شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

مجازات خواندن نماز در غير وقت آن

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عل بن الحسين السعد آبادى عن احمد بن ابى عبدالله عن ابى عمران الارمنى عن عبدالله بن عبدالرحمن الانصارى عن هشام الجواليقى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله من صلى الصلاه لغير وقتها رفعت له سوداء مظلمه تقول ضيعك الله كما ضيعتنى و اول ما يسال العبد اذا وقف بين يدى الله عزوجل عن الصلاه فان زكت صلاته زكى سائر عمله و ان لم تزك صلاته لم يزك عمله

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه نماز را در غير وقتش بخواند، آن نماز سياه و تاريك بالا مى رود و مى گويد: خدا تو را ضايع كند، همانطور كه مرا ضايع كردى و هنگامى كه انسان (روز قيامت) در پيشگاه خداوند عز و جل بايستد، اولين چيزى كه از او سؤ ال مى شود نماز است اگر نمازش پاك بود، ساير اعمالش ‍ نيز پاك خواهد بود. و اگر نمازش پاك نبود، ساير اعمالش نيز پاك نخواهد بود.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن صفوان بن يحيى عن هارون بن خارجه عن ابى بصير عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال الصلاه و كل بها ملك ليس له عمل غيرها فاذا فرغ منها قبضها ثم صعد بها فان كانت مما تقبلل قبلت و ان كانت مما لا تقبل قيل له ردها على عبدى فينزل لها حتى يضرب بها وجهه ثم يقول له اف لك لا يزال لك عمل يعنتنى

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: فرشته اى فقط مامور نماز است و كار ديگرى ندارد و هنگامى كه انسان نماز خواند، نماز را گرفته و بالا مى برد. اگر نمازش از نمازهايى بود كه قبول مى شود، پذيرفته خواهد شد. و اگر از نمازهايى بود كه قبول نمى شود، خداوند مى فرمايند، آن را به بنده ام برگردان او نيز نماز را برگردانده و به صورت نمازگزار مى زند. و به او مى گويد: آه كه چقدر با اعمالت مرا به دردسر مى اندازى

حديث : ٣ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن ابن فضال عن سعيد بن غزوان عن اسماعيل بن ابى زياد عن ابى عبدالله عن ابيه عنه آبائه عن امير المومنينعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله لا يزال الشيطان هابيا لابن آدم ذعرا منه ما صلى الصلوات الخمس لوقتهن فاذا ضيعهن اجترا عليهه فادخله فى العظائم

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام از پدرانشعليهم‌السلام از امير المومنينعليه‌السلام روايت نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: شيطان هميشه از فرزند آدم بيمناك بوده و از او مى ترسد البته تا زمانى كه نمازهاى پنجگانه را در وقتش بخواند. و هنگامى كه اين نمازها را ضايع كرد، شيطان بر او جرى شده و او را به گناهان بزرگ مى كشاند.

عقاب من قرا خلف امام ياتم به

مجازات حمد و سوره خواندن در حال اقتدا به امام جماعت

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز عن زراره و محمد بن مسلم عن ابى جعفرعليه‌السلام قال كان امير المومنينعليه‌السلام يقول من قرا خلف امام ياتم به فمات بعث على غير الفطره

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه : امير المومنينعليه‌السلام فرمودند: كسى كه پشت سر امامى كه به او اقتدا كرده است قرائت نمايد (حمد و سوره را بخواند) و بميرد، بى دين محشور مى شود.

مجازات درست به صف نايستادن پشت سر امام جماعت

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعدبن عبدالله عنه محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن وهيب بن حفص عن ابى بصير قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقولل ان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله قال يا ايها الناس ‍ اقيموا صفوفكم وامسحوا بمنا كبكم لئلا يكون فيكم خلل و لا تخالفوا فيخالف الله بين قلوبكم الا و انى اراكم من خلفى

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: اى مردم ! صفهايتان را درست كنيد، بطورى كه كتفهايتان با هم تماس پيدا كرده و فاصله اى بين شما نباشد، در صفها متفرق نباشيد، تا خداوند دلهاى شما را متفرق نسازد.

عقاب من ترك صلاه فريضه او تهاون بها متعمدا

مجازات ترك نماز واجب يا بى اهميتى به آن

حديث : ١ حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن جميل بن صالح عن بريد بن معاويه العجلى عن ابى جعفرعليه‌السلام قال قال رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ما بين المسلم و بين الكافر الا ان يترك الصلاه الفريضه متعمدا او يتهاون بها فلا يصليها.

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام نقل مى نمايند كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بين مسلمان و كافر فاصله اى نيست ، مگر اين كه مسلمان نماز واجب را عمدا ترك كند يا آن را بى اهميت بداند و نخواند.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيهعليهم‌السلام عن جابر قال قالل رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله ما بين الكفر و الايمان الا ترك الصلاه

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليه‌السلام از جابر نقل نموده است كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: بين كفر و ايمان فاصله اى جز ترك نماز نيست

عقاب من اخر صلاه العصر

مجازات تاخير انداختن نماز عصر

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن ابى عبدالله البرقى عن ابن فضال عن عبدالله بن بكير عن محمد بن هارون قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول من ترك صلاه العصر غير ناس لها حتى تفوته و تره الله اهله و ماله يوم القيامه

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمود: كسى كه بدون فراموشى نماز عصر را ترك كند تا آن را از دست بدهد، خداوند در روز قيامت او را بى اهل و مال مى گرداند.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن ابى القاسم عن محمد بن على الكوفى حنان بن سدير عن ابى سلام العبد قال دخلت على ابى عبدالله فقلت ما تقوم فى رجل يوخر صلاه العصر متعمدا قال ياتى يوم القيامه موتورا اهله و ماله قال قلت جعلت فداك و ان كان من اهل الجنه قال و ان كان من اهل الجنه قال قلت فما منزلته فى الجنه قال : موتورا اهله و ماله يتضيف اهلها ليس له فيها منزل

ترجمه :

٢. راوى مى گويد به ديدن امام صادقعليه‌السلام رفته و عرض كردم : مردى كه عمدا نماز عصر را به تاخير بيندازد، چه حالى خواهد داشت ؟ فرمودند: در روز قيامت بدون اهل و مال خواهد آمد. عرض كردم : گرچه بهشتى باشد؟ فرمودند: گرچه بهشتى باشد. عرض كردم : در بهشت چه حالى خواهد داشت ؟ فرمودند: بى اهل و مال و منزل بوده و ميهمان بهشتيان مى شود.

حديث : ٣ و بهذاالاسناد عن محمد بن على الكوفى عن على بن النعمان عن ابن مسكان عن ابى بصير قال قال لى ابو جعفرعليه‌السلام ما خدعوك عن شى فلا يخدعوك عن العصر صلها و الشمس بيضاء نقيه فان رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله قال الموتور اهله و ماله من ضيع صلاه العصر قلت و ما الموتور اهله و ماله قال : لا يكون له اهل و لا مال فى الجنه قلت و ما تضييعها قال يدعها و الله حتى تصفر الشمس او تغيب

ترجمه :

٣. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: در مورد هر چه فريب بخورى در مورد نماز عصر فريب نخور و در حالى كه آفتاب سفيد و صاف است آن را بخوان زيرا همانا رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمودند: كسى كه نماز عصر را ضايع كند، بى اهل و مال خواهد بود. عرض كردم : كجا بى اهل و مال خواهد بود؟ فرمودند: در بهشت عرض كردم منظور از ضايع كردن آن كدام است ؟ فرمودند: بخدا سوگند ! منظور اين است كه آن را نخواند تا آفتاب زرد شود يا غروب كند.

عقاب من نام عن العشاء الى نصف الليل

مجازات نخواندن نماز عشا تا نيمه شب

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن النضربن سويد عن موسى بن بكر عن زراره عن ابى جعفر قال ملك موكل يقول من نام عن العشاء الى نصف الليل فلا انام الله عينه

ترجمه :

١. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: فرشته گمارده اى مى گويد: كسى كه تا نيمه شب نماز عشا را نخواند، خداوند چشمانش را به خواب نبرد.

عقاب من ترك الجماعه و الجمعه

مجازات ترك نماز جماعت و جمعه

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على الوشاء عن عبدالله بن سنان عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال صلى رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله الفجر فلما انصرف اقبل بوجهه على اصحابه فسال عن اناس هل حضروا فقالوا لا يا رسول الله فقال اغيب هم فقال اما انه ليس من صلاه اشد على المنافقين من هذه الصلاه و العشاء

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله نماز صبح را خواندند. آنگاه رو به اصحاب نموده و نام چند نفر را برده و پرسيدند: اينان به نماز آمدند؟ عرض كردند: خير، اى رسول خدا! فرمودند: آيا نيامدند؟ بدانيد هيچ نمازى براى منافقين سختتر از اين نماز و نماز عشا نيست

حديث : ٢ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيهعليهم‌السلام قال اشترط رسول اللهصلى‌الله‌عليه‌وآله على جيران المسجد شهود الصلاه و قال لينتهين اقوام لا يشهدون الصلاه او لامرن موذنا يوذن ثم يقيم ثم آمر رجلا من اهل بيتى و هو على عليه‌السلام فليحرقن على اقوام بيوتهم بحزم من الحطب لانهم لاياتون الصلاه

ترجمه :

٢. امام صادقعليه‌السلام از پدرشعليهم‌السلام نقل مى نمايد كه رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله با همسايگان مسجد شرط كرد كه به نماز جماعتت حاضر شوند و فرمودند: اگر كسانى كه به نماز جماعت نمى آيند از كار خود دست بردارند، به موذن دستور مى دهم اذان و اقامه گفته ، آنگاه به مردى از اهل بيتم كه همان علىعليه‌السلام است ، دستور مى دهم بسته هاى هيزم را آورده و بخاطر نيامدن به نماز جماعت خانه هاى آنها را آتش بزند.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن عيسى بن عبيد عن النضربن سويد عن عاصم بن حميد عن ابى بصير و محمد بن مسلم قاللا سمعنا ابا جعفر محمد بن علىالباقرعليهم‌السلام يقول من ترك الجمعه ثلاثا متواليه بغير عله طبع الله على قلبه

ترجمه :

٣. راوى گويد از امام باقرعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بدون جهت سه جمعه متوالى نماز جمعه را ترك كند، خداوند بر قلب او مهر مى زند.

حديث : ٤ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن يعقوب بن يزيد عن حماد بن عيسى عن حريز و فضيل عن زراره عن ابى جعفرعليه‌السلام قال صلاه الجمعه فريضه و الاجتماع اليها فريضهه مع الامام فان ترك رجل من غير عله ثلاث جمع فقد ترك ثلاث فرائض و لا يدع ثلاث فرائش من غير عله الا منافق و قال و من ترك الجماعه رغبه عنها و عن جماعه المومنين من غير عله فلا صلاه له

ترجمه :

٤. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: نماز جمعه واجب و اجتماع براى آن به همراه امام نيز واجب است اگر مردى سه جمعه بدون علت آن را ترك كند، سه واجب را ترك كرده است و هيچ كس ، جز منافق سه واجب را ترك نمى كند. و كسى كه بخاطر بى رغبتى به نماز جماعت و جمع مومنين نماز جماعت را ترك كند، نمازى نخواهد داشت (نمازش ارزش چندانى ندارد).

مجازات گناهان كبيره

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على عن عبدالعزيز العبدى عن عبيد بن زراره قال قلت لابى عبداللهعليه‌السلام اخبرنى عن الكبائر قال هى خمس و هن مما اوجب اله عزوجل عليهمن النار قال الله عزوجل «ان الله لا يغفر ان يشرك به» و قال «ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا» و قال «يا ايها الذنى آمنوا اذا لقيتم الذين كفروا زحفا فلا تولوهم الادبار - الى آخر الايه» و رمى المحصنات الغافلات و قتل مومن متعمدا على دينه

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام خواستم گناهان كبيره را برايم بيان كند. آن حضرتعليه‌السلام فرمودند: گناهان كبيره پنج تايند، همانهايى كه خداوند جهنم را براى آنها واجب نموده است خداوند عزوجل مى فرمايند «همانا خداوند شرك به خود را نمىآامرزد»(١٤٤) و مى فرمايند: «همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند، فقط آتش ‍ خورده و بزودى به جهنم مى روند»(١٤٥) و مى فرمايند: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه با كافران در ميدان جنگ روبرو شديد، فرار نكنيد...»(١٤٦) يعنى گناهان كبيره عبارتند: از شرك به خداوند، خوردن مال يتيم از روى ظلم ، فرار از ميدان جنگ با كفار)، تهمت زدن به زنان پاكدامن و بى گناه و كشتن عمدى مومن به خاطر دينش

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن على بن اسماعيل عن احمد بن النضر عن عبادين كثير النواء قال سالت ابا جعفرعليه‌السلام عن الكبائر قال كل شى اوعد الله عليه النار.

ترجمه :

٢. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام پرسيدم گناهان كبيره چه گناهانى هستند؟ فرمودند: هر گناهى كه خداوند به انجام دهنده آن جهنم را وعده داده است

عقاب اكلمال اليتيم

مجازات خوردن مال يتيم

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى عن احمد بن محمد بن عيسى عن الحسن بن محبوب عن على بن رئاب عن الحلبى عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال ان فى كتاب علىعليه‌السلام ان اكل مال اليتامى ظلما سيدر كه و بال ذلك فى عقبه من بعده فى الدنيا و يلحقه و بال ذلك فى الاخره اما فى الدنيا فان الله عزوجل يقول «و ليخش الذين لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا» و اما فى الاخر فان الله عزوجل يقول «ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا».

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: در كتاب اميرالمومنينعليه‌السلام آمده است : كسى كه مال يتيم را با ظلم بخورد، پس از مرگش يتيمان او به نتيجه بد كردار پدرشان گرفتار شده و در آخرت نيز مجازات كارش را مى بيند. اما در دنيا باين دليل كه خداوند عزوجل فرموده است : «و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى را باقى مى گذارند و براى آنهامى ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و به عدالت سخن بگويند»؛(١٤٧) و اما در آخرت باين جهت كه خداوند عزوجل فرموده است : «همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند فقط آتش خورده و بزودى به جهنم مى روند.»(١٤٨).

حديث : ٢ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن اخيه الحسن عن زرعه بن محمد الحضرمى عن سماعه بن مهران قال سمعته يقول ان الله عزوجل وعد فى اكل مال اليتيم عقوبتين اما احدهما فعقوبه الاخر النار و اما عقوبه الدنيا فهو قوله عزوجل «و ليخش الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا»

يعنى بذلك ليخش ان اخلفه فى ذريته كما صنع هو بهولاء اليتامى

ترجمه :

٢. راوى مى گويد از معصومعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: همانا خداوند عزوجل براى خوردن مال يتيم دو مجازات وعده داده است :يكى مجازات جهنم و ديگرى مجازات دنيايى است كه در اين آيه آمده است : و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى باقى گذاشته و براى آنها مى ترسند، بايد تقوى پيشه كرده و در باره يتيمان مردم درست و بعدالت سخن بگويند»(١٤٩) منظور آيه اين است كه بايد بترسد از اين كه پس از مرگش همانگونه كه با يتيمان مردم رفتار كرده ، با يتيمانش رفتار كنند.

حديث : ٣ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد بن عيسى عن عبدالرحمن بن ابى نجران عن عامربن حكيم عن المعلى بن خنيس عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال دخلنا عليه فابتدا فقال من اكل مال اليتيم سلط الله عليه من يظلمه او على عقبه فان الله عزوجل يقول «و ليخش الذنى لو تركوا من خلفهم ذريه ضعافا خافوا عليهم فليتقوا الله و ليقولوا قولا سديدا».

ترجمه :

٣. راوى مى گويد به ديدن امام صادقعليه‌السلام رفتيم او شروع به سخن نموده و فرمودند:كسى كه مال يتيم را بخورد، خداوند ظالمى را بر او يا فرزندانش مسلط مى نمايد. همانا خداوند عزوجل مى فرمايد: «و كسانى كه پس از خود كودكان ضعيفى باقى مى گذارند و براى آنها مى ترسند بايد تقوى پيشه كرده و درباره يتيمان مردم درست و بعدالت سخن بگويند»(١٥٠).

عقاب مانع الزكاه

مجازات زكات ندادن

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن يعقوب بن يزيد عن محمد بن ابى عمير عن عبدالله بن مسكان عن محمد بن مسلم قال سالت ابا جعفرعليه‌السلام عن قول الله عزوجل «سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه» فقال ما من عبد منع زكاه ماله شيئا الا جعل الله ذلك يوم القيامه ثعبانا من نار طوقا فى عنقه ينهش من لحمه حتى يفرغ من الحساب و هو قوله عزوجل «سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه» قال ما بخلوا به من الزكاه

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام باقرعليه‌السلام خواستم درباره اين آيه توضيح بدهند « در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود»(١٥١). آن حضرتعليه‌السلام فرمودند :بنده اى نيست كه مقدارى از زكات مالش را ندهد، مگر آن كه خداوند در روز قيامت آن را تبديل به اژدهايى از آتش نموده و آن را به گردنش مى اندازد و آن اژدها او را مى گزد تا از حساب فارغ شود. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد «در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى روزيدند، طوق گردنشان مى شود»(١٥٢) و فرمودند: مراد از اين آيه از بخل ورزيدن ، بخل در پرداخت زكات است

حديث : ٢ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ايوب بن نوح ابن سنان عن ابى الجارود عن ابى جعفرعليه‌السلام قال ان الله عزوجل يبعث يوم القيامه ناسا من قبورهم مشدوده ايديهم الى اعناقهم لا يستطيعون ان تناولوا بها قيس انمله معهم ملائكه يعيرونهم تعييرا شديدا و يقولون هولاء الذين منعوا خيرا قليلا من خير كثير هولاء الذين اعطاهم الله عزوجل فمنعوا حق الله عزوجل فى اموالهم

ترجمه :

٢. امام باقرعليه‌السلام فرمودند: همانا خداوند عزوجل در روز قيامت عده اى را در حالى كه دستهايشان به گردنشان بسته شده است ، از قبرهايشان بر مى انگيزد. آنان حتى به اندازه سر انگشتى نيز نمى توانند چيزى را بگيرند. همراه آنان فرشتگانى هستند كه آنان را به سختى ملامت كرده و مى گويند: اينان كسانى هستند كه خير اندكى از خير بسيار را ندادند. اينان كسانى هستند كه خداوند عزوجل به ايشان عطا فرمود، ولى ايشان حق خداوند عزوجل را از اموالشان ، پرداخت نكردند.

حديث : ٣ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن خلف بن حماد عن حريز قال قال ابو عبداللهعليه‌السلام ما من ذى مال ذهب و لا فضه يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر. و سلط عليه شجاعا اقرع يريده و و يحيد عنه فاذا راى انه لا يتخلص منه و امنكه من يده فقضمها كما يقضم الفجل حتى يصير طوقا فى عنقه و ذلك قو الله عزوجل «سيطوقون ما بخلوا به يوم القيامه» و ما من ذى مال ابل او بقر او غنم يمنع زكاه ماله الا حبسه الله يوم القيامه بقاع قرقر يطاه كل ذى ظلف بظلفها و ينهشه كل ذى ناب بنابها و ما من ذى مال نخل او كرم او زرع يمنع زكاتها الا طوقه الله ريعه ارضه الى سبع ارضين الى يوم القيامه

ترجمه :

٣. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هيچ مالدارى نيست كه زكات طلا يا نقره خود را نپردازد، مگر اين كه خداوند در روزى قيامت او رادر دشت صاف و نرمى زندانى نموده و اژدهايى را كه از تجمع زهر در سرش موى سرش ريخته است ، بر او مسلط مى نمايد. آن اژدها به دنبال او مى رود و او فرار مى كند و هنگامى كه مى بيند نمى تواند فرار كند، دستش را به سوى اژدها مى برد و او همانگونه كه ترب را گاز مى زند و مى خورد، دستش را گاز زده و مى خورد. و در نهايت دور گردنش چنبر مى زند و اين همان فرمايش ‍ خداوند عزوجل است : «در روز قيامت اموالى كه با آن بخل مى ورزيدند، طوق گردنشان مى شود»(١٥٣) وهيچ مالدارى نيست كه زكات شتر، گاو يا گوسفند خود را ندهد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت او را در دشت صاف و نرمى زندانى نموده و هر حيوان سم دارى او را لگدكوب كرده و هر جانورى نيش دارى به او نيش مى زند و هيچ مالدارى نيست كه زكات نخل ، انگور و زراعت خرما، كشمش ، گندم و جو) خود را ندهد، مگر اين كه خداوند زمينش را تا عمق زمين هفتم در روز قيامت طوق گردنش مى نمايد.

حديث : ٤ و بهذاالاسناد عن احمد بن ابى عبدالله عن ابيه عن صفوان بن يحيى عن داودعن اخيه عبدالله قال بعثنى انسان الى ابى عبداللهعليه‌السلام زعم انه يفزع فى منامه من امراه تاتيه قال فصحت حتى سمع الجيران فقال ابو عبداللهعليه‌السلام اذهب فقل له انك لا تودى الكازه فقال بلى و الله انى لادويها قال فقل له ان كنت توديها فانك لا توديها اهلها.

ترجمه :

٤. راوى مى گويد: شخصى مى پنداشت در خواب از زنى مى ترسد و مى گفت : از ترس آن فريادى كشيدم كه همسايه ها شنيدند. او (براى حل مشكلش) مرا خدمت امام صادقعليه‌السلام فرستاد. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: به او بگو شايد زكات نمى دهد. او در جواب من گفت : محققا و به خدا سوگند كه زكات مى دهم آن حضرتعليه‌السلام دوباره فرمودند: به او بگو اگر زكات هم مى دهى ، حتما به اهل آن نمى دهى

حديث : ٥ و ذكر احمد بن ابى عبدالله ان روآيه ابى بصير قال سمعت ابا عبدالله يقول من منع الزكاه سال الرجعه عند الموت و هو قل الله عزوجل «حتى اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلى اعمل صالحا فيما تركت».

ترجمه :

٥. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه زكات ندهد، هنگام مرگ تقاضاى بازگشت مى كند. و اين آيه نيز همين را مى فرمايد: «تا زمانى كه مرگ به سراغ يكى از آنان بيايد، گويد پروردگارا مرا به دنيا بازگردان ، شايد با كارهاى خوب ، گذشته ام را جبران نمايم(١٥٤).

حديث : ٦ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن عمه عن محمد بن على الكوفى عن موسى بن سعدان عن عبدالله بن القاسم عن مالك بن عطيه عن ابان بن تغلب قال قال ابو عبداللهعليه‌السلام دمان فى الاسلام لا يقضى فيهما احد بحكم الله عزول حتى يقوم قائمنا الزانى المحصن يرجمه و مانع الزكاه يضرب عنقه

ترجمه :

٦. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: دو مجازات اعدام هست كه تا قيام قائم ما كسى به حكم خداوند عزوجل آنرا اجرا نمى كند: زناكار محصن (مرد زن دار) كه او را سنگسار مى نمايد، و كسى كه زكات نمى دهد، كه او را گردن مى زند.

حديث : ٧ و ذكر ان فى روآيه ابى بصير عن ابى عبداللهعليه‌السلام من منع الزكاه فى حياته طلب الكره بعد موته و قال من منع قيراطا من الزكاه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.

ترجمه :

٧. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه در زندگى خود زكات ندهد، پس از مرگ درخواست مى كند كه به دنيا بازگردد، و كسى كه يك قيراط از زكات را ندهد (به هنگام مرگ) بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى ( هر كدام را كه بخواهد و نمى تواند مسلمان بميرد)

حديث : ٨ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن بعض اصحابنا قال من منع قيراطا من الزكاه فما هو بمومن و لا مسلم و قال ابو عبداللهعليه‌السلام ما ضاع مال فى بر و لا بحر بمنع الزكاه و قال اذا قام القائم اخذ مانع الزكاه فضرب عنقه

ترجمه :

٨. راوى مى گويد از معصومعليه‌السلام نقل نموده است : كسى كه قيراطى از زكات را نپردازد، نه مومناست و نه مسلمان و امام صادقعليه‌السلام فرمودند: هيچ مالى در خشكى و دريا از بين نرفت ، مگر به خاطر زكات ندادن ، و نيز فرمودند: هنگامى كه قائم آل محمدعليه‌السلام قيام نمايد، گردن كسى را كه زكات نپردازد، مى زند.

عقاب من ترك الزكاه و قد وجبت له

مجازات زكات نگرفتن مستحق

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد عن عبدالعظيم بن عبدالله العلوى عن الحسن بن على عن بعض اصحابنا عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال تارك الزكاه و قد وجبت له كمانعها و قد وجبت عليه

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام فرمودند: كسى كه زكات نگيرد و مستحق آن باشد، مانند كسى است كه بايد زكات بپردازد و ندهد.

عقاب من افطر يوما من شهر رمضان

مجازات خوردن يك روز از روزه ماه رمضان

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن ابراهيم بن هاشم عن يحيى بن ابى عمران الهمدانى عن يونس ‍ بن حماد الرازى قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول من افطر يوما من شهر رمضان خرج روح الايمان منه

ترجمه :

١. راوى مى گويد: از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند :كسى كه روز يك روز از ماه رمضان را بخورد، روح ايمان از او خارج مى شود.

عقاب من ترك الحج

مجازات ترك حج واجب

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى على بن ابراهيم عن ابيه عن عبدالله بن ميمون عن ابى عبدالله عن ابيهعليهم‌السلام قال كان فى وصيه امير المومنينعليه‌السلام لا تتركوا حج بيت ربكم فتهلكوا و قال من ترك الحج لحاجه من حوائج الدنيا لم يقض حتى ينظر الى المحلقين

ترجمه :

١. امام صادقعليه‌السلام از پدرش نقل مى نمايد كه يكى از وصيتهايى امير المومنينعليه‌السلام اين بود كه : حج خانه خدا را ترك نكنيد كه هلاك مى شويد و نيز فرمودند: كسى كه به خاطر حاجتى از حاجتهاى دنيا حج را ترك كند، تا زمانى كه حاجيها با سرهاى تراشيده از حج برگردند، حاجتش ‍ روا نخواهدگرديد.

حديث : ٢ حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنهعن عمه عن محمد بن على الكوفى عن موسى بن سعدان عن الحسين بن ابى العلاء عن ذريح عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال سمعته يقول من مات و لم يحج حجه الاسلام و لم تمنعه من ذلك حاجه تجحف به او مرض لا يطيق الحج من اجله او سلطان يمنعه فليمت ان شاء يهوديا و ان شاء نصرانيا.

ترجمه :

٢. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بميرد و حج واجب خود را بجا نياورد وعلت حج نكردن او حاجتى نباشد كه بدون بر آوردن آن ، رفتن به حج براى او ممكن نباشد، يامرضى كه بخاطر آن نتواند به حج برود، يا حاكمى كه او را از رفتن به حج منع كند، بايد يا يهودى بميرد يا مسيحى هر كدام را كه خواست انتخاب مى كند و مسلمان از دنيا نمى رود.)

عقاب

نقش زبان در ثواب و مجازات

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى العطار قال حدثنى محمد بن احمد قال حدثنى محمد بن السندى عن على بن الحكم عن ابراهيم بن مهزم الاسدى عن ابى حمزه عن على بن الحسينعليهم‌السلام قال ان لسان ابن ادم يشرف كل يوم على جوارحه فيقول كيف اصبحتهم فيقولون بخير ان تركتنا و يقولون الله الله فينا و يناشدونه و يقولون انما نثاب بك و نعاقب بك

ترجمه :

١. امام سجادعليه‌السلام فرمودند: همان زبان فرزند آدم هر روز بر اعضا و جوارح انسان مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد. آنها جواب مى دهند: اگر ما را رها كنى خوب هستيم و مى گويند تو را بخدا، تو را بخدا، رعايت حال ما را بكن او را سوگند داده و مى گويند: اگر ثوابى بدست آوريم ازتوست و اگر مجازات شويم بخاطر توست

عقاب من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا فيهاقل هو الله احد

مجازات يك بار «قل هو الله احد» نخواندن در سه روز

حديث : ١ ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد بن خالد عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على البطائنى عن ابى عبدالله المومن عن ابن مسكان عن سليمان بن خالد قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول من مضت له ثلاثه ايام لم يقرا فيها «قل هو الله احد» فقد خذل و نزع ربقه الايمان من عنقه فان مات فى هذه الثلاثه الايام كان كافرا بالله العظيم

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه سه روز بگذرد و سوره «قل هو الله احد» را نخواند، بدون ياور مانده و رشته ايمان از گردنش برداشته مى شود (بى ايمانى مى شود) و اگر در اين سه روز بميرد كافر به خداى بزرگ است

عقاب من مصت له جمعه لم يقرا فيها قل هو الله احد

مجازات «قل هو الله احد» نخواندن در روز جمعه

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله البرقى قال فى روآيه اسحاق بن عمار عن ابى عبداللهعليه‌السلام قال سمعته يقول من مضت له جمعه لم يقرا فيها « قال هو الله احد» ثم مات مات عى دين ابى لهب

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادق عليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه جمعه اى را سپرى كند و در آن «قل هو الله احد» نخواند و سپس بميرد، بر دين ابولهب مرده است

عقاب من اصابه مرض او شده فم يقرا فيهاقل هو الله احد

مجازات نخواندن «قل هو الله احد» در بيمارى و گرفتارى

حديث : ١ حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن ابى عبدالله عن اسماعيل بن مهران عن الحسن بن على البطائنى عن مندل عن هارون بن حارجه قال سمعت ابا عبداللهعليه‌السلام يقول من اصابه مرض او شدده و لم يقرا فى مرضه او شدته « قل هو الله احد» ثم مات فى مرضه او فى تلك الشده التى نزلت به فهو فى النار.

ترجمه :

١. راوى مى گويد از امام صادقعليه‌السلام شنيدم كه فرمودند: كسى كه بيمار يا گرفتار شود و در بيمارى يا گرفتارى خود «قل هو الله احد» نخواند و در آن بيمارى يا گرفتارى بميرد، در جهنم خواهد بود.

عقاب من صلى خمس صلوات و لم يقرا فيهاقل هو الله احد