شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

ثواب توبه نصوح مومن

(١١١)

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن معاويه بن وهب قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول اذا تاب العبد المومن توبه نصوحا احبه الله فستر عليه فى الدنيا و الاخره قلت و كيف يستر عليه قال ينسى ملكيه ما كتبا عليه من الذنوب و اوحى الله الى جوارحه اكتمى عليه ذنوبه و اوحى الى بقاع الارض اكتمى عليه ما كان يعمل عليك من الذنوب فيلقى الله حين يلقاه و ليس شى يشهد عليه بشى من الذنوب

ترجمه :

١. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند :هنگامى كه بنده مومنى توبه نصوح نمايد، خداوند او را دوست داشته و گناهانش را در دنيا و آخرت مى پوشاند. عرض كردم : چگونه گناهانش را مى پوشاند؟ فرمودند: گناهان او را از خاطر و ياد دو فرشته اى مى برد كه مامور نوشتن اعمالش هستند، به اعضا بدن او وحى مى نمايد كه گناهان او را كتمان كنيد و به مناطقى از زمين كه در آنها گناه كرده است وحى مى كند: گناهانى را كه در آن مناطق مرتكب شده است بپوشاند و بدين ترتيب ، در حالى خداوند را ملاقات مى كند كه هيچ چيزى نيست كه به كوچكترين گناهى عليه وى شهادت دهد.

ثواب الهين القريب اللين السهل

ثواب كم توقع خوش اخلاق نرم آسان گير

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن العباس بن معروف عن سعدان بن مسلم عن عبدالله بن سنان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله الا اخبركم بمن تحرم عليه النار غدا قيل بلى يا رسول الله قال الهيم القريب اللين السهل

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: مى خواهيد بدانيد فردا جهنم بر چه كسى حرام خواهد بود؟ عرض كردند بله اى رسول خدا ! فرمودند جهنم بر كم توقع خوش اخلاق نرم آسان گير حرام است

ثواب المتقربين الى الله عزوجل بالبكاء من خشيه الله و ثواب المتعبدين بالورععن محارم الله و ثواب المتزينين لله الزهد فى الدنيا

ثواب تقرب به خداوند با گريستن از عظمت او، عبادت خداوند با پرهيز از حرامهاىاو و آرايش براى خداوند با زهد در دنيا

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب قال حدثنى ابو عيوب عن الوصافى عن ابى جعفرعليه‌السلام قال كان فيما ناجى به الله موسىعليه‌السلام على الطور ان يا موسى ابلغ قومك انه ما يتقرب الى المتقربون بمثل البكاء من خشيتى و ما تعدلى المتعبدون بمثل الورع عن محارمى و لا تزين لى المتزينون بمثل الزهد فى الدنيا عما بهم الغنى عنه قال فقال موسى عليه‌السلام يا اكرم الاكرمين فماذا اثبتهم على ذلك فقال يا موسى اما المتقربون الى بالبكاء من خشيتى فهم فى الرفيق الاعلى لا يشركهم فيه احد و اما المتعبدون لى بالورع عن محارمى فانى افتش الناس على اعمالهم و لا افتشهم حياء منهم و اما المتقربون الى بالزهد فى الدنيا فانى امنحهم الجنه بحذافيرها يتبوون منها حيث يشاوون

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: از جمله مطالبى كه خداوند در كوه طور به حضرت موسىعليه‌السلام فرمودند، اين بود كه : اى موسى ! به پيروانت بگو تقرب جويندگان به من به چيزى برتر از گريه به عظمت من تقرب نجسته اند، عبادت كنندگان با چيزى برتر از پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نكرده اند و آراسته شدگان با چيزى برتر از زهد در دنيا از آنچه كه به آن بى نيازند، خود را براى من نياراسته اند. حضرت موسى عرض كرد: اى كريم ترين كريمان چه ثوابى به آنان عطا نموده اى ؟ خداوند فرمودند: اى موسى ! كسانى كه از عظمت من گريستند، در جمع پيامبران در بهترين جاهاى بهشت خواهند بود و كس ديگرى به آن جا راه ندارد، كسانى كه با پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نمودند، خجالت مى كشم اعمال آنها را برسى كنم در حالى كه اعمال ساير مردم را بررسى خواهم نمود، و كسانى كه با زهد در دنيا به من تقرب جستند، همه بهشت را به آنها عطا مى كنم كه در هر جاى ان كه خواستند ساكن شوند.

ثواب اصطناع المعروف الى المومن

ثواب خوبى نمودن به مومن

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن ابى ولاد عن ميسر عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ان المومن نمنك يومم القيامه ليمر به الرجل له المعرفه به فى الدنيا و قد امر به الى النار و الملك ينطلق به قال فيقول له يا فلان اغثنى فقد كنت اصنع اليك المعروف فى الدنيا واستفك فى الحاجه تطلبها منى فهل عندك اليوم مكافاه فيقول المومن للملك الموكل به خل سبيله قال فيسمع الله قول المومن فيامر الملك ان يجيز قول المومن فيخلى سبيله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در روز قيامت مردى جهنمى كه آشناى يكى از شما مومنين است و فرشته اى مامور بردن او به جهنم است ، آشناى مومن خود را مى بيند. آن مرد به او مى گويد: فلانى كمكم كن من در دنيا به تو كمك كردم و نيازى را كه به من داشتى ، بر آوردم ، آيا مى توانى امروز تلافى كنى ؟ در اين جا مومن به فرشته اى كه مامور بردن او به جهنم است مى گويد: رهايش كن خداوند سخن مومن را شنيده و به آن فرشته دستور مى دهد سخن او بپذير. او هم رهايش مى كند.

ثواب حسن الظن بالله تعالى عزوجل

ثواب خوش گمانى به خداى متعال

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن عبدالرحمن بن الحجاج عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ان آخر عبد يومر به الى النار يلتفت فيقول الله عزوجل العجلوه فاذا اتى به قال له عبدى لم التفت فيقول يارب ما كان ظنى بك هذا فيقول جل جلاله عبدى و كا كان ظنك بى فيقول يا رب كان ظنى بك ان تغفرلى خطيئتى و تسكننى جنتك فيقول الله ملائكتى و عزتى و جلالى و آلائى و بلائى و ارتفاع مكانى ما ظن بى هذا ساعه من حياته خيرا قط ولو ظن بى ساعه من حياته خيرا ما روعته بالنار اجيزوا له كذبه وادخلوه الجنه ثم قال ابو عبداللهعليه‌السلام ما ظن عبد بالله خيرا الا كان الله عند ظنه به و لا ظن به سوء الا كان الله عند ظنه به و ذلك قوله عزوجل ( و ذلكم ظنكم الذى ظننتم بربكم ارادكم فاصبحتم من الخاسرين».

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: آخرين بنده اى كه دستور مى رسد او را به جهنم ببريد، به هنگام رفتن به جهنم سرش را بر مى گرداند. خداى عزوجل مى فرمايد: او را نگهداريد. و هنگامى كه او را به پيشگاه خداوند مى آورند، خداوند مى فرمايد: بنده من چرا سرت را برگرداندى ؟ او عرضه مى دارد: گمان نداشتم كه با من چنين نمايى خداى بزرگ مى پرسد بنده من چه گمانى درباره من داشتى ؟ جواب مى دهد: گمان داشتم كه گناهم را ببخشى و مرا در بهشتت ساكن گردانى خداوند مى فرمايد: فرشتگانم ! به عزت و شكوهم و نعمتها و بلا و بلندى مرتبه ام سوگند ! هيچ گاه در طول عمرش هيچ زمانى گمانى خوبى درباره من نداشت و اگر در طول عمرش ‍ لحظه اى گمان خيرى درباره من پيدا مى كرد: او را با جهنم نمى ترساندم دروغش را بپذير و وارد بهشتش كنيد آنگاه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هيچ گاه بنده اى به خداوند خوش گمان نبوده ، مگر اين كه خداوند نيز همانگونه كه گمان داشته با او رفتار نموده است و هيچ گاه به او بدگمان نبوده ، مگر اين كه خداوند نيز با او همانطور رفتار نموده است و معنى اين آيه «و همين گمانى كه به خداوند داشتيد شما را هلاك كرد و بدبخت شديد»(١١٢) نيز همين است

ثواب من ناصح الله عزوجل فى نفسه

ثواب اخلاص ورزيدن به خداى عزوجل

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن معاويه عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما ناصح الله عبد مسلم فى نفسه فاعطى الحق منها و اخذ الحق لها الا اعطى خصلتين رزقا من الله يقنع به و رضى من الله ينجيه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هيچ بنده مسلمانى آن گونه كه بايد و شايد نسبت به خداوند مخلص نبوده است ، جز اين كه به اين دو بهره رسيده است : رزقى كه به آن قانع شده و رضاينى از خداوند كه او را نجات داده است

ثواب التختم بالعقيق

ثواب پوشيدن انگشتر عقيق

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن على بن معبد عن الحسين بن خالد عن الرضا عليه‌السلام قال قال ابو عبدالله عليه‌السلام من اتخذ خاتما فصه عقيق لم يفتقر و لم يقض له الا بالتى هى احسن

ترجمه :

١. امام رضاعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه انگشتر عقيق در دست نمايد، فقير نخواهد شد و حاجت او به بهترين وجه بر آورده مى گردد.

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن ابراهيم بن عقبه عن سيابه بن ايوب عن محمد بن الفضيل عن عبدالرحيم القصير قال بعث الوالى الى رجل من ال ابى طالب فى جنايه فمر بابى عبدالله عليه‌السلام فقال اتبعوه بخاتم عقيق قال فاتبع بخاتم عقيق فلم ير مكروها.

ترجمه :

٢. راوى مى گويد: حاكم مردى از دودمان ابى طالب را بخاطر تخلفى احضار كرد. در راه با امام صادقعليه‌السلام ملاقات نمود. آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: انگشتر عقيق براى او ببريد. آنان نيز انگشتر عقيق را به او رساندند. به همين جهت از طرف حاكم آزارى به او نرسيد.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن احمد بن ابى عبدالله عن ابى حيونه عن ابيه عن عمرو بن ابى المقدام عن ابى جعفرعليه‌السلام قال مر به رجل مجلود فقا اين كان خاتمه العقيق اما انه لو كان عليه ما جلد.

ترجمه :

٣. راوى مى گويد: امام باقرعليه‌السلام مرد تازيانه خورده اى را ديد. آنگاه فرمودند: انگشتر عقيق او كجا بود؟ بدانيد كه همانا اگر انگشتر عقيق او همراهش بود، تازيانه نمى خورد.

حديث : ٤ و روى فى حديث آخر قال ابو عبداللهعليه‌السلام العقيق حرز فى السفر.

ترجمه :

٤. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: عقيق در سفر حرز(١١٣) است

حديث : ٥ حدثنى على بن احمد بن عبدالله عن ابيه عن احمد بن ابى عبدالله عن الحسن بن موسى عن الحسن بن يحيى عن الحسين بن مزيد عن ابى عبدالله جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عن امير المومنينعليه‌السلام قال تختموا بالعقيق يبارك الله عليكم و تكونوا فى امن من البلاء

ترجمه :

٥. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام از اميرالمومنينعليه‌السلام روايت مى كند كه فرمودند: انگشتر عقيق در دست كنيد تا خداوند به شما بركت دهد و از بلا در امان باشيد.

حديث : ٦ و بهذاالاسناد قال شكا رجل الى رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله انه قطع عليه الطريق فقال له هلا تختمت بالعقيق فانه يحرس من كل سوء

ترجمه :

٦. مردى با رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله درد دل نمود كه گرفتار راهزنان شدم آن حضرتصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: چرا انگشتر عقيق به دست نداشتى ؟ همانا كه عقيق انسان را از هر بلايى محافظت مى كند.

حديث : ٧ و فى حدثنى آخر قال ابو جعفرعليه‌السلام من تختم بالعتيق لم يزل ينظر الى الحسنى مادام فى يده و لم يزل عليه من الله عزوجل واقيه

ترجمه :

٧. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: كسى كه انگشتر عقيق در دست نمايد، تا زمانى كه در دست اوست ، پيوسته مى بيند و پيوسته نگهبانى از جانب خداوند او را محافظت مى كند.

حديث : ٨ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله حدثنى الحسن بن موسى الخشاب عن عقيل بن المتوكل المكى يرفعه عن جعفر بن محمد عن ابيه عن جدهعليه‌السلام قال من صاغ خاتما عقيقا فنقش فيه محمد نبى الله و على ولى الله و قاه الله ميته السوء و لم يمت الا على الفطره

ترجمه :

٨. امام صادقعليه‌السلام از پدرش از جدشعليه‌السلام نقل نموده است كه فرمودند: كسى كه انگشتر عقيق بسازد و «محمد نبى الله و على ولى الله»(١١٤) را بر روى آن نقش نمايد، خداوند او را از مرگ بد نگاه داشته و جز بر فطرت خدادايش نخواهد مرد.

حديث : ٩ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد عن على بن الريان عن على بن محمد بن اسحاق الشيبانى رفعه الى ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما رفعت كف الى الله عزوجل احب اليه من كف فيها عقيق

ترجمه :

٩. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دستى به طرف خداوند دراز نشده كه خداوند آن را بيش از دستى كه در آن عقيق باشد دوست داشته باشد.

حديث : ١٠ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى عن الحسن بن على بن بنت الياس ‍ الخزاز عن الرضاعليه‌السلام قال من ساهم بالعتيق كان سهمه الاوفر.

ترجمه :

١٠. امام رضاعليه‌السلام فرمودند: كسى كه با عقيق قرعه كشى نمايد ، بهره كاملى خواهد داشت

حديث : ١١ ابى رحمه الله قال حدثنى الحسن بن على القاقولى عن احمد بن هارون العطار عن زياد القندى عن موسى بن جعفر عن ابيه جعفر بن محمد عن ابيه محمد بن على عن ابيه على بن الحسين عن ابيه الحسين بن علىعليه‌السلام قال لما خلق الله عزوجل موسى بن عمران كلمه على طول سيناء ثم اطلع على الارض اطلاعه فخلق من نور وجهه العقيق ثم قال اليت بنفسى على نفسى الا اعذب كف لا بسه اذا تولى عليا بالنار.

ترجمه :

١١. امام كاظمعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه امام حسين فرمودند: خداوند حضرت موسىعليه‌السلام را آفريد و در كوه سينا با او سخن گفت آنگاه به زمين نظرى افكند و از نور سيماى خود عقيق را آفريد. آنگاه فرمودند: به خودم قسم خورده و بر خود لازم نموده ام كف دستى كه عقيق در آن باشد و صاحب آن ولايت حضرت علىعليه‌السلام را داشته باشد، عذاب نكنم

ثواب پوشيدن انگشتر فيروزه

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس قال حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى اسحاق بن ابراهيم عن محمد بن على عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن سعيد عن عبدالمومن الانصارى قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول ما افتقرت كف تختمت بالفيروزج

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدكه فرمودند: دستى كه انگشتر فيروزه در آن باشد، فقير نخواهد شد.

حديث : ٢ و بهذاالاسناد عن محمد بن احمد قال حدثنى ابو يعقوب يوسف بن السخت عن الحسن بن سهل البصرى عن الحسن بن على بن مهران قال دخلت على ابى الحسن موسى بن جعفرعليه‌السلام فرايت فى يده خاتما فصه فيروز نقشه الله الملك فادمت الانظر اليه فقا ملاك تنظر فيه هذا حجر اهداه جبرئيل لرسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من الجنه فوهبه رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله لعلىعليه‌السلام اتدرى ما اسمه قال قلت فيروزج قال اسمه بالفارسيه تعرف اسمه بالعربيه قال قلت لا قال هو الظفر.

ترجمه :

٢. راوى مى گويد به ديدن امام كاظمعليه‌السلام رفتم در دست او انگشتر فيروزه اى ديده و به آن چشم دوختم فرمودند: چرا به اين نگاه مى كنى ؟ اين سنگى است كه جبرييل آن را از بهشت براى رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله هديه آورد. و رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله ان را به حضرت علىعليه‌السلام بخشيد. مى دانى چه نام دارد؟ عرض كردم فيروزه فرمودند: اين نام فارسى آن است اسم عربى آن را مى دانى ؟ عرض كردم خير. فرمودند: اسم عربى آن «ظفر» (پيروزى) است

ثواب پوشيدن انگشتر جزع يمانى

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على عن عبيد بن يحيى عن محمد بن الحسين بن على بن الحسين عن ابيه عن جده قال قال امير المومنينعليه‌السلام تختموا بالجزع اليمانى فانه يرد كيد مرده الشياطين

ترجمه :

١. امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: انگشتر جزع يمانى در دست كنيد. زيرا همانا مكر شياطين رانده شده را از بين مى برد.

ثواب التختم بالمزد

ثواب پوشيدن انگشتر زمرد

حديث : ١ حدثنى الحسين بن احمد عن ابيه عن محمد بن احمد عن سهل بن زياد عن هارون بن مسلم عن رجل من اصحابنا يلقب سكباج عن احمد بن محمد بن نصر صاحب الاتراك و كان يقوم ببعض امور الماضى عليه‌السلام قال قال يوما و املاه على من كتاب التختم بالزمرد يسر لا عسر فيه

ترجمه :

١. راوى كه بعضى از كارهاى امام كاظمعليه‌السلام را انجام مى داد، مى گويد، روزى امام عليه‌السلام براى من از كتابى نقل نمودند :انگشتر زمرد به دست نمودن آسانى است كه هيچ سختيى ندارد. و من آن را نوشتم

ثواب التختم باليواقيت

ثواب پوشيدن انگشتر ياقوت

حديث : ١ حدثنى احمد بن محمد رضى الله عنه قال حدثنى ابى عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن على بن معبد عن الحسين بن خالد عن الرضا عليه‌السلام قال كان ابو عبدالله عليه‌السلام يقول تختموا باليوقايت فانها تنفى الفقر.

ترجمه :

١. امام رضاعليه‌السلام نقل مى نمايد كه امام صادقعليه‌السلام :انگشتر ياقوت در دست كنيد. زيرا همانا انگشتر ياقوت فقر را از بين مى برد.

ثواب التختم بالبلور

ثواب پوشيدن انگشتر بلور

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن على بن الريان عن على بن محمد المعروف بابن وهبه العبدسى قريه من قرى واسط يرفعه الى ابى عبداللهعليه‌السلام قال نعم الفص البلور.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: بلور نگين خوبى است

ثواب التواضع

ثواب تواضع

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه محمد بن ابى القاسم عن هلارون بن مسلم عن مسعده بن صدقه عن جعفر بن محمد عن ابيه عليهمالسلام ان علياعليه‌السلام قال ما من احد من ولد آدم الا و ناصيته بيد ملك فان تكبر جذبه بناصيته الى الارض و قال له تواضع وضعك الله و ان تواضع جذبه بناصيته ثم قال له ارفع راسك رفعك الله و لا وضعك بتواضعك لله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: هيچ يك از فرزندان آدم نيست ، مگر اين كه موهاى جلو سرش به دست فرشته اى است اگر تكبر نمايد، صورتش را بر طرف زمين كشيده و مى گويد: تواضع كن خدا تو را خوار نمايد. و اگر تواضع نمود، موهاى جلو سرش را مى گيرد و مى گويد: سرت را بلند نگهدار: خدا تو را عزيز نموده و بخاطر تواضعت براى خدا تو را خوار ننمايد.

ثواب البكاء من خشيه الله و الغض عن محارم الله و السهر فى سبيل الله عزوجل

ثواب گريه از عظمت خداوند، چشم پوشى از حرامهاى او و شب زنده دارى در راه خداى عزوجل

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن عبدالله بن المغيره عن السكونى عن جعفر بن محمد عن ابيهعليهم‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله كل عين باكيه يوم القيامه الا ثلاثه اعين عين بكت من خشيه الله و عين باتت ساهره فى سبيل الله و عين غضت عن محارم الله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: در روز قيامت همه چشمها جز سه چشم گريان است : چشمى كه از عظمت خداوند گريسته باشد، چشمى كه شب در راه خداوند بيدار مانده است و چشمى كه از حرامهاى خداوند چشم پوشى كرده است

حديث : ٢ و بهذاالاسناد قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله طوبى لصوره نظر الله اليها تبكى على ذنب من خشيه الله لم يطلع على ذلك الذنب غيره

ترجمه :

امام صادقعليه‌السلام از پدرانشانعليه‌السلام از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل مى كند كه : خوشا به حال صورتى كه خداى بزرگ به او نگاه كند در حاليكه بر گناه خود مى گريد و كسى از گناه او با خبر نيست

ثواب من ترك شهوه حاضره لمو عود لم يره

ثواب ترك كاميابى آماده براى رسيدن به ثواب موعود

حديث : ١ حدثنى جعفر بن على بن الحسن الكوفى رضى الله عنه عن جده الحسن بن على بن عبدالله عن جده عبدالله بن المغيره عن الكسونى عن جعفر بن محمد عن ابيه عن ابائه عن اميرالمومنينعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله تطوبى لمن ترك شهوه حاضره لموعود لم يره

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام از امير المومنينعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند :خوشا به حال كسى كه كاميابى آماده اى را بخاطر ثوابى كه وعده داده اند و آن را نديده ، ترك نمايد.

ثواب التحابب فى الله عزوجل و عماره المساجد و الاستغفار بالاسحار.

ثواب دوست داشتن يكديگر در راه خداى عزوجل ، عمران مساجد و استغفار سحر

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى على بن الحسن الكوفى عن ابيه عن عبدالله بن المغيره عن الكسونى عن جعفر بن محمد عن ابائهعليه‌السلام قال ان الله عزوجل اذا اراد ان يصيب اهل الارض بعذاب يقول لو لا الذين يتحابون فى و يعمرون مساجدى و يستغفورن بالاسحار لولا هم لا نزلت عليه عذابى

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه فقرمودند نن همانا خداى عزوجل هنگامى كه بخواهد عذابى را بر زمينيان فرود آورد، مى فرمايد: اگر نبودند كسانى كه بخاطر من يكديگر را دوست مى دارند، مساجدم را آباد مى نمايند و در سحرها استغفار مى نمايند، حتما عذابم را بر آنها نازل مى نمودم

ثواب من كان نظره عبره و سكوته فكره و كلامه ذكرا و بكى على خطيئته و امنالناس شره

ثواب نگاه همراه با پند، سكوت همراه با انديشه ، سخن همراه با ذكر، گريستن بر گناه او ايمنى مردم از شر انسان

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم عن محمد بن عيسى عن يونس بن عبدالرحمن عن ابى ايوب الخزاز عن ابى حمزه عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال امير المومنينعليه‌السلام جمع الخير كله فى ثلاث خصال النظر و السكوت و الكلام و كل نظر ليس فيه اعتبار فهو سهو و كل سكوت ليس فيه فكر فهو غفله و كل كلام ليس فيه ذكر فهو لغو و طوبى لمن كان نظره عبره و سكوته فكره و كلامه ذكرا و بكى على خطيئته و امن الناس شره

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: تمام خير در سه چيز جمع شده است : نگاه ، سكوت و سخن هر نگاهى كه پندى در آن گرفته نشود، فراموشى است هر سكوتى كه انديشه اى در آن نباشد، غفلت است هر سخنى كه ذكرى در آن نباشد، بيهوده است خوشا بحال كسى كه :نگاه او پند، سكوت او انديشه و سخن او ذكر بوده ، بر گناهش گريسته و مردم از شرش در امان باشند.

ثواب الصمت و المشى الى بيت الله عزوجل

ثواب خاموشى و پياده رفتن به خانه ى خداىعزوجل

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن ايوب بن نوح عن الربيع بن محمد المسلى عن رجل عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ما عبدالله بشى مثل الصمت و المشى الى بيت الله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: خداوند با چيزى عبادت نشده است كه مانند خاموشى و پياده رفتن به خانه خدا باشد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه عن محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن العباس بن معروف عن على بن مهزيار رفعه قال ياتى على الناس زمان تكون العافيه فيه عشره اجزاء تسعه منها فى اعتزال الناس و واحده فى الصمت

ترجمه :

٢. على بن مهزيار از معصومعليه‌السلام روايت نموده است كه فرمودند: زمانى براى مردم مى آيد كه عافيت در آن ده جز است : نه جز آن در كناره گيرى از مردم و يك جز آن در خاموشى است

حديث : ٣ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن موسى بن عمر عن على بن الحسن بن رباط عن بعض رجاله عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال لا يزال الرجل المسلم يكتب محسنا مادام ساكتا فاذا تكلم كتب اما محسنا او مسيتا.

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: مرد مسلمان پيوسته نيكوكار نوشته مى شود، البته تا زمانى كه ساكت است و هنگامى كه سخن گفت ، يا نيكوكار يا بدكار نوشته مى شود.

ثواب من رقع جيبه و خصف نعله و حمل سلعته

ثواب وصله زدن كفش ويقه و حمل كالاى خود

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى احمد بن ادريس عن محمد بن احمد عن يعقوب بن يزيد عن ابن ابى نجران يرفعه الى ابى عبداللهعليه‌السلام قال من رقع جيبه و خصف نعله و حمل سلعته فقد برى من الكبر.

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه يقه و كفشش را وصله زند و كالايش را حمل كند، از تكبر رهايى يافته است

ثواب الصدق

ثواب راستگويى

حديث : ١ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن محمد بن عيسى عن عثمان بن عيسى عن عبدالله بن عجلان قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول ان العبد اذا صدق كان اول من يصدقه الله و نفسه تعلم انه صادق و اذا كذب كان اول من يكذبه الله و نفسه تعلم انه كاذب

ترجمه :

١. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هنگامى كه بنده راست بگويد، اولين كسى كه او را راستگو مى داند، خداوند است و خودش نيز خواهد دانست كه راستگوست و هنگامى كه دروغ بگويد، اولين كسى كه او را دروغگو مى داند، خداوند است و خودش نيز خواهد دانست كه دروغگوست

ثواب المستتر بالحسنه و السيئه

ثواب پنهانى انجام دادن كار خوب و گناه

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى عن عباس بن هلال قال سمعت ابا الحسن الرضاعليه‌السلام يقول المستتر بالحسنه تعدل سبعين حسنه و المذيع بالسيئه مخذول و المستتر بالسيئه مغفور له

ترجمه :

١. راوى مى گويد شنيدم كه امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كار نيك پنهانى برابر با هفتاد كار نيك است كسى كه آشكارا گناه مى كند، يارى نخواهد شد و كسى كه پنهانى گناه مى كند، آمرزيده مى شود.

ثواب من اذنب ذنبا فعلم ان الله يعذبه و ان الله يعفو عنه

ثواب كسى كه گناهى مرتكب شود و بداند خداوند مى تواند او را عذاب كند و مىتواند او را ببخشد.

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبداللهعن احمد بن ابى عبدالله عن محمد بن بكر عن زكريا بن محمد عن محمد بن عبدالعزيز عن محمد بن مسلم عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال النبىصلى‌الله‌عليه‌وآله قال الله جل جلاله من اذنب ذنبا فعلم ان لى ان اعربه وان لى ان اعفو عنه عفوت عنه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: خداى بزرگ مى فرمايند: كسى كه مرتكب گناهى شود و بداند كه من اختيار دارم كه او را عذاب كنم يا او را ببخشم ، او را خواهم بخشيد.

ثواب التوبه

ثواب توبه

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابى الخحطاب عن ابى بن اسباط عن يحيى بن بشير عن المسعودى قال قال اميرالمومنينعليه‌السلام من تاب تاب الله عليه و امرت جوارحه ان تستر عليه و بقاع الارض ان تكتم عليه وانسيت الحفظه ما كانت كتبت عليه

ترجمه :

١. اميرالمومنين علىعليه‌السلام فرمودند: كسى كه توبه كند، خداوند او را مى بخشد و به اعضاى بدن او دستور مى رسد گناهان او را بپوشانيد، به مناطق زمين امر مى شود گناهان او را كتمان كنيد و فرشتگان مراقب اعمالش ‍ گناهانى را كه نوشته اند، فراموش مى كنند.

حديث : ٢ ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن سلمه بياع السابرى عن رجل عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من تاب فى سنه تاب الله عليه ثم قال ان السنه لكثيره ثم قال من تاب فى شهر تاب الله عليه ثم قال ان الشهر لكثير ثم قال من تاب فى يوم تاب الله عليه ثم قال ان يوما لكثير ثم قال من تاب اذا بلغت نفسه هذه يعنى حلقه تاب الله عليه

ترجمه :

امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه يك سال قبل از مرگ توبه كند، خداوند او را مى بخشد، پس از مدتى فرمودند: يك سال زياد است : كسى كه يك ماه قبل از مرگ توبه كند، خداوند توبه او را مى پذيرد. پس از درنگى فرمودند: همانا و محققا يك ماه زياد است كسى كه يك روز پيش از مرگ توبه كند، خداوند او را مى آمرزد. سپس فرمودند: همانا و محققا يك روز زياد است آنگاه فرمودند: اگر زمانى كه جانش به اين جايش - يعنى گلويش - برسد توبه كند، خداوند او را مى بخشد.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن على بن ابراهيم بن هاشم عن ابيه عن النوفلى عن السكونى عن جعفر بن محمد الصادق عن ابيه عن آبائهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ان الله عزوجل فضولا من رزقه ينحله من يشاء من خلقه و الله باسط يديه عند كل فجر لمذنب الليل هل يتوب فيغفر له و يبسط يديه عند مغيب الشمس لمذنب النهار هل يتوب فيغفر له

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: همانا خداوند افزون بر رزق بندگان ، رزقى دارد كه آن را به هر كدام از مخلوقاتش كه بخواهد، عطا مى فرمايد. خداوند در هر سپيده دم دستهايش براى هر گناهكار شب باز است كه اگر توبه كردن ، او را بيامرزد و دستانش را در هر غروب باز مى كند تا اگر گناهكار روز توبه نمايد، توبه او را بپذيرد.

ثواب من كبت على خاتمه ما شاء الله لا قوه الا بالله استغفر الله