شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

كمك هاى مالى به فرزندان

فرزندان پاره تن آدمى هستند، پس كمك به آنان كمك به خويشتن است و دريغ كردن از كمك مالى به آنان عوارض ناگوار روحى و روانى را به دنبال دارد كه قابل جبران نيست و گاه موجب سرافكندگى آنان پيش دوستان و جامعه مى شود. البته در كمك مالى هم نبايد راه افراط پيمود كه ممكن است موجب فساد و تباهى فرزندان گردد.

ابو هريره از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم روايت مى كند كه فرمود: تصدقوا فقال رجل عندى دينار؟ قال : اءنفقه او تصدق به على نفسك ، قال عندى دينار آخر قال : تصدق به على امراءتك ، قال عندى دينار آخر قال : تصدق به على ولدك قال عندى دينار آخر، قال : تصدق به على خادمك قال عندى دينار آخر. قال : اءنت اءبصر به.(٥٧١)

اگر وارثان و بازماندگانت را پس از خود بى نياز گردانى بهتر از آن است كه آنها را فقير و محتاج ديگران و سربار جامعه رها كنى پيامبر بزرگوار اسلام درباره مردى از انصار كه هنگام مرگش پنج يا شش بنده خود را آزاد كرد و جز آنها چيزى نداشت و چيزى براى فرزندان خردسالش بجا نگذاشت ، فرمود: لو اعلمتمونى اءمرهم ما تركتكم تدفنونه مع المسلمين ، ترك صبيه صغارا يتكففون الناس

اگر وضعيت او را به من اعلام كرده بوديد نمى گذاشتم او را در گورستان مسلمانان بخاك بسپاريد چند كودك خرد سال باقى گذاشته تا از مردم گدايى كنند.