شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

پی نوشت ها :

۱-مفاخر اسلام، على داونى، ج ۳، ص ۲۶.

۲-فرهنگ فرق اسلامى، محمد جواد مشكور، ص ۳۹۵.

۳-معجم رجال الحديث، آيت الله خويى، ج ۱۱، ص ۱۹۴.

۴-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۵۵.

۵-ريحانة الادب، ميرزا محمد على مدرس تبريزى، ج ۵ ص ۷۹.

۶-سه كتاب ديگر اين مجموعه عبارت اند از: من لا يحضره الفقيه تأليف شيخ صدوق، تهذيب و استبصار، تأليف شيخ طوسى.

۷-اصول كافى (مقدمه)، كلينى، ترجمه سيد جواد مصطفوى، ج ۱، ص».

۸-همان، ص ۱۱۴.

۹-همان.

۱۰-همان، ج ۵، ص ۸۱.

۱۱-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۷ و ۹۰.

۱۲- ريحانة الادب، ج ۵، ص ۸۰.

۱۳-همان.

۱۴-محمد بن على حسين بن موسى بن بابويه كه به اختصار «محمد بن على بن بابويه» گفته مى شود.

۱۵-ابو جعفر محمد بن على الاسود.

۱۶-سومين نماينده ولى عصر (ع) كه پيامهاى حضرت را به مردم مى رساند. و نيازهاى امت را نيز به مهدى موعود منتقل مى كرد.

۱۷- تنقيح المقال، ج ۳، ص ۱۵۴.

۱۸- ديلم نام طايفه اى بوده كه در شمال ايران مى زيسته اند و مدتى بر قسمتهاى عمده ايران حكمرانى داشتند و به آنها ديلميان مى گويند.

۱۹- الغيبه، ص ۱۸۸.

۲۰-معانى الاخبار، ص ۳۷.

۲۱-آل بويه را از آن سبب كه مدت مديدى در ديلمان گيلان اقامت داشته «ديالمه» نيز مى ناميدند.

۲۲-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۱، ص ۶۲۹.

۲۳-ركن الدوله، لقب حسن فرزند شجاع ديلمى است.

۲۴-مجالس المؤ منين، قاضى نورالله شوشترى، ج ۲، ص ۳۲۵.

۲۵-از نوادگان حضرت موسى بن جعفرعليه‌السلام .

۲۶-مقدمه بحار الانوار، چاپ بيروت، ص ۶۹.

۲۷-حاشيه شرح لعمه (۱۰ جلدى) ج ۹، ص ۲۶۷.

۲۸-معجم المولفين، عمر رضا كحاله ج ۱۱ ص ۳.

۲۹-من لايحضره الفقيه ج ۱ ص ۳.

۳۰-رك: صدوق در نكاه ديگران.

۳۱-الفهرست، ص ۳۰۴.

۳۲-مفاخراسلام، ج ۳، ص ۱۷۷، مقدمه معانى الاخبار، ص ۹ به نقل از سفينة البحار، ج ۲، ص ‍ ۲۲.

۳۳- شرح لمعه، كلانتر، ج ۹، ص ۲۶۵، ۱۰ جلدى چاپ بيروت.

۳۴-همان.

۳۵-همان.

۳۶-تنقيح المقام، ج ۳، ص ۱۵۴، چاپ نجف.

۳۷-تاسيس الشيعه لعلوم الاسلام، ص ۲۶۲ منشورات اعلمى.

۳۸-الاعلام، خيرالدين زركلى، ج ۶، ص ۲۷۴، چاپ بيروت.

۳۹-الفوائد الطوسيه، ص ۷.

۴۰-رواياتى كه نام راوى در آنها ذكر نشده يا حذف تنى چند از آنان سخنى به معصومعليه‌السلام نسبت داده شده است.

۴۱-مقدمه معانى الاخبار ص ۱۴. روضات الجنات، ج ۶، ص ۱۳۳.

۴۲-تنقيح المقال، ج ۳، ص ۱۵۴.

۴۳-شرح لمعه، كلانتر، ج ۹، ص ۲۶۵.

۴۴- الفهرست، ص ۲۰۴.

۴۵- رجال النجاشى، ص ۳۸۹- ۳۹۲.

۴۶-تنقيح المقال، ج ۳، ص ۱۵۵.

۴۷-هزاره شيخ طوسى، ص ۵۲۲.

۴۸-معالم العلمأ، ص ۱۱۲.

۴۹-الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۲ ص ۲۵۲.

۵۰-روضات الجنات، ج ۶، ص ۱۳۶.

۵۱-روضات الجنات، ج ۶، ص ۱۴۰.

۵۲-وفيات الاعيان، ابن خلكان، ج ۱، ص ۲۰۶؛ شذرات الذهب، ابن عماد حنبلى، ج ۳، ص ۱۱۵.

۵۳-صاحب بن عباد، شرح حال و آثار، احمد بهمنيار، ص ۳۷، معجم الادبأ، ياقوت حموى، ج ۶، ص ۲۲۱.

۵۴-معجم الادبأ، ج ۶ ص ۳۰۶ و ۳۰۷.

۵۵-تاريخ دانشگاههاى بزرگ اسلامى، نورالله كسايى، ص ۲۳ و ۲۴. صاحب بن عباد، شرح حال و آثار، ص ۳۹، ۴۰ و ۱۱۳.

۵۶-اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۳، ص ۳۴۱.

۵۷-براى اگاهى كامل از اشعار صاحب ر. ك: الغدير، علامه امينى (ترجمه) ج ۷، ص ۱۰۳، اعيان الشيعه، ج ۳.

۵۸-صاحب بن عباد شرح حال و آثار، ص ۷۲.

۵۹-همان، ص ۶۸-۷۰.

۶۰-همان، ص ۶۸.

۶۱-همان، ص ۱۴۳.

۶۲-همان.

۶۳-صاحب بن عباد حياته ادبه، ص ۱۵۴، ۱۶۹ و ۱۲۵؛ معجم الادبأ، ج ۶، ۲۵۲، ۲۷۸.

۶۴-معجم الادبأ، ج ۶ ص ۲۶۰؛ الغدير، ج ۷، ص ۸۷؛صاحب بن عباد حياته و ادبه، ص ۱۹۷؛ صاحب بن عباد، شرح احوال و آثار، ص ۲۱.

۶۵-وفيات الاعيان، ج ۳، ص ۲۲۸.

۶۶-اعيان الشيعه، ج ۳، صاحب بن عباد، شرح احوال و آثار، ص ۱۲۰.

۶۷-همان.

۶۸-الغدير، ج ۷ ص ۱۰۳؛ يتيمة الدهر، ج ۳، ص ۲۴۷.

۶۹- اين جمله را صاحب به قاضى شهر قم كه تخلف ورزيده و رشوه ستانده بود، نوشته است. (ر. ك: صاحب بن عباد شرح احوال و آثار، ص ۲۰۰ - ۱۹۴).

۷۰-توقيع جوابى است كه بزرگان در ذيل نوشته هاى دادخواهان و كسانى كه به آنها عريضه تقديم مى داشتند مى نوشتند. توقيع با عبارتى موجز و مختصر كه از فصاحت وبلاغت برخوردار بود نوشته مى شد.

۷۱-همان، ص ۱۰۲.

۷۲-النجوم الزاهره، يوسف بن تعزيرى بردى اتابكى، ج ۴، ص ۲۴۰.

۷۳-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۹، ص ۲۱۶.

۷۴-همان.

۷۵-پيرامون نهج البلاغة، سيد محسن امين عاملى، ج ۹ ص ۲۰.

۷۶-ر. ك: الغدير، علامه امينى، ج ۴، ص ۱۸۴.

۷۷-الشريف الرضى، محمد هادى امينى، ص ۶۰ - ۷۰.

۷۸-يتمة الدهر، ابن منصور ثعالبى، ج ۳، ص ۱۳۱.

۷۹-سيد رضى بر ساحل نهج البلاغة، محمد ابراهيم نژاد، ص ۲۹.

۸۰-ر. ك: همان، ص ۳۰ - ۳۸.

۸۱-دائرة المعارف القرن العشرين، محمد فريد وجدى، ج ۴، ص ۲۵۳.

۸۲-سيد رضى بر ساحل نهج البلاغة، ص ۳۹.

۸۳-با دانشمندانى شيع و مكتب آشنا شويم، سيد جواد اميرى اراكى، ج ۳، ص ۱۱۳.

۸۴-الشريف الرضى، ص ۱۱۲ - ۱۲۲.

۸۵-سيد رضى مؤ لف نهج البلاغه، على دوانى، ص ۱۶۱.

۸۶-همان، ص ۱۶۲.

۸۷-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۲۱۷.

۸۸-رجال النجاشى، احمد بن على نجاشى، ص ۲۸۳.

۸۹- رجال نجاشى، احمد بن على نجاشى، ص ۲۸۳.

۹۰- يتيمة الدهر، ج ۳، ص ۱۳۱.

۹۱- تاريخ بغداد، احمد بن على الخطيب، ج ۲، ص ۲۴۶.

۹۲- النجوم الزاهره، ج ۴، ص ۲۴۰.

۹۳- رجال نجاشى، رقم ۱۰۶۷.

۹۴-مقالات فارسى كنگره جهانى شيخ مفيد، ش ۶۷، ص ۸.

۹۵- امامى شيخ مفيد، اوائل جزء ششم، تاريخ بغداد، ج ۸، ص ۴۴۹.

۹۶- همان، ص ۳۴۰، همان، ج ۱۱، ص ۳۰۲.

۹۷- الكامل فى التاريخ، ابن اثير، ج ۵ ص ۵.

۹۸- ر. ك: مقاله ۶۱ و ۵۵ از كنگره جهانى شيخ مفيد.

۹۹- مستدرك الوسائل، حاج ميرزا نورى، ج ۳، ص ۵۱۷ و ۵۱۸.

۱۰۰- همان.

۱۰۱- همان.

۱۰۲-ر. ك: الفهرست، شيخ طوسى ۱۵۷ و ۱۵۸، رجال علامه بحر العلوم، ج ۳، ص ۳۱۱، مستدرك الوسايل، ج ۳، ص ۵۱۷، فهرست ابن نديم، ص ۳۳۲، مقاله ۶۳ از مقالات كنگره هزاره شيخ مفيد، ص ‍ ۱۰.

۱۰۳-قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۳۹۹ - ۴۰۳.

۱۰۴-ر. ك مفيد نامه، ش ۱، ص ۳۷ و حوزه، يادمان هزاره شيخ مفيد، ص ۲۷۹ - ۳۰۱.

۱۰۵-ر. ك: « بررسى مناظرات شيخ مفيد»؛ مفيد نامه، ج ۱، ص ۳۲ - ۳۷.

۱۰۶-اوائل المقالات فى المذاهب و المختارات، چاپ تبريز، ص ۴۹.

۱۰۷-مقالات فارسى كنگره شيخ مفيد، ش ۶۳، ص ۱۸.

۱۰۸-از پيام حكيمانه رهبر فرزانه انقلاب حضرت آية الله خامنه اى به كنگره جهانى هزاره شيخ مفيد رحمه الله، فروردين ۱۳۷۲.

۱۰۹-قصص العلمأ ص ۳۹۹ - ۴۰۴.

۱۱۰-ديوان سيد مرتضى، ج ۳، ص ۲۰۴ - ۲۰۶.

۱۱۱-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۶۸.

۱۱۲-همان، ص ۲۶۷.

۱۱۳-فوائد الرضويه، عباس قمى، ص ۲۸۵؛ مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۶۶.

۱۱۴-رجال النجاشى، احمد بن عباس نجاشى، ص ۳۹۹.

۱۱۵-روضات الجنات، ميرزا محمد باقر خوانسارى، ج ۶، ص ۱۱۹.

۱۱۶-شيخ حر عاملى، امل الآمل، ج ۲، ص ۲۸۳.

۱۱۷-الغدير، علامه امينى، ج ۱، ص ۲۷۰.

۱۱۸-روضات الجنات، ج ۶، ص ۲۱۹.

۱۱۹-همان، ص ۲، ص ۳۷۰.

۱۲۰-امل الآمل، ج ۲، ص ۶.

۱۲۱-طرابلس از شهرهاى شام آن روز بوده كه امروز در شمال كشور لبنان است.

۱۲۲-الغدير، ج ۴ ص ۲۷۰.

۱۲۳-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۸، ص ۲۴۱.

۱۲۴-فوائد الرضويه، ص ۲۸۵.

۱۲۵-علماى بزرگ شيعه از كلينى تا خمينى، نام. جرفاد قانى، ص ۲۲.

۱۲۶-الغدير، ج ۴، ص ۲۶۸.

۱۲۷-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۸۵.

۱۲۸-روضات الجنات، ج ۴ ص ۲۹۶.

۱۲۹-الغدير، ج ۴، ص ۲۶۵.

۱۳۰-كشف الاسرار، ص ۱۶۱.

۱۳۱-كتاب «شيخ آقا بزرگ» محمد رضا حكيمى، ص ۵۸۰.

۱۳۲-براى اطلاع بيشتر به پاورقى سيد مرتضى، پرچمدار علم و سياست، ص ۴۱ مراجعه شود.

۱۳۳-علماى بزرگ شيعه از كلينى تا خمينى، ص ۲۳.

۱۳۴-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۷۲.

۱۳۵-همان ص ۲۷۴.

۱۳۶-همان، ص ۲۷۵.

۱۳۷-تلخيص از كتاب الغدير، ج ۴، ص ۲۰۵ به بعد.

۱۳۸-سيماى فرزانگان، رضا مختارى، ج ۳، ص ۳۶۶.

۱۳۹-براى اطلاع بيشتر و علت شهرت او به اين القاب به اصل كتاب مراجعه شود.

۱۴۰-ر. ك: سيد مرتضى (پرچمدار علم و سياست)، محمود شريفى، ص ۴۶ و ۷

۱۴۱-فوائد الرضويه، ص ۲۸۵.

۱۴۲-رسائل الشريف المرتضى، ص ۳۹.

۱۴۳-سال ۳۲۹ ق به «تناثر نجوم» يعنى فرو ريختن ستارگان معروف است در اين سال على بن محمد سمرى. چهارمين نايب خاص حضرت مهدى (عج) چشم از جهان فرو بست و با درگذشت او در نيابت خاص بسته و غيبت كبرى آن حضرت آغاز شد.

۱۴۴-در كتابهاى تاريخى به اين دو نام به عنوان فرزندان نجاشى دست نيافتيم.

۱۴۵-قاموس الرجال، علامه شوشترى، جامعه مدرسين قم، ج

۱۴۶-عدنان در عصر خويش امور كعبه را به دست گرفت و اول شخصى است كه لنگهايى را در اطراف كعبه براى قربانيان حاجيان نهاد و خانه خدا را پرده پوشانيد. وى آخرين جد پيامبر اسلامصلى‌الله‌عليه‌وآله است كه خود آن حضرت نام نياكانش را تا عدنان بيان مى كرد و دستور مى داد ديگران هم از شمردن باقى نسب تا حضرت اسماعيلعليه‌السلام خود دارى كنند چون از نظر تعداد واسطه و نام آنها مورد اختلاف است و ابن عباس روايتى از پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله نقل كرده هر موقع نسب آن حضرت به عدنان رسيد نبايست از او تجاوز كرد. ر، ك الكامل فى التاريخ، ج ۱، ص ‍ ۴۴۹ فروغ ابديت، ج ۱ ص ۲۸۳.

۱۴۷-نجاشى نام پدر و اجدادش را تا عدنان اينگونه ذكر كرده است: على، احمد، عباس، محمد، عبدالله، ابراهيم، مجد، عبدالله، نجاشى، عثيم، ابوالسمال سمعان، هبيره، مساحق، بجير، اسامه، نصر، قنين، حرث، ثعلبه، دودان، اسد، خزيمه، مدركه، الياس، مفر، نزار، معد، عدنان، ( رجال النجاشى، ج ۱، رقم ۲۹ و ۲۵۱).

۱۴۸-ر، ك، تاريخ يعقوبى، ابن واضح يعقوبى ترجمه محمد ابراهيم آيتى، چاپ سوم، ۱۳۶۲ ش، ج ۱، ص ۲۷۵. الكامل فى التاريخ، ابن اثير، چاپ بيروت، ج ۱، ص ۶۵.

۱۴۹-فوائد الرجاليه، سيد محمد مهدى بحر العلوم، چاپ نجف، ۱۳۸۵ ق، ج ۲، ص ۳۲.

۱۵۰-زيديه از فرق، شيعه و پيرو زيد بن على بن حسينعليه‌السلام (زيد شهيد) هستند و ( ر. ك، فرهنگ فرق اسلامى، ص ۲۱۴)

۱۵۱-رجال النجاشى، ج ۲، ص ۸۱. رجال طوسى، ص ۱۲

۱۵۲-وى ابوعبدالله ابراهيم فرزند مجد بن عرفه (۲۴۰ - ۳۲۳ ق) ملقب به «نفطويه نحوى» است (تاريخ بغداد، خطيب بغدادى، چاپ بيروت، ج ۶، ص ۱۵۹)

۱۵۳-همان مأخذ، ص ۲۹۱.

۱۵۴-مقدمه لمعه، محمد مهدى آصفى، چاپ ده جلدى، ج ۱، ص ۵۲.

۱۵۵-رجال النجاشى، ج ۲، ص ۴۰۷ خلاصة الاقول، علامه حلى، چاپ تهران، ص ۸۷.

۱۵۶-همان مأخذ، ج ۲، ص ۳۱۶، ج ۱، ص ۲۲۰. طبقات اعلام الشيعه، علامه آقا بزرگ تهرانى، چاپ دوم، اسماعيليان، ج ۲، ص ۱۹.

۱۵۷-همان مأخذ، ج ۱، ص ۲۲۴ خلاصه، ص ۱۱.

۱۵۸-رجال النجاشى، ج ۱، ص ۲۲۶، ج ۲، ص ۴۱۷. رجال طوسى، ص ۴۱۷، خلاصه، ص ۱۲

۱۵۹-همان مأخذ، ج ۱، ص ۲۰۲ و ۲۰۳ و ۲۲۰ و ۳۰۶. ج ۲، ص ۳۰۶. رجال طوسى، ص ۳۳۲ و ۳۵۱ و ۴۲۵. خلاصه، ص ۲۶

۱۶۰-همان، ج ۱، ص ۳۴۳.

۱۶۱-همان، ج ۲، ص ۴۲۸.

۱۶۲-همان، ص ۱۵۱.

۱۶۳-همان، ص ۳۶. خلاصه، ص ۵۵.

۱۶۴-همان، ج ۱، ص ۹۵ و ۸۵

۱۶۵-همان، ج ۱، ص ۹۸. ج ۲، ص ۳۲ و ۱۷۵.

۱۶۶-همان، ج ۲، ص ۳۲۶. اعيان الشيعه، ج ۳، ص ۳۳. مشيخه النجاشى، محمود درياب نجفى، چاپ اول ۱۴۱۳ ق، قم ص ۹۸.

۱۶۷-همان، ج ۱، ص ۱۲۱ و ۱۵۳ و ۱۵۴ و ۳۰۶.

۱۶۸-روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، اسماعيليان، قم، ج ۱، ص ۶۳.

۱۶۹-رجال النجاشى، ج ۲، ص ۱۰۴، خلاصه، ص ۴۶.

۱۷۰-شيعه در اسلام، علامه طباطبائى، بنياد علمى و فكرى علامه طباطبائى، پائيز ۶۲، ص ۳۰. تاريخ شيعه در ايران، رسول جعفريان، سازمان تبليغات اسلامى چاپ اول، ۱۳۶۸ ش، ص ۲۸۴.

۱۷۱-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، چاپ دوم، ۱۳۶۹ ش، ج ۱، ص ‍ ۶۲۹.

۱۷۲-التبيان، آقابزرگ تهرانى، ج ۲، ص ۳۳۲، فهرست شيخ طوسى، ص ۱۸۸. رياض العلمأ، ج ۱ ص ‍ ۴۰، خلاصه، ص ۷۲.

۱۷۳-رجال النجاشى، ج ۲، ص ۳۳۲، فهرست شيخ طوسى، ص ۱۸۸. رياض العلمأ، ج ۱، ص ۴۰، ص ‍ ۷۲.

۱۷۴-همان، ج ۲، ص ۸۴ و ۱۰۱. قاموس الرجال، ج ۱، ص ۴۴۱. روضات الجنات، ج ۱، ص ۷

۱۷۵-كتابهاى اصلى علم رجال چهار كتاب اند به نامهاى: ۱ - اختصار الرجال ۲ - الفهرست ۳ - الرجال ۴ - رجال نجاشى كه كتاب تحت تأليف شيخ طوسى است.

۱۷۶-اين اثر ماندگار تا كنون بارها چاپ شده كه جديدترين چاپ آن با تحقيق محمد جواد نائينى، زير نظر استاد جعفر سبحانى، در سال ۱۴۰۸ ق در بيروت به زيور طبع آراسته گرديده است.

۱۷۷-همان، ج ۱، ص ۲۵۴.

۱۷۸-همان، ج ۱، ص ۲۵۴.

۱۷۹-ر. ك: «طبقات اعلام الشيعه»

۱۸۰-رجال النجاشى، ج ۱، ص ۱۹۰، ج ۲، ص ۸۵ و ۴۰۹.

۱۸۱-همان، ج ۱، ص ۲۹۷ و ۳۷۸ و ۴۰۸.

۱۸۲-همان مطيره است و آن منطقه سرسبزى است در اطراف سامرا و از گردشگاههاى عمومى بغداد و سامرا. (ر. ك: معجم البلدان، ج ۵، ص ۱۵۱).

۱۸۳-خلاصه، ص ۱۲. الكنى و الالقاب، ج ۳، ص ۲۳۹.

۱۸۴-ر. ك: هزاره شيخ طوسى، على دوانى، ص ۴.

۱۸۵-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۹، ص ۱۵۹.

۱۸۶-الذريعه، آغابزرگ تهرانى، ج ۴، ص ۴۰۵.

۱۸۷-روضات الجنات، ميرزا محمد باقر خوانسارى، ج ۶، ص ۲۳.

۱۸۸-شذرات الذهب فى اخبار من ذهب، ج ۲، ص ۱۹۹ و۲۰۰.

۱۸۹-همان.

۱۹۰-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۲۴۳ و ۲۴۴، به نقل از مجالس المؤ منين، ج ۱، ص ۴۶۳ و شذرات الذهب، بن عماد حنبلى، ج ۳، ص ۲۰۰.

۱۹۱-هزاره شيخ طوسى، دوانى، ص ۱۱.

۱۹۲-مقدمه التبيان، آقابزرگ تهرانى، ج ۱، حرف ج.

۱۹۳-ر. ك: هزاره شيخ طوسى، ص ۵۴، مقاله محمد واعظ زاده خراسانى.

۱۹۴-علامه حلى خلاصة الاقوال، ص ۱۴۸.

۱۹۵-رجال النجاشى، احمد بن عباس نجاشى، ص ۲۷۱.

۱۹۶-مقدمه التبيان، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱

۱۹۷-همان.

۱۹۸-الكامل فى التاريخ، ابن اثير، ج ۶، ص ۲۱.

۱۹۹-الاعلام، خير الدين زركلى، ج ۶، ص ۲۱.

۲۰۰-حوادث قرن پنجم ق (سالهاى اواسط) يكى از تلخترين واقعه خونين بشمار مى رود كه در كتب تاريخى تشيع و تسنن آن آمده است مراجعه كنيد به كتاب كامل ابن اثير، البدايه و النهايه ابن كثير.

۲۰۱-هزاره شيخ طوسى، ج ۱، ص ۱۹ و ۲۰.

۲۰۲-يادنامه شيخ طوسى، ج ۳، ص ۳۸، مقاله محيط طباطبايى.

۲۰۳-مقدمه التيان، آقا بزرگ، تهرانى، ج ۱.

۲۰۴-الذريه، ج ۵، ص ۲۲۰، ص ۳۴۸ الفهرست، شيخ طوسى ؛ ص ۲۸۶؛ رجال النجاشى، ص ۴۰۳ هزاره شيخ طوسى، ج ۱، ص ۲۲۰، مقاله سيد هاشم رسولى محلاتى.

۲۰۵-هزاره شيخ، دوانى، ص ۲۳.

۲۰۶-مقدمه تفسير التبيان، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱.

۲۰۷-طبرسى و مجمع البيان، حسين كريمان، ج ۱، ص ۲۰۷.

۲۰۸-مجالس المؤ منين، قاضى نو الله شوشترى، ص ۲۰۲؛ امل الامل، حر عاملى، ج ۲ ص ۲۱۶.

۲۰۹-تاريخ بيهق، ابوالحسن على بن زيد بيهقى، ص ۲۴۲.

۲۱۰-رياض العلمأ، ميزا عبد الله افندى، ج ۴، ص ۳۵۷؛ اعيان الشعيه، محسن امين عاملى، ج ۸، ص ‍ ۳۹۸.

۲۱۱-ر ك: تاريخ بيهقى، تعليقات آقاى احمد بهمنيار، ص ۳۵۳؛ طبرسى و مجمع البيان، ج ۱، ص ‍ ۱۷۲.

۲۱۲-تاريخ بيهقى در سال ۵۶۵ ق. تأليف شده است.

۲۱۳-تاريخ بيهقى، ص ۲۴۲. ( شايان ذكر آن كه در سال ۵۶۵ ه‍ق. تأليف شده است.

۲۱۴-البلدان، احمدبن ابى يعقوب يعقوبى، ص ۳۸.

۲۱۵-روضة الجنات، ميزامحمد باقر خوانسارى، ج ۱، ص ۶۴، به نقل از ميزا عبدالله افندى، شاگرد مرحوم مجلسى.

۲۱۶-نزهة القلوب، حمد الله مستوفى، ص ۶۸.

۲۱۷-تاريخ بيهق، ص ۲۴۲.

۲۱۸-امين الدين و امين اسلام از القاب فضل بن حسن طبرسى است.

۲۱۹-رياض العلمأ، ج ۴، ص ۳۵۷؛ مستدرك الوسائل، ميرزا حسين نورى، ج ۳، ص ۴۸۷؛ طبرسى و مجمع البيان، ج ۱، ص ۳۰۰، مفاخر السلام، على دوانى، ج ۳، ص ۴۱۲.

۲۲۰-تاريخ بيهق، ص ۲۴۲؛ بيهقى شعرى از طبرسى را در كتاب خويش آورده است.

۲۲۱-انباه الرواة على بن يوسف، قفطى، ج ۳، ص ۷.

۲۲۲-تاريخ بيهق.

۲۲۳-همان.

۲۲۴-رياض العلمأ، ج ۴، ص ۳۴۱ و۳۴۲، مقايس الانوار، شيخ اسد الله تسترى، ص ۱۴؛ روضاب الجنات، ج ۵، ص ۳۵۷؛ طبرسى و مجمع البيان، ج ۱، ص ۳۱۳.

۲۲۵-معالم العلما، ابن شهر آشوب، ص ۳۱۵ امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۶؛ بحارالانوار، علامه مجلسى، ج ۱، ص ۳۰؛ كشف الضنون، حاجى خليفه، ج ۲، ص ۱۶۰۲؛ ايضاح المكنون، اسماعى با شابغدادى، ج ۲، ص ۴۳۳، الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۲، ص ۴۱، منتهى المقال، ابوعلى حائرى، ص ۲۴۱؛ معجم المؤ لفين، عمر رضا كحاله، ج ۸، ص ۶۶؛ طبقات اعلام الشيعه (قرن سادس)، آقا بزرگ تهرانى، ص ‍ ۲۱۷؛ روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۶۱.

۲۲۶-مجمع البيان، امين الاسلام، ج ۱، ص ۱۰.

۲۲۷-رياض العلمأ، ج ۲، ص ۳۵۸؛ روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۶۲؛ مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ‍ ۴۸۷، در ضمن نمونه همين ماجرا به مولا فتح الله كاشانى نويسنده تفسير منهج الصادقين (متوفى ۹۸۸ ق.) نيز نسبت داده شده است. رك: روضات الجنات، همان.

۲۲۸-طبرسى و مجمع البيان، ج ۲، ص ۴۲، نويسنده در اين كتاب صفحاتى را به مقايسه اين دو تفسير اختصاص داده است.

۲۲۹-جوامع الجامع (به تصحيح ابوالقاسم گرجى)؛ امين الاسلام طبرسى، ج ۱، ص ۲.

۲۳۰-منتهى المقال، ص ۲۴، امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۶؛ نقد الرجال سيد مصطفى تفرشى، ص ۲۶۶.

۲۳۱-الذريعة، ج ۵، ص ۲۴۸؛ المستدرك على معجم المؤ لفين، عمر رضا كحاله، ص ۵۴۵.

۲۳۲-طبرسى و مجمع البيان، ج ۱، ص ۲۸۰.

۲۳۳-جوامع البيان (به تصحيح ابوالقاسم گرجى)، ج ۱، ص ۳؛ برخى به جاى جوامع الجامع، از الوسيط ياد كرده اند. ر. ك: بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۰۲، ص ۲۶؛ نقد الرجال، ص ۲۶۶.

۲۳۴-جوامع الجامع (به تفسير ابوالقاسم گرجى)، مقدمه مصحح، ص ۱۹.

۲۳۵-روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۵۷؛ مجالس المؤ منين، ج ۱، ص ۴۹۰.

۲۳۶-مسالك الافهام، شهيد ثانى،، ج ۲، ص ۳۲۱؛ الحدائق الناظره شيخ يوسف بحرانى، ج ۱۰، ص ۵۱.

۲۳۷-الحدائق الناظره، ج ۴، ص ۲۴۴.

۲۳۸-همان، ج ۸، ص ۱۶۱.

۲۳۹-همان، ج ۱۶، ص ۱۵۷؛ ج ۱۷، ص ۸، ۵۹، ۲۷۷، ۲۹۲ و ۳۰۴.

۲۴۰-جوهر الكلام محمد حسن نجفى، ج ۴، ص ۴۲۲.

۲۴۱-كتاب الخمس، شيخ حسن نجفى، ج ۴، ص ۷۴ و ۴۲۲.

۲۴۲-الحدائق الناظره، ج ۲۰، ص ۲۲۴.

۲۴۳-جواهر الكلام، ج ۲۵، ص ۳۲۱ و ۳۲۲.

۲۴۴-الحدائق الناظره، ج ۲۰، ص ۱۶۴.

۲۴۵-مسالك الافلام، ج ۲، ص ۲۲۶.

۲۴۶-جواهر الكلام، ج ۲۳، ص ۲۹۸.

۲۴۷-الحدائق الناضرة، ج ۲۴، ص ۲۳.

۲۴۸-همان، ج ۲۲، ص ۱۹۳، و ۱۹۵.

۲۴۹-همان، ص ۵۲۳.

۲۵۰-جواهر الكلام، ج ۳۶، ص ۱۴۲.

۲۵۱-ضوابط الرضاع، محقق داماد، ص ۳۰؛ شرح لعمه: شهيد ثانى، ج ۵، ص ۱۶۵؛ كتاب النكاح، شيخ انصارى، ص ۳۲۱ و ۳۳۹.

۲۵۲-الحدائق الناضرة، ج ۲۶، ص ۵۷۹ و ۶۰۵.

۲۵۳-همان، ج ۲۴، ص ۶۲۵.

۲۵۴-سياستنامه، خواجه نظام الملك طوسى، ص ۲۱۵.

۲۵۵-تاريخ ادبيات ايران، ذبيح الله صفا، ج ۲، ص ۱۸۶.

۲۵۶-اعيان الشيعه، ج ۸، ص ۳۹۸.

۲۵۷-مجله مشكوة ش ۳۰، ص ۲۵ - ۱۳، به نقل از مجله رسالة الاسلام، ش ۳، سال دهم.

۲۵۸-تاريخ بيهق، ص ۲۴۲؛ ريحانة الادب، ج ۲۱؛ امل الامل، ج ۲، ص ۲۱۶.

۲۵۹-رياض العلمأ، ج ۴، ص ۳۴۰، روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۵۷.

۲۶۰-طايفه غز مركب از تركمانان چادر نشين بودند كه در سرزمين بلخ و ناحيه ختلان زندگى مى كردند و در جنگ با سلطان سنجر، سپاهش را منهدم ساختند و سپس قتل و غارت را در تمام شهرهاى خراسان آغز كردند و ظلم و جور وريختن خونها را شدت بخشيدند. آتش زدن كتابخانه هاى بسيار، انهدام مساجد و كشته شدن عالمان دين نتيجه اين رفته بود. (ر. ك: الكامل فى التاريخ، ابن اثير، ج ۷، ص ۹۹ - ۱۰۱ راحة الصدور، محمد بن على بن سليمان راوندى ص ۱۶۷ - ۱۸۳.

۲۶۱-مكتب اسلام، ش ۱۰، سال اول، ص ۶۷.

۲۶۲-تاريخ بيهق، ص ۲۴۲؛ رياض العلمأ، ج ۴، ص ۳۴۵؛ قتلگاه را همان محل شهادت امام رضاعليه‌السلام دانسته اند گروهى از نويسندگان، غسلگاه ( مكانى كه امام رضاعليه‌السلام در آن غسل داده اند) را مدفن طبرسى معرفى كرده اند البته چون از قديم قبرستان قتلگاه را غسلگاه مى ناميدند و بعد از اين در محاورات به قتلگاه تبديل شده است مى توان اين امر را دور از حقيقت نزديك دانست زير وسعت باغ حميد بن قحطبه كه امامعليه‌السلام را در آنجا به شهادت رسانيده اند در حدود يك ميل در يك ميل نوشته اند و احتمال مى رود كه امام را در گوشه اى از آن باغ يكديگر نقل كرده اند. رك: مراقد المعارف، محمد حرز الدين، ج ۱، ص ۱۵ تاريخ آستان قدس رضوى عزيز الله، ج ۱، ص ۲۶۰.

۲۶۳-روزنامه جمهورى اسلامى، شماره ۲۶۶۰، ص ۴.

۲۶۴-سفينة البحار، ج ۵، ص ۱۴۶.

۲۶۵-الذرية، ج ۲۲، ص ۱۴۶.

۲۶۶-تاريخ علن در ايران، مهدى فرشاد، ج ۱، ص ۹۰ درتاريخ مفصل ايران از صدر اسلام تا انقراص ‍ قاجاريه، عباس اقبال آشتيانى، ص ۳۰۳ - ۳۰۷.

۲۶۷-تاريخ ادبيات در ايران ته دكتر ذببيح الله صفا، ج ۲، ص ۳۲۰ - ۳۳۱؟

۲۶۸-التقات العيون فى سادس القرون، آقا بزرگ تهرانى، ص ۱۰۳.

۲۶۹-همان، ص ۱۲۴، امل الامل، و عامل، ج ۲، ص ۱۲۵؛ اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۷، ص ۲۶۰.

۲۷۰-رياض العلمأ، ميرزا عبدالله افندى، ج ۲، ص ۳۵

۲۷۱-الثقات فى سادس القرون، ص ۱۵، ۶۲، ۶۶، ۸۲، ۹۹، ۱۳۵، ۱۵۸، ۱۷۸، ۱۹۶، ۲۴۰، ۲۴۲، ۲۵۰، ۲۷۴، ۲۷۶، ۲۸۸، ۲۹۷، ۳۰۲، ۳۳۲، ۳۳۳، رياض العلمأ، ج ۵، ص ۶۲، الغدير، علامه امنيس، ج ۵، ص ‍ ۳۸۱.

ص الغدير، علامه امينى، ج ۵، ص ۳۸۱.

شرح زندگانى اين مفسر بزرگ را د ركتاب شييخ طبرسى (از مجموعه ديدار با ابرار) نوشته محمد باقر پور امينى مطالعه كنيد.

۲۷۲- الغدير، ج ۵، ص ۳۸۰، روضات الجنات، ميزرا محمد باقر خوانسارى، ج ۴، ص ۷.

۲۷۳-الثاقات العيون فى سادس القرن، ص ۱۳، ۷۵، ۱۹۲، ۲۰۶، ۲۵۴.

۲۷۴-معالم العلمأ، ابن شهر آشوب، ص ۵۵.

۲۷۵-الذريعة، آقا بزرگ تهرانى، ج ۲، ص ۳۰۳؛ ج ۴، ص ۳۰۱؛ ج ۷، ص ۲۲۰؛ ج ۱۳، ص ۵۶؛ ج ۱۸، ص ۲۸۰؛ ج ۲۴، ص ۱۴.

۲۷۶-شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد معتزلى، ج ۱، ص ۵.

۲۷۷-رياض العلمأ، ج ۲، ص ۴۲۴ و ۴۲۵؛ الذريعة، ج ۴، ص ۵۰۲؛ ج ۵، ص ۲۷۷.

۲۷۸-رياض العلمأ، ج ۲، ص ۴۲۴ ؛ الذريعة، ج ۱، ص ۴۱، ۲۹۱ ؛ ج ۲، ص ۳۶۴ ؛ ج ۱۴، ص ۵۲ء ج ۱۶، ص ۲۸۱ ؛ج ۲۰، ص ۳۹۰ ؛ ج ۲۱، ص ۶۶، ص ۲۲۶ ؛ج ۲۴، ص ۴۳۱.

۲۷۹-الذريعه، ج ۳، ص ۴۵۶، ج ۱۴، ص ۴۲، ج ۱۵، ص ۱۲ ؛ ج ۱۸، ص ۲۷۵، ج ۱۹، ص ۳۵۴، ج ۲۰، ص ۳۲۳ ؛مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۳، ص ۴۷۶.

۲۸۰-معالم العلمأ، ص ۵۵.

۲۸۱-الذريعه، ج ۲۱، ص ۱۳.

۲۸۲-الذريعة، ج ۴، ص ۲۲۸، ج ۱۳، ص ۳۷۲، ج ۱۶، ص ۵۰.

۲۸۳-الغدير، ج ۵، ص ۳۸۰.

۲۸۴-رياض العلمأ، ج ۲، ص ۴۱۹.

۲۸۵-روضات الجنات، ج ۴، ص ۴۱۹.

۲۸۶-الكنى و الالقاب، شيخ عباس قمى، ج ۳، ص ۷۲.

۲۸۷-لسان الميزان، ابن حجر، ج ۳، ص ۴۸.

۲۸۸-شهدائ الفضيله، علامه امينى، ص ۴۰.

۲۸۹-لؤ لو البحرين، شيخ يوسف بحرانى، ص ۳۴۰.

۲۹۰-مقدمه كتاب غررالحكم، عبدالواحد آمدى.

۲۹۱-سروى بر وزن غزوى و منسوب به «سارى» مازندرانى است.

۲۹۲-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۹۰.

۲۹۳-علامه سيد محمد صادق آل بحر العلوم مى گويد: از اينكه پدر و جد اين شهر آشوب در بغداد زندگى مى كردند بر مى آيد كه تولد اين دانشمند در بغداد اتفاق افتاده است. (مقاله معالم العلمأ، ص ‍ ۳) بعضى از محققان بر آنند كه اين شهر آشوب در سارى مازندران به دنيا آمده و مقدمات علوم اسلامى را در آنجا فرا گرفته است. (دائرة المعارف تشيع، ج ۱، ص ۳۳۷).

۲۹۴-كياكى كنيه شهر آشوب است (ر. ك: مصفى المقال فى علم الرجال، آقا بزرگ تهرانى، ص ۴۱۵).

۲۹۵-بحار الانوار، محمد باقر مجلسى، ج ۱، ص ۱۰۱.

۲۹۶-مقدمه معالم العلمأ، ص ۳.

۲۹۷-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۱۰۱.

۲۹۸-لؤ لوة المعارف، بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۹۰.

۲۹۹-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۹۰.

۳۰۰-همان، ص ۶

۳۰۱-معالم العلمأ، ابن شهر آشوب، ص ۳۵.

۳۰۲-مقدمه كتاب غررالحكم دررالكلم، سيد جلال الدين ارموى.

۳۰۳-طبقات مفسران شيعه، عقيقى بخشايشى، ج ۲، ص ۵۹ و ۶۰.

۳۰۴-معالم العلمأ، ص ۱۴۵.

۳۰۵-طبقات مفسران شيعه، ج ۲، ص ۱۴۴.

۳۰۶-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۹۰.

۳۰۷-ر. ك: معالم العلمأ، ص ۱۱۹، رقم ۷۹۰.

۳۰۸-مقدمه معالم العلمأ، ص ۸.

۳۰۹-دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۴، ص ۹۰.

۳۱۰-مفاخر اسلام، ج ۳، ص ۴۹۵.

۳۱۱-همان، ج ۳، ص ۴۹۵.

۳۱۲-روضات الجنات (ترجمه)، ج ۷، ص ۲۱۵.

۳۱۳-متشابه القرآن و مختلفه، جزء دوم، ص ۲۸۷.

۳۱۴-الذريعة، ج ۱۹، ص ۷۶-؛ ج ۲، ص ۷۶ ؛ ج ۲، ص ۲۳۶ ؛ ج ۲، ص ۴۷۶ ؛ ج ۵، ص ۹۱ ؛ ج ۱، ص ‍ ۴۲۶ ؛ ج ۲۳ ؛ ص ۲۲۳ ؛ مقدمه معالم العلمأ، ص ۳۳ ؛ تنقيح المقال، ج ۳، ص ۱۵۷ ؛ريحانة الادب، ج ۸، ص ۵۹.

۳۱۵-مناقب آل ابى طالب، ج ۴، ص ۱۴۸.

۳۱۶-نقد الرجال، ص ۳۲۳.

۳۱۷-منتهى المقال، ۲۸۳.

۳۱۸-امل الامل، ج ۲، ص ۲۸۵.

۳۱۹-مستدرك الوسائل، ج ۵، ص ۳۱۰.

۳۲۰-بهجه الامال فى شرح زبده المقال، ج ۶، ص ۵۱۳.

۳۲۱-تاسيس الشيعه، آيه الله سيد حسن صدر، ص ۲۷۲.

۳۲۲-اعيان الشيعه، ج ۱، ص ۸۲.

۳۲۳-فيض العلام فى عمل المشهور و وقايع الايام، شيخ عباس قمى، ص ۱۵۸.

۳۲۴-روضات الجنات، خوانسارى، ج ۴، ص ۳۲۵.

۳۲۵-مقدمه برنامه سعادت، سيد محمد باقر شهيدى گلپايگانى، ص ۲.

۳۲۶-روضات الجنات، ج ۴، ص ۳۳۷.

۳۲۷-كتابخانه ابن طاووس و احوال و آثار او، اتان گلبرگ، سيد على قرانى و رسول جعفريان، ص ‍ ۲۰.

۳۲۸-فيض العلام، ص ۱۴۳.

۳۲۹-مقدمه كشف المحجه لثمره المهجه، سيد بن طاووس، سيد محمد باقر شهيدى گلپايگانى، ص ‍ ۷.

۳۳۰-همان.

۳۳۱-كشف المحجه لثمره المهجه، سيد بن طاووس، فصل ۱۴۳، نسخه كتابخانه آيت الله العظمى مرعشى ره.

۳۳۲-همان.

۳۳۳-همان.

۳۳۴-همان.

۳۳۵-همان، فصل ۱۲۵.

۳۳۶-همان، فصل ۱۲۵.

۳۳۷-همان، فصل ۱۲۶.

۳۳۸-كتابخانه ابن طاووس، ص ۲۰ و ۲۱.

۳۳۹-همان كتاب، ص ۲۲ و ۲۳.

۳۴۰-كشف المحجه لثمره المهجه، فصل ۲۱۶ و ۱۲۷.

۳۴۱-همان، فصل ۱۲۸.

۳۴۲-همان.

۳۴۳-روضات الجنات، ج ۴، ص ۳۳۶.

۳۴۴-مهج الدعوات، سيد بن طاووس، ص ۳۶۸.

۳۴۵-نجم الثاقب، حسين نورى طبرسى، ص ۲۹۶.

۳۴۶-كشف المحجه لثمره المهجه، فصل ۱۳۱.

۳۴۷-همان.

۳۴۸-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۲۷.

۳۴۹-نجم الثاقب، ص ۲۸۵ و ۲۸۶.

۳۵۰-همان، ص ۲۸۵ و ۲۸۶.

۳۵۱-همان، ص ۲۸۵ و ۲۸۶.

۳۵۲-همان، ص ۲۸۵ و ۲۸۶.

۳۵۳-مستدرك وسائل الشيعه، حسين نورى طبرسى، ص ۴۶۸ و ۴۶۹.

۳۵۴-نجم الثاقب، ص ۲۸۵ و ۲۸۶.

۳۵۵-كشف المحجه لثمره المهجه، ف ۱۲۲ و ۱۲۳.

۳۵۶-همان، ف ۱۲۲و ۱۲۳.

۳۵۷-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۵۰ - ۱۱۱.

۳۵۸-كشف المحجه لثمره المهجه، فصل ۱۳۴.

۳۵۹-روضات الجنات، ج ۴، ص ۳۲۷.

۳۶۰-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۲۸.

۳۶۱-كشف المحجه لثمره المهجه، فصل ۱۳۴.

۳۶۲-همان، فصل ۱۳۴.

۳۶۳-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۲۹.

۳۶۴-مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۶۸.

۳۶۵-همان، ج ۴، ص ۶۸.

۳۶۶-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۲۸.

۳۶۷-فيض العلام، ص ۱۷۲.

۳۶۸-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۲۹ و ۳۰.

۳۶۹-همان، ص ۲۹ و ۳۰.

۳۷۰-فيض العلام، ص ۱۷۲.

۳۷۱-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۳۰.

۳۷۲-هديه الاحباب، شيخ عباس قمى، ص ۸۰.

۳۷۳-كتابخانه ابن طاووس و...، ص ۳۳.

۳۷۴-همان، ص ۲۳ و ۲۸ و ۳۸.

۳۷۵-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۷، ص ۳۳۶.

۳۷۶-همان، ص ۳۹ و ۳۳۶.

۳۷۷-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۶۰۳.

۳۷۸-وى شخصيتى غير از شيخ الطائفه طوسى و خواجه نظام الملك است.

۳۷۹-روضات الجنات، ميرزا محمد باقر خوانسارى، ج ۶، ص ۵۸۲، قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۳۸۱، مجالس المومنين، قاضى نور الله شوشترى، ج ۲، ص ۲۰۳، فلاسفه شيعه، شيخ عبدالله نعمه، ص ۲۸۲.

۳۸۰-ر. ك: تاريخ مغول، عباس آشتيانى، ص ۲۳.

۳۸۱-همان، ص ۵۶.

۳۸۲-همان، ص ۱۷۰ - ۱۷۴.

۳۸۳-شرح اشارات، خواجه نصير الدين طوسى ص ۱۴۶.

۳۸۴-جامع التواريخ، رشيد الدين فضل الله، ج ۲، ص ۶۹۵. تاريخ مغول، ص ۱۷۳ و ۱۷۴، سرگذشت و عقايد فلسفى خواجه نصير الدين طوسى، محمد مدرسى زنجانى، ص ۵۰.

۳۸۵-سرگذشت و عقايد فلسفى خواجه نصير الدين طوسى، ص ۵۲.

۳۸۶-قصص العلمأ، ص ۳۸.

۳۸۷-ر. ك: فوات الوفيات، ابن شاكر، ج ۳، ص ۲۴۷، فلاسفه شيعه، ص ۲۸۷، مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۱۱۲.

۳۸۸-مفاخر اسلام، ج ۴، ص ۱۳۶.

۳۸۹-احوال و آثار خواجه نصير الدين، محمد تقى مدرس رضوى، ص ۷۸.

۳۹۰-فوات الاعيان، ج ۲، ص ۱۴۹.

۳۹۱-آشنايى با علوم اسلامى، شهيد مطهرى، ج ۳، چاپ صدرا، سال ۷۱.

۳۹۲-روضات الجناب، سيد محمد باقر خوانسارى، ج ۲، ص ۴۴۷، چاپ اسماعيليان.

۳۹۳-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۴، ص ۹۱، قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ‍ ۳۶۶، فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۴۵، روضات الجنات، ج ۲، ص ۴۳۲، مقدمه كتاب «المعتبره»، ص ۱.

۳۹۴-فوائد الرضويه، ص ۱۰۴.

۳۹۵-همان، ص ۲۳۴.

۳۹۶-روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۳.

۳۹۷-همان، ج ۲، ص ۴۳۴.

۳۹۸-اين عالم بزرگ عموزاده محقق حلى است.

۳۹۹-هديه الاحباب، شيخ عباس قمى، ص ۷۱.

۴۰۰-فوائد الرضويه، ص ۱۲۶.

۴۰۱-مختلف الشيعه، علامه حلى، ج ۱، ص ۲۱ - ۲۵.

۴۰۲-حكومت عباسيان در پيشگاه تاريخ، معتمد خراسانى، ص ۱۰.

۴۰۳-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۹۰.

۴۰۴-حاشيه و تحشيه عبارت است از شرح و توضيح و رفع ابهام از برخى كلمات، بخشها و عبارتهاى يك كتاب.

۴۰۵-مقدمه شرائع الاسلام، ج ۱، موسسه اسماعيليان قم، ۱۴۰۹.

۴۰۶-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۹۳.

۴۰۷-همان.

۴۰۸-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۸۹.

۴۰۹-همان.

۴۱۰-قصص العلمأ، ص ۲۶۰.

۴۱۱-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۸۹.

۴۱۲-همان، ص ۹۳.

۴۱۳-منسوب به بنيانگذار آن سيف الدوله صدقه بن منصور مزيدى، چهارمين امير از سلسله بنى زيد كه در محرم سال ۴۹۵ ق شهر زيبا و فقيه پرور حله را بنا كرد. حله بين نجف اشرف و كربلاى معلا واقع شده و از آنجا فقها و شعرا و چهره هاى درخشان شيعى برخاستند.

۴۱۴-روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، اسماعيليان، قم، ج ۲، ص ۲۷۰.

۴۱۵-وى پدر بزرگوار محقق حلى است. او محدث و دانشمندى برجسته بود كه فرزندش محقق حلى از او حديث نقل مى كند. امل الامل، ج ۲، ص ۸۰.

۴۱۶-مقدمه ارشاد الاذهان فارس حسون، ج ۱، ص ۳۰، قم ۱۴۱۰ ق.

۴۱۷-مقدمه استقصأ النظر، چاپ نجف، ۱۳۵۴ ق.

۴۱۸-كشف اليقين، علامه حلى، ص ۸۰، چاپ تهران، ۱۴۱۱ ق.

۴۱۹-بحار الانوار، علامه مجلسى، چاپ بيروت، ج ۱۰۷، ص ۶۲، ۶۵، - ۶۷، امل الامل، شيخ حر عاملى، چاپ ايران، ج ۲، ص ۲۹، ۴۲، ۴۸، ۶۳، ۶۴، ۶۵، ۲۰۵ و ۳۵۰، لولوه البحرين، شيخ يوسف بحرانى، موسسه آل البتعليه‌السلام ، ص ۲۵۵ و ۲۵۹.

۴۲۰-تاسيس الشيعه، سيد حسن صدر، ص ۲۷۰، چاپ تهران.

۴۲۱-جامع المقاصد، محقق ثانى، ج ۱، ص ۲۱، موسسه آل البيتعليه‌السلام ، قم.

۴۲۲-مقدمه كشف الغمه، ميرزا ابوالحسن شعرانى، ج ۱، ص ۸، قم، ۱۳۶۴ ش، مجالس المومنين، قاضى نورالله شوشترى، ج ۲، ص ۴۸۰.

۴۲۳-اعيان الشيعه، علامه سيد محسن امين، ج ۵، ص ۳۹۹، بيروت، ۱۴۰۳ ق، روضات الجنات، ج ۲، ص ۲۷۹.

۴۲۴-اعيان الشيعه، ج ۵، ص ۳۹۹؛ مجالس المومنين، ج ۱، ص ۵۷۱.

۴۲۵-لولوه البحرين، ص ۲۲۶.

۴۲۶-روضات الجنات، ج ۲، ص ۲۸۲.

۴۲۷-اعيان الشيعه، ج ۵، ص ۳۹۸.

۴۲۸-همان، ص ۴۰۴.

۴۲۹-مقدمه كشف اليقين.

۴۳۰-اعيان الشيعه، ج ۵، ص ۳۹۸.

۴۳۱-همان.

۴۳۲-رياض العلمأ، ميرزا عبدالله فندى ج ۳، ص ۳۶۵، قم ۱۴۰۱ ق.

۴۳۳-بحار، ج ۱۰۷، ص ۶۲، ارشاد الاذهان، ج ۱، ص ۱۷۶.

۴۳۴-ارشاد الاذهان، ج ۱، ص ۱۷۷.

۴۳۵-قصص العلمأ، ص ۳۹۵.

۴۳۶-امل الامل، شيخ حر عاملى، ج ۱، ص ۱۵، چاپ ايران، ۱۳۶۲ ق.

۴۳۷-حياه الامام الشهيد الاول، محمد رضا شمس الدين، ص ۹ و ۲۷.

۴۳۸-اعيان الشيعه، علامه سيد محسن امين، ج ۳، ص ۲۸۱، تحقيق سيد حسن امين، ۱۴۰۳ ق.

۴۳۹-اعيان الشيعه، ج ۳، ص ۲۸۱.

۴۴۰-امل الامل، ج ۱، ص ۱۹۳.

۴۴۱-همان مدرك، ص ۱۷۹.

۴۴۲-امل الامل، ج ۱، ص ۱۳۴.

۴۴۳-همان مدرك، ص ۶۷.

۴۴۴-همان مدرك، ص ۱۹۳.

۴۴۵-همان مدرك، ص ۱۷۹.

۴۴۶-حياه الامام الشهيد الاول، ص ۵۷.

۴۴۷-همان، ص ۴۱.

۴۴۸-امل الامل، ج ۱، ص ۱۹۳.

۴۴۹-روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، ج ۷، ص ۷؛ بحار الانوار، ج ۱۰۷، ص ۱۹۴؛ حياه الامام الشهيد الاول، ص ۵۶.

۴۵۰-مقدمه «اللمعه الدمشقيه»، محمد مهدى آصفى، چاپ ده جلدى، ج ۱، ص ۹۴.

۴۵۱-مستدرك الوسائل، محدث نورى، ج ۳، ص ۴۳۷.

۴۵۲-مقدمه لمعه، ص ۲۴.

۴۵۳-حياه الامام الشهيد الاول، ص ۳۸.

۴۵۴-روضات الجنات، ج ۷، ص ۴.

۴۵۵-حياه الامام الشهيد الاول، ص ۷۲.

۴۵۶-شهيدان راه فضيلت، علامه امينى، جلال الدين فارسى، ص ۱۶۸، چاپ چهارم، ۱۳۶۳ ش، روزبه.

۴۵۷-مقدمه «اللعمه الدمشقيه، ص ۲۴.

۴۵۸-شهيدان راه فضيلت، ص ۱۶۸.

۴۵۹-روضات الجنات، ج ۷، ص ۱۹.

۴۶۰-شهيدان راه فضيلت، ص ۱۳۹.

۴۶۱-تاريخ الحله، شيخ يوسف كركوش، نشر شريف رضى قم، ج ۱ و ۲.

۴۶۲-ريحانه الادب، ميرزا محمد على مدرس تبريزى، ج ۸، ص ۱۹۳ و المهذب البارع، ابن فهد حلى، تصحيح شيخ مجتبى عراقى ج ۱، ص ۱۸ و ۱۹.

۴۶۳-تمكن در توحيد كه يكى از اصطلاحات عارفان است يعنى سالك بسوى خدا به توحيد - كه بالاترين سير و كمال انسان است - برسد و حالات او در توحيد خداى سبحان هميشگى، پيوسته و دائمى باشد كه اين استقرار و ثبوت در توحيد را تمكن در توحيد حضرت حق گويند.

۴۶۴-طبقات اعلام الشيعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۴، بخش الضيأ اللامع فى القرن التاسع و بحار الانوار، علامه مجلسى، ج ۱۰۴ و ۱۰۵ (اجازات بحار)

۴۶۵-استاد علامه حسن زاده آملى فرموده اند: طلايى كه مى خواهند در دعا دقت و تامل كنند در خدمت استادى اهل صفا كتابهاى دعا را بدين ترتيب درس بگيرند: اول مفتاح الفلاح شيخ بهايى، دوم عده الداعى ابن فهد حلى، سوم قوت القلوب ابوطالب مكى، چهارم اقبال الاعمال سيد بن طاووس.

۴۶۶-تعليقه امل الامل، ميرز عبدالله افندى اصفهانى، چاپ كتابخانه آيت الله مرعشى قم، ص ۹۴ و ۹۵.

۴۶۷-تعليقه امل الامل، ميرزا عبدالله افندى اصفهانى، چاپ كتابخانه آيت الله مرعشى قم، ص ۹۴ و ۹۵.

۴۶۸-ترجمه عده الداعى، حسين فشاهى، چاپ كتابفروشى جعفرى مشهد، ۱۳۷۹ ق، ص ۸.

۴۶۹-تفسير حمد و بقره شيخ محمد حسين اصفهانى، چاپ سنگى ۱۳۱۷ ق، ص ۱۹۹ و ۲۰۰.

۴۷۰-مجالس المومنين، قاضى نورالله شوشترى، اسلاميه ۱۳۵۴، ج ۲، ص ۳۶۸ - ۳۷۰.

۴۷۱-در زمان ابن فهد حلى دانشمندى ديگر با همين نام مى زيسته است كه همنامى اين دو عالم موجب اشتباهاتى شده است. نام هر دو ابن فهد است. هر دو شاگردان «ابن متوج» و هر دو شرحى بر «ارشاد» علامه حلى نوشته اند اما يكى اهل حله است و ديگرى اهل «احسأ» از روستاهاى حله. شرح ارشاد ابن فهد احسايى نامى ديگر دارد. ابن فهد حلى از معلمان اخلاق و سير و سلوك است و جوششى در معرفت و اخلاق داشته ولى ابن فهد احسايى تنها در فقه استاد بوده است، «فهد» نام جد ابن فهد حلى است و نام ابن فهد، احسايى، ترجمه روضات الجنات، محمد باقر ساعدى، اسلاميه ۱۳۵۶، ج ۱، ص ۱۰۹ و ۱۱۰.

۴۷۲-مستدرك الوسائل، ميرزا حسين نورى، چاپ رحلى، ج ۳، ص ۴۳۴.

۴۷۳-بحار الانوار، علامه مجلسى، ج ۱۷ (اجازات) ص ۶۸.

۴۷۴-روضات الجنات، سيد محمد باقر خوانسارى، ج ۱، ص ۷۱، با دخل و تصرف.

۴۷۵-مقدمه مهدب البارع، ص ۱۳، به نقل از مقايس الانوار، شيخ اسدالله تسترى، ص ۱۸.

۴۷۶-ريحانه الادب، ميرزا محمد على مدرس تبريزى، ج ۸، ص ۱۴۷.

۴۷۷-در عرب رسم چنان است كه پسر را به جد منسوب مى كنند يعنى على بن حسين بن عبدالعالى را على بن عبدالعالى مى گويند.

۴۷۸-التنبيهات العليه، شهيد ثانى، تحقيق صفا الدين بصرى، ص ۲۸ (چاپ اول آستان قدس رضوى، ۱۳۷۱ ش).

۴۷۹-فوائد رضويه، شيخ عباس قمى، ص ۳۴۱؛ المهاجره العامليه، جعفر مهاجر، ص ۱۲۱ و ۱۲۲ بيروت، ۱۴۱۰ ق.

۴۸۰-مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۴۴۰.

۴۸۱-رياض العلمأ و حياض الفضلأ، ميرزا عبدالله افندى اصفهانى، ج ۳، ص ۴۵۵ - ۴۶۰؛ روضات الجنات، سيد محمد باقر خوانسارى، ج ۴، ص ۶۴۶؛ دين و سياست در دوره صفويه، رسول جعفريان، ص ۴۱۰.

۴۸۲-مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۴۶۰.

۴۸۳-احسن التواريخ، حسن بيك روملو، تصحيح عبدالحسين نوايى، ص ۸۵.

۴۸۴-مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۴۴۲.

۴۸۵-حكيم استر آباد (ميرداماد)، سيد على موسوى مدرس بهبهانى، ص ۱۱ و ۱۲.

۴۸۶-لولوه البحرين، شيخ يوسف بحرانى، ص ۱۵۱.

۴۸۷-احسن التواريخ، روملو، ذيل حوادث سال ۹۳۱ ق.

۴۸۸-آشنايى با علوم اسلامى، شهيد مطهرى، چاپ جامعه مدرسين، ۱۳۶۲ ش.

۴۸۹-دين و سياست در دوره صفويه، ص ۳۲، ص ۳۱۲، رسائل محقق كركى، ج ۱، رساله سوم.

۴۹۰-ريحانه الادب، ميرزا محمد على مدرس تبريزى، ج ۵، ص ۲۴۷ و ۲۴۸.

۴۹۱-ترجمه روضات الجنات، محمد باقر ساعدى، اسلاميه، ج ۵، ص ۱۶۸.

۴۹۲-رياض العلمأ و حياض الفضلأ، ج ۳، ص ۴۴۵.

۴۹۳-الذريعه تصانيف الشيعه، آقا بزرگ تهرانى، چاپ اسماعيليان قم.

۴۹۴-امل الامل فى علمأ جبل عامل، شيخ حر عاملى، ج ۲، ص ۱۴۹. فوائد الرضويه، شيخ عباس ‍ قمى، ص ۴۱۹؛ مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۴۳۴؛ مجموعه رسائل محقق كركى (۱ - ۳)، تحقيق شيخ محمد حسون، ج ۱، ص ۳۳.

۴۹۵-شهيدان راه فضيلت، علامه امينى، ترجمه جلال الدين فارسى ؛ فوائد الرضويه، ص ۱۳۳؛ مفاخر اسلام، ج ۴، ص ۴۴۹ و ۴۵۰.

۴۹۶-شهيدان راه فضيلت،

۴۹۷-مفاخر اسلام، على دوانى، ج ۴، ص ۴۸۱.

۴۹۸-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۷، ص ۱۴۹.

۴۹۹-روضات الجنات، خوانسارى، ج ۳، ص ۳۵۲.

۵۰۰-ر. ك: الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۱۹۳، ج ۲، ص ۲۹۶، ج ۳، ص ۵۸، ج ۴، ص ۴۳۳ و ۴۵۲، ج ۵، ص ۲۷۸، ج ۱۱، ص ۱۲۶ و ۲۷۵، ج ۲۰، ص ۳۷۸.

۵۰۱-امل الامل، ج ۱، ص ۹۰ و ۹۱.

۵۰۲-اعيان شيعه سيد محسن امين عاملى. ج ۷، ص ۱۵۴.

۵۰۳-نقد الرجال، سيد مصطفى تفرشى، ص ۲۹.

۵۰۴-امل الامل، قسم دوم، ص ۲۳.

۵۰۵-بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسى، ج ۱، ص ۴۲.

۵۰۶-فوائد الرضيه، شيخ عباس قمى. ص ۲۳.

۵۰۷-همان، ص ۴۵.

۵۰۸-همان.

۵۰۹-موسوعة العتبات المقدسه، جعفر الخليلى، ج ۷، ص ۵۷.

۵۱۰-الدرالمنثور، شيخ على بسط الشهيد الثانى، ج ۲، ص ۲۰۲.

۵۱۱-انوار النعمانيه، سيد نعمت الله جزايرى، ج ۳، ص ۴۰.

۵۱۲-همان، ج ۲، ص ۳۰۲.

۵۱۳-همان، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۴.

۵۱۴-اشاره به آيه «قال هى عصاى اتوكا عليها و... » در اين آيه خداوند از حضرت موسىعليه‌السلام پرسيد اين چيست در دست تو و او در پاسخ گفت اين عصاى من است بر آن تكيه مى كنم و بوسيله آن برگ را براى گوسفندان جدا مى كنم و فايده هاى ديگرى هم برايم دارد.

۵۱۵-قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۳۴۵.

۵۱۶-احقاق الحق، ج ۱، مقدمه، ص فد.

۵۱۷-مجالس المومنين، ج ۱، ص ۷۱.

۵۱۸-شهيدان راه فضيلت، علامه امينى، ترجمه جلال الدين فارسى، ص ۲۹۱.

۵۱۹-مجالس المومنين، ج ۱، ص ۷۱.

۵۲۰-مقدمه احقاق الحق، ج ۱، ص ۸۴.

۵۲۱-همان مدرك.

۵۲۲-همان مدرك ص ۸۴.

۵۲۳-همان، ص ۸۸.

۵۲۴-لغتنامه دهخدا، ج ۵ (الف)، ص ۳۱۸۰.

۵۲۵-تاريخ تمدن، گوستاولوبون، ص ۲۳۵.

۵۲۶-تذكره علماى اماميه پاكستان - سيد حسين عارف نقوى، ترجمه دكتر محمد هاشم، ص ‍ ۱۵.

۵۲۷-صوارم المهرقه، ص «كح» (فيض الاله)

۵۲۸-ريحانه الادب، ج ۳، ص ۳۸۵.

۵۲۹-روضات الجنات، ج ۸، ص ۱۶۰.

۵۳۰-الامل الامل، ج ۲، ص ۳۳۷.

۵۳۱-ريحانه الادب، ج ۳، ص ۳۸۶.

۵۳۲-احقاق الحق، ج ۱، ص ۱۱۰ و ۱۱۱ (حياه القاضى) ص فى و مافيه.

۵۳۳-همان، ص ۱۵۸.

۵۳۴-رجوع شود به صوارم المهرقه ص - كح - (فيض الاله)

۵۳۵-رجوع شود به مجالس المومنين، ج ۱، ص ۵۷۲ و ۵۷۳.

۵۳۶-مجالس المومنين، ج ۱، ص ۴۳۳.

۵۳۷-اگر چنين است كه پيامبر درباره حضرت علىعليه‌السلام فرموده است: لحمك لحمى (يعنى اى على، گوشت تو گوشت من است)، پس نام بردن از علىعليه‌السلام بدون صلوات بر علىعليه‌السلام ، بى ادبى نسبت به پيامبر است.

۵۳۸-احقاق الحق، ج ۱، ص ۱۵۹.

۵۳۹-ريحانه الادب، ج ۳، ص ۳۸۶.

۵۴۰-مجالس المومنين، ج ۲ ص ۳۷۵.

۵۴۱-فوائد الرضويه، محدث قمى، ص ۶۹۷.

۵۴۲-ريحانه الادب، محمد على مدرس تبريزى، ج ۴، ص ۱۲۶-۱۲۹، زين الدين بن على بن احمد عاملى (شهيد ثانى) (مشعل شريعت) (از مجموعه ديدار با ابرار) على صادقى، ص ۴۵، اعيان الشيعه، ج ۶، ص ۵۶-۶۴.

۵۴۳-در اعيان الشيعه تاريخ تولد وى چنين آمده است: پنجشنبه، سيزده روز مانده به محرم ۹۵۳ ق (ر. ك: ج ۹، ص ۲۳۴.)

۵۴۴-اعيان الشيعه، ج ۶، ص ۵۹.

۵۴۵-محقق كركى كه به نام محقق ثانى مشهور است از فقيهان بلند پايه اى است كه به درخواست شاه سليمان صفوى بين سالهاى ۹۱۶ تا ۹۲۹ ق از حوزه علميه نجف به قزوين آمد و در سال ۹۳۶ ق از سوى شاه طهماسب رياست علماى شيعه ايران را با عنوان «شيخ الاسلام» پذيرفت. «شيخ الاسلام» عنوانى همپايه «ولى فقيه» در آن عصر بود. پس از وفاتش منصب «شيخ الاسلام» به شاگردش شيخ على منشار رسيد و پس از رحلت او دامادش شيخ بهايى سومين مجتهد جبل عامل است كه به عنوان شيخ الاسلام انتخاب شد.

۵۴۶-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۲۴۹ و ۵۰۶، طبقات اعلام الشيعه، شيخ بزرگ تهرانى، ج ۵، ص ۸۶ و ۸۷.

۵۴۷-در اعيان الشيعه «سيد حسن» آمده است.

۵۴۸-در اعيان الشعيه آمده است كه وى نوه صاحب معالم، است.

۵۴۹-در اعيان الشيعه «شريف الدين» آمده است.

۵۵۰-كشكول شيخ بهايى، ترجمه ساعدى، ص ۶، فقهاى نامدار شيعه، عبدالرحيم عقيقى بخشايشى، ص ۲۲۳، طبقات اعلام الشيعه ج ۵، ص ۸۵ و ۸۶، اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۲۲۴.

۵۵۱-و لا تركنوا الى الدين ظلموا فتمسكم النار (سوره هود، آيه ۱۱۳) به ستمگران تكيه نكنيد كه آتشى شما را فرا خواهد گرفت.

۵۵۲-صحيفه نور، ج ۱، ص ۲۸۵.

۵۵۳-طبقات اعلام الشيعه، ج ۵، ص ۸۷.

۵۵۴- اتم: كوچكترين جزء يك عنصر كه با چشم ديده نمى شود و سابقا آن را جزء لايتجزى مى پنداشتند فرهنگ فارسى، محمد معين، ج ۱، ص ۱۳۷ و ۱۳۸.

۵۵۵- ريحانه الادب، ج ۳، ص ۳۰۸ - ۳۱۲؛ امل الامل، شيخ محمد بن حسن حر عاملى، تحقيق سيد احمد حسينى، ج ۱، ص ۱۵۵ و ۱۵۶؛ اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۲۴۴ و ۲۴۵؛ فلاسفه شيعه، ص ۴۲۹.

۵۵۶- سفينه البحار، شيخ عباس قمى، ج ۲، در ذيل كلمه وطن.

۵۵۷- وى يكى از عرفاست.

۵۵۸- الكنى و الالقاب، شيخ عباس قمى، ج ۲، ص ۱۰۱.

۵۵۹- ملا صدرا، هانرى كرين، ترجمه ذبيح الله منصورى، ص ۹.

۵۶۰- ملاصدرا، ص ۲۸

سال تولد محمد قوامى شيرازى به استناد نوشته اى از خود او كه در سال ۱۰۳۷ در حاشيه يكى از مباحث مهم كتاب اسفار و كتاب مشاعر نوشته است و سن خود را ۵۸ سال خوانده در سال ۹۷۹ يا اوائل ۹۸۰ ذكر شده است اما از كيفيت تربيت و اساتيد و مدارس و رشد دوره جوانى او منابع قابل اعتمادى به دست نيامد و جز داستانى كه خلاصه آن در بالا ذكر شد اطلاعى نداريم ولى با توجه به ويژگيهاى فرهنگى و سياسى آن روز ناحيه فارس و آرامشى كه در دوره حكمرانى ميرزا محمد خدابنده (برادر شاه اسماعيل دوم و پدر شاه عباس بزرگ) و طرفدارى او از دانشمندان بر منطقه حاكم بود و بويژه موقعيت خواجه ابراهيم قوامى كه در دستگاه حكومتى و در ميان مردم احترام و اعتبار داشت بايد گفت دوران كودكى و نوجوانى صدرا با تربيت و رشد علمى خوب يا ممتازى همراه بوده است.

۵۶۱- اسفار، ج ۱، ص ۴.

۵۶۲- همان، ص ۱۱.

۵۶۳- تفسير سوره واقعه (مقدمه)

۵۶۴- شرح اسفار، ج ۶، بخش اول، مقدمه، ص ۴۹ - ۴۸.

۵۶۵- يادنامه ملاصدرا، نشر دانشگاه تهران، ص ۲.

۵۶۶- اسفار، ج ۱، ص ۶.

۵۶۷- بحار الانوار، علامه محمد باقر مجلسى، ج ۶، ص ۲۱۶.

۵۶۸- اسفار، ج ۱، ص ۶ و ۷.

۵۶۹-مجله فرهنگ ايران زمين، ج ۱۳، ص ۸۴ - ۱۰۰.

۵۷۰- همان، ص ۸.

۵۷۱- سفينه البحار، ج ۲، ص ۱۷ (ماده صدر)

۵۷۲- اتحاد عاقل به معقول، ص ۱۰۷، ۱۰۹.

۵۷۳- اسفار، ج ۱، ص ۸.

۵۷۴- مجله فرهنگى ايران زمين، ج ۱۳، ص ۸۴ - ۱۰۰

۵۷۵- يادنامه ملاصدرا، ص ۲.

۵۷۶- همان، ص ۱۵.

۵۷۷- شيعه در اسلام، نشر بنياد علمى و فكرى علامه، ص ۶۲.

۵۷۸- خدمات متقابل اسلام و ايران، ص ۵۸۶.

۵۷۹- كشف الاسرار، ص ۳۶ - ۵۳.

۵۸۰- خدمات متقابل اسلام و ايران، ص ۵۸۷.

۵۸۱- مجموعه آثار شهيد مطهرى، ج ۱۳، ص ۲۴۹ و ۲۵۲.

۵۸۲- تاريخ فلسفه در اسلام، انتشارات سمت، ج ۱، ص ۴۹۶.

۵۸۳- اسفار، ج ۸، ص ۳۰۳.

۵۸۴- روضات الجنات، ج ۴، ص ۱۲۰.

۵۸۵- مستدرك اعيان الشيعه، ج ۳، ص ۴۳.

۵۸۶- مقدمه معادن الحكمه، چاپ انتشارات كتابخانه آيه الله مرعشى، ص ۱۵.

۵۸۷- اعيان الشيعه، ج ۳، ص ۸۳ (مستدرك)

۵۸۸- همان.

۵۸۹- مقدمه معادن الحكمه، ص ۱۵.

۵۹۰- اعيان الشيعه همان

۵۹۱- مرآه الاحوال، نقل از بحار الانوار، محمد تقى مجلسى، ج ۱۰۲، ص ۱۰۵.

۵۹۲- روضه المتقين، محمد تقى مجلسى، ج ۱۴، ص ۳۸۲.

۵۹۳- بحار الانوار، ج ۲، ص ۱۱۱.

۵۹۴- مرحوم محمد تقى مجلسى خود نقل مى كند آن هنگام كه هنوز به سن بلوغ نيز نرسيده بود، در درس شيخ، بر او اشكالى علمى وارد كرد و شيخ نيز پس از آنكه حرف مجلسى را حق يافت از نظر خود دست برداشت و گفته محمد تقى را در حضور شاگردان تاييد نمود. (روضه المتقين، ج ۱۴، ص ‍ ۴۰۴.)

۵۹۵- بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۳.

۵۹۶- اين اجازه نامه در بحار الانوار، ج ۱۰۷، ص ۳۲ - ۳۷ آمده است.

۵۹۷- روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، ج ۲، ص ۱۱۹.

۵۹۸- قصص العلما، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۲۱۴، اجازه نامه ملا محمد تقى مجلسى به فرزندش ‍ محمد باقر مجلسى.

۵۹۹- روضه المتقين، ج ۱۴، ص ۴۳۴.

۶۰۰- درباره رويا مى توانيد به كتاب هزار و يك نكته، نوشته استاد آيت الله حسن زاده آملى، ص ۱۹ - ۲۳ مراجعه كنيد.

۶۰۱- روضه المتقين، ج ۱۴، ص ۴۳۴ و ۴۳۵.

۶۰۲- كتاب «من لايحضره الفقيه» از نظر زمان تاليف، دومين كتاب از چهار كتاب عمده روايى شيعه است سه كتاب ديگر: «كافى» تاليف شيخ كلينى (ره) (متوفى ۳۲۹ ق.)، «استبصار» و «تهذيب الاحكام» تاليف شيخ طوسى (ره) (م ۴۶۰ ق.) مى باشند.

۶۰۳- مشخصات آنها در الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۶، ص ۲۲۳ و ۲۲۴ و ج ۱۶، ص ۹۴ ذكر شده است. پ

۶۰۴- روضه المتقين، ج ۱۴، ص ۵۰۵.

۶۰۵- اين مطلب از چند اجازه نامه كه براى تنى چند از شاگردان صادر كرده، معلوم است. ر. ك: بحار الانوار، ج ۱۰۷، اجازه نامه هاى محمد تقى مجلسى، روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳.

۶۰۶- فهرست نام آنان و تاريخ اخذ اجازه نامه ها در كتاب زندگينامه علامه مجلسى، سيد مصلح الدين مهدوى، ج ۲، ص ۲۸۸ به بعد به طور تفضيلى آمده است.

۶۰۷- روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۲۳.

۶۰۸- جامع الرواه، محمد بن على اردبيلى، ج ۲، ص ۸۲، به نقل از علامه محمد باقر مجلسى.

۶۰۹- سوره عنكبوت، آيه ۶۹.

۶۱۰- قصص العلما، ص ۲۲۸، اشاره به آيه قرآن است «الا ان اوليأ الله لاخوف عليهم و لا هم يحزنون».

۶۱۱- محارن الحكمه فى...، محمد علم الهدى، ج ۱، ص ۹ - ۱۲، انتشارات جامعه مدرسين قم.

۶۱۲- نام وى در كتابها نيامده است.

۶۱۳- رساله شرح صدر، ضميمه ده رساله فيض كاشانى، ص ۵۸، چاپ مركز تحقيقات علمى و دينى اميرالمؤ منين، اصفهان.

۶۱۴- همان، ص ۵۹ و ۶۰.

۶۱۵- همان، ص ۶۱ و ۶۲ و ديوان فيض، سه جلدى چاپ جديد، به تصحيح آقاى مصطفى فيضى، مقدمه جلد اول.

۶۱۶- معادن الحكمه، ج ۱، ص ۹ و ۱۶.

۶۱۷- همان.

۶۱۸- همان، ص ۲۶ - ۳۰.

۶۱۹- ديوان فيض، ج ۱، ص ۹۵ و ۱۵۸.

۶۲۰- الواقى، ج ۱، نشر مكتبه الامام اميرالمؤ منينعليه‌السلام اصفهان، ص ۲۳ و مقدمه ديوان فيض، ج ۱.

۶۲۱- ديوان فيض، ج ۱، ص ۷۵ و مقدمه الوافى، ج ۱ و مقدمه ده رساله فيض.

۶۲۲- مقالات و بررسى ها، دفتر ۴۵ و ۴۶، دانشكده الهيات و معارف اسلامى تهران، ص ۵۸.

۶۲۳- مقدمه ده رساله فيض.

۶۲۴- رساله شرح صدر و رساله المشواق.

۶۲۵- رساله انصافيه و رساله المشواق چاپ سال ۴۸، ص ۹ به بعد، تصحيح آقاى مصطفى فيض.

۶۲۶- ديوان فيض، چاپ جديد به تصحيح و تحقيق آقاى مصطفى فيضى.

۶۲۷- ديوان اشعار، چاپ سنايى، ص ۲۶۲.

۶۲۸- ديباچه گلزار قدس، نسخه خطى، و ديوان فيض چاپ جديد، ج ۱، ص ۱۹۳.

۶۲۹- مقالات و بررسى ها، نشريه دانشكده اللهيات و معارف اسلامى، تهران ۵۶ - ۴۵، مقالات آقاى دكتر عليرضا فيض.

۶۳۰- مقدمه ديوان اشعار، ج ۱، ص ۶۵، به نقل از الوافى.

۶۳۱- جامع الرواه، ج ۲، ص ۴۲.

۶۳۲- امل الامل، ج ۴، ص ۳۰۵.

۶۳۳- زهر الربيع، ص ۱۶۴.

۶۳۴- روضات الجنات، ج ۶، ص ۷۹.

۶۳۵- الكنى و الالقاب، ج ۳، ص ۳۹.

۶۳۶- خاتمه مستدرك الوسائل، ص ۴۲.

۶۳۷- الغدير، ج ۱۱، ص ۳۶۲.

۶۳۸- مجموعه آثار، ج ۴، ص ۶۶۱.

۶۳۹- مهر تابان، سيد محمد حسين حسينى تهرانى، ص ۲۶.

۶۴۰- مقدمه الوافى، ج ۱، ص ۳۱.

۶۴۱- همان، ص ۱۸ و ۲۹.

۶۴۲- در تدوين اين مقاله، علاوه بر زندگينامه هاى مكتوب از سوى فيض در رساله هاى «شرح الصدر»، «اعتذاريه»، «الانصاف» و نوشته هاى ديگران، از مقدمه محققانه دانشمند و اديب معاصر آقاى مصطفى فيضى بر «ديوان اشعار فيض» استفاده برده ام.

۶۴۳- اعيان الشيعه، ج ۱، ص ۱۹۹.

۶۴۴- همان، ج ۱، ص ۱۳.

۶۴۵- مجالس المؤ منين، ج ۱، ص ۱۷۷.

۶۴۶- امل الامل، ج ۱، ص ۹، به نقل از اعيان الشيعه.

۶۴۷- شهيدان راه فضيلت، ص ۳۲۹.

۶۴۸- امل الامل، ج ۱، ص ۱۰۷.

۶۴۹- شهيدان راه فضيلت، ص ۳۳۰.

۶۵۰- امل الامل، ج ۵، ص ۶۵.

۶۵۱- وسايل الشيعه، شيخ حر عاملى، ج ۲۰، ص ۴۹؛ القائده الخامسه.

۶۵۲- در خصوص اتمام كتاب به الدريعه، ج ۱، ص ۲۷۱، رجوع شود.

۶۵۳- جواهر السنيه، ترجمه زين العابدين كاظمى خلخالى، ص ۵.

۶۵۴- الصحيفه الثانيه السجاديه، ص ۵.

۶۵۵- الذريعه، ج ۱، ص ۲۷۱.

۶۵۶- الذريعه، ج ۲، ص ۵۰۶.

۶۵۷- الذريعه، ج ۷، ص ۲۴۶.

۶۵۸- القوائد الطوسيه، ص ۶.

۶۵۹- بدايه الهدايه و لب الوسائل، ج ۱، ص ۱.

۶۶۰- رياض العلمأ، ج ۵، ص ۷۵.

۶۶۱- هدايه الامه، ص ۴.

۶۶۲- شهدأ الفضيله، ص ۲۱۰.

۶۶۳- الذريعه، ج ۹، ص ۲۳۴.

۶۶۴- امل الامل، ج ۱، ص ۳۲.

۶۶۵- اهل «معن» از توابع بحرين.

۶۶۶- هدايه الامه، شيخ حر عاملى، ج ۱، مقدمه، به قلم محمد كاظم مدير شانچى.

۶۶۷- اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۱۶۷.

۶۶۸- گنجينه آثار قم، عباس فيض، ص ۲۴۸.

۶۶۹- امل الامل، ج ۱، مقدمه، ص ۵۰.

۶۷۰- سجع البلابل، ج ۱، مقدمه.

۶۷۱- العلامه السيد هاشم البحرانى، فارس تبريزيان، ص ۱۹.

۶۷۲- جامع الانساب، محمد على روضاتى، ص ۲۳.

۶۷۳- العلامه السيد هاشم بحرانى، ص ۲۱، ۲۴.

۶۷۴- براى اطلاع بيشتر رجوع كنيد به كتاب «سيماى بحرين» تاليف على محمدى، از مجموعه ديار ابرار.

۶۷۵- دائره المعارف، تشيع، ج ۳، ۱۱۹

۶۷۶- زندگينامه علامه بحرانى، سيد محمد برهانى، ص ۷۳.

۶۷۷- العلامه السيد هاشم البحرانى، ص ۳۹.

۶۷۸- زندگينامه علامه بحرينى، ص ۶۵.

۶۷۹- رياض العلما و حياض الفضلا، ج ۵، ص ۲۹۹.

۶۸۰- مقدمه تفسير الهادى و مصباح النادى، علامه بحرانى، ص ۸۳.

۶۸۱- العلامه السيد هاشم البحرانى، ص ۴۲، زندگينامه علامه بحرينى، ص ۷۳.

۶۸۲- لولوه البحرين، شيخ يوسف بحرانى، ص ۶۶، ۶۷.

۶۸۳- روضات الجنات، محمد باقر خوانسارى، ج ۸، ص ۱۸۳.

۶۸۴- امل الامل، حر عاملى، ج ۲، ص ۳۴۱.

۶۸۵- لولوه البحرين، ص ۷۵.

۶۸۶- همان، ص ۷۴؛ الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱۰، ص ۲۵۸.

۶۸۷- معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج ۲، ص ۳۳۰

۶۸۸- الذريعه، ج ۷، ص ۷۹ و ج ۸، شماره ۴۴۷.

۶۸۹- العلامه السيد هاشم البحرانى، ص ۴۸.

۶۹۰-سير حديث در اسلام، سيد احمد ميرخانى، ص ۳۳۲.

۶۹۱-مدينه المعاجز، سيد هاشم بحرانى، ج ۱، مقدمه، ص ۲۸.

۶۹۲-علامه بحرانى، ص ۱۱۳، ۱۱۴، ۱۱۵.

۶۹۳-العلامه السيد هاشم بحرانى، ص ۵۷.

۶۹۴-غايه المرام، سيد هاشم بحرانى، ص ۱۰۹، ۱۲۶، ۱۹۱، ۲۰۰.

۶۹۵-البرهان، سيد هاشم بحرانى، ج ۴، ص ۵۵۱.

۶۹۶-لولوه البحرين، ص ۶۵.

۶۹۷-همان.

۶۹۸-لولوه البحرين، ص ۶۳؛ الكنى و الالقاب، شيخ عباس قمى، ج ۳، ص ۹۳؛ قصص العلما، ص ۶۳؛ اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۵۱، ص ۸؛ انوار البدرين، على بلادى، ص ۱۳۶.

۶۹۹-العلامه السيد هاشم بحرانى، ص ۵۷.

۷۰۰-لولوه البحرين، ص ۶۳، ۶۴.

۷۰۱-امل الامل، ص ۳۴۱.

۷۰۲-فوائد الرضويه، ج ۲، ص ۷۰۵.

۷۰۳-اعيان الشيعه، ج ۵۱، ص ۸، ج ۱۰، ص ۲۴۹.

۷۰۴-انتخاب الجيد من تنبيهات السيد، ص ۲.

۷۰۵-مراقد المعارف، ج ۲، ص ۳۵۸.

۷۰۶-ترتيب التهذيب، مقدمه.

۷۰۷-خدمات متقابل اسلام و ايران، ص ۴۰۹.

۷۰۸-جواهر الكلام، ج ۳، ص ۲۹۵.

۷۰۹-لولوه البحرين، ص ۶۳.

۷۱۰-انوار البدرين، ص ۱۴۰.

۷۱۱-زندگينامه علامه بحرينى، ص ۹۳.

۷۱۲-الذريعه، ج ۱۳، شماره ۱۰۹۲.

۷۱۳-زندگينامه علامه بحرينى، ص ۹۴، ۹۵.

۷۱۴-همان.

۷۱۵-خنج از شهرهاى استان فارس.

۷۱۶-زندگينامه علامه بحرينى، ص ۹۴، ۹۵.

۷۱۷-مهر از شهرهاى جنوبى استان فارس و از توابع شهرستان لامرد است.

۷۱۸-ريحانه الادب، محمد على مدرس تبريزى، ج ۵، صفحه ۱۹۶.

۷۱۹-الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۱۵۱.

۷۲۰-زندگينامه علامه مجلسى، سيد مصلح الدين مهدوى، ج ۱، ص ۵۳.

۷۲۱-كارنامه علامه مجلسى، ص ۱۴۵.

۷۲۲-زندگينامه علامه مجلسى، ج ۱، ص ۵۵.

۷۲۳-همان، ص ۴۲۶.

۷۲۴-يادنامه علامه مجلسى، ص ۵.

۷۲۵-همان، ص ۵.

۷۲۶-نابغه فقه و حديث، ص ۱۴۸.

۷۲۷-زندگينامه علامه مجلسى، ج ۱، ص ۱۴۸.

۷۲۸-زندگينامه علامه مجلسى، ص ۶۶.

۷۲۹-ر. ك: زندگينامه علامه مجلسى، ج ۲، ص ۴ - ۱۱۵، نويسنده محترم آن كتاب به نام ۱۸۱ نفر از شاگردان و مجارين علامه اشاره كرده است.

۷۳۰-نابغه فقه و حديث، ص ۹۴.

۷۳۱-زندگينامه علامه مجلسى، ج ۱، ص ۱۸۰.

۷۳۲-نابغه فقه و حديث، ص ۲۱۹.

۷۳۳-كتاب معتبر شيعه از شيخ طوسى.

۷۳۴-الامل الامل، حر عاملى، ج ۲، ص ۲۴۸.

۷۳۵-يادنامه علامه مجلسى، ص ۲۶.

۷۳۶-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۱۸۳.

۷۳۷-زندگينامه علامه مجلسى، ج ۱، ص ۱۱۷.

۷۳۸-مقدمه بحار الانوار، يادنامه علامه مجلسى، ص ۶ و ۷ و ۸.

۷۳۹-كارنامه علامه مجلسى، مقدمه بحار، ص ۵۱.

۷۴۰-كشف الاسرار، ص ۳۱۹.

۷۴۱-يادنامه علامه مجلسى، ص ۲۵.

۷۴۲-ترجمه روضات الجنات، ج ۲، ص ۸۶.

۷۴۳-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۴۱۳.

۷۴۴-زندگينامه علامه مجلسى ج اول، ج ۱، ص ۱۶۰.

۷۴۵-همان مدرك، ص ۱۶۱.

۷۴۶-الكنى و القاب، ج ۲، ص ۱۲۳.

۷۴۷-زندگينامه علامه مجلسى، ج ۱، ص ۱۶۱.

۷۴۸-يادنامه علامه مجلسى، ص ۲۶.

۷۴۹-ترجمه اعتقادات علامه مجلسى، ص ۷۸.

۷۵۰-روضات الجنات، ج ۲، ص ۷۹.

۷۵۱-انقراض سلسله صفويه، ص ۴۳.

۷۵۲-همان.

۷۵۳-همان، ص ۳۹.

۷۵۴-همان، ص ۴۳.

۷۵۵-همان، ص ۴۳.

۷۵۶-قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۲۰۵.

۷۵۷-نابغه فقه و حديث، سيد محمد جزايرى، ص ۱۰.

۷۵۸-تحفه العالم، عبد اللطيف بن ابيطالب شوشترى، ص ۵۳.

۷۵۹-الانوار النعمانيه، فى بيان معرفه النشاه الانسانيه، سيد نعمت الله جزايرى، ج ۴، ص ۳۰۴ - ۳۰۷.

۷۶۰-الانوار النعمانيه، فى بيان معرفه النشاه الانسانيه، سيد نعمت الله جزايرى، ج ۴، ص ۳۰۴ - ۳۰۷.

۷۶۱-همان، ص ۳۰۸ - ۳۱۰.

۷۶۲-همان، ص ۳۰۸ - ۳۱۰.

۷۶۳-همان، ص ۳۱۲.

۷۶۴-همان، ص ۳۱۲.

۷۶۵-همان، ۳۰۸ - ۳۱۰.

۷۶۶-همان، ص ۳۰۸ - ۳۱۰.

نابغه فقه و حديث، ص ۱۲۵.

۷۶۷-نابغه فقه و حديث، ص ۱۲۵.

۷۶۸-همان، ص ۱۴۵.

۷۶۹-كشف الاسرار فى شرح الاستبصار، سيد نعمت الله جزايرى، تحقيق سيد طيب جزايرى، ج ۱، ص ۵۸.

۷۷۰-نابغه فقه و حديث، ص ۱۲۹.

۷۷۱-همان، ص ۱۰۶.

۷۷۲-قصص العلمأ، ميرزا تنكابنى، ص ۴۳۷.

۷۷۳-رياض العلمأ و حياض الفضلا، ميرزا عبدالله افندى اصفهانى، ص ۵۶ و ۲۵۶.

۷۷۴-تحفه العالم، ص ۵۵.

۷۷۵-نابغه فقه و حديث، ص ۹۲.

۷۷۶-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۴۹.

۷۷۷-چكيده اى از زندگانى عقبرى، فقه و حديث سيد جزايرى، سيد طبيب جزايرى ۷، ص ۱۴.

۷۷۸-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۴۹.

۷۷۹-نابغه فقه و حديث، ص ۱۲.

۷۸۰-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۵۹.

۷۸۱-الانوار النعمانيه، ج ۴، ص ۳۱۶ - ۳۱۳.

۷۸۲-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۳-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۴-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۵-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۶-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۷-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۸-همان، ص ۳۲۹ - ۳۱۹.

۷۸۹-همان، ص ۳۲۹ ۳۱۹.

۷۹۰-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۱-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۲-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۳-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ ۱۵.

۷۹۴-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۵-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۶-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۷-نابغه فقه و حديث ص ۱۸ - ۱۵.

۷۹۸-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۲۴۵.

۷۹۹-نابغه فقه و حديث، ص ۲۸۹ - ۲۹۰.

۸۰۰-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۱۴۷ - ۱۴۸.

۸۰۱-همان، ص ۶۸ - ۱۰۳.

۸۰۲-همان، ص ۱۰۶ - ۲۳۸؛ چكيده اى از زندگانى سيد جزايرى، ص ۱۶ - ۱۷.

۸۰۳-نابغه فقه و حديث، ص ۲۲۵.

۸۰۴-فيض العلام فى عمل الشهور و وقايع الايام، شيخ عباس قمى، ص ۸۱.

۸۰۵-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۴۴۲ - ۴۴۵.

۸۰۶-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۴۴۵ - ۴۴۲.

۸۰۷-چكيده اى از زندگانى عبقرى فقه و حديث سيد جزايرى، ص ۲۱ - ۲۰.

۸۰۸-كشف الاسرار، ج ۱، ص ۴۴۵ - ۴۴۲.

۸۰۹-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۲۷۰.

۸۱۰-ريحانه الادب، محمد على مدرس، چاپ سوم، ج ۲، ص ۹۱.

۸۱۱-سلافه العصر فى محاسن الشعرأ بكل مصر، سيد على خان مدنى، المكتبه المرتضويه لا حياه الاثار الجعفريه، ص ۱۲۴.

۸۱۲-سبحه المرجان فى آثار هندوستان، چاپ سنگى، ص ۸۶.

۸۱۳-سلافه العصر فى محاسن الشعرأ بكل مصر، سيد على خان مدنى، المكتبه المرتضويه لاحياه الاثار الجعفريه، ص ۱۲۵.

۸۱۴-همان كتاب، ص ۱۳۳ و ۱۳۴، ۲۱۷، ۳۰۲، ۳۰۳، ۳۰۸، ۴۹۱ و ۴۹۲.

۸۱۵-سبحه المرجان فى آثار هندوستان، غلامعلى آزاد، چاپ سنگى، ص ۴۶.

۸۱۶-همان. پ

۸۱۷-همان، ص ۸۵.

۸۱۸-سلافه العصر فى محاسن الشعرأ بكل مصر، سيد على خان مدنى، المكتبه المرتضويه لاحياه الاثار الجعفريه، ص ۳۲۳ و ۳۲۴.

۸۱۹-اعيان الشيعه، محسن امين، دارالتعاريف، بيروت، ۱۹۸۳ م، ج ۴، ص ۱۳۶.

۸۲۰-سلافه العصر فى محاسن الشعرأ بكل مصر، سيد على خان مدنى، المكتبه المرتضويه لاحياه الاثار الجعفريه، ص ۲۵۳ و ۲۵۴ و ۳۵۹.

۸۲۱-اعيان الشيعه، محسن امين، دارالتعاريف، بيروت، ج ۸، ص ۷۱.

۸۲۲-همان كتاب، ص ۷.

۸۲۳-همان، ص ۵۵۴ - ۵۵۶.

۸۲۴-همان، ص ۷.

۸۲۵-الحدائق النديه فى شرح الصمديه، سيد على خان مدنى، چاپ سنگى، ص ۵۸۳.

۸۲۶-همان.

۸۲۷-سلافه العصر...، ص ۱۹۳ و ۱۹۴.

۸۲۸-همان، ص ۵۵۹.

۸۲۹-سبحه المرجان...، ص ۸۶.

۸۳۰-همان.

۸۳۱-مستدرك الوسائل، ميرزا حسين نورى، چاپ سنگى، مكتبه الاسلاميه، ج ۳، ص ۳۸۶.

۸۳۲-الدرجات الرفيعه فى طبقات الشيعه، سيد على خان مدنى، مكتبه الحيدريه، نجف ۱۳۸۱ ق، مقدمه صادق بحرالعلوم، ص ۴.

۸۳۳-همان.

۸۳۴-سبحه المرجان...، ص ۸۷.

۸۳۵-انوار الربيع، سيد على خان مدنى، ص ۸۵.

۸۳۶-فوائد الرضويه، ص ۲۷۱.

۸۳۷-الدرجات الرفيعه...، مقدمه بحرالعلوم، ص ۴.

۸۳۸-رياض السالكين فى...، چاپ اول، نشر جامعه مدرسين قم، ۱۴۰۹ ق، مقدمه ناشر، ص ۱۸.

۸۳۹-همان، ج ۷، ص ۴۴۷.

۸۴۰-الدرجات الرفيعه...، مقدمه بحرالعلوم، ص ۴.

۸۴۱-رياض السالكين...، ج ۱، ص ۴۰.

۸۴۲-فوائد الرضويه، ص ۲۷۰.

۸۴۳-سبحه المرجان...، ص ۸۶.

۸۴۴-همان، ص ۸۶.

۸۴۵-اعيان الشيعه، ص ۳۸۶.

۸۴۶-رياض السالكين، مقدمه، مولف، ص ۴۶ - ۴۹.

۸۴۷-فوائد الرضويه، ص ۲۷۰.

۸۴۸-الدرجات الرفيعه...، مقدمه بحرالعلوم، ص ۶.

۸۴۹-اعيان الشيعه، ج ۸، ص ۱۵۲.

۸۵۰-شيخ عباس قمى، سفينه البحار و مدينه الحكم و الاثار، ج ۲، ص ۲۴۶، نشر سنايى، تهران ۱۳۶۳.

۸۵۱-لولوه البحرين، شيخ يوسف بحرانى، ص ۴۴۲.

۸۵۲-همان، ص ۴۴۳ - ۴۴۴.

۸۵۳-همان، ۴۴۵، مقدمه الفاخره، ص ۱۹۱ - ۱۹۶.

۸۵۴-وحيد بهبهانى، على دولتى، ص ۱۲۳ - ۱۲۴. حدائق الناضره، شيخ يوسف بحرانى، ج ۱، ص ‍ ۱۶۷.

۸۵۵-مقدمه الفاخره، ص ۲۳۵ - ۲۳۶.

۸۵۶-مقدمه الفاخره، ص ۲۸۰ - ۳۰۱.

۸۵۷-وحيد بهبهانى، ص ۱۲۴.

۸۵۸-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۴۰۴.

۸۵۹-قصص العلمأ، ص ۱۵۷.

۸۶۰-وحيد بهبهانى، على دوانى، ۱۱۲ - ۱۵۱.

۸۶۱-همان.

۸۶۲-همان.

۸۶۳-همان، ص ۱۵۱ - ۱۵۵.

۸۶۴-همان.

۸۶۵-همان، ص ۱۲۰ - ۱۲۱.

۸۶۶-سيماى بهبهان، تاليف سيد سيف الله نحوى، از مجموعه ديار ايران.

۸۶۷-همان.

۸۶۸-قصص العلمأ، ص ۱۵۷ و ۱۵۸.

۸۶۹-همان.

۸۷۰-همان.

۸۷۱-همان، ص ۱۵۹.

۸۷۲-وحيد بهبهانى، ص ۱۲۳. ۱۲۴.

۸۷۳-همان.

۸۷۴-فوائد الرضويه، ص ۷۱۵.

۸۷۵-همان، ص ۴۰۷.

۸۷۶-فردوس التواريخ، باب دوم.

۸۷۷-قصص العلمأ، ص ۱۵۹.

۸۷۸-همان.

۸۷۹-بگو چه كسى زيورهاى خدا را براى بندگانش پديد آورده حرام كرده است...؟

۸۸۰-همان.

۸۸۱-وحيد بهبهانى، ص ۱۴۰.

۸۸۲-دارالسلام، عراقى، ص ۵۶۱ و ۵۶۲.

۸۸۳-فردوس التواريخ، باب دوم.

۸۸۴-وحيد بهبهانى، ص ۱۳۶.

۸۸۵-فوائد الرضويه، ص ۴۰۵.

۸۸۶-وحيد بهبهانى، ص ۱۶۹ و ۱۷۰.

۸۸۷-همان، ص ۱۶۹ و ۱۷۰.

۸۸۸-دار السلام، ص ۵۶۱ و ۵۶۲.

۸۸۹-وحيد بهبهانى، ص ۲۵۴.

۸۹۰-ر. ك: «تاريخ كاشان» و «مردان بزرگ كاشان» از سهيل كاشانى و كوروش زعيم.

۸۹۱-مرحوم آيت الله مجاهد سيد ابوالقاسم كاشانى در تقريظ خود بر كتاب «لباب الالقاب» و همچنين صاحب كتاب پرارزش «اعيان الشيعه» به اين مطلب بطور صريح اشاره مى كنند.

۸۹۲-مقدمه جامع السادات، محمد مهدى نراقى، ج ۱، (محمد رضا مظفر)

۸۹۳-مقدمه اللمعه الالهيه، محمد مهدى نراقى، حسين نراقى، ص ۷، چاپ انتشارات انجم فلسفه، ۱۳۵۷ ق. (از حسن نراقى).

۸۹۴-همان، ص ۸.

۸۹۵-انيس الموحدين، ص ۱۱۶، انتشارات الزهرا، ۱۳۶۳ ه‍ش.

۸۹۶-اعيان الشيعه، سيد محسن امين، ج ۱۰، ص ۱۴۳.

۸۹۷-لباب الالقاب، ص ۹۳.

۸۹۸-مقدمه شرح الالهيات من كتاب الشفأ، محمد مهدى نراقى، ص ۲۲. (از حسن نراقى)

۸۹۹-ر. ك: مقدمه هاى «جامع السعادات» و «اللمعه الالهيه».

۹۰۰-همان.

۹۰۱-مشاهير دانشمندان اسلام، شيخ عباس قمى، ج ۳، ص ۱۹. و اعيان الشيعه، ج ۳، ص ۴۰۲.

۹۰۲-روضات الجنات، ميرزا محمد باقر خوانسارى، ج ۱، ص ۶۲۵.

۹۰۳-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۱۶۷.

۹۰۴-الذريعه الى تصانيف الشيعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۶، ص ۲۰۵، ش ۱۱۳۶.

۹۰۵-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۳۱۷.

۹۰۶-همان، ص ۶۷، و الذريعه، ج ۲۴، ص ۴۲، ش ۲۱۰.

۹۰۷-همان، ص ۱۸.

۹۰۸-همان، ص ۱۶ و ۱۷.

۹۰۹-همان، ج ۲، ص ۲۴۸.

۹۱۰-همان، ص ۲۴۰.

۹۱۱-براى توضيح بيشتر در مورد كتابهاى ايشان، ر. ك: ملا مهدى نراقى، «منادى اخلاق» شماره ۵ ديدار با ابرار.

۹۱۲-همان، ص ۶۶.

۹۱۳-همان، ص ۷۵.

۹۱۴-انيس الموحدين، مقدمه از استاد حسن زاده آملى، ص ۱۴.

۹۱۵-همان.

۹۱۶-قرد العيون فى الوجود و الماهيه، مقدمه از سيد جلال الدين آشتيانى، ص ۵۶.

۹۱۷-ريحانه الادب، محمد على مدرس، ج ۶، ص ۱۶۳ و شرح الالهيات، مقدمه از حسن نراقى.

۹۱۸-تاريخ اجتماعى كاشان، حسن نراقى، ص ۲۸۷.

۹۱۹-ر. ك: تاريخ مشروطه ايران، احمد كسروى.

۹۲۰-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۶۷۶، مستدرك الوسائل، ميرزا حسين نورى، ج ۳، ص ‍ ۳۸۳، قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، ص ۱۶۸، اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۱۰، ص ‍ ۱۵۸.

۹۲۱-فوائد الرضويه، ص ۴۷۶. قصص العلمأ، ص ۱۶۸، اختران تابناك، ذبيح الله محلاتى، ج ۱، ص ‍ ۴۱۲.

۹۲۲-مقدمه فوائد الرجاليه، ص ۳۳، فقهاى نامدار شيعه، عقيقى بخشاشى، ص ۲۹۱.

۹۲۳-سيد بحرالعلوم درياى بى ساحل، نورالدين على لو، ص ۲۵ - ۳۲.

۹۲۴-مقدمه الفوائد الرجاليه.

۹۲۵-مكارم الاتار، ج ۱، ص ۴۱۷ - ۴۲۱.

۹۲۶-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۱۵۹.

۹۲۷-روضات الجنات، سيد محمد باقر خوانسارى، ج ۷، ص ۲۰۴.

۹۲۸-مقدمه فوائد الرجاليه، ص ۳۵.

۹۲۹-مكارم الاثار، ج ۱، ص ۴۱۷.

۹۳۰-مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۳۸۵، اعيان الشيعه، ج ۶، ص ۲۲۵، ج ۷، ص ۱۶۷، معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج ۲، ص ۵۹. شعراى الغرى، ج ۱۲، ص ۱۲۹ - ۱۵۹، مقدمه فوائد الرجاليه، ص ۶۷ - ۷۰.

۹۳۱-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۱۶۰، شعراى الغرى، ج ۱۲، ص ۱۳۹

۹۳۲-مقدمه فوائد الرجاليه، ص ۹۵ و ۹۶، ماضى النجف و حاضرها، ج ۱، ص ۹۶ و ۱۰۵ و ۲۴۶.

۹۳۳-اختران تابناك، ج ۱، ص ۴۲۸.

۹۳۴-مقدمه فوائدالرجاليه، ص ۳۵.

۹۳۵-همان، ۳۸.

۹۳۶-قصص العلمأ، ص ۱۷۳.

۹۳۷-ر. ك: همان، ص ۱۷۱.

۹۳۸-منتهى الامال، شيخ عباس قمى، ج ۲، ص ۵۴۷، فوائد الرضويه، ص ۶۸۰. ت

۹۳۹-گنچينه دانشمندان، محمد شريف رازى، ج ۸، ص ۳۷۱.

۹۴۰-فوائد الرضويه، ص ۶۸۲.

۹۴۱-اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۴، ص ۲۸۸.

۹۴۲-مفتاح الكرامه، سيد جواد عاملى، ج ۴، ص ۷۷۱.

۹۴۳-مجله حوزه، شماره چهارم، سال پنجم، ص ۵۵.

۹۴۴-مقدمه مفتاح الكرامه.

۹۴۵-ماكان فيه من تحقيق سمين فهو للاستاذ و ما كان فيه و من تحت فهولى، اگر در نوشته من يك مطلب تحقيقى با ارزشى بود از آن استادم است و اگر يك مطلب ضعيفى ديدى از آن من است. مفتاح الكرامه، ج ۴، ص ۷۷۳.

۹۴۶-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۲۹۰.

۹۴۷-همان، ج ۴، ص ۲۹۳.

۹۴۸-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۴۱۰.

۹۴۹-مفتاح الكرامه، ج ۴، ص ۷۷۳.

۹۵۰-همان، ج ۹، ص ۲۱۰.

۹۵۱-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۲۸۸.

۹۵۲-بنا به نقل ديگرى ۱۱۵۳ و بر طبق نقل سومى سال ۱۱۵۰ ق.

۹۵۳-منطقه اى از توابع شهرستان اليگودرز (در استان لرستان) و در ۱۲ فرسخى بروجرد. (فرهنگ فارسى).

۹۵۴-ر. ك: اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۲، ص ۴۸۱.

۹۵۵-وحيد بهبهانى، على دوانى، ص ۱۹۶.

۹۵۶-ر. ك: قصص العلمأ، محمد تنكابنى، ص ۱۸۰، اعيان الشيعه، ج ۲، ص ۴۱۱.

۹۵۷-گنجينه آثار قم، ج ۱، ص ۳۱۳.

۹۵۸-اعيان الشيعه، ج ۲، ص ۴۲۱.

۹۵۹-الذريعه، ج ۲۳، ص ۱۲۴.

۹۶۰-همان، ج ۲۰، ص ۹۴.

۹۶۱-ر. ك: الكرام البرره، ج ۱، ص ۱۹۲ - ۱۹۴.

۹۶۲-همان، ص ۱۴.

۹۶۳-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۲۶.

۹۶۴-الكرام البرره، ج ۱، ص ۱۰.

۹۶۵-معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج ۳، ص ۸۷.

۹۶۶-ر. ك: روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۷۰، اعيان الشيعه، ج ۸، ص ۱۵۲، تاريخ قم، ص ۲۵۱، ۲۵۹، ۲۷۷، ۲۷۹، گنجينه دانشمندان، محمد شريف رازى، ج ۱، ص ۱۴۶.

۹۶۷-روضات الجنات، همان، وحيد بهبهانى، ص ۲۶۱.

۹۶۸-اعيان الشيعه، ج ۲، ص ۴۱۲.

۹۶۹-بر ظالمان تكيه نكنيد كه موجب مى شود آتش شما را فرو گيرد. هود، ۱۱۳.

۹۷۰-تاريخ قم، ناصر الشريعه، ص ۲۱۹.

۹۷۱-قصص العلمأ، ص ۱۰.

۹۷۲-ر. ك: همان، ص ۱۸۰.

۹۷۳-روضات الجنات، ج ۵، ص ۳۷۸.

۹۷۴-همان، ص ۳۷۱.

۹۷۵-بنا به قول ديگرى، در سال ۱۲۳۳ ق.

۹۷۶-ر. ك: تاريخ قم، ص ۲۲۱ - ۲۵۰، وحيد بهبهانى، ص ۲۶۳ و ۲۶۴، اعيان الشيعه، ج ۲، ص ۳۶۸ و ج ۳، ۲۸۶، الكرام البرره، ج ۱، ص ۵۴.

۹۷۷-درباره وحيد بهبهانى (ره) و فرزندانش مى توانيد به كتاب وحيد بهبهانى، على دوانى، انتشارات اميركبير مراجعه كنيد.

۹۷۸-قصص العلمأ، ميرزا محمد تنكابنى، انتشارات علميه اسلاميه، ص ۱۷۵ به بعد، اعيان الشيعه، محسن امين، دارالتعاريف للمطبوعات، قطع رحلى، ج ۸، ص ۳۱۴، فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، انتشارات كتابخانه مركزى، ص ۳۲۴.

۹۷۹-وحيد بهبهانى، ص ۲۵۹.

۹۸۰-همان، ص ۱۷۸ به بعد.

۹۸۱-همان، ص ۱۹۵.

۹۸۲-همان، ص ۳۴۰.

۹۸۳-قصص العلمأ، ص ۱۴۳.

۹۸۴-روضات الجنات، محمد باقر موسوى خوانسارى، ج ۷، ص ۱۴۵، انتشارات اسماعيليان.

۹۸۵-الروضه البهيه فى طرق الشفيعيه، شفيع بروجردى، احوال آقا سيد محمد، چاپ سنگى.

۹۸۶-الذريعه الى تصانيف الشيعه، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۲۰، ص ۲۱۲، و ج ۲۲، ص ۳۵۳، دار الاضوأ.

۹۸۷-تاريخ اجتماعى و سياسى ايران در دوره معاصر، سعيد نفيسى، ج ۱، ص ۷۷، موسسه مطبوعات شرق.

۹۸۸-تاريخ روابط خارجى ايران، عبدالرضا هوشنگ ابدوى، ص ۲۲۳، انتشارات اميركبير.

۹۸۹-الروضه البهيه، احوال آقا سيد محمد، صاحب مفاتيح.

۹۹۰-ناسخ التواريخ، سلاطين قاجاريه، محمد تقى سپهر، ج ۱، ص ۳۷۵. انتشارات كتابفروشى اسلاميه.

۹۹۱-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۴۴۳.

۹۹۲-روضه الصفا، رضا قليخان هدايت، انتشارات ج ۸، ص ۶۴۲، كتابفروشى مركزى.

۹۹۳-آهنگ سروش، محمد صادق مروزى، گرد آورنده حسين آذر، ص ۲۴۸ به بعد، تاريخ روابط خارجى ايران، ص ۲۳۲، ناسخ التواريخ، روضه الصفا.

۹۹۴-تاريخ روابط خارجى ايران، ص ۲۳۶.

۹۹۵-مقدمه مصباح الانوار فى حل مشكلات الاخبار، جواد شبر.

۹۹۶-همان.

۹۹۷-بيوتات الكاظميه، ضميمه موسوعه العتبات المقدسه، ج ۱۰، حسينعلى محفوظ، ص ۶۸.

۹۹۸-مقدمه مصابيح الانوار، محمد معصوم.

۹۹۹-فوائد الرضويه فى احوال علمأ المذهب الجعفريه، شيخ عباس قمى، ص ۵۳۴.

۱۰۰۰-معارف الرجال فى تراجم العلمأ و الادبا، محمد حرز الدين، ج ۲، ص ۹.

۱۰۰۱-مقدمه مصابيح الانوار.

۱۰۰۲-همان.

۱۰۰۳-معارف الرجال فى تراجم العلمأ و الادبا، ج ۲، ص ۱۰.

۱۰۰۴-مقدمه كتاب «الاخلاق» از سيد عبدالله شبر.

۱۰۰۵-فوائد الرضويه، ۲۴ و ۲۵.

۱۰۰۶-ترجمه اى از مقدمه حق اليقين فى معرفه اصول الدين.

۱۰۰۷-مصفى المقال، آقا بزرگ تهرانى، ص ۳۷۸.

۱۰۰۸-علماى بزرگ شيعه از كلينى تا خمينى، م جرفادقى، ص ۲۱۳.

۱۰۰۹-مقدمه «الاخلاق».

۱۰۱۰-هكذا عرفتهم، جعفر خليلى، ج ۳، ص ۴۲.

۱۰۱۱-مقدمه اخلاق.

۱۰۱۲-همان.

۱۰۱۳-سفينه البحار و مدينه الحكمه و الاثار، شيخ عباس قمى، ج ۲، ص ۱۳۷.

۱۰۱۴-الكنى و الالقاب، شيخ عباس قمى، ج ۲، ص ۳۵۲.

۱۰۱۵-مقدمه الاخلاق.

۱۰۱۶-مقدمه مصابيح الانوار، مقدمه حق اليقين، ريحانه الادب، محمد على مدرس تبريزى، ج ۳، ص ‍ ۱۷۶ و ۱۷۷.

۱۰۱۷-مقدمه تفسير القرآن، سيد عبدالله شبر.

۱۰۱۸-مقدمه الاخلاق.

۱۰۱۹-مصفى المقال، ص ۲۳۹.

۱۰۲۰-مقدمه الاخلاق.

۱۰۲۱-مقدمه مصابيح الانوار.

۱۰۲۲-مقدمه الاخلاق.

۱۰۲۳-ر. ك: مكارم الاثار، محمد على معلم حبيب آبادى، ج ۵، ص ۱۷۰، تاريخ علماى خراسان، ميرزا عبدالرحمن، ص ۲۰۸.

۱۰۲۴-چهل سال تاريخ ايران، تعليقات حسين محبوبى اردكانى بر كتاب الماثر المآثر و الاثار، ج ۱، ص ‍ ۲۱۰.

۱۰۲۵-تاريخ علماى خراسان.

۱۰۲۶-چهل سال تاريخ ايران، ج ۱، ص ۲۲۰.

۱۰۲۷-تاريخ علماى خراسان، ص ۸۵، ۸۶، ۱۱۴.

۱۰۲۸-روضات الجنات، خوانسارى، ج ۴، ص ۱۲۸ و ۱۲۹. فوائد الرضويه، حاج شيخ عباس قمى، ص ‍ ۲۱۴ و ۲۱۵. بيان المفاخر، سيد مصلح الدين مهدوى، ج ۱، ص ۲۴۱.

۱۰۲۹-استر آباد نامه، به كوشش مسيح ذبيحى، ص ۱۷۵.

۱۰۳۰-الذريعه الى تصانيف الشيعه، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۱۴، ص ۲۲ و ۲۳.

۱۰۳۱-مجله ياد، شماره ۲۹ و ۳۰، مقاله سيره صالحان، ص ۲۰۹ و ۲۱۰.

۱۰۳۲-مولفين كتب فارسى و عربى، خان بابا مشار، ج ۶، ص ۱۹۱.

۱۰۳۳-تاريخ اجتماعى و سياسى ايران، سعيد نفيسى، ج ۲، ۱۷۹ - ۱۸۹، عصر بى خبرى يا تاريخ امتيازات ايران، ابراهيم تيمورى، ص ۲۳۹.

۱۰۳۴-همان ماخذ، ج ۲، ص ۱۷۷.

۱۰۳۵-تاريخ سياسى و ديپلماسى ايران، على اكبر بينا، ص ۲۵۰.

۱۰۳۶-ايران و جهان از قاجاريه تا پايان عهدنامه ناصرى، عبدالحسين نوايى، ج ۲، ص ۲۷۲.

۱۰۳۷-فارسنامه ناصرى، حاج ميرزا حسن حسينى فسايى، تصحيح و تحشيه منصور رستگار فسايى، ج ۲، ص ۷۳۷.

۱۰۳۸-تاريخ نو، جهانگير ميرزا، ص ۱۲۱.

۱۰۳۹-ناسخ التواريخ، جزوء دوم، سلاطين قاجاريه، ص ۲۷.

۱۰۴۰-نقش روحانيت پيشرو در جنبش مشروطيت، حامد الگار، ترجمه ابوالقاسم سرى، ص ‍ ۱۴۳.

۱۰۴۱-تاريخ ايران از ابتداى قرن نوزدهم تا سال ۱۸۵۸ ميلادى، آگرانتوسكى و... ترجمه كيخسرو كشاورز،

ص ۲۳۷.

۱۰۴۲-تاريخ علماى خراسان، ص ۲۰۸ و ۲۰۹.

۱۰۴۳-زندگى و شخصيت شيخ انصارى، حاج مرتضى انصارى، كنگره جهانى بزرگداشت دويستمين سالگرد تولد شيخ انصارى، ص ۱۷۹.

۱۰۴۴-همان، ص ۱۸۰.

۱۰۴۵-همان، ص ۱۸۲.

۱۰۴۶-همان، ص ۱۸۸.

۱۰۴۷-همان، ص ۱۹۰.

۱۰۴۸-همان، ص ۱۹۷.

۱۰۴۹-ايران در دوره سلطنت قاجار، ص ۶۰.

۱۰۵۰-فقهاى نامدار شيعه، عقيقى بخشايشى، ص ۳۴۱ - ۳۴۲، انتشارات كتابخانه آيه الله مرعشى.

۱۰۵۱-زندگانى و شخصيت شيخ انصارى، تاليف مرتضى انصارى، ص ۱۷۲ چاپ كنگره جهانى بزرگداشت دويستمين سال تولد شيخ انصارى (ره).

۱۰۵۲-روستايى در ناحيه طارم عليا كه آن را از آباديهاى منطقه زنجان شمرده اند و در پنجاه كيلومترى اين شهر واقع است. فاصله اين آبادى تا شفت كه در جنوب غربى رشت واقع شده، شصت كيلومتر است.

۱۰۵۳-الكرام البرره، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۱۹۳.

۱۰۵۴-معارف الرجال فى تراجم العلمأ و الادبأ، محمد حزرالدين، ج ۲، ص ۱۹۵.

۱۰۵۵-اختران تابناك، ذبيح الله محلاتى، ج ۱، ص ۳۹۴.

۱۰۵۶-معارف الرجال، ج ۱، ص ۱۹۵.

۱۰۵۷-قصص العلمأ، محمد تنكابنى، ص ۱۴۰.

۱۰۵۸-همان.

۱۰۵۹-همان.

۱۰۶۰-همان.

۱۰۶۱-اعيان الشيعه، محسن امين، ج ۹، ص ۱۸۸.

۱۰۶۲-قصص العلمأ، ص ۱۳۶.

۱۰۶۳-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۱۸۸.

۱۰۶۴-روضات الجنات فى احوال العلمأ و السادات، محمد باقر موسوى خوانسارى، ج ۲، ص ‍ ۱۰۰.

۱۰۶۵-همان، ص ۱۰۲.

۱۰۶۶-الروضه البهيه فى طرق الشفيعيه، محمد شفيع جاپلقى، چاپ سنگى.

۱۰۶۷-قصص العلمأ، ص ۱۴۳ و ۱۴۴.

۱۰۶۸-ر. ك: همان، ص ۷۱ - ۹۱، ۱۳۶ - ۱۸۳، تذكره القبور، عبدالكريم جزى، ص ۳۱ - ۱۵۹، لباب الالقاب فى القاب الاطباب، حبيب الله شريف كاشانى، ص ۷۸، احسن الوديعه، محمد مهدى موسوى، ص ۲۹ - ۳۸.

۱۰۶۹-قصص العلمأ، ص ۱۴۳ و ۱۴۴.

۱۰۷۰-بيان المفاخر، مصلح الدين مهدوى، ج ۱، ص ۱۱۴.

۱۰۷۱-قصص العلمأ ص ۱۴۰.

۱۰۷۲-بيان المفاخر، همان.

۱۰۷۳-قصص العلمأ، ص ۱۴۰.

۱۰۷۴-همان، ص ۱۱۹.

۱۰۷۵-همان، ص ۱۴۳.

۱۰۷۶-تاريخ اصفهان، حسن خان شيخ جابرى انصارى، چاپ سنگى، ص ۹۷.

۱۰۷۷-قصص العلمأ، ص ۱۴۹.

۱۰۷۸-همان.

۱۰۷۹-همان.

۱۰۸۰-روضات الجنات، ج ۲، ص ۱۰۲.

۱۰۸۱-تاريخ اصفهان، ص ۹۷.

۱۰۸۲-قصص العلمأ، ص ۱۴۴ و ۱۴۵.

۱۰۸۳-همان، ص ۱۳۹ و ۱۴۰.

۱۰۸۴-همان، ص ۱۴۵.

۱۰۸۵-همان، ص ۱۴۲.

۱۰۸۶-تاريخ اصفهان و رى و همه جهان، حسن خان شيخ جابر انصارى، ص ۲۴۹.

۱۰۸۷-قصص العلما، ص ۱۳۸.

۱۰۸۸-همان، ص ۱۳۷.

۱۰۸۹-همان.

۱۰۹۰-اصفهان، لطف الله هنر، ص ۲۶۳.

۱۰۹۱-قصص العلما، ص ۱۴۹.

۱۰۹۲-اين مسجد هم اكنون به نام مسجد سيد اصفهان شهرت دارد.

۱۰۹۳-بيان الفاخر، ص ۱۴۹ و ۱۵۰.

۱۰۹۴-ناسخ التواريخ، لسان الملك محمد تقى كاشانى، ج ۲، ص ۲۱۹.

۱۰۹۵-بيان المفاخر، ص ۱۷۹.

۱۰۹۶-تاريخ ايران زمين از روزگار باستان تا انقراض قاجاريه جواد مشكور، ص ۳۴۱.

۱۰۹۷-همان، ص ۱۳۹ و ۱۴۰.

۱۰۹۸-تاريخ اصفهان و رى و همه جهان، ص ۲۵۶ و ۲۵۷.

۱۰۹۹-قصص العلما، ص ۱۴۴ و ۱۴۵.

۱۱۰۰-همان، ص ۱۶۷ و ۱۶۸.

۱۱۰۱-همان.

۱۱۰۲-همان.

۱۱۰۳-همان.

۱۱۰۴-همان، ص ۱۶۸.

۱۱۰۵-همان.

۱۱۰۶-تاريخ ولادت شيخ محمد حسن را بين سالهاى ۱۱۹۲ - ۱۲۰۲ ق نگاشته اند (ر. ك: الكرام البرره، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۳۱۱، الذريعه، ج ۵، ص ۲۷۵ - ۲۷۶، روضات الجنات، ميرزا محمد باقر خوانسارى، ج ۲، ص ۳۰۵ - ۳۰۶).

۱۱۰۷-الكرام البرره، همان، فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۴۵۳، مقدمه جواهر الكلام، محمد رضا مظفر، ج ۱، ص ۲۲.

۱۱۰۸-آيه الله محمد حسن نجفى پس از نگارش كتاب «جواهر الكلام» به «صاحب جواهر» معروف شد.

۱۱۰۹-الكرام البرره، ج ۲، ص ۳۰۵.

۱۱۱۰-معارف الرجال، محمد حرزالدين، ج ۱، ص ۲۶۲ و ۲۶۳، ريحانه الادب، محمد على مدرس ‍ تبريزى، ج ۵، ص ۱۰۵ و ۱۰۶.

۱۱۱۱-ر. ك: عدل الهى، مرتضى مطهرى، ص ۳۳۰ و ۳۳۱.

۱۱۱۲-معارف الرجال، ج ۱، ص ۲۶۳ و ۲۶۴.

۱۱۱۳-رساله علميه او «منهج الرشاد» نام دارد.

۱۱۱۴-الذريعه، ج ۳، ص ۱۹۲، معارف الرجال، ج ۲، ص ۳۶۱ - ۳۶۳، علمأ معاصرين، واعظ خيابانى، ص ۲۱ - ۲۲.

۱۱۱۵-اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۹، ص ۱۴۹.

۱۱۱۶-معارف الرجال، ج ۲، ص ۲۲۶.

۱۱۱۷-جواهر الكلام، ج ۲۱، ص ۳۹۷.

۱۱۱۸-همان.

۱۱۱۹-الكرام البرره، ج ۱، ص ۲۲۸.

۱۱۲۰-تكمله امل الامل، سيد حسن صدر، ص ۲۷۱.

۱۱۲۱-چون هر بيت در اين قصيده به «ها» ختم شده، به قصيده «هانيه» مشهور است.

۱۱۲۲-مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمى، ص ۳۲۸.

۱۱۲۳-ماضى النجف و حاضرها، شيخ باقر آل محبوبه، ج ۲، ص ۱۳۴.

۱۱۲۴-شرح زندگانى حاج ملا هادى سبزوارى، ولى الله اسرارى، ص ۱.

۱۱۲۵-بنياد حكمت سبزوارى، ص ۲۱.

۱۱۲۶-ريحانه الادب، محمد على مدرس تبريزى، ج ۲.

۱۱۲۷-همان.

۱۱۲۸-همان.

۱۱۲۹-شرح زندگانى حاج ملا هادى، ص ۵۳ - ۷۰، مجموعه رسائل فارسى حاج ملا هادى سبزوارى، جلال الدين آشتيانى، ص ۶۵ - ۷۸، تاريخ حكما و عرفأ متاخرين صدرالمتالهين، منوچهر صدوقى سها، ص ۱۲۱ - ۱۲۸.

۱۱۳۰-مجموعه رسائل حاج ملا هادى، ص ۴۹.

۱۱۳۱-شرح زندگانى حاج ملا هادى، اسرار ص ۴۱.

۱۱۳۲-مجموعه رسائل حاج ملا هادى، ص ۴۹.

۱۱۳۳-مرحوم حاجى ابتدا حكمت را نوشته بعد منطق را به آن اضافه كرده است.

۱۱۳۴-ديوان اشعار حاج ملا هادى سبزوارى

۱۱۳۵-بنياد حكمت سبزوارى، پرفسور ايزتسو، ترجمه جلال الدين مجتبوى، ص ۴۷.

۱۱۳۶-همان.

۱۱۳۷-مطلع الشمس، ج ۳، ص ۹۸۴.

۱۱۳۸-همان.

۱۱۳۹-همان.

۱۱۴۰-اين محله اكنون در مركز شهر واقع شده است.

۱۱۴۱-علمأ معاصرين، ملا على واعظ خيابانى، ص ۲۶، گنجينه دانشمندان، محمد شريف رازى، ج ۴، ص ۶۳.

۱۱۴۲-مكارم الاثار در احوال رجال دوره قاجاريه، ميرزا محمد على معلم حبيب آبادى، ج ۳، ص ‍ ۶۹۶، اختران فروزان رى و تهران، محمد شريف رازى، ص ۱۱۴، مجله پيام انقلاب، ش ۷۱، ص ۴۲، معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج ۲، ص ۱۱۳.

۱۱۴۳-تقبأ البشر، آقا بزرگ تهرانى، ج ۳، ص ۱۵۰۴، معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۱۳، اعيان الشيعه، محسن امين عاملى، ج ۱۰، ص ۱۲۶.

۱۱۴۴-معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۱۳، مكارم الاثار، ج ۳، ص ۶۹۶.

۱۱۴۵-مجله مشكوه، ش ۴۰، ص ۸۱.

۱۱۴۶-گنجينه دانشمندان، ج ۴، ص ۶۳۴.

۱۱۴۷-معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۱۲.

۱۱۴۸-نقبا

۱۱۴۹-مكارم الاثار، ج ۳، ص ۶۹۶.

۱۱۵۰-احسن الوديعه، محمد مهدى كاظمى موسوى، ج ۱، ص ۸۲.

۱۱۵۱-الاجازه الكبيره، آيه الله مرعشى نجفى، ص ۴۱۶.

۱۱۵۲-كتاب «روزنامه خاطرات اعتماد السطنه، ص ۱۴۵.

۱۱۵۳-مجله انقلاب، ش ۷۱، ص ۴۳، مكارم الاثار، ج ۳، ص ۶۹۶، مجله مشكوه، ش ۴۰، ص ۸۳، نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۰۸.

۱۱۵۴-ايران و ايرانيان، ساموئل گرين بنجامين، ص ۴۹۹.

۱۱۵۵-معارف الرجال، ج ۲، ص ۱۱۲، مجله پيام انقلاب، ش ۷۱، ص ۴۴.

۱۱۵۶-نامه هاى سياسى دهخدا، ص ۱۰۳، نخبه سيفيه، محمد على قورخانچى صولت نظام، ص ‍ ۶۵.

۱۱۵۷-تاريخ بيگدلى، دكتر غلامحسين بيگدلى، ص ۹۱۴، مجله پيام انقلاب، ش ۷۱، ص ۴۴.

۱۱۵۸-آقا بزرگ تهرانى درباره چهار كتاب فوق مى نويسد: «اين كتابها به اتفاق تمام فقها و علما، دقيقتر و متين تر از جواهر الكلام و آكنده از تحقيقات است و در سراسر آن ريزه كاريها و موشكافيهايى كه انديشه هيچ فقيهى به سوى آن راه نمى پويد، به چشم مى خورد. » ر. ك: نقبأ البشر، ج ۴، ص ‍ ۱۵۰۶.

۱۱۵۹-الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱۱، ص ۵۷، ج ۳، ص ۳۹۲، ج ۴، ص ۴۲۷، ۴۹۸، ريحانه الادب، محمد على مدرس خيابانى، ج ۳، ص ۳۹۲، طرائف المقال، جاپلقى، ج ۲، ص ۳۷۵، نشريه كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، ش ۵، ص ۱۸۸.

۱۱۶۰-تكمله نجوم السمأ، ميرزا محمد مهدى لكنهوى، ج ۲، ص ۲۱ - ۲۳.

۱۱۶۱-مجله مشكوه، ش ۴۰، ص ۸۱.

۱۱۶۲-مجله پيام انقلاب، ش ۷۱، ص ۴۴.

۱۱۶۳-حكايات برگزيده از زندگى علما با سلاطين، ناصر باقرى بيدهندى، ص ۱۱۶.

۱۱۶۴-مجله خانواده، ش ۵۲، ص ۹.

۱۱۶۵-ر. ك: تاريخ جنبشها و تكاپوهاى فراماسونگرى در كشورهاى اسلامى، عبدالهادى حايرى، ص ‍ ۱۳، فراماسونرى در ايران، محمود كتيرايى، ص ۳، اسرار فراموشخانه، آلبرلانتوان، ترجمه جعفر شاهيد، ص ۸.

۱۱۶۶-تاريخ جنبشها و تكاپوهاى فراماسونگرى در كشورهاى اسلامى، ص ۴۹، ر. ك: نهضت امام خمينى، سيد حميد روحانى، ج ۳، ص ۵۰.

۱۱۶۷-ر. ك: عصر بى خبرى، ابراهيم تيمورى، ص ۱۲۴ - ۱۲۶.

۱۱۶۸-نهضت امام خمينى، ج ۳، ص ۵۳، تاريخ جنبشهاى و تكاپوهاى فراماسونگرى در كشورهاى اسلامى، ص ۵۰.

۱۱۶۹-مقاله امتيازى استعمارى رويتر (قتل اتابك)، ص ۶۹.

۱۱۷۰-همان، ص ۷۱، عصر بى خبرى، ص ۳۸.

۱۱۷۱-تاريخ روابط خارجى ايران، عبدالرضا هوشنگ مهدوى، ج ۱، ص ۲۸۹، مقدمه فكرى نهضت مشروطيت، على اكبر ولايتى، ص ۸۸، از گاتها تا مشروطيت، محمد رضا فشاهى، ص ۴۴۱ و ۴۴۲.

۱۱۷۲-مقاله امتياز استعمارى رويتر (قتل اتابك)، ص ۶۹.

۱۱۷۳-انگليسيان در ايران، دنيس رايت، ترجمه غلامحسين صدرى، ص ۱۰۱.

۱۱۷۴-ر. ك: عصر بى خبرى، ص ۱۲۴.

۱۱۷۵-نقش روحانيت پيشرو در جنبش مشروطيت، حامد الگار، ص ۲۴۸.

۱۱۷۶-مقاله امتياز استعمارى رويتر (قتل اتابك)، ص ۸۳.

۱۱۷۷-گنجينه دانشمندان، ج ۴، ص ۶۳۵.

۱۱۷۸-نقبأ البشر، ج ۳، ص ۱۵۰۶، كتاب «روزنامه خاطرات اعتماد السلطنه، ص ۶۸۱. »

۱۱۷۹-نجوم السمأ، ج ۱، ص ۲۵.

۱۱۸۰-همان.

۱۱۸۱-عبقات الانوار، مير حامد حسين هندى، ج ۱، ص ۱۹، نجوم السمأ، ج ۱، ص ۲۲ - ۲۳.

۱۱۸۲-عبقات الانوار، ج ۱، ص ۲۱ - ۲۵، فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ص ۵۹۵ - ۵۹۶.

۱۱۸۳-نجوم السمأ، ج ۱، ص ۲۴ - ۲۸، نقبأ البشر، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۳۴۷.

۱۱۸۴-نجوم السمأ، ج ۱، ص ۲۸ - ۲۹، نقباه البشر، ج ۱، ص ۳۴۹، الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۲، ص ‍ ۳۱.

۱۱۸۵-نجوم السمأ، ج ۲، ص ۳۱ و مجلدات مختلف الذريعه بر اساس نام كتابها.

۱۱۸۶-مير حامد حسين، محمد رضا حكيمى، ص ۸۶ - ۸۸.

۱۱۸۷-عبقات الانوار، به معنى «گلها و شكوفه هاى خوشبو» است.

۱۱۸۸-الغدير، علامه امينى، ج ۱، ص ۱۵۷.

۱۱۸۹-نقبأ البشر، ج ۱، ص ۳۴۸.

۱۱۹۰-كه بعدها در ده جلد وزيرى چاپ و منتشر شد.

۱۱۹۱-كشف الاسرار، امام خمينى، ص ۱۷۸.

۱۱۹۲-مير حامد حسين، ص ۹۵ - ۹۶.

۱۱۹۳-كيهان فرهنگى، شماره ۵۰، ص ۳۹.

۱۱۹۴-مجله پيام انقلاب، شماره ۱۵، ص ۹.

۱۱۹۵-مجله عشاق اهل بيت (ع)، محرم و صفر ۱۴۱۵، ص ۳۶.

۱۱۹۶-علمأ معاصرين، ملا على واعظ خيابانى تبريزى، ص ۳۱، اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۴، ص ۳۸۱.

۱۱۹۷-گوشه هايى از تاريخ گيلان، شيخ بهأ الدين املشى، ص ۳۵.

۱۱۹۸-ر. ك: دايره المعارف تشيع، ج ۲، ص ۵۰۹.

۱۱۹۹-زندگانى و شخصيت شيخ انصارى، مرتضى انصارى، ص ۲۶۱.

۱۲۰۰-مقدمه ى كتاب القضأ (ميرزاى رشتى)، تحقيق سيد احمد حسينى، ج ۱، ص ۹.

۱۲۰۱-نقل از: حاج فتح الله صوفى.

۱۲۰۲-زندگانى و شخصيت شيخ انصارى، ص ۲۶۲.

۱۲۰۳-گنجينه دانشمندان، شيخ محمد رازى، ج ۵، ص ۱۷۴.

۱۲۰۴-اعيان الشيعه، علامه سيد محسن امين، ج ۹، ص ۱۴۹.

۱۲۰۵-زندگانى و شخصيت شيخ انصارى، ص ۲۶۲ و ۹۵.

۱۲۰۶-مرگى در نور، عبدالحسين كفايى، ص ۸۲ و سيماى فرزانگان، رضا مختارى، ج ۳، ص ۲۶۶.

۱۲۰۷-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۵۵۹.

۱۲۰۸-سيماى فرزانگان، ج ۳، ص ۲۷۴.

۱۲۰۹-ر. ك: تاريخ منتظم ناصرى، محمد حسن اعتماد السلطنه، ج ۲، ص ۱۲۲۳.

۱۲۱۰-اعيان الشيعه، ج ۴، ص ۵۵۹. و مردان در علم در ميدان عمل، سيد نعمت الله حسينى، ج ۱۹۳.

۱۲۱۱-تاريخ روابط ايران و عراق، مرتضى مدرسى، ص ۲۰۸.

۱۲۱۲-مجله نور علم، جامعه مدرسين حوزه ى علميه قم، ش ۴۲. نقل از پندهايى از رفتار علماى اسلام، ص ۶۵.

۱۲۱۳-نقل از حضرت آيه الله سيد موسى شبيرى زنجانى، از شيخ عزالدين زنجانى از پدرش.

۱۲۱۴-نقش مجتهد فارس در نهضت تنباكو، محمد رضا رحمتى، ص ۶۲ و ر. ك: وقايع اتفاقيه، به كوشش سعيدى سيرجانى، ص مكرر.

۱۲۱۵-نقبأ البشر، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۳۵۸ و ۳۵۹.

۱۲۱۶-ريحانه الادب، محمد على مدرسى تبريزى، ج ۲، ص ۳۰۸.

۱۲۱۷-معارف الرجال، محمد حرز الدين، ج ۱، ص ۲۰۴.

۱۲۱۸-نقل از خانم عزت صوفى دختر آيت الله شيخ اسحاق رشتى.

۱۲۱۹-همان.

۱۲۲۰-صحيفه نور، ج ۹، ص ۱۱۹.

۱۲۲۱-خواجه نصير و مردم زواره، محيط طباطبايى، مجله يغما، سال ۱۳۳۵.

۱۲۲۲-نامه دانشوران ناصرى، جزء سوم، ص ۳۱.

۱۲۲۳-اجازات الحديث: علامه مجلسى، ر. ك: مقايس الانوار و نفائس الاسرار، قسمت اول فى احوال العلمأ، ص ۲۲، فى احوال العلمأ، ص ۲۲، رياض العلمأ و حياض الفضلأ، ميرزا عبدالله افندى، ج ۵، ص ۱۹۳.

۱۲۲۴-تاريخ مدارس ايران، حسين سلطانزاده، ص ۳۰۹.

۱۲۲۵-مجله راهنمايى كتاب، مقاله سيد محمد محيط طباطبايى، بقلم سيد عبدالعلى فنأ توحيدى، سال ۲۱، ش ۳ و ۵.

۱۲۲۶-تاريخ حكمأ و عرفاى متاخرين صدرالمتالهين، منوچهر صدوقى سها، ص ۱۶۰.

۱۲۲۷-تاريخ مدارس ايران، حسين سلطانزاده، ص ۳۰۹.

۱۲۲۸-افضل التاريخ، ميرزا غلامحسين افضل الملك، ص ۲۷۴.

۱۲۲۹-احوال بزرگان، مرتضى مدرسى چهاردهى، مجله يادگار، سال سوم، شماره اول، شهريور ۱۳۲۵.

۱۲۳۰-خدمات متقابل ايران و اسلام، شهيد مطهرى، ص ۶۱۹.

۱۲۳۱-تاريخ حكما و عرفأ متاخرين صدرالمتالهين، ص ۹۸.

۱۲۳۲-ريحانه الادب، محمد على مدرس خيابانى تبريزى، ج ۳، ص ۱۶۷.

۱۲۳۳-نقبأ البشر فى القرن الرابع عشر، آقا بزرگ تهرانى، ج ۲، ص ۵۸۴ - ۹۱۸.

۱۲۳۴-اختران فروزان رى و تهران، محمد شريف رازى، ص ۳۶۵ و ۳۶۶.

۱۲۳۵-كنز الحكمه، (ترجمه فارسى نزهت الارواح) مرحوم درى، ج ۲، ص ۱۵۶.

۱۲۳۶-گوشه اى از سيماى تاريخ تحول علوم در ايران، وزارت علوم و آموزش عالى سابق، ص ۲۵.

۱۲۳۷-اعيان الشيعه، سيد محسن امين، ج ۴.

۱۲۳۸-اصل نسخه مخطوط آن كه بزبان عربى است به شماره مسلسل ۷۰۲۱ در كتابخانه حضرت آيه الله العظمى مرعشى نجفى نگهدارى مى شود.

۱۲۳۹-الذريعه، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۶، ص ۱۹.

۱۲۴۰-دائره المعارف تشيع، ج اول، ص ۴۱۶.

۱۲۴۱-فهرست كتب خطى كلام و حكمت و فلسفه آستان قدس رضوى، ج اول، ص ۳۸۱.

۱۲۴۲-فهرست كتب خطى كتابخانه عمومى معارف، عبدالعزيز جواهر الكلام، جزء اول، ص ۱۲۲.

۱۲۴۳-الذريعه، ج ۶، ص ۱۲۶.

۱۲۴۴-فهرست كتب خطى فارسى و عربى مجلس شوراى ملى، عبدالحسين حايرى، ج ۵، ص ‍ ۱۵۸.

۱۲۴۵-فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه دانشكده الهيات و معارف اسلامى، دكتر محمود فاضل، ج سوم، ص ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸.

۱۲۴۶-اين ۴ رساله در كتابخانه حضرت آيه الله مرعشى نجفى به صورت مخطوط نگهدارى مى شود و رساله بيان استجابت دعا با تحقيق استاد سيد هادى رفيعى طباطبايى در يادنامه حكيم جلوه كه تحت عنوان گلشن جلوه به اهتمام نگارنده تحت طبع است مندرج مى باشد.

۱۲۴۷-شرح حال رجال ايران، مهدى بامداد، ج اول، ص ۴۰.

۱۲۴۸-افضل التواريخ، ص ۱۰۶.

۱۲۴۹-افضل التواريخ، ص ۱۰۶.

۱۲۵۰-روز شمار تاريخ ايران از مشروطه تا انقلاب اسلامى، باقر عاملى، ص ۱۱.

۱۲۵۱-به مناسبت صدمين سال رحلت آن حكيم فرزانه مراسم يادبودى در موطنش زواره به اهتمام نگارنده برگزار شد كه طى آن اساتيدى چون علامه حسن زاده، آيت الله سبحانى و...، حضار را كه از شخصيتهاى علمى و فرهنگى حوزه و دانشگاه بودند به فيض رسانيدند. اين مراسم در روز جمعه ۳۱/۲/۱۳۷۳ برگزار گرديد.

۱۲۵۲-اقتباس از: شرح حال و آثار سيد جمال الدين اسد آبادى، لطف الله جمالى.

۱۲۵۳-همان.

۱۲۵۴-اسناد و مدارك درباره سيد جمال الدين، صفات الله جمالى.

۱۲۵۵-همان، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.

۱۲۵۶-اسناد و مدارك درباره سيد جمال الدين اسد آبادى.

۱۲۵۷-سيد جمال الدين پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۲۴.

۱۲۵۸-شرح حال سيد جمال الدين اسد آبادى، ص ۲۹ و ۳۰.

۱۲۵۹-همان، ص ۳۱؛ سيد جمال الدين حسينى پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۲۵.

۱۲۶۰-شرح حال و آثار سيد جمال الدين اسد آبادى، ص ۳۱ و ۳۲.

۱۲۶۱-خاطرات سيد جمال الدين.

۱۲۶۲-نقش سيد جمال الدين در بيدارى مشرق زمين، ص ۶۱.

۱۲۶۳-همان، ص ۶۲.

۱۲۶۴-سيد جمال الدين حسينى پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۹۲.

۱۲۶۵-نهضتهاى اسلامى در صد ساله اخير، مرتضى مطهرى، ص ۲۰.

۱۲۶۶-مفخر شرق، غلامرضا سعيدى، س ۶۲.

۱۲۶۷-سيد جمال الدين حسينى پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۹۶.

۱۲۶۸-نقش سيد جمال الدين در بيدارى مشرق زمين، ص ۷۲، ۷۳. سيرى در انديشه سياسى غرب، ص ۹۸.

۱۲۶۹-سيد جمال الدين حسينى پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۹۶.

۱۲۷۰-شرح حال و آثار سيد جمال الدين، ص ۳۷ و ۳۸.

۱۲۷۱-زندگانى و فلسفه اجتماعى و سياسى سيد جمال الدين، ص ۳۸.

۱۲۷۲-مفخر شرق، ص ۸۶ و ۷۶.

۱۲۷۳-زندگانى و فلسفه اجتماعى و سياسى سيد جمال الدين، ص ۴۰ و شرح حال و آثار سيد جمال الدين اسد آبادى، ص ۳۸ و ۳۷.

۱۲۷۴-نقش سيد جمال الدين در بيدارى مشرق زمين، ص ۲۲.

۱۲۷۵-مجموعه مقالات سواد و بياض، ايرج افشار، جلد دوم، ص ۲۲۶ - ۲۳۲.

۱۲۷۶-سيد جمال الدين حسينى پايه گذار نهضتهاى اسلامى، ص ۲۳۱.

۱۲۷۷-الكرام البرره، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۱۲۲ - ۱۲۴؛ مكارم الاثار، معلم حبيب آبادى، ج ۱، ص ۱۱۶.

۱۲۷۸-نقبأ البشر، شيخ آقا بزرگ تهرانى، ج ۲، ص ۵۴۴.

۱۲۷۹-خاتمه مستدرك الوسائل، محدث نورى، چاپ قديم سه جلدى، ج ۳، ص ۸۷۷.

۱۲۸۰-مدرك پيشين، ج ۳، ص ۸۷۷.

۱۲۸۱-مدرك پيشين، فائده سوم.

۱۲۸۲-كيهان انديشه (۱۳۷۱)، ش ۴۵، ص ۶۹ - ۷۹.

۱۲۸۳-ماضى النجف و حاضرها، آل محبوبه، ج ۲، ص ۲۳۹، چاپ بيروت.

۱۲۸۴-احسن الوديعه، اعتماد السلطنه، ج ۱، ص ۸۹، چاپ بغداد، ۱۳۴۸ ق.

۱۲۸۵-پيشين، ج ۱، ص ۱۴۱.

۱۲۸۶-پيشين، ج ۱، ۱۰۱.

۱۲۸۷-نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۴۹.

۱۲۸۸-ر. ك: نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۴۹.

۱۲۸۹-كشف الاستار، محدث نورى، چاپ دوم، قم، ۱۴۰۰ ق، ص ۲۴۶، آنجا و در مقدمه كتاب هم حديثى از حيات محدث نورى آمده است.

۱۲۹۰-به اين معنى بسيارى از بزرگان اعتقاد داشته و دارند كه از بابت نمونه مى شود از آخوند خراسانى و شيخ الشريعه اصفهانى و... نام برد. بنگريد: نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۵۳ و مكارم الاثار، ج ۵، ص ۱۴۷.

۱۲۹۱-در خصوص آثار محدث، علاوه بر نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۴۹ و جلدهاى مختلف «الذريعه» مراجعه شود به فيض قدسى، مقدمه مترجم.

۱۲۹۲-مجله نور علم ؛ ش مسلسل ۴۸، دوره چهارم، ش ۱۲، (آذر و دى ۱۳۷۱) ص ۸۶ - ۱۰۸ ؛ فيض ‍ قدسى، با ترجمه سيد جعفر نبوى، ص ۳۷ - ۴۰، چاپ اول، ۱۳۷۴، شركت انتشارات علمى و فرهنگى، تهران.

۱۲۹۳-زندگينامه اين بزرگان را در مصادر زير مى توان يافت: نفس الرحمن، ص ۱۴، معارف الرجال، ج ۱، ص ۲۷۱، نقبأ البشر، ج ۲، ص ۵۴۶ و ج ۴، ص ۱۶۰۱، حماسه حسينى، ج ۱، ص ۱۳، و هديه الرازى الى الامام المجدد الشيرازى و ريحانه الادب.

۱۲۹۴-دانشنامه جهان اسلام، حرف ب، جزوه چهارم، ص ۶۲۳، چاپ اول.

۱۲۹۵-مشجره مواقع النجوم، محدث نورى، ص ۲۰، از منشورات كتابخانه نجفى مرعشى، الذرايعه، ج ۱، ص ۱۸۱ و...، علما معاصرين، واعظ خيابانى تبريزى، ص ۲۱۳، دائره المعارف تشيع، ج ۲، ص ۶۵، ج ۵۶۸ و...

۱۲۹۶-متن شعر در جلد دوم نقبأ البشر، ص ۵۴۸ موجود است.

۱۲۹۷-نفس الرحمن، ص ۸ و كشف الاستار، ص ۲۴۵.

۱۲۹۸-پايدارى تا پاى دار، على ابوالحسنى (منذر) ص ۱۳۹.

۱۲۹۹-خاطرات سياسى، تاريخى مستر همفر در كشورهاى اسلامى، ترجمه على كاظمى با مقدمه آيت الله شيخ حسين لنكرانى، ص ۱۷.

۱۳۰۰-شيخ فضل الله نورى و مشروطيت، مهدى انصارى، ص ۲۶.

۱۳۰۱-پايدارى تا پاى دار، ص ۳۰۵.

۱۳۰۲-مكتوبات، اعلاميه ها، و چند گزارش پيرامون نقش شيخ فضل الله نورى، محمد تركمان، ج ۲، ص ۳۲۶.

۱۳۰۳-تاريخ بيدارى ايرانيان، ناظم الاسلام كرمانى، ص ۲۵۶.

۱۳۰۴-انقلاب ايران، ادوارد براون، ترجمه احمد پژوه، ص ۳۵۵.

۱۳۰۵-خاطرات و خطرات، مهديقلى هدايت، ص ۱۵۵.

۱۳۰۶-رجال عصر مشروطيت، ابوالحسن علوى، ص ۸۱.

۱۳۰۷-ايدئولوژى نهضت مشروطيت، فريدون آدميت، ص ۴۲۹.

۱۳۰۸-تاريخ مشروطه ايران، احمد كسروى، ص ۳۱.

۱۳۰۹-يپرم خان سردار، اسماعيل رائين، ص ۲۵۲.

۱۳۱۰-شيخ فضل الله نورى و مشروطيت، ص ۲۹ و ۳۰.

۱۳۱۱-خاطرات من، جلد اول، حسن اعظام قدسى، ص ۶۲.

۱۳۱۲-تحريم تنباكو، ابراهيم تيمورى، ص ۱۷۹.

۱۳۱۳-مقدمات مشروطيت، هاشم محيد مافى، ص ۹۲.

۱۳۱۴-فراموشخانه يا فراماسونرى سازمانى استعمارى است كه تشكيلات بسيار پيچيده و مرموزى دارد و مقررات خاصى داشته و رازدارى از شرايط آن است هدف آنها در ظاهر حمايت از انسانيت و تهذيب اخلاق و رشد فرهنگى جامعه است تشكيلات ابتدائى آن در انگلستان و فرانسه بوده، در اكثر كشورها شعبه هايى دارد.

۱۳۱۵-تاريخ اجتماعى و سياسى ايران از زمان ناصر الدين شاه تا آخر سلسله قاجاريه، عبدالله بهرامى، ص ۶۹ و ۷۰.

۱۳۱۶-تاريخ پيدايش مشروطيت، اديب هروى خراسانى، ص ۱۳۷ و ۱۳۸.

۱۳۱۷-اسلام و مقتضيات زمان، مرتضى مطهرى، ص ۱۵۹.

۱۳۱۸-شيخ فضل الله همواره مى گفت مشروطه اى كه از ديگ پلو سفارت انگليس بيرون بيايد به درد ما ايرانيها نمى خورد.

۱۳۱۹-تاريخ بيدارى ايرانيان، ص ۴۸۴.

۱۳۲۰-زمينه انقلاب مشروطيت ايران (سه خطابه)، سيد حسين تقى زاده، ص ۴۴.

۱۳۲۱-فراموشخانه و فراماسونرى در ايران، اسماعيل رائين، ج ۲، ص ۲۰۸.

۱۳۲۲-همان، ص ۱۹۵.

۱۳۲۳-مكتوبات، اعلاميه ها...، ج ۲، ص ۱۴۸.

۱۳۲۴-همان، ص ۲۱۱.

۱۳۲۵-قانون اساسى و متمم آن، ص ۲۹.

۱۳۲۶-تاريخ پيدايش مشروطيت، ص ۱۳۹.

۱۳۲۷-تاريخ انقلاب ايران، ابن نصرالله مستوفى تفرشى، ج اول، ما به نقل از مكتوبات...، ج ۲، تركمان، ص ۱۹۴ - ۱۹۷.

۱۳۲۸-تشيع و مشروطيت در ايران و نقش ايرانيان مقيم عراق، عبدالهادى حايرى، ص ۱۲۲.

۱۳۲۹-فكر دموكراسى اجتماعى در نهضت مشروطيت ايران، فريدون آدميت، ص ۱۳۳.

۱۳۳۰-فاجعه قرن، جواد بهمنى، ص ۱۳۹، با تصرف و تلخيص.

۱۳۳۱-مكتوبات...، ص ۳۶۲ و ۳۶۳ با تصرف و تلخيص.

۱۳۳۲-سوره مومن، آيه ۴۴.

۱۳۳۳-احمد خوانسارى.

۱۳۳۴-شاهين (نهيب ادبى جنبش)، شمس الدين تندركيا، ص ۲۲۹ - ۲۳۴. با تصرف و تلخيص.

۱۳۳۵-سيد جمال الدين و شيخ نورى، برقعى، ما به نقل از فاجعه قرن، ص ۱۶۳.

۱۳۳۶-احمد خوانسارى.

۱۳۳۷-شاهين (نهيب ادبى جنبش)، ص ۲۲۲.

۱۳۳۸-شاهين (نهيب ادبى جنبش)، ص ۲۶۹.

۱۳۳۹-صحيفه نور، امام خمينى، ج ۱۸، ص ۱۷۵.

۱۳۴۰-مرگى در نور، عبدالحسين مجيد كفايى، كتابفروشى زوار، ۱۳۵۹، ص ۱۴، دايره المعارف بزرگ اسلامى، چاپ دوم، ۱۳۶۴، تهران، ص ۱۵۱، اعيان الشيعه، سيد محسن امين، (دارالتعارف للمطبوعات، بيروت، ۱۴۰۳ ق) ج ۹، ص ۵، الاعلام، خيرالدين زركلى، چاپ سوم، دارالعلم للملابين، بيروت، ۱۹۸۹ م، ج ۹، ص ۱۱.

۱۳۴۱-مرگى در نور، ص ۲۱ - ۲۴، ۲۹ و ۳۵.

۱۳۴۲-كفايه الاصول، محمد كاظم خراسانى، مقدمه جواد شهرستانى، موسسه آل البيت لا حيأ التراث.

۱۳۴۳-اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۵.

۱۳۴۴-مرگى در نور، ص ۵۵.

۱۳۴۵-همان، ص ۴۷ - ۴۹.

۱۳۴۶-همان، ص ۵۰.

۱۳۴۷-كفايه الاصول، مقدمه.

۱۳۴۸-دائره المعارف بزرگ اسلامى، ج ۱، ص ۱۵۱، اعيان الشيعه، ج ۹، ص ۵، تاريخ رجال ايران، مهدى بامداد، كتابفروشى زوار، تهران، ۱۳۴۷، ج ۴، ص ۱، كفايه الاصول، مقدمه، مرگى در نور، ص ‍ ۶۵ - ۶۷، مجله كيهان انديشه، ۱۳۶۴، شماره ۴، ص ۱۹.

۱۳۴۹-كفايه الاصول، مقدمه، مرگى در نور، ص ۱۰۲، ۱۱۹ و ۱۲۲، آخوند خراسانى آفتاب نيمه شب، محمد رضا سماك امانى، ص ۹۷.

۱۳۵۰-كفايه الاصول، مقدمه.

۱۳۵۱-مرگى در نور، ص ۱۰۲ - ۱۰۳، ۱۰۷، ۳۷۷، ۳۷۹ - ۳۸۰، ۳۸۱، ۳۹۴، ۳۹۵، ۳۹۷ و ۴۰۰.

۱۳۵۲-موسوعه العتبات المقدسه، جعفر خليلى، چاپ دوم، موسسه الاعلمى، بيروت، ۱۴۰۷ ق، ج ۷، ص ۱۴۶ - ۱۴۷ و ۱۵۰ - ۱۵۴، مرگى در نور، ص ۳۷۳ - ۳۷۴.

۱۳۵۳-تاريخ انقلاب مشروطيت ايران، مهدى ملك زاده، ج ۱، ص ۱۳۶ - ۱۳۸، چاپ سوم انتشارات علمى، تهران ۱۳۷۱، تشيع و مشروطيت در ايران، ص ۱۴۱.

۱۳۵۴-صحيفه نور، ج ۱، ص ۶۸ و ج ۱۵، ص ۲۰۲.

۱۳۵۵-تاريخ سياسى معاصر ايران، سيد جلال الدين مدنى، ج ۱، ص ۷۱، انتشارات اسلامى، قم، ۱۳۶۱، تاريخ تحولات سياسى و روابط ايران و انگليس، سيد جلال الدين مدنى، ج ۸، ص ۵۶، انتشارات اقبال، چاپ هشتم، ۱۳۶۷، واقعات اتفاقيه در روزگار، محمد مهدى شريف كاشانى، ج ۱، ص ۲۴ - ۲۵، ۸۴ و ۱۸۱، چاپ اول، نشر تاريخ ايران، ۱۳۶۲.

۱۳۵۶-تاريخ انقلاب مشروطيت ايران، ج ۱، ص ۱۴۴ - ۱۴۶.

۱۳۵۷-تاريخ تحولات سياسى و روابط خارجى ايران، ج ۲، ص ۲۰۸.

۱۳۵۸-مرگى در نور، ص ۱۹۵ - ۱۹۷.

۱۳۵۹-تاريخ سياسى ايران، ج ۱، ص ۷۲ و ۷۳.

۱۳۶۰-آخوند خراسانى، آفتاب نيمه شب.

۱۳۶۱-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۱۰، ص ۴۳.

۱۳۶۲-همان.

۱۳۶۳-همان.

۱۳۶۴-مجله نور علم، دوره دوم، ش ۳، ص ۸۷.

۱۳۶۵-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۴۳.

۱۳۶۶-مجله نور علم، دوره دوم، ش ۳، ص ۷۸.

۱۳۶۷-فوائد الرضويه، شيخ عباس قمى، ج ۲، ص ۵۹۶.

۱۳۶۸-فقهاى نامدار شيعه، عقيقى بخشايشى، ص ۴۰۲.

۱۳۶۹-مجله نور علم، دوره دوم، شماره ۳، ص ۷۸.

۱۳۷۰-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۴۳.

۱۳۷۱-احسن الوديعه، ج ۱، ص ۱۵۲ و ۱۵۳.

۱۳۷۲-اختران تابناك، شيخ ذبيح الله محلاتى، ج ۱، ص ۳۸۹.

۱۳۷۳-به نقل از يكى از مراجع عصر حاضر.

۱۳۷۴-دوره علمأ الشيعه فى مواجهه الاستعمار، ص ۲۵.

۱۳۷۵-به نقل از استاد سيد عبدالعزيز طباطبائى.

۱۳۷۶-همان.

۱۳۷۷-دوره علمأ الشيعه فى مواجهه الاستعمار، ص ۶۴.

۱۳۷۸-فقهاى نامدار شيعه، ص ۴۲۰.

۱۳۷۹-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۴۳.

۱۳۸۰-اعيان الشيعه، ج ۱۰، ص ۴۳.

۱۳۸۱-مجله نور علم، دوره دوم، ش ۱۲، نجوم است.

۱۳۸۲-مستمسك العروه الوثقى، سيد محسن حكيم، مقدمه.

۱۳۸۳-موسوعه العتبات المقدسه، ج ۷، ص ۱۶۷ - ۱۶۹.

۱۳۸۴-معارف الرجال، محمد و زالدين، ج ۲، ص ۳۲۶.

۱۳۸۵-مجله نور علم، دوره دوم، شماره ۳، ص ۸۵.

۱۳۸۶-نقبأ البشر، آقا بزرگ تهرانى، ج ۱، ص ۲۶۳.

۱۳۸۷-ريحانه الادب، محمد على مدرس، ج ۴، ص ۳۴۱ - ۳۴۰.

۱۳۸۸-ر. ك: الذريعه، آقا بزرگ تهرانى، ج ۶، ص ۲۱۸، ج ۱۳، ص ۷۱، نقبأ البشر، همان، ج ۱، ص ۲۶۳، معارف الرجال، ج ۲، ص ۲۱۶.

۱۳۸۹-بيدارگران اقاليم قبله، محمد رضا حكيمى، ص ۹۷، نقبأ البشر، ج ۱، ص ۲۶۲.

۱۳۹۰-ر. ك: تشيع و مشروطيت در ايران، عبدالهادى حائرى، ص ۱۶۹، نگاهى به تاريخ انقلاب اسلامى عراق، صادقى تهرانى، ص ۱۳.

۱۳۹۱-الحائق الناصحه، فريق المزهر، ج ۱، ص ۹۵.

۱۳۹۲-نقبأ البشر، ج ۱، ص ۲۶۳.

۱۳۹۳-اسره المجدد الشيرازى، نورالدين شاهرودى ص ۱۰۲.

۱۳۹۴-نقبأ البشر، ج ۱، ص ۲۶۳، الامام القائد، ص ۴۴.

۱۳۹۵-نگاهى به تاريخ انقلاب اسلامى ۱۹۲۰ عراق، محمد صادقى تهرانى، ص ۷۶.

۱۳۹۶-همان.

۱۳۹۷-شرح حال و اقدامات شيخ محمد خيابانى، حاج محمد على آقا بادامچى تبريزى، چاپ برلين، سال ۱۳۰۴ ش، ص ۲۳.

۱۳۹۸-همان.

۱۳۹۹-شيخ محمد خيابانى خروش حماسه ها، مصطفى قليزاده، سازمان تبليغات اسلامى، تهران، ۱۳۷۲، ص ۴۲.

۱۴۰۰-پدر بزرگ مقام معظم رهبرى حضرت آيت الله سيد على خامنه اى.

۱۴۰۱-شيخ محمد خيابانى، خروش حماسه ها، ص ۴۲.

۱۴۰۲-همان، ص ۲۴.

۱۴۰۳-قيام آذربايجان ستارخان، اسماعيل اميرخيرى، تبريز، ۱۳۳۹، ص ۹ - ۱۴۸ و ۱۴۹.

۱۴۰۴-دو قهرمان جنبش مشروطه، رحيم رئيس نيا و عبدالحسن ناهيدى، ص ۱۹۶.

۱۴۰۵-همان، ص ۷ - ۱۹۶.

۱۴۰۶-تاريخ هجده ساله آذربايجان، احمد كسروى، ج ۱، ص ۷۵.

۱۴۰۷-شرح حال و اقدامات شيخ محمد خيابانى، ص ۲۸.

۱۴۰۸-تاريخ انقلاب مشروطيت ايران، دكتر ملك زاده، ج ۷، ص ۸۷.

۱۴۰۹-دو قهرمان جنبش مشروطه، ص ۲۰۹.

۱۴۱۰-قيام شيخ محمد خيابانى در تبريز، على آذرى، چاپ چهارم، تهران، ۱۳۶۲، ص ۲۹.

۱۴۱۱-همان، ص ۳۱ - ۲۹.

۱۴۱۲-همان، ص ۳۷.

۱۴۱۳-شيخ محمد خيابانى خروش حماسه ها، ص ۱۰۶.

۱۴۱۴-بيدارگران اقاليم قبله، محمد رضا حكيمى، ص ۱۵۴.

۱۴۱۵-شرح حال و اقدامات شيخ محمد خيابانى، ص ۲۸.

۱۴۱۶-تاريخ هجده ساله آذربايجان، ج ۲، ص ۶۷۸.

۱۴۱۷-شرح حال و اقدامات شيخ محمد خيابانى، ص ۲۸.

۱۴۱۸-همان، ص ۳۰.

۱۴۱۹-همان، ص ۳۲.

۱۴۲۰-شيخ محمد خيابانى خروش حماسه ها، ص ۱۳۷.

۱۴۲۱-قيام شيخ محمد خيابانى در تبريز، ص ۶ - ۲۴۵.

۱۴۲۲-همان، ص ۲۶۳، تاريخ هجده ساله آذربايجان، ج ۲، ص ۷۶۷.

۱۴۲۳-شيخ محمد خيابانى خروش حماسه ها، ص ۱۴۷.

۱۴۲۴-تاريخ بيست ساله ايران، حسين مكى، ج ۱، ص ۳۵ و ۳۶.

۱۴۲۵-شرح حال و اقدامات شيخ محمد خيابانى، ص ۳۷.

۱۴۲۶-قيام شيخ محمد خيابانى در تبريز، ص ۴۹۲.

۱۴۲۷-اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملى، ج ۸، ص ۳۹۱، آقا بزرگ تهرانى، تولدش را در تاريخ ۱۲ ربيع الثانى ۱۲۶۶ ضبط كرده است. (ر. ك: الذريعه، ج ۴، ص ۱۵۸).

۱۴۲۸-اعيان الشيعه، ج ۸، ص ۳۹۲.

۱۴۲۹-علماى معاصرين، ص ۱۲۴.

۱۴۳۰-ايران و جهان اسلام، ص ۲۰۰.

۱۴۳۱-اسنادى درباره هجوم انگليس و روس به ايران، فصل ششم.

۱۴۳۲-نگاهى به تاريخ...، صادقى تهرانى، ص ۱۶.

۱۴۳۳-لمحات اجتماعيه من تاريخ العراق الحديث، ج ۵، ص ۳۰۹.

۱۴۳۴-تذكره علماى اماميه پاكستان، ص ۳۱۳.

۱۴۳۵-سردار جنگل، ابراهيم فخرايى، سازمان انتشارات جاويدان، چاپ يازدهم، ۱۳۶۶، ص ۳۵.

۱۴۳۶-همان مدرك - قيام جنگل (يادداشتهاى ميرزا اسماعيل جنگلى، خواهرزاده ميرزا كوچك خان) به كوشش اسماعيل رائين، ص ۵۴.

۱۴۳۷-از آستارا تا استارباد، منوچهر ستوده، انجمن آثار ملى، ج ۱، بخش ۱، ص ۲۵۹.

۱۴۳۸-قيام جنگل، ص ۵۴.

۱۴۳۹-تاريخ معاصر ايران كتاب نهم، ص ۲۸۳.

۱۴۴۰-دايره المعارف تشيع، ج ۱، ص ۱۸۱.

۱۴۴۱-سردار جنگل، ص ۳۵ - تاريخ بيست ساله ايران، حسين مكى، اميركبير، ۱۳۵۸، ج ۱، ص ۴۹۱ - سياست دولت شوروى در ايران م. ع منشور گركانى، ص ۳۰.

۱۴۴۲-تاريخ معاصر ايران، كتاب نهم، ص ۲۸۳.

۱۴۴۳-آخوند خراسانى آفتاب نيمه شب، از مولف، مركز چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامى، ۱۳۷۳، ص ۶۰ - ۷۸ - سيماى رشت، از مولف، مركز چاپ و نشر سازمان تبليغات اسلامى، ۱۳۷۳، ص ۶۹ - ۷۱.

۱۴۴۴-سردار جنگل، ص ۴۰.

۱۴۴۵-آخوند خراسانى آفتاب نيمه شب، ص ۸۸ - ۹۲ - تاريخ هيجده ساله آذربايجان، احمد كسروى، اميركبير، ۱۳۵۷، ج ۲، ص ۴۷۶ - تاريخ بيست ساله ايران، ج ۱، ص ۴۹۱ - نامه هايى از تبريز، ادوارد براون، ترجمه حسن جوادى، خوارزمى، ۱۳۵۱، ص ۱۳۸ و ۱۴۸ - كتاب آبى (گزارشهاى محرمانه وزارت خارجه انگليس درباره انقلاب مشروطه ايران) به كوشش احمد بشيرى، نشر نو، ۱۳۶۳ ص ۱۴۲۹.

۱۴۴۶-سردار جنگل، ص ۲۷ - ۲۸.

۱۴۴۷-تاريخ معاصر ايران، كتاب نهم، ص ۲۸۴.

۱۴۴۸-روستايى واقع در شهرستان صومعه سرا.

۱۴۴۹-نهضت جنگل و اتحاد اسلام (اسناد محرمانه و گزارش ها)، به كوشش فتح الله كشاورز، سازمان اسناد ملى ايران، چاپ اول، ۱۳۷۱.

۱۴۵۰-سردار جنگل، ص ۵۶، ۵۸.

۱۴۵۱-همان مدرك، ص ۷۳ - ۷۵.

۱۴۵۲-بزرگمردى از تبار جنگل، ص ۱۳۶ - ۱۳۷.

۱۴۵۳-سياست دولت شوروى در ايران، ص ۳۶، خاطرات سياسى فرخ، سيد مهدى فرخ (معتصم السلطنه)، اميركبير ۱۳۴۷، ص ۳۴ - ۳۶.

۱۴۵۴-سياست دولت شوروى در ايران، ص ۳۶ و ۳۷، ايران در جنگ بزرگ، مورخ الدوله سپهر، ص ‍ ۳۸۹، سردار جنگل، ص ۱۵۳.

۱۴۵۵-قيام جنگل، ص ۴۸.

۱۴۵۶-سردار جنگل، ص ۲۱۷ - ۲۲۰، ايران در جنگ بزرگ، ص ۳۸۸.

۱۴۵۷-سردار جنگل، ص ۲۳۳ - ۲۴۴.

۱۴۵۸-همان مدرك، ص ۲۹۱.

۱۴۵۹-همان مدرك، ص ۳۲۰ - ۳۲۵.

۱۴۶۰-همان مدرك، ص ۳۲۹ - ۳۹۱، تاريخ اجتماعى و ادارى دوره قاجاريه، عبدالله مستوفى، كتابفروشى محمد على علمى، ۱۳۲۵، ج ۳، ص ۱۲۴ - ۱۲۵، تاريخ عصر حاضر (حيات يحيى، ج ۴) يحيى دولت آبادى، كتابفروشى ابن سينا، ۱۳۳۱ تهران، ص ۱۵۴ - ۱۶۲ و ۲۷۹، ايران در جنگ بزرگ، ص ۳۹۱ - ۳۹۶.

۱۴۶۱-لباب الالقاب، ملا حبيب الله شريف كاشانى، ص ۱۴۹.

۱۴۶۲-همان، ص ۱۴۹ و ۱۵۰.

۱۴۶۳-همان، ص ۷۵ و ۷۷.

۱۴۶۴-همان، ص ۹۹

۱۴۶۵-همان، ص ۷۵، ۷۶.

۱۴۶۶-همان، ص ۷۹.

۱۴۶۷-همان، ص ۱۵۱.

۱۴۶۸-همان، ص ۱۰۸.

۱۴۶۹-همان، ص ۱۵۱.

۱۴۷۰-همان، ص ۱۵۰.

۱۴۷۱-همان، ص ۱۱۲.

۱۴۷۲-همان، ص ۱۰۶ و ۱۵۱.

۱۴۷۳-مجله نور علم، ش ۵۴، آيه الله رضا استادى.

۱۴۷۴-رساله انصافيه، چاپ سنگى، مطبعه ثريا كاشان، ص ۱.

۱۴۷۵-رباعيات مرحوم آيه الله شريف، ص ۱۶.

۱۴۷۶-تاريخ اجتماعى كاشان، حسن نراقى، ص ۳۰۳، ۳۰۵.

۱۴۷۷-مثنوى تشويقات السالكين، ص ۹۱.

۱۴۷۸-مثنوى تنبهات الغافلين، ص ۱۶۲.

۱۴۷۹-مجموعه اشعار، ص ۴۳۳.

۱۴۸۰-مجموعه شكايت نامه، ص ۴۵۵.

۱۴۸۱-كتاب رباعيات، ص ۵۴.

۱۴۸۲-آقاى شريف احمد.

۱۴۸۳-احسن التراتيب، ص ۱۱.

۱۴۸۴-ر. ك: الفهرست، آيه الله شريف، ص ۱۷.

۱۴۸۵-النجم الثاقب، ص ۵.

۱۴۸۶-لباب الالقاب، ص ۱۰ و ۱۱.

۱۴۸۷-مجله نور علم، ش ۱۹، ۱۳۶۵.

۱۴۸۸-مجله نور علم، ش ۱۹، ۱۳۶۵.

۱۴۸۹-تذكره الشعرأ، ص ۱۲۰.

۱۴۹۰-از يادداشتهاى آقاى حبيب الله سلمانى آرانى.

۱۴۹۱-تذكره الشعرأ، ص ۲۱۸.

۱۴۹۲-سيماى كاشان، حبيب الله سلمانى آرانى، از مجموعه ديار ايران، ص ۱۷۷.

۱۴۹۳-نوشته هاى دكتر على شريف.

۱۴۹۴-لباب الالقاب، ص ۱۵۳.

۱۴۹۵-روزنامه كيهان، ويژه نامه كاشان، ۱۸/۹/۱۳۷۴ - مصاحبه آقاى حسين شريف.

۱۴۹۶-منتقد المنافع فى شرح المختصر النافع (مقدمه).

۱۴۹۷-«خالص» نام شهرى است بزرگ در شرق بغداد در كنار رودخانه اى به همين عنوان (مراصد الاطلاع، و منتهى الارب، ماده خالص).

۱۴۹۸-مقصود از سياست به معناى صحيح آن است، بدين معنا: قيام بر امرى به گونه اى كه آن را اصلاح كند. طريحى در اين زمينه گويد: «السياسه و هو القيام على الشى ء بما يصلحه». (مجمع البحرين، با تغييرات محمود عادل، نشر فرهنگ اسلامى، ج ۲، ص ۴۶۸.)

۱۴۹۹-معارف الرجال، محمد حرزالدين، ج ۲، ص ۱۴۷. موسوى اصفهانى در «احسن الوديعه»، جزء دوم، ص ۱۲۳، ولادت او را پانزدهم ذيحجه ۱۲۷۷ و در شهر كاظمين ذكر كرده است.

۱۵۰۰-اعيان الشيعه، محسن امين، ج ۱۰، ص ۱۵۷.

۱۵۰۱-معارف الرجال، ص ۱۴۷ و ۱۴۸ و ۱۴۹، احسن الوديعه، ص ۱۲۳ و ۱۲۴.

۱۵۰۲-همان.

۱۵۰۳-الذريعه آقا بزرگ تهرانى، ج ۳، ص ۱۷۷.

۱۵۰۴-احسن الوديعه، ص ۱۲۵.

۱۵۰۵-الذريعه، ج ۲۴، ص ۱۷، فهرست كتابهاى چاپى عربى خان بابامشار، ص ۴۵۱.

۱۵۰۶-الذريعه، ج ۱۴، ص ۱۸۶، فهرست كتابهاى چاپى عربى خان بابامشار، ص ۵۷۱.

۱۵۰۷-اعيان الشيعه، ص ۱۵۷، احسن الوديعه، ص ۱۲۵.

۱۵۰۸-فهرست كتابهاى چاپى عربى، ص ۲۹۳.

۱۵۰۹-الذريعه، ج ۸، ص ۵۲، احسن الوديعه، ص ۱۲۴.

۱۵۱۰-لمحات الاجتماعيه، على وردى، جزء ۴، ص ۱۳۰.

۱۵۱۱-الذريعه، ج ۲۵، ص ۵۲، احسن الوديعه، ص ۱۲۵.

۱۵۱۲-اعيان الشيعه، ص ۱۵۷، الذريعه، ج ۲۰، ص ۱۹۷.

۱۵۱۳-معارف الرجال، ص ۱۵۰.

۱۵۱۴-اعيان الشيعه، ص ۱۵۷.

۱۵۱۵-موسوعه العتبات المقدسه، جعفر خليلى، ج ۹، ص ۱۳۹.

۱۵۱۶-جنگ جهانى اول از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ م به طول انجاميد.

۱۵۱۷-لمحات الاجتماعيه، جزء ۴، ص ۱۳۰.

۱۵۱۸-مجله «آفاق عربيه»، ص ۳۳ به روايت صادقى تهرانى در «نگاهى به تاريخ انقلاب ۱۹۲۰ عراق» ص ۶.

۱۵۱۹-همان، ص ۱۳ و ۱۶.

۱۵۲۰-همان، ص ۲۲.

۱۵۲۱-همان، ص ۲۴.

۱۵۲۲-لمحات الاجتماعيه، جزء ۵، القسم الاول، ص ۶۲.

۱۵۲۳-همان، ص ۶۳.

۱۵۲۴-الحسايق الناصعه، فريق مزمر آل فرعون، ج ۱، ص ۹۵. الحايق الناصعه از مهمترين مآخذ و معتبرترين آنها در نگارش انقلاب ۱۹۲۰ شركت داشت. وى به مدت بيست سال در زمينه اسناد و مدارك و تدوين تاريخ اين انقلاب پژوهش نمود.

۱۵۲۵-نگاهى به تاريخ انقلاب اسلامى ۱۹۲۰ عراق، ص ۳۸.

۱۵۲۶-همان، ص ۱۰۱ - ۱۱۰.

۱۵۲۷-لمحات الاجتماعيه، جزء ۶، القسم الاول، ص ۲۱ - ۲۰.

۱۵۲۸-همان، ص ۲۶.

۱۵۲۹-همان، ص ۴۳ و ۴۴.

۱۵۳۰-همان، ص ۸۷.

۱۵۳۱-با اندكى توضيح از همان مآخذ، ص ۱۰۷ - ۱۰۹.

۱۵۳۲-گفتنى اينكه شيخ مهدى خالصى پس از بيعت با فيصل در مدرسه كاظميه، به درخواست فيصل آن را مكتوب كرد و در جرايد منتشر ساخت. متن آن بدين قرار است: «بسم الله الرحمن الرحيم و به ثقتى الحمدلله الذى نشر لوأ الحق على رووس الخلق، فايدهم بالنصر برثاسه من حاز الشرف و الفخر الملك المطاع الواجب له علينا الاتباع الملك المبجل عظمته مليكنا فيصل الاول - دامت شوكته - نجل جلاله الملك حسين الاول - دامت دولته - فاحكموا بيعته و ابرموا طاعته و امتخوا باسمه مذعنين لحكمه. و نحن ممن قد اقتضى هذا الاثر و بايعه فى السز و الجهر على ان يكون ملكا على العراق، مقيدا بمجلس نيابى، منقطعا عن سلطه الغير، مستقلا معه بالامر و النهى». ولله الامر. ۷ ذى القعده ۱۳۳۹. الراجى عفوربه محمد مهدى الكاظمى عفى عنه. (همان، ص ۱۰۶ - ۱۱۰). حسن علوى ماجراى بيعت آيه الله خالصى با فيصل را به گونه اى ديگر روايت كرده است. ر. ك: الشيعه و الدوله القوميه ص ۳۳۹ - ۳۴۰.

۱۵۳۳-موسوعه العتبات المقدسه، ج ۹، قسم ۱، ص ۲۹۱.

۱۵۳۴-براى مزيد اطلاع بنگريد به لمحات اجتماعيه، الجزء السادس، القسم الاول، ص ۱۱۹.

۱۵۳۵-در تفضيل اين بخش به مآخذ پيشين، ص ۱۶۲ به بعد نگاه كنيد.

۱۵۳۶-ر. ك: مآخذ گذشته، ص ۱۷۹ - ۱۸۴.

۱۵۳۷-همان، ص ۱۸۷ - ۱۸۹.

۱۵۳۸-همان، ص ۱۹۴.

۱۵۳۹-همان، ص ۱۹۴ و ۱۹۵.

۱۵۴۰-همان، ص ۱۹۸ و ۱۹۹.

۱۵۴۱-ر. ك: ماخذ گذشته، ص ۲۰۴.

۱۵۴۲-همان، ص ۲۰۴ و دنباله.

۱۵۴۳-روسأ العراق، سليم حسينى، ص ۳۶ و ۳۷.

۱۵۴۴-لمحات اجتماعيه، ص ۲۱۰ و ۲۱۱.

۱۵۴۵-همان، ص ۲۱۳ و ۲۱۴، روسأ العراق، ص ۳۷ و ۳۸.

۱۵۴۶-لمحات اجتماعيه، ص ۲۱۶ و ۲۱۷.

۱۵۴۷-همان، ص ۲۲۰ و ۲۲۱.

۱۵۴۸-علمايى كه خاك عراق را به مقصد ايران ترك گفتند، عبارت اند از آيات عظام: سيد ابوالحسن اصفهانى، حسين نايينى، جواد جواهرى، على شهرستانى، عبدالحسين شيوا، احمد خراسانى، مهدى خراسانى، حسن طباطبائى، عبدالحسين طباطبايى و ۲۵ تن از ياران آنان (ماخذ پيشين، ص ‍ ۲۲۹.)

۱۵۴۹-همان، ص ۲۳۱ - ۲۳۳.

۱۵۵۰-همان، ص ۲۳۳ و ۲۳۵.

۱۵۵۱-همان، ص ۲۳۹ - ۲۴۳.

۱۵۵۲-همان، ص ۲۴۵ و ۲۴۶.

۱۵۵۳-همان، ص ۲۴۶ - ۲۴۸.

۱۵۵۴-همان، ص ۲۴۸.

۱۵۵۵-همان، ص ۲۴۸ - ۲۵۱.