با ديدن آن بزرگوار و كسانى كه فراخوانيش را پذيرفته و دنباله روش بوده اند؛ شادمان گردان و به خاطر اين كه به دستور تو قيام كرده و دستوراتت را اجرا مى كنند، ثوابش را افزون و شايسته گردان؛ در زمان زندگانيش نيز او را نزديك و نزديك خود بگردان، و به بيچارگى و بدبختى ما پس از او رحم كن.
(خدايا!) به ما رحم كن آن گاه كه پس از گم كردن روى مبارك او، مجبور به فروتنى در برابر كسانى شويم كه با او نابودشان مى كرديم؛ و كسانى كه ما بر ايشان مسلط شده بوديم تا آنها را از نافرمانى آن حضرت بازداريم، بر ما پس از او مسلط شوند؛ رحم كن بر ما كه پس از هماهنگى و دوستى و گرد آمدن در زير سايه حمايت او، دوباره پراكنده شويم؛ بر ما رحم كن كه هنگام از دست دادن، حسرت و تأسف بخوريم كه نتوانستيم او را يارى كرده و در پى برپايى حق برآييم؛ بدان جهت كه قادر به بازگرداندن او نيستيم.
خدايا! او را در امان از چيزهايى بدار كه برايش مى ترسيم؛ تيرهاى نيرنگى را كه كينه توزان و بدخواهانش به سوى او (و وزيران و كمك رسانان او در راه فرمان بردارى از پروردگارش) پرتاب مى كنند؛ همان مددكارانى كه آنان را اسلحه، دژ، پناهگاه و مونس آن حضرت قرار داده اى؛ همان عزيزان و ياورانى كه از خانواده و فرزندانشان دست كشيده، و وطن را ترك كردند، و از بستر و خواب آرام گذشتند، و تجارت ها و بازرگانى خود را رها كردند، و به كسب و كار خويش ضرر و زيان وارد كردند؛ و بدون پنهان شدن از شهرشان در مجالس و محافل عمومى و مهم شان پيدايشان نشد؛ و با افرادى كه نسبتى نداشتند، به خاطر كمك و ياريشان در كارشان، رابطه دوستى برقرار كردند؛ و نزديكانى را كه سد راه شان مى شدند، كنار گذاشتند؛ و پس از آن همه اختلاف و دشمنى و قطع رابطه در روزگارشان، گروهى تشكيل دادند؛ و همه وسيله هايى را كه به خار و خاشاك زودگذر دنيا بسته شده بود از بيخ و بن بركندند.
بار الها! بدين ترتيب، ايشان را در امان نگهداريت، و سايه حمايت خودت قرار بده؛ و بدى و شر هر يك از از بندگانت را كه قصد دشمنى با آنان را دارد، از ايشان برگردان؛ و به خاطر فراخوانيشان به سوى تو، سرپرستى خويش را براى آنها زياد كن؛ و با توفيق و يارى و پيروزيت، حمايت شان كن؛ و به وسيله حقيقتى كه دارند باطل را از كسانى كه قصد خاموش كردن نور تو را دارند، نابود گردان.
بار الها! به وسيله ايشان، تمام افق هاى هستى، و تمام گوشه ها و اقطار جهان را، پر از داد و عدل و رحم و مهربانى و احسان خودت گردان، و بر حسب كرامت و سخاوت مندى و منت هايى كه نسبت به بندگان عدالت مندت دارى، به ياران آن حضرت نيز پاداش بده؛ و با ثواب هايى كه براى شان ذخيره كرده اى، درجه ايشان را بالاتر ببر؛ به راستى كه تو هر چه را بخواهى انجام مى دهى، و آنچه را اراده كنى، حكم مى فرمايى.
در كتاب «بلد الامين» اين عبارت نيز وجود دارد:
(
و صلى الله على خيرته من خلقه محمد و آله الأطهار اللهم إني أجد هذه الندبة حيث امتحت دلالتها و درست أعلامها و عفت إلا ذكرها و تلاوة الحجة بها اللهم إني أجد بيني و بينك مشتبهات تقطعني دونك و مبطئات أقعدتني عن إجابتك و قد علمت أن عبدك لا يرحل إليك إلا بزاد و أنك لا تحجب عن خلقك إلا أن تحجبهم الأعمال دونك و قد علمت أن زاد الراحل إليك عزم إرادة يختارك بها و يصير بها إلى ما يؤدي إليك اللهم و قد ناداك بعزم الإرادة قلبي و استبقني نعمتك بفهم حجتك لساني و ما تيسر لي من إرادتك اللهم فلا أختزلن عنك و أنا أؤمك و لا أختلجن عنك و أنا أتحراك اللهم و أيدنا بما تستخرج به فاقة الدنيا من قلوبنا و تنعشنا من مصارع هوانها و تهدم به عنا ما شيد من بنيانها و تسقينا بكأس السلوة عنها حتى تخلصنا لعبادتك و تورثنا ميراث أوليائك الذين ضربت لهم المنازل إلى قصدك و آنست وحشتهم حتى وصلوا إليك اللهم و إن كان هوى من هوى الدنيا أو فتنة من فتنتها علق بقلوبنا حتى قطعنا عنك أو حجبنا عن رضوانك أو قعد بنا عن إجابتك اللهم فاقطع كل حبل من حبالها جذبنا عن طاعتك و أعرض بقلوبنا عن أداء فرائضك و اسقنا عن ذلك سلوة و صبرا يوردنا على عفوك و يقومنا على مرضاتك إنك ولي ذلك اللهم و اجعلنا قائمين على أنفسنا بأحكامك حتى تسقط عنا مؤن المعاصي و اقمع الأهواء أن تكون مساورة و هب لنا وطء آثار محمد و آله صلواتك عليه و آله و اللحوق بهم حتى نرفع للدين أعلامه ابتغاء اليوم الذي عندك اللهم فمن علينا بوطي آثار سلفنا و اجعلنا خير فرط لمن ائتم بنا ف إِنّكَ عَلى كُلّ شَيْءٍ قَدِيرٌ و ذلك عليك سهل يسير و أنت أرحم الراحمين و صلى الله على سيدنا محمد النبي و آله الأبرار و سلم
)
و خداوند، درود پيوسته اش را بر برگزيده مخلوقاتش يعنى حضرت محمد و خاندان پاكش نثار كند.
بار الها! اينگونه فكر مى كنى كه دلالت اين ندبه و زارى محو شده، و نشانه هاى آشكارش كهنه شده، و تنها پاداش و قرائت كردن استدلال به آن مانده.
خدايا! من، بين خودم و تو، اشتباهاتى مى بينم كه مرا از تو جدا مى سازند؛ و موانعى كه مرا از اجابت تو باز مى دارند، و به خوبى مى دانم كه بنده ات هستم، و نيز معلوم است كه تنها با زاد و توشه مى توان به سوى تو كوچ كرد؛ تو، از مخلوقاتت پنهان نيستى، و اين كارهاى بندگان است كه ايشان را از تو محجوب و محروم مى سازد.
خدايا! به خوبى مى دانم كه توشه كوچ كننده به سوى تو، همان اراده و تصميم قطعى است كه مى گيرى و تو را برمى گزيند - تا به سويت بيايد - و بدين وسيله براى رسيدن به تو حركت مى كند.
بار الها! قلب من، با تصميم قطعى خود تو را ندا مى دهد؛ پس، نعمتت را برايم به سبب فهميدن حجت پايدار كن، و هر چه ممكن است با اراده خودت برايم فراهم كن.
بار الها! من تو را قصد كردم؛ پس، مرا از خود جدا مساز؛ و من در جستجوى تو هستم، پس مگذار از تو بريده شوم.
خدايا! به طورى ما را موفق گردان كه فقر و نياز دنيوى را از قلب مان بيرون كنيم؛ و ما را از محل هاى سقوط دنيايى در امان دار؛ و پايه هاى محكم علاقه به دنيا در درون ما ويران ساز؛ و به ما جامى از جدايى و رهايى از آن بنوشان تا براى بندگى ات ما را خالص گردانى. و ميراث جاودانه دوستان خودت را نصيب ما كن، همان دوستانى كه جايگاه هايى براى رسيدن به خودت براى شان درست كردى، و وحشت شان را تبديل به انس و آرامش نمودى تا در نهايت به وصال تو رسيدند.
خدايا! اگر از خواهش ها يا فتنه ها و فريبندگى هاى دنيايى، باز هم چيزى به دل مان چسبيده بود تا ما را از تو جدا سازد يا از رضوان و خشنودى ات محروم سازد، و از دست يابى به پاسخ مثبت تو بازمان دارد.
خدايا! هر رشته علاقه دنيايى را كه بخواهد ما را از فرمان بردارى تو برگيرد و جذب دنيا كند، يا قلب هاى ما را از انجام واجبات تو باز داشته و روگردان كند؛ از بيخ و بن بركن. و از جامى به ما بنوشان كه از دنيا رها شويم، و صبرى به ما بده كه ما را به عفو و بخشش تو برساند، و ما را وادارد تا به رضوان و خشنوديت دست يابيم؛ به راستى كه اختيار اين كارها در دست با كفايت توست.
بار الها! ما را چنان كن كه خود را وادار به انجام دستورات و احكامت كنيم تا رنج و سنگينى گناهان را نيز از ما بيندازد؛ و هوس هاى مان را از اين كه همواره به ما حمله ور باشند، سركوب كن؛ و پيمودن راه و روش حضرت محمد و آل او را - كه درودت بر او و ايشان باد - بر ما ارزانى بدار، و بدين سان به ايشان برسيم؛ در نهايت، دين، پرچم هايش را برافرازد؛ به اميد روزى كه نزد تو باشد.
بار الها! اين منت را بر ما بگذار كه آثار و آنچه بجاى مانده از گذشتگان (و پيشوايان) مان را بپيماييم؛ و ما را بهترين پيشگامان براى كسانى قرار ده كه مى خواهند دنباله رومان باشند. به راستى كه تو هم توان اين كار را دارى، و هم انجام آن برايت آسان است؛ و تو، مهربان ترين مهربانان هستى؛ و خداوند، درود و سلام پيوسته اش را بر محمد - سرور ما - و خاندان نيك رفتارش، نثار كند.
ستايش مولاى مان امام زمان عجل الله تعالى فرجه از زيارت جامعه كبيره
مجلسى اول قدس سرّه، در مورد زيارت جامعه كبيره مى گويد: اين زيارت، زيارتى كامل براى تمام امامان در حرم هر يك از ايشان است؛ هرگاه قصد زيارت داشته باشى، به نيت امامى كه به زيارتش رفتى و نيز امامان ديگرى كه در دور و نزديك هستند، مى توانى همگى را زيارت كنى. و اگر در هر زيارت، يكى از امامانعليهم‌السلام
را قصد كنى و بقيه را بالتبع قرار دهى بهتر است؛ همان طور كه من نيز اين گونه نيت مى كنم.
در رؤیايى صادقه، امام رضاعليه‌السلام
را زيارت كردم كه اين كار را تاييد و آن را نيكو شمرد. زمانى كه به زيارت حضرت اميرالمؤمنينعليه‌السلام
مشرف شدم و در اطراف آن روضه مقدسه شروع به مبارزه با نفس كردم، و به بركت آن امام عزيز، خداوند باب مكاشفه را بر من گشود؛ مكاشفاتى كه عقل هاى ضعيف، تحمل شنيدنش را ندارند.
در آن عالم مكاشفه - و اگر مى خواهى بين خواب و بيدارى - در حاليكه در رواق عمران نشسته بودم ديدم كه در سامرّاء هستم، زيارتگاه آن دو امامعليهما‌السلام
را ديدم كه در نهايت ارتفاع و آراستگى است و بر مرقد پاك آن دو بزرگوار پوشش سبزرنگى ديدم كه از لباس هاى بهشتيان بود و در دنيا نظير آن را نديده بودم.
در اين حال، مولاى مان و مولاى همه مردمان امام زمان صلوات الله عليه را ديدم كه پشت به ضريح و رو به درب حرم نشسته است. با ديدن آن حضرت، شروع به خواندن زيارت جامعه با صداى بلند مثل مداحان نمودم؛ پس از پايان زيارت، آن حضرت فرمودند: زيارت خوبى است.
عرض كردم: مولاى من؛ جانم به قربانت؛ زيارت جد بزرگوارتان است، يعنى زيارتى است كه از ناحيه جد بزرگوارتان امام هادىعليه‌السلام
به ما رسيده است، و به قبر آن حضرت اشاره كردم.
فرمود: آرى؛ وارد شو، پس از ورود، نزديك درب ايستادم؛ فرمود: پيش بيا.
عرض كردم: مولاى من؛ مى ترسم بى ادبى شود، و كفر ورزيده باشم.
فرمود: اگر اين كار با اجازه ما باشد، اشكالى ندارد.
كمى پيش رفتم، و ترسان و لرزان بودم. فرمود: بيا جلو؛ بيا جلو.
و آن قدر پيش رفتم كه نزديك حضرتش قرار گرفتم.
فرمود: بنشين.
عرض كردم: مولاى من؛ مى ترسم.
فرمود: نترس. همانند غلام و نوكرى كه در پيشگاه مولاى بزرگوارى مى نشيند، نشستم.
فرمود: راحت باش، و چهارزانو بنشين؛ تو خسته هستى؛ پياده و پابرهنه آمده اى.
خلاصه آن بزرگوار نسبت به غلام شان الطاف بزرگ نمودند، و گفتگوهاى ارزشمندى كردند كه توصيف آن و بازگو كردنش ممكن نيست؛ و بيشترش را نيز از ياد برده ام. سپس از خواب بيدار شدم و در آن روز شريف، اسباب زيارت فراهم شد، با آن كه مدت طولانى بود كه راه بسته بود، و موانع بزرگى در اين راه ايجاد شده بود؛ به لطف خداوند راه باز شد و آن موانع برطرف گرديد، و من توانستم - همان گونه كه حضرت فرموده بودند - با پاى پياده و برهنه، به زيارت مشرف شوم.
شبى در حرم شريف ماندم، و بارها اين زيارت را خواندم. در آن شب در بين راه نيز در حرم مطهر، كرامت هايى عجيب؛ بلكه - بهتر بگويم - معجزه هايى شگفت انگيز برايم آشكار شد كه بيانش طول مى كشد.
خلاصه شك ندارم كه اين زيارت، از امام هادىعليه‌السلام
رسيده و امام زمان ارواحنا فداه نيز آن را تاييد فرموده اند و بهترين و كامل ترين زيارت هاست، و پس از خوابى كه ديدم، بيشتر اوقات، امامانعليهم‌السلام
را با اين زيارت يعنى زيارت جامعه زيارت مى كنم. و در عتبات عاليات، آن بزرگواران را زيارت نكردم مگر با اين زيارت و به همين جهت شرح و توضيح اكثر زيارت ها را به تاخير انداختم تا به شرح اين زيارت شريف بپردازم.
زيارت جامعه كبيره
شيخ صدوق رحمة الله در كتاب «من لا يحضره الفقيه» و «عيون اخبار الرضاعليه‌السلام
»، از موسى بن عبدالله نخعفى روايت مى كند كه گفت: به امام هادىعليه‌السلام
عرض كردم: اى پسر رسول خدا؛ كلامى بليغ و رسا به من بياموز تا هنگام زيارت هر يك از شما عزيزان، بتوانم با آن، شما را زيارت كنم.
حضرت فرمودند:
هنگامى كه به درب حرم مطهر رسيدى بايست و بر يگانگى خدا و رسالت حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم
گواهى بده؛ يعنى بگو:
(
اءشهد اءن لا اله الّا الله وحده لا شريك له، و اءشهد اءنّ محمدا
صلى‌الله‌عليه‌وآله
عبده و رسوله.
)
گواهى مى دهم جز خدا، معبودى نيست؛ يگانه است؛ شريك ندارد؛ و گواهى مى دهم كه حضرت محمد - كه درود خدا پيوسته بر او و خاندانش باد - بنده و فرستاده الهى است.
و در حالى كه غسل دارى وقتى كه وارد شدى و قبر شريف را ديدى، بايست و سى مرتبه بگو:(
الله اكبر؛
)
سپس با آرامش و وقار در حالى كه قدم هايت را نزديك به هم برمى دارى كمى راه برو. در اين حال بايست و سى مرتبه(
الله اكبر
)
بگو؛ سپس به قبر مطهر نزديك شو و چهل بار(
الله اكبر
)
را تكرار كن. تا صد مرتبه تكبير تمام شود. آن گاه بگو:
(
السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلَائِكَةِ وَ مَهْبِطَ الْوَحْيِ وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ وَ أُصُولَ الْكَرَمِ وَ قَادَةَ الْأُمَمِ وَ أَوْلِيَاءَ النِّعَمِ وَ عَنَاصِرَ الْأَبْرَارِ وَ دَعَائِمَ الْأَخْيَارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أَرْكَانَ الْبِلَادِ وَ أَبْوَابَ الْإِيمَانِ وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ وَ سُلَالَةَ النَّبِيِّينَ وَ صَفْوَةَ الْمُرْسَلِينَ وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلَامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى وَ وَرَثَةِ الانبِيَاءِ وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَى وَ الدَّعْوَةِ الْحُسْنَى وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَةِ اللَّهِ وَ مَسَاكِنِ بَرَكَةِ اللَّهِ وَ مَعَادِنِ حِكْمَةِ اللَّهِ وَ حَفَظَةِ سِرِّ اللَّهِ وَ حَمَلَةِ كِتَابِ اللَّهِ وَ أَوْصِيَاءِ نَبِيِّ اللَّهِ وَ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ وَ الْأَدِلَّاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَقِرِّينَ فِي أَمْرِ اللَّهِ وَ التَّامِّينَ فِي مَحَبَّةِ اللَّهِ وَ الْمُخْلِصِينَ فِي تَوْحِيدِ اللَّهِ وَ الْمُظْهِرِينَ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ نَهْيِهِ وَ عِبَادِهِ الْمُكْرَمِينَ الَّذِينَ لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الدُّعَاةِ وَ الْقَادَةِ الْهُدَاةِ وَ السَّادَةِ الْوُلَاةِ وَ الذَّادَةِ الْحُمَاةِ وَ أَهْلِ الذِّكْرِ وَ أُولِي الْأَمْرِ وَ بَقِيَّةِ اللَّهِ وَ خِيَرَتِهِ وَ حِزْبِهِ وَ عَيْبَةِ عِلْمِهِ وَ حُجَّتِهِ وَ صِرَاطِهِ وَ نُورِهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ كَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلَائِكَتُهُ وَ أُولُو الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَى أَرْسَلَهُ بِالْهُدَى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُكَرَّمُونَ الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ الْمُطِيعُونَ لِلَّهِ الْقَوَّامُونَ بِأَمْرِهِ الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ الْفَائِزُونَ بِكَرَامَتِهِ اصْطَفَاكُمْ بِعِلْمِهِ وَ ارْتَضَاكُمْ لِغَيْبِهِ وَ اخْتَارَكُمْ لِسِرِّهِ وَ اجْتَبَاكُمْ بِقُدْرَتِهِ وَ أَعَزَّكُمْ بِهُدَاهُ وَ خَصَّكُمْ بِبُرْهَانِهِ وَ انْتَجَبَكُمْ بِنُورِهِ وَ أَيَّدَكُمْ بِرُوحِهِ وَ رَضِيَكُمْ خُلَفَاءَ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَجاً عَلَى بَرِيَّتِهِ وَ أَنْصَاراً لِدِينِهِ وَ حَفَظَةً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَةً لِعِلْمِهِ وَ مُسْتَوْدَعاً لِحِكْمَتِهِ وَ تَرَاجِمَةً لِوَحْيِهِ وَ أَرْكَاناً لِتَوْحِيدِهِ وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَعْلَاماً لِعِبَادِهِ وَ مَنَاراً فِي بِلَادِهِ وَ أَدِلَّاءَ عَلَى صِرَاطِهِ عَصَمَكُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ وَ آمَنَكُمْ مِنَ الْفِتَنِ وَ طَهَّرَكُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَ أَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ طَهَّرَكُمْ تَطْهِيراً فَعَظَّمْتُمْ جَلَالَهُ وَ أَكْبَرْتُمْ شَأْنَهُ وَ مَجَّدْتُمْ كَرَمَهُ وَ أَدْمَنْتُمْ ذِكْرَهُ وَ وَكَّدْتُمْ مِيثَاقَهُ وَ أَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِي السِّرِّ وَ الْعَلَانِيَةِ وَ دَعَوْتُمْ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ بَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِي مَرْضَاتِهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى مَا أَصَابَكُمْ فِي جَنْبِهِ وَ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ وَ بَيَّنْتُمْ فَرَائِضَهُ وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْكَامِهِ وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ وَ صِرْتُمْ فِي ذَلِكَ مِنْهُ إِلَى الرِّضَا وَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَى فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مَارِقٌ وَ اللَّازِمُ لَكُمْ لَاحِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ وَ الْحَقُّ مَعَكُمْ وَ فِيكُمْ وَ مِنْكُمْ وَ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكُمْ وَ إِيَابُ الْخَلْقِ إِلَيْكُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَيْكُمْ وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَكُمْ وَ آيَاتُ اللَّهِ لَدَيْكُمْ وَ عَزَائِمُهُ فِيكُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَكُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَيْكُمْ مَنْ وَالَاكُمْ فَقَدْ وَالَى اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ وَ الرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ وَ الْآيَةُ الْمَخْزُونَةُ وَ الْأَمَانَةُ الْمَحْفُوظَةُ وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى بِهِ النَّاسُ مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ يَأْتِكُمْ هَلَكَ إِلَى اللَّهِ تَدْعُونَ وَ عَلَيْهِ تَدُلُّونَ وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَ إِلَى سَبِيلِهِ تُرْشِدُونَ وَ بِقَوْلِهِ تَحْكُمُونَ سَعِدَ مَنْ وَالَاكُمْ وَ هَلَكَ مَنْ عَادَاكُمْ وَ خَابَ مَنْ جَحَدَكُمْ وَ ضَلَّ مَنْ فَارَقَكُمْ وَ فَازَ مَنْ تَمَسَّكَ بِكُمْ وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَيْكُمْ وَ سَلِمَ مَنْ صَدَّقَكُمْ وَ هُدِيَ مَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ مَنِ اتَّبَعَكُمْ فَالْجَنَّةُ مَأْوَاهُ وَ مَنْ خَالَفَكُمْ فَالنَّارُ مَثْوَاهُ وَ مَنْ جَحَدَكُمْ كَافِرٌ وَ مَنْ حَارَبَكُمْ مُشْرِكٌ وَ مَنْ رَدَّ عَلَيْكُمْ فِي أَسْفَلِ دَرْكٍ مِنَ الْجَحِيمِ أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا سَابِقٌ لَكُمْ فِيمَا مَضَى وَ جَارٍ لَكُمْ فِيمَا بَقِيَ وَ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ نُورَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ وَاحِدَةٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ حَتَّى مَنَّ عَلَيْنَا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَيْكُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَايَتِكُمْ طِيباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْكِيَةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا فَكُنَّا عِنْدَهُ مُسَلِّمِينَ بِفَضْلِكُمْ وَ مَعْرُوفِينَ بِتَصْدِيقِنَا إِيَّاكُمْ فَبَلَغَ اللَّهُ بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكْرَمِينَ وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لَا يَلْحَقُهُ لَاحِقٌ وَ لَا يَفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لَا يَسْبِقُهُ سَابِقٌ وَ لَا يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِهِ طَامِعٌ حَتَّى لَا يَبْقَى مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ وَ لَا صِدِّيقٌ وَ لَا شَهِيدٌ وَ لَا عَالِمٌ وَ لَا جَاهِلٌ وَ لَا دَنِيٌّ وَ لَا فَاضِلٌ وَ لَا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لَا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لَا جَبَّارٌ عَنِيدٌ وَ لَا شَيْطَانٌ مَرِيدٌ وَ لَا خَلْقٌ فِيمَا بَيْنَ ذَلِكَ شَهِيدٌ إِلَّا عَرَّفَهُمْ جَلَالَةَ أَمْرِكُمْ وَ عِظَمَ خَطَرِكُمْ وَ كِبَرَ شَأْنِكُمْ وَ تَمَامَ نُورِكُمْ وَ صِدْقَ مَقَاعِدِكُمْ وَ ثَبَاتَ مَقَامِكُمْ وَ شَرَفَ مَحَلِّكُمْ وَ مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَهُ وَ كَرَامَتَكُمْ عَلَيْهِ وَ خَاصَّتَكُمْ لَدَيْهِ وَ قُرْبَ مَنْزِلَتِكُمْ مِنْهُ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ أُسْرَتِي أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُكُمْ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ كَافِرٌ بِعَدُوِّكُمْ وَ بِمَا كَفَرْتُمْ بِهِ مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِكُمْ وَ بِضَلَالَةِ مَنْ خَالَفَكُمْ مُوَالٍ لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِكُمْ وَ مُعَادٍ لَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ مُطِيعٌ لَكُمْ عَارِفٌ بِحَقِّكُمْ مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِكُمْ مُعْتَرِفٌ بِكُمْ وَ مُؤْمِنٌ بِإِيَابِكُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِكُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِكُمْ آخِذٌ بِقَوْلِكُمْ عَامِلٌ بِأَمْرِكُمْ مُسْتَجِيرٌ بِكُمْ زَائِرٌ لَكُمْ لَائِذٌ عَائِذٌ بِقُبُورِكُمْ مُسْتَشْفِعٌ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِكُمْ وَ مُتَقَرِّبٌ بِكُمْ إِلَيْهِ وَ مُقَدِّمُكُمْ أَمَامَ طَلِبَتِي وَ حَوَائِجِي وَ إِرَادَتِي فِي كُلِّ أَحْوَالِي وَ أُمُورِي مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلَانِيَتِكُمْ وَ شَاهِدِكُمْ وَ غَائِبِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ وَ مُفَوِّضٌ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ إِلَيْكُمْ وَ مُسَلِّمٌ فِيهِ مَعَكُمْ وَ قَلْبِي لَكُمْ سِلْمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يُحْيِيَ اللَّهُ دِينَهُ بِكُمْ وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيَّامِهِ وَ يُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ وَ يُمَكِّنَكُمْ فِي أَرْضِهِ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَا مَعَ عَدُوِّكُمْ آمَنْتُ بِكُمْ وَ تَوَلَّيْتُ آخِرَكُمْ بِمَا تَوَلَّيْتُ بِهِ أَوَّلَكُمْ وَ بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ مِنَ الْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ الشَّيَاطِينِ وَ حِزْبِهِمُ الظَّالِمِينَ لَكُمْ الْجَاحِدِينَ لِحَقِّكُمْ وَ الْمَارِقِينَ مِنْ وَلَايَتِكُمْ وَ الْغَاصِبِينَ لِإِرْثِكُمْ الشَّاكِّينَ فِيكُمْ الْمُنْحَرِفِينَ عَنْكُمْ وَ مِنْ كُلِّ وَلِيجَةٍ دُونَكُمْ وَ كُلِّ مُطَاعٍ سِوَاكُمْ وَ مِنَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ فَثَبَّتَنِي اللَّهُ أَبَداً مَا حَيِيتُ عَلَى مُوَالَاتِكُمْ وَ مَحَبَّتِكُمْ وَ دِينِكُمْ وَ وَفَّقَنِي لِطَاعَتِكُمْ وَ رَزَقَنِي شَفَاعَتَكُمْ وَ جَعَلَنِي مِنْ خِيَارِ مَوَالِيكُمُ التَّابِعِينَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَيْهِ وَ جَعَلَنِي مِمَّنْ يَقْتَصُّ آثَارَكُمْ وَ يَسْلُكُ سَبِيلَكُمْ وَ يَهْتَدِي بِهُدَاكُمْ وَ يُحْشَرُ فِي زُمْرَتِكُمْ وَ يَكُرُّ فِي رَجْعَتِكُمْ وَ يُمَلَّكُ فِي دَوْلَتِكُمْ وَ يُشَرَّفُ فِي عَافِيَتِكُمْ وَ يُمَكَّنُ فِي أَيَّامِكُمْ وَ تَقَرُّ عَيْنُهُ غَداً بِرُؤْيَتِكُمْ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِكُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْكُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ مَوَالِيَّ لَا أُحْصِي ثَنَاءَكُمْ وَ لَا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ كُنْهَكُمْ وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَكُمْ وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْيَارِ وَ هُدَاةُ الْأَبْرَارِ وَ حُجَجُ الْجَبَّارِ بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ وَ عِنْدَكُمْ مَا نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ وَ هَبَطَتْ بِهِ مَلَائِكَتُهُ وَ إِلَى جَدِّكُمْ - و اگر زيارت اميرالمومنين (ع) باشد بجاي و الي جدکم بگو: وَ إِلَى أَخِيكَ - بُعِثَ الرُّوحُ الْأَمِينُ آتَاكُمُ اللَّهُ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ طَأْطَأَ كُلُّ شَرِيفٍ لِشَرَفِكُمْ وَ بَخَعَ كُلُّ مُتَكَبِّرٍ لِطَاعَتِكُمْ وَ خَضَعَ كُلُّ جَبَّارٍ لِفَضْلِكُمْ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لَكُمْ وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِكُمْ وَ فَازَ الْفَائِزُونَ بِوَلَايَتِكُمْ بِكُمْ يُسْلَكُ إِلَى الرِّضْوَانِ وَ عَلَى مَنْ جَحَدَ وَلَايَتَكُمْ غَضَبُ الرَّحْمَنِ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي ذِكْرُكُمْ فِي الذَّاكِرِينَ وَ أَسْمَاؤُكُمْ فِي الْأَسْمَاءِ وَ أَجْسَادُكُمْ فِي الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُكُمْ فِي الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُكُمْ فِي النُّفُوسِ وَ آثَارُكُمْ فِي الْآثَارِ وَ قُبُورُكُمْ فِي الْقُبُورِ فَمَا أَحْلَى أَسْمَاءَكُمْ وَ أَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَعْظَمَ شَأْنَكُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَكُمْ وَ أَوْفَى عَهْدَكُمْ كَلَامُكُمْ نُورٌ وَ أَمْرُكُمْ رُشْدٌ وَ وَصِيَّتُكُمُ التَّقْوَى وَ فِعْلُكُمُ الْخَيْرُ وَ عَادَتُكُمُ الْإِحْسَانُ وَ سَجِيَّتُكُمُ الْكَرَمُ وَ شَأْنُكُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكُمْ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ رَأْيُكُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي كَيْفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنَائِكُمْ وَ أُحْصِي جَمِيلَ بَلَائِكُمْ وَ بِكُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِّ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَرَاتِ الْكُرُوبِ وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَكَاتِ وَ مِنَ النَّارِ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي بِمُوَالَاتِكُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِينِنَا وَ أَصْلَحَ مَا كَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيَانَا وَ بِمُوَالَاتِكُمْ تَمَّتِ الْكَلِمَةُ وَ عَظُمَتِ النِّعْمَةُ وَ ائْتَلَفَتِ الْفُرْقَةُ وَ بِمُوَالَاتِكُمْ تُقْبَلُ الطَّاعَةُ الْمُفْتَرَضَةُ وَ لَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْوَاجِبَةُ وَ الدَّرَجَاتُ الرَّفِيعَةُ وَ الْمَقَامُ الْمَحْمُودُ وَ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوباً لَا يَأْتِي عَلَيْهَا إِلَّا رِضَاكُمْ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكُمْ عَلَى سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاكُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طَاعَتَكُمْ بِطَاعَتِهِ لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِي وَ كُنْتُمْ شُفَعَائِي فَإِنِّي لَكُمْ مُطِيعٌ مَنْ أَطَاعَكُمْ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عَصَاكُمْ فَقَدْ عَصَى اللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّكُمْ فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ وَ مَنْ أَبْغَضَكُمْ فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ اللَّهُمَّ إِنِّي لَوْ وَجَدْتُ شُفَعَاءَ أَقْرَبَ إِلَيْكَ مِنْ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَخْيَارِ الْأَئِمَّةِ الْأَبْرَارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعَائِي فَبِحَقِّهِمُ الَّذِي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَيْكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي جُمْلَةِ الْعَارِفِينَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فِي زُمْرَةِ الْمَرْحُومِينَ بِشَفَاعَتِهِمْ إِنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً وَ حَسَبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ.
)
سلام بر شما، اى اهل بيت نبوت؛ و محل قرار گرفتن رسالت الهى و رفت و آمد فرشتگان، و فرود آمدن وحى و سخن خداوند، و معدن و گنجينه رحمت خداوند، و خزينه داران دانش، و نهايت بردبارى، و اساس و بنيان كرامت و بزرگوارى، و پيشوايان ملت ها، و صاحب اختياران همه نعمت ها، و عنصرهاى اصلى نيكوكاران، و پشتيبان هاى نيكوكاران، و مدبر امور بندگان و ركن هاى شهرها، و درگاه هاى ايمان، و امينان خداى رحمان، و فرزندان پيامبران، و برگزيده پيامبران مرسل، و عترت بهترين برگزيده پرودگار هستى؛ و رحمت و بركات خداوند نيز به طور ثابت و دايمى نثارتان باد.
سلام بر امامان و پيشوايان هدايت، و چراغ هاى روشنى بخش در تاريكى ها، و پرچمداران پرهيزگارى و تقوا، و صاحبان عقل و خرد، و دارندگان ذكاوت، و پناهگاه مردم، و وارثان پيامبران الهى، و نمونه و الگوى والا و برتر، و دعوت نيكو، و حجت هاى پروردگار و مردم دنيا و آخرت و پيشينيان؛ و رحمت و بركات خداوند نيز به طور ثابت و دايمى نثارتان باد.
سلام بر جايگاه هاى شناخت الهى؛ و منزلگاه هاى بركت خداوندى، و معدن هاى حكمت خدا، و نگاهبانان راز خداوند، و حاملان علوم و اسرار خداوند، و اوصياى پيامبر خداوند، و فرزندان فرستاده خداوند - كه درود خدا بر او و آل او باد - و رحمت و بركات خداوندى نثارشان باد.
سلام بر دعوت كنندگان به سوى خدا، و دلالت كنندگان بر آنچه مورد رضايت او است؛ همان هايى كه در اجراى دستور الهى پايدار و پابرجايند، و محبت شان نسبت به خدا واقعى و كامل است، و اخلاص دارندگان در توحيد و يكتائى خداوند هستند، و امر و نهى خداوند را آشكار مى گردانند، و بنده هاى گرامى خدايند؛ همانان كه در سخن گفتن بر او پيشى نمى گيرند و خودشان به دستور او رفتار مى كنند؛ و رحمت و بركات خداوند، نيز به طور دائم و ثابت نثارشان باد.
سلام بر پيشوايان دعوت كننده (به سوى حق) و رهبران هدايتگر و سروران سرپرست، و دفع كنندگان حمايت گر (دين) و اهل ذكر و فرمانداران و واليان (از جانب خدا)، و باقى مانده و برگزيدگان الهى، و حزب خدا، مخزن دانش او، حجت، راه، نور و برهان و دليل روشن الهى؛ و رحمت و بركات خدا نثارشان باد.
گواهى مى دهم جز خدا، كسى شايسته براى پرستش نيست؛ يكى است؛ شريك ندارد؛ چنان كه خودش نيز در مورد خودش گواهى داده است، و فرشتگان او و دانشمندان واقعى از آفريدگانش نيز بر اين معنا گواه اند؛ جز او كه عزت مندى حكيم است، خدائى نيست. گواهى مى دهم محمد، بنده انتخاب شده و فرستاده مورد رضايت الهى است؛ خدا، او را به هدايت و آيين حقيقى خود فرستاد، تا او را بر تمام آيين ها پيروز و نمايان كند؛ گرچه مشركان از اين جريان ناخشنودند؛ نيز، گواهى مى دهم كه شما پيشوايان هدايت گر، هدايت شده، معصوم، ارجمند، از نظر رتبه و مقام نزديك به خدا، پرهيزگار، راستگو، برگزيده، مطيع اوامر الهى، اجراكننده واقعى دستور خدا و بپادارنده آن، و عمل كننده به اراده الهى، و رستگاران به كرامت او هستيد.
خدا شما را از روى آگاهى برگزيد، و براى امور پنهانى خود پسنديد، و براى رازهاى نهانى خود اختيار كرده، شما را با قدرتش انتخاب كرد. و با هدايت خود شما را عزت مند كرد، و دليل روشنش را به شما اختصاص داد، و براى روشنيش برگزيد، و با روح خود تاييد و تقويت كرد، و به عنوان جانشينانش در زمينش پسنديد؛ نيز به عنوان حجت هاى او بر بندگانش، ياران آيينش، نگهبانان رازش، گنجينه داران دانشش، محل وديعه نهادن حكمتش، بيان كننده وحيش براى بيان مقصود وحى، پايه هاى توحيدش، گواهان بر آفريدگانش، نشانه هاى آشكار براى بندگانش، محل نورافشانى در شهرهايش، و راهنمايان به راهش؛ شما را پسنديد.
خدا، شما را از لغزش ها حفظ كرد، از فتنه ها ايمن داشت، و از هر گونه آلودگى پاك گردانيد، و هرگونه پليدى را از وجود شما دور گردانيد، و به خوبى پاك و پاكيزه گردانيد؛ لذا، شما جلالش را باعظمت، و شاءنش را بزرگ داشتيد و كرمش را ثنا گفتيد، و يادش را هميشه ادامه داديد، و پيمانش را تاكيد نموديد، و قرارداد فرمان برداريش را محكم كرديد، و در پنهان و آشكار به انجام نصيحت و خيرخواهى پرداختيد، و با حكمت و پند نيكو به راه او ديگران را فراخوانديد، و از جان و روان خويش در راه رضا و خشنودى او گذشتيد. و بر مصايبى كه در كنارش بر شما وارد شد شكيبا بوديد، و نماز را برپا داشتيد و زكات را پرداختيد و امر به معروف كرده و نهى از منكر نموديد، و آنگونه كه سزاوار بود در راه خدا جهاد كرديد تا اين كه دعوت او را آشكار، و فرايض او را بيان و حدودش را اقامه نموديد و دستورات احكامش را منتشر ساختيد، و روش او را سنت نهاديد، و در اين بين به سوى خشنودى او سير كرديد و به حكم و فرمان او تسليم شديد و پيامبران گذشته او را تصديق نموديد.
پس آنكه از راه شما رو گرداند در واقع از دين خارج شده، و ملازم و همراه شما به شما پيوسته، و آن كه در حق شما كوتاهى كرده نابود گشت و حق با شماست و در شما و از شما و به سوى شماست، و شما اهل حق و معدن آن هستيد، ميراث پيامبرى در اختيار شماست، و بازگشت آيندگان به سوى شماست و حساب آنان با شماست، و سخنى كه حق و باطل را فيصله دهد در نزد شماست و آيات الهى در پيشگاه شماست، و اوامر و دستورات قطعى خداوند در شما خاندان است و نور و برهان او نزد شماست، و امر او متوجه شماست. هر كه ولايت شما را داشته باشد به راستى از ولايت خدا برخوردار است، و هركه به شما دشمنى ورزد به طور قطع به خدا دشمنى ورزيده است و هر كه شما را دوست بدارد به يقين خدا را دوست داشته و هر كه از شما كينه داشته باشد به يقين از خدا كينه ورزيده، و هر كه به دامن شما چنگ زده در واقع به (الطاف) خدا چنگ زده است، شما همان راه استوار و راست و گواهان دنياى گذرا و فناپذير و شفيعان جهان هميشگى آخرت و رحمت و مهر پيوسته و نشانه ذخيره شده و امانت حفظ شده و همان درگاهى كه مردم بدان آزموده مى شوند، هستيد.
هر كس نزد شما آيد رهايى يابد، و هر كس نيايد، نابود مى گردد، شما به سوى خدا فرامى خوانيد و بر او راهنمايى مى كنيد و به او ايمان داريد، و تسليم او هستيد و به دستور او عمل مى نماييد و به راه او ارشاد مى كنيد و طبق فرمايش او داورى مى كنيد.
آن كه ولايت شما را پذيرفت سعادتمند گرديد و آن كه با شما دشمنى ورزيد هلاك و نابود گرديد، و آن كه منكر شما شد نوميد گشت و آن كه از شما جدا شد گمراه گشت و آن كه به شما چنگ زد رستگار شد، و هر كه به شما پناه آورد ايمن شد، و هر كه شما را تصديق كرد سالم ماند و هر كه به شما پيوست و ملازم گرديد هدايت يافت.
هركس از شما پيروى كرد، بهشت جايگاه اوست و هر كس با شما مخالفت كرد دوزخ منزلگاه اوست و هر كس منكر شما شد كافر است و هر كس با شما جنگيد مشرك است و هر كس حكم شما را رد كرد در پايين ترين بخش دوزخ جاى دارد.
گواهى ميدهم كه اين مقامات در گذشته براى شما بوده و در آينده نيز در حق شما جارى است، و بدون ترديد ارواح شما و نور شما و سرشت شما يكى است، پاك است و برخى از برخى ديگر به ارث برده.
خداوند شما را به عنوان نورهايى آفريد آنگاه شما را گرداگرد عرش خود قرار داد تا اين كه به سبب وجود شما منت نهاد، پس شما را در خانه هايى قرار داد كه اذن داد بلندمرتبه گشته و نامش در آنها برده شود، و صلوات و درود ما را بر شما و آنچه ويژه ما گردانيد از ولايت شما، باعث پاكيزه بودن آفرينش ما و پاك شدن جان ما و تزكيه ما و كفاره گناهان ما، قرار داد.
پس ما در پيشگاه او تسليم برترى شما بوديم، و به تصديق شما شناخته شديم.
پس خداوند شما را به شريف ترين جايگاه گرامى شدگان و بالاترين منزل ها و مرتبه هاى مقربان و والاترين درجه هاى پيامبران رسانيد، به گونه اى كه هيچ ملحق شونده اى به آن نمى پيوندد و هيچ برترى جويى به آن فائق نيايد، و هيچ پيشى گيرنده اى بدان پيشى نگيرد و هيچ طمع كننده اى به درك آن طمع نورزد، تا اين كه هيچ فرشته مقرب و نه پيامبر مرسل و نه صديق و نه شهيد و نه دانا و نه نادان و نه پست و نه شريف و نه مؤمن شايسته و نه بدكار ناشايسته و نه سركش عنادپيشه و نه شيطان متمرد و نه آفريدگانى كه در اين ميان گواهند، نيستند مگر آن كه به آنها شناسانده جلالت امر شما را و عظمت منزلت شما را و بزرگى شاءن شما را و تماميت نور شما را و درستى و راستى جايگاه شما را و پابرجا بودن مقام شما را و شرافت موقعيت شما را و منزلت شما را در پيشگاه او و كرامت شما را پيش او و مخصوص بودن شما را نزد او و منزلت نزديك شما را به او.
پدرم، مادرم و خانواده ام و دارايى ام و خاندانم فداى شما باد.
خدا و شما را گواه مى گيرم كه به راستى من به شما و آنچه شما ايمان آورديد، ايمان دارم و به دشمن شما و آنچه شما بدان كفر ورزيديد كفر مى ورزم.
به شاءن شما و به گمراهى مخالفان شما بصيرت و بينش دارم، دوستدار شما و دوستان شما هستم، كينه دشمنانتان را به دل گرفته و با آنان دشمنى دارم. با آن كه با شما از در آشتى آيد در صلح و آشتيم و با آن كه با شما در جنگ باشد در جنگم، آنچه را شما اثبات كرديد من ثابت مى دانم، و آنچه شما ابطال كرديد باطل مى دانم، پيرو شما هستم، به حق شما عارفم و به فضل و برترى شما معترف هستم، دانش شما را تحمل مى كنم و پذيرا هستم، و در پناه شما پنهان شده ام، به شما معترف و به بازگشت شما مومن و رجعت شما را تصديق كننده ام. منتظر امر شما، در انتظار دولت شما و گيرنده گفتار شما، اجراكننده فرمان شما هستم. به شما پناهنده بوده، زاير شما هستم. به قبور شما پناه گرفته و توسط شما به درگاه خدا شفاعت مى طلبم، و به وسيله شما به او تقرب مى جويم، و شما را پياپيش حوايجم و خواسته هايم در همه حالات و كارهايم قرار داده ام.
من به نهان و آشكار شما، شاهد و غايب شما، اول و آخر شما ايمان دارم، و همه امورم را به شما واگذارده ام، و به همراه شما در آن تسليم شما هستم، و دلم براى شما تسليم و پذيرا، و راءيم پيرو شماست و ياريم براى شما آماده است تا آنگاه كه خداوند دينش را توسط شما حيات جديد ببخشد و شما را در دوران خود بازگرداند، و شما را براى دادگريش آشكار كند و در زمينش قدرت و توانمندى دهد.
پس كسى كه با شما است فقط با شما است، نه با غير شما، به شما ايمان آوردم و ولايت و سرپرستى شما را بسان نخستين شما قبول نمودم، و بيزارى مى جويم به سوى خداوند متعال از دشمنانتان و از جبت و طاغوت و شيطان ها و حزب هاى آنان؛ همان هايى كه به شما ستم كرده، حق شما را منكر شده، و از ولايت شما خارج شدند، و ارث شما را غصب نموده و درباره شما به ترديد افتاده و از شما منحرف شدند، و از هر تكيه گاه و دستاويزى كه غير شما هستند و از هر اطاعت شونده از غير شما و از پيشوايانى كه به سوى آتش فرامى خوانند، بيزارم. از اين رو خداوند همواره مرا مادامى كه زنده هستم بر ولايت و دوستى و دين شما استوار بدارد و مرا به فرمانبرى از شما موفق گرداند، و شفاعت شما را روزيم كند، و مرا از بهترين دوستان شما قرار دهد، همان هايى كه پيروى كردند از آنچه شما به سوى آن دعوت كرديد، و مرا از جمله كسانى قرار دهد كه بازگوكننده و در پى آثار شما هست و راه شما را مى پيمايد و به هدايت شما هدايت مى گردد، و در گروه شما محشور مى گردد، و به دوران شما باز مى گردد، و در دولت شما به حكومت مى رسد، و در زمان عافيت شما شريف گردند و در روزگار شما اقتدار يابند و فرداى (رستاخيز) به ديدار شما چشمش روشن گردد.
پدر و مادرم و جانم و خانواده ام و دارايى ام فداى شما باد، هر كه خدا را اراده كرد به شما آغاز كرد و هر كه او را به يگانگى شناخت از شما پذيرفت و هر كه او را قصد كرد متوجه شما شد. مواليان من؛ قدرت شمارش ثناى شما را ندارم و با مدح شما هرگز به كنه و حقيقت شما راه پيدا نمى كنم، و با توصيف شما هرگز به قدر و منزلت شما نمى رسم، و شما نور نيكان و هدايت صالحان و حجت هاى خداى جبار هستيد، خداوند به وسيله شما (عالم هستى را) افتتاح و به توسط شما پايان مى دهد و به سبب شما باران مى فرستد، و به وسيله شما آسمان را نگه داشته تا بر زمين - جز به فرمانش - نيفتد، و به وسيله شما غصه و اندوه ها گشوده و زايل مى گردد و بيچارگى ها برطرف مى شود. و آنچه به پيامبرانش فرو فرستاده و فرشتگان به آن فرود آمده اند نزد شماست و به سوى جدتان- و به برادرت - روح الاءمين برانگيخته شده.
خداوند به شما مقاماتى را داده كه به هيچ يك از جهانيان نداده است، هر فرد شريفى در برابر شرافت شما سر فرود آورده و هر سركشى در برابر فرمان شما گردن نهاده است، و هر جبار و زورگويى در برابر فضل و برترى شما فروتن است. و هر چيزى در برابر شما ذليل و خوار است و زمين به نور وجود شما روشن گشته و رستگاران به ولايت شما رستگار و فايز گشته اند، به توسط شما به سوى رضوان و بهشت الهى رهسپار مى گردند و كسى كه منكر ولايت شماست خشم خداى رحمان را فراهم نموده است. پدرم، مادرم، جانم، خانواده ام و دارايى ام فداى شما باد، ياد شما در يادآوران و نام هاى شما در ميان نام ها و جسدهاى شما در ميان اجساد، و ارواح شما در ميان ارواح شما و جان هاى شما در ميان جان ها و آثارتان در ميان آثار و بارگاه هاى شما در ميان قبور. پس چه قدر نامهايتان شيرين و جانتان گرامى و شاءنتان باعظمت و مقامتان بزرگ و نسبت به عهد و پيمان باوفا و در مورد وعده راستگو هستيد. سخن شما نور و فرمان تان باعث رشد و كمال، و سفارش شما پرهيزكارى و كردار شما خير و خوبى و روش و عادت شما نيكويى، و احسان و خوى و سرشت شما كرامت و بزرگوارى، و شاءن شما حق و راستى و مدارا كردن است، و سخن شما حكم حتمى و لازم الاجرا است، و راءى و ايده شما دانش و بردبارى و استوار كردن امور است. اگر يادى از خير شود شما پايه نخست آن، ريشه، شاخه و معدن و جايگاه و سرانجام آن هستيد. پدرم، مادرم، و جانم فداى شما باد؛ چگونه ثناى شما را توصيف كنم و نعمت زيباى تان را بشمارم، و خداوند به توسط شما ما را از خوارى بيرون آورد و از غم و اندوه سخت ما را گشايش داد و از وادى پرتگاه نابودى و از آتش نجاتمان داد. پدرم و مادرم و جانم فداى شما باد؛ خداوند به وسيله پيروى از شما معالم دين را به ما آموخت و آنچه از امور دنياى ما فاسد بود، اصلاح نمود. و به موالات و دوستى و پيروى شما كلام الهى كامل گشت، و نعمت؛ باعظمت و باشكوه گرديد و به جدايى الفت بخشيد و به وسيله پيروى و موالات شما طاعت واجب پذيرفته مى شود و دوستى واجب و درجه هاى والا و مقام پسنديده و جايگاه معين در پيشگاه خداوند رحمان و مقام و جاه باشكوه و شاءن بزرگ و شفاعت پذيرفته شده براى شماست.
پروردگارا! ما به آنچه نازل كرده اى ايمان آورديم و از پيامبر پيروى كرديم، پس ما را از گواهان ثبت كن.
پروردگارا! دل هاى ما را پس از هدايت مان منحرف مكن و براى ما از جانب خود رحمتى ببخش، به راستى كه تو بسيار بخشنده اى، پاك و منزه است پروردگار ما به حقيقت وعده پرودگار ما محقق خواهد شد. اى ولىّ خدا؛ به راستى كه ميان من و خداى متعال گناهانى است كه جز رضايت و خشنودى شما آنها را از بين نمى برد، پس به حق كسى كه شما را بر راز خود امين قرار داده و تدبير و امور و مراعات حال بندگانش را به شما سپرد و طاعت شما را قرين و پيوسته با طاعت خود قرار داد، كه نسبت به گناهان من طلب آمرزش و بخشش كنيد و شما شفيعان من باشيد، پس من به حقيقت مطيع و فرمان بردار شما هستم، هر كه از شما فرمان برد در واقع از خدا فرمان برده و هر كه از (فرمان) شما عصيان كند در واقع از خدا عصيان كرده است و هر كس شما را دوست بدارد در واقع خدا را دوست داشته و هر كه شما را دشمن بدارد در واقع خدا را دشمن داشته.
بار خداوندا! من اگر شفيعانى نزديكتر به تو جز محمد و اهل بيت برگزيده اش - كه پيشوايان نيكوكارند - مى يافتم آنان را شفيعان خود قرار مى دادم، پس به حق آنها كه آن را بر خود لازم شمرده اى از تو مى خواهم كه مرا در گروه اهل معرفت به آنان و حقشان قرار دهى و در زمره كسانى كه به شفاعت آنان مورد رحمت تو قرار گرفته اند، وارد سازى؛ زيرا كه تو مهربان ترين مهربانان هستى. و درود خدا بر محمد و خاندان پاكش و سلام زياد بر آنان باد و خداوند ما را بسنده است و خوب حمايتگرى است.
0%
نویسنده: علی ربانی خلخالی
