راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان)

راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان)0%

راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان) نویسنده:
محقق: علی عطائی اصفهانی
مترجم: علی عطائی اصفهانی
گروه: متون فقهی و رسائل

راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان)

نویسنده: علی حسن زاده
محقق: علی عطائی اصفهانی
مترجم: علی عطائی اصفهانی
گروه:

مشاهدات: 11226
دانلود: 3510

راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان) راه سبز (احكام ويژه پسران دوره دبيرستان)
جستجو درون كتاب
  • شروع
  • قبلی
  • 29 /
  • بعدی
  • پایان
  •  
  • دانلود HTML
  • دانلود Word
  • دانلود PDF
  • مشاهدات: 11226 / دانلود: 3510
اندازه اندازه اندازه
راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان)

راه سبز (احكام ويژه دختران دوره دبيرستان)

نویسنده:
فارسی

اين كتاب مى كوشد جوانان عزيز را با بخشى از احكام دينى شان آشنا كند و به پاره اى از مشكلات آنان پاسخ گويد اما اين كتاب به تنهايى نمى تواند رسالت خود را به انجام رساند و به يارى شما بزرگواران سخت نيازمند است. شما مى توانيد در بخش هاى زير ما را يارى نماييد.
1. بخش تهيه و تنظيم مطالب كتاب: شما كه از نزديك با جوانان ارتباط داريد و به خوبى نيازها و مشكلات آنان را لمس مى كنيد مى توانيد مشكلات و نيازهايى را كه كتاب احكام مى تواند پاسخگوى آنها باشد و در كتاب نيامده است براى ما بازگو نماييد.
2. بخش طرح و برنامه ريزى: آشناسازى نسل جوان با احكام دينى در قالب هاى نوين و طرح هاى جذاب و كار آمد رسالت سنگينى است كه بدون همفكرى ناتمام مى ماند، شما مى توانيد با ارائه طرح هاى همه جانبه و قابل اجرا ما را در راه بالندگى اين طرح يارى رسانيد.
3. بخش اجرا و پياده سازى: تهيه كتاب و در دسترس جوانان قرار دادن قدم هاى اوليه اين كار بزرگ است، قسمت عمده آن به بخش اجرا و پياده كردن اين طرح بستگى دارد كه همت و پشتكار شما بزرگواران را مى طلبد. در اين بخش به دو گونه همكارى شما نيازمنديم:
الف: مطالب اين كتاب به صورت توضيحى و گزينشى و با حفظ محتوا براساس فتاواى حضرت امام خمينى قدس سره تنظيم و در پاره اى از موارد به فتاواى مقام معظم رهبرى (دام ظله) اشاره شده است. و منبع عمده مطالب در پاورقى ها آمده است شما مى توانيد جوانان را در تطبيق مطالب كتاب با فتاواى مرجع تقليدشان يارى رسانيد.
ب: اطلاع از ميزان بازدهى و كارآيى اين طرح و تأثير اين مطالب در جوانان براى ادامه كار، نقش اساسى و كليدى دارد. اطلاع رسانى شما در اين زمينه نيز براى ما كارساز و ارزشمند است.


۱۳. سير و سفر

 قل سيروا فى الارض فانظروا و كيف بدا الخلق ثم الله ينشى النشاة الاخرة ان الله على كل شى قدير. (۹۷)

(اى پيامبر) بگو: در زمين بكرديد و بنگريد چگونه (خدا) آفرينش را آغاز كرده است؟ سپس (باز) خداست كه جهان آخرت را پديد مى آورد، خداست كه بر هر چيز توانا است.

از دوستان و آشنايان خداحافظى مى كنيم، از آنان حلاليت مى طلبيم، اثاث و وسايل خود را بر مى داريم. مى خواهى به مسافرت برويم. قرآن بارها ما را به سير و سفر دعوت كرده است:

در زمين بنگريد و ببينيد كه چگونه (خدا) آفرينش را آغاز كرده است؟

(عنكبوت / ۲۰) در زمين، بگرديد و آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است؟

(انعام / ۱۱)

در زمين بگرديد و بنگريد فرجام گناهكاران چگونه بوده است.

(نمل / ۶۹)

در زمين بگرديد و بنگريد فرجام كسانى كه پيشتر بوده و بيشترشان مشرك بودند چگونه بوده است.

(روم / ۴۲)

آيا در در زمين گردش نكرده اند تا دلهايى داشته باشند كه با آن بينديشند و يا گوشهايى كه با آن بشنوند.

(حج / ۴۶)

فراوان فوائدى كه براى سير و سفر و گردش و مسافرت هست، ما را گاهگاهى وا مى دارد تا به مسافرت برويم.

براى ايمنى از حوادث، صدقه مى دهيم، و با نام و ياد خدا و توكل بر او حركت مى كنيم، مى خواهيم رفت و برگشت ما ۴۵ كيلومتر(۹۸) و يا بيشتر از آن باشد، اسلام براى ما تخفيف ويژه اى قرار داده است ؛ نمازهاى چهار ركعتى ما كوتاه (نصف) مى شود و روزه گرفتن هم از عهده ما (در سفر) برداشته مى شود.

اسلام با اين حكم حمايت خود را از مسافرين اعلام كرده است ولى هرگز با گناه موافق نيست، از اين رو اگر سفر، حرام باشد مانند فرار از جبهه و يا سفر بدون رضايت والدين و يا سفر براى كار حرام، مانند سرقت، هيچ تخفيفى شامل مسافر نمى شود.(۹۹)

كم كم از اقامت گاه خود دور مى شويم، ديگر به نقطه اى رسيده ايم كه ديگر ديوارهاى آنجا را نمى بينيم و صداى طبيعى اذان آن جا را نمى شنويم يعنى به «حد ترخيص» با «مرز مسافر» رسيده ايم،(۱۰۰) از اين جا به بعد، حكم مسافر داريم، نماز خود را شكسته مى خوانيم. و هنگام بازگشت وقتى به اين نقطه رسيديم از اين جا تا اقامتگاه، حكم مسافر نداريم و بايد نمازمان را كامل بخوانيم.


وطن

 در وطن كه هستيم نمازمان كامل است و روزه هم بايد بگيريم ولى بعضى وقت ها نمى دانيم وطن ما كجاست؟

وطن ما كجاست؟

زادگاه پدر و مادر آنجاست من هم در همان جا به دنيا آمده ام ولى بزرگ شده آن جا نيستم، حالا نمى دانم وطن من همان جاست يا نه؟

پدرم در آنجا خانه شخصى دارد، زادگاه او نيز همان جا بوده چند سالى به آنجا رفته ام ولى خودم بزرگ شده جاى ديگرى هستم، وطنم كجاست؟

پدر و مادرم مى گويند ما از وطن خود، اعراض كرده ايم، يعنى براى هميشه آنجا را ترك كرده ايم، هر وقت آن جا مى روند نمازشان را شكسته مى خوانند، نمى دانم وظيفه من چيست؟

بعضى ها مى گويند تا وقتى ازدواج نكرده اى، وطن تو همان وطن پدر و مادر توست از آن به بعد حق اتنخاب وطن دارى!

مى گويند دختران بعد از ازدواج، وطن آنها همان خانه شوهرشان است، آيا واقعيت دارد؟

وطنم كجاست؟

تشخيص وطن كار دشوارى نيست، به اين امور توجه كنيد:

۱. زادگاه شما وقتى وطن شماست كه بزرگ شده آنجا هم باشيد.(۱۰۱)

۲. زادگاه پدر و مادر شما وطن شما نيست.(۱۰۲)

۳. زادگاه همسر شما وطن شما نيست.(۱۰۳)

۴. جايى كه پدر و مادر يا همسر شما به عنوان وطن انتخاب كرده اند وطن شما نيست.

بعضى شما در انتخاب وطن و يا اعراض از وطن تابع ديگران نيستيد، بايد به تكليف خود عمل كنيد(۱۰۴) يعنى وطن شما اينجاست:

۱. زادگاه شما كه در آنجا بزرگ شده ايد.(۱۰۵)

۲. جايى كه بعد از بالغ شدن، براى اقامت هميشكى برمى گزينيد.(۱۰۶)

ما بعضى وقت ها به سفر مى رويم. ولى بعضى شغلشان مسافرت است مانند راننده قطار و راننده ماشين هاى برون شهرى، خلبانان و ملوانان، وظيفه اين گروه چيست؟

۱. در سفرهايى كه شغل آنهاست چنين عمل مى كنند:

در سفر اول هر چند طول بكشد، نمازشان شكسته است.

در سفرهاى بعدى نمازشان كامل است.(۱۰۷)

۲. در سفرهايى كه مربوط به شغل آنها نيست مانند سفر زيارتى سياحتى نمازش شكسته است.(۱۰۸)

بعضى از دانش آموزان دانش جويان، معلمان، كارمندان، كارگران و... شغلشان مسافرت نيست ولى محل تحصيل و خدمت و يا شغل آنان جاى ديگرى است و به آنجا آمد و رفت مى كنند حكم آنان چيست؟ به فتواى امام خمينى قدس سره اين گروه حكم مسافر دارند و بايد مقررات آن را در نظر بگيرند. البته به فتواى مقام معظم رهبرى (دام ظله) و برخى از مراجع بزرگوار ديگر اين گروه مانند كسانى كه شغلشان مسافرت است، نمازشان تمام است با توجه به اين سه مساله:

۱. براى كارشان در كمتر از ده روز به محل كارشان سفر كنند.

۲. سفر به آنجا براى شغل و كارشان باشد نه به جهت ديگرى.

۳. سفر براى تحصيل وقتى حكم سفر براى شغل دارد و مشمول اين حكم است كه تحصيل، در حكم كار و شغل باشد مانند كسانى كه در سپاه و ارتش ‍ و ادارات، براى تحصيل مامور مى شوند. بنابراين شامل همه دانش آموزان و دانش جويان نمى شود.(۱۰۹)


قصد ده روزه

 تازه به آنجا آمده ايم، مى گويند قصد ده كرده ايد يا نه؟ يكى مى گويد در اين دو هفته اى كه در اين جا هستم من قصد نمى كنم، نظر شما چيست فكر مى كنيد چگونه بايد قصد كرد؟

همين كه مى دانيد يا قصد داريد كه ده روز و يا بيشتر در آنجا بمانيد در اين مدت از حد ترخص آنجا خارج نشويد، قصد ده روزه شما شكل گرفته، بايد نمازهايتان را تمام بخوانيد و اگر ماه مبارك رمضان است، روزه بگيريد.(۱۱۰)

از روزى كه به آنجا آمده ايم هنوز نمى دانيم ده روز كامل اينجا مى مانيم يا نه، تا كنون سى روز بلاتكليف مانده ايم وظيفه ما چيست؟

تا روز سى ام نمازتان شكسته است پس از سى روز هر چه بمانيد نمازتان تمام است.(۱۱۱)

از ابتدا كه اين جا آمديم قصد جدى داشتيم ده روز كامل بمانيم، حالا تصميم ما عوض شده است يعنى مى خواهيم كمتر از ده روز بمانيم و يا بلاتكليف مانده ايم وظيفه ما چيست؟

۱. اگر پيش از خواندن يك نماز چهار ركعتى تصميم شما عوض شده است نمازهايتان را بايد شكسته بخوانيد.

۲. اگر پس از خواندن يك نماز چهار ركعتى تصميم شما عوض شده تا هر وقت كه آنجا بمانيد نمازهايتان تمام است.(۱۱۲)


نيت نماز شكسته

 مى خواهم نماز شكسته بخوانم نمى دانم چگونه نيت كنم، بگوييم مثلا چهار ركعت نماز ظهر، شكسته مى خوانم يا بگويم دو ركعت نماز ظهر شكسته مى خوانم؟

فرقى ندارد، اصلا نيت به گفتن و يا خطور دادن در قلب نيست همين كه تصميم دارى نمازت را شكسته يعنى دو ركعتى بخوانى كافى است.


۱۴. آنجا كجاست؟

 و اقيموا و جوهكم عند كل مسجد و ادعوه مخلصين له الدين. (۱۱۳)

در هر مسجدى روى خود را مستقيم (به سوى قبله) كنيد و در حالى دين خود را براى خدا خالص گردانيده ايد وى را بخوانيد.

آنجا كجاست؟

«پايگاه مقاومت» در برابر هوى و هوس، شيطان و اهرمن،

«ميعاد» پيامبران، امامان و پاكان عالم،

«مجمع عمومى» مسلمانان و مستضعفان،

«ميدان» نمايش وحدت مسلمانان عليه دشمنان اسلام،

«بازار» تقوا و ايمان، صلح و صفا، همدلى و همراهى،

فرشتگان چشم اميد به آنجا دوخته اند،

و اهريمنان از رونق آن نگرانند.

و به راستى آنجا كجاست؟

آنجا مسجد است، خانه خدا، محل ارتباط خاك و افلاك، حلقه ارتباط هيچ با همه چيز، و چه زيباست كه به آنجا بشتابيم، زياد به آنجا برويم زودتر از همه برويم، و ديرتر از همه برگرديم، با لباس هاى تميز به آنجا برويم، در نظافت آن بكوشيم، و در برنامه هاى فرهنگى آن شركت فعال داشته باشيم.

بنيانگذار جمهورى اسلامى حضرت امام خمينى قدس سره درباره اهميت مسجد مى فرمايد:

«مساجد را پر كنيد كه سنگرند و محراب جايى كه حرب (جنگ و مبارزه) از آنجا آغاز مى شود و محل حرب است. شيطانها از مساجد و نماز مى ترسند، آنها مى خواهند از نماز جلوگيرى كنند و بعد از خالى كردن سنگرها حمله كنند.»(۱۱۴)


نماز جماعت

 اينان چه مى كنند!

با هم مى ايستند با هم ركوع مى روند، با هم سر بر خاك مى گذارند، با هم برمى خيزند، نظم و انظباط، وحدت و انسجام، صلح و صفا يكدلى و يكرنگى از اجتماعشان پيداست. گويى در دلهايشان كينه و حسادتى نيست، قلبهايشان با هم پيوند خورده همه با هم برادرند، اينان چه مى كنند! همه با هم در صف هاى منظم و پشت سر هم، از يك نفر كه پيشاپش آنان قرار گرفته پيروى مى كنند.

اينان همه مسلمانند و با هم نماز را به جماعت مى خوانند و شكوه خود را به نمايش مى گذارند. اينان خار چشم دشمنان اسلام هستند.

نداى اذان كه به گوش تو مى رسد تو را به اين جمع با شكوه دعوت مى كند، منادى حق را لبيك بگو. هر چه جمعيت نمازگزار بيشتر باشد ثوابش ‍ افزون تر است. اگر عده آنان از ده بگذرد پاداشى نصيب آنان مى شود كه قابل بيان و شمارش نيست.

اگر دنبال دلسوزى خوب مى گردى، و يا خواهان فردى دلسوز براى حل مشكلاتت هستى، اگر مى خواهى با ديگران آشنا شوى، در حل مشكلات ديگران دخيل باشى، و از فردگرايى و خود خواهى و به خداخواهى و ديگر گرايى روى آورى، در جماعت خواهران دينى خود به ويژه در نماز جماعت شركت كن و اگر مى خواهى تبعيت از رهبرى را تمرين كنى، باز هم در نماز جماعت حاضر شو!


برپايى نماز جماعت

 يك نفر به عنوان «امام جماعت» جلو مى ايستد، و حداقل يك نفر هم پشت سر او به عنوان «ماموم» مى ايستد و به او اقتدا مى كند و نماز جماعت شكل مى گيرد.


احكام نماز جماعت

 ۱. جايگاه امام جماعت نبايد از جايگاه مامومين بالاتر باشد.(۱۱۵)

۲. مامومين مى توانند در مكانى بالاتر از امام بايستند، مثلا امام در صحن مسجد و مامومين در پشت بام بايستند ولى اگر ساختمان چند طبقه باشد، اشكال دارد.(۱۱۶)

۳. اگر نماز همه كسانى كه در صف جلو هستند تمام شوند يا همه آنها نيت فرادا نمايند، اگر فاصله به اندازه يك قدم بزرگ نباشد، نماز صف بعد به طور جماعت صحيح است و اگر بيشتر از اين مقدار باشد، فرادى مى شود و صحيح است.(۱۱۷)


شرايط امام جماعت

 ۱. امام جماعت بايد بالغ و عادل باشد و نماز را صحيح بخواند.

۲. اگر ماموم، مرد است امام جماعت نيز بايد مرد باشد.

۳. و اگر ماموم، زن است بنابر فتواى حضرت امام قدس سره احتياط واجب آن است كه امام جماعت او، مرد باشد.(۱۱۸)

استفأاز مقام معظم رهبرى

س - چه وقت زن مى تواند امام جماعت باشد؟

ج - اگر مامومين تنها زنان باشندت امام جماعت مى تواند زن باشد.(۱۱۹)


وظيفه ماموم در نماز جماعت

 ۱. احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده، ماموم تكبير نگويد.(۱۲۰)

۲. ماموم بايد غير از حمد و سوره، همه چيز را خودش بخواند، ولى اگر ركعت اول يا دوم او، ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را (آهسته)بخواند.(۱۲۱)


طريقه پيوستن به نماز جماعت

 اگر در بين نماز جماعت خواستيم اقتدا كنيم بايد توجه داشته باشيم كه فقط در دو حالت مى توان به جماعت پيوست:

۱. وقتى كه امام در حال قيام است و مشغول قرائت حمد و سوره يا تسبيحات اربعه يا قنوت است.

۲. وقتى كه امام در ركوع است.(۱۲۲)


چگونه اقتدا كنيم؟

 اقتدا كردن و پيوستن به نماز جماعت حالت هاى مختلفى دارد كه با كمى دقت مى توان آنها را فرا گرفت.

 اگر امام جماعت ركعت اول نماز را مى خواند اقتدا كردن به او تا دو صورت پيدا مى كند:

الف: امام جماعت ايستاده و مشغول خواندن حمد و سوره است.

براى اقتدا كردن به او ابتدا نيت مى كنيم سپس تكبيره الاحرام را با آرامش ‍ بدن مى گوييم، حمد و سوره را نمى خوانيم و بقيه اعمال را همراه با او انجام مى دهيم.

ب: امام جماعت در ركوع است.

براى اقتدا كردن به او ابتدا نيت مى كنيم آنگاه تكبيره الاحرام را با آرامش ‍ بدن مى گوييم سپس به ركوع مى رويم و ذكر ركوع را نيز با آرامش مى گوييم آن را يك رمعت به حساب مى آوريم و بقيه نماز را همراه با امام جماعت انجام مى دهيم.

 اگر امام جماعت ركعت دوم نماز را مى خواند باز هم اقتدا كردن به او دو صورت پيدا مى كند:

الف: امام جماعت ايستاده و مشغول خواندن حمد و سوره يا قنوت است.

براى اقتدا كردن ابتدا نيت مى كنيم سپس تكبيره الاحرام را با آرامش بدن مى گوييم ؛ اگر امام جماعت حمد و سوره را مى خواند، ساكت مى مانيم آنگاه قنوت را همراه با امام مى خوانيم و ركوع و دو سجده را همراه با او به جاى مى آوريم و سپس وقتى امام، تشهد مى خواند، بنابر احتياط واجب نيم خيز مى نشينيم.

(تا اينجا يك ركعت نماز خوانده ايم)

حال چنين عمل مى كنيم:

اگر نماز امام جماعت دو ركعتى است برمى خيزيم و بقيه نماز را خودمان مى خوانيم.

اگر نماز امام جماعت سه يا چهار ركعتى بود همراه او برمى خيزيم وقتى امام مشغول خواندن تسبيحات اربعه است، آهسته حمد و سوره و قنوت (و اگر وقت كافى نبود حمد و سوره و اگر وقت محدودتر بود فقط سوره حمد) را مى خوانيم، آنگاه با امام جماعت به ركوع و سجده مى رويم.

(تا اينجا يك ركعت نماز خوانده ايم)

از اين جا به بعد چنين انجام مى دهيم:

اگر نماز امام جماعت سه ركعتى است همراه او تشهد را مى خوانيم آنگاه:

الف: اگر نماز ما دو ركعتى بود همراه با امام جماعت سلام نماز را مى خوانيم و نماز را به پايان مى بريم.

ب: اگر نماز ما سه يا چهار ركعتى بود برمى خيزيم و بقيه نماز را خودمان مى خوانيم.

اگر نماز امام جماعت، چهار ركعتى بود، امام جماعت پس از انجام سجده براى ركعت چهارم برمى خيزد ولى ما مى نشينيم و تشهد نماز را مى خوانيم.

آنگاه:

الف: اگر نماز ما دو ركعتى بود، سلام نماز را هم مى خوانيم و نماز را به پايان مى بريم.

ب: اگر نماز ما سه يا چهار ركعتى بود برمى خيزيم، تسبيحات اربعه را مثل هميشه سه بار (و اگر وقت، كافى نبود يك بار) مى خوانيم آنگاه با امام جماعت ركوع و سجود را انجام مى دهيم.

(تا اينجا سه ركعت نماز خوانده ايم)

اگر نماز ما سه ركعتى بود همراه امام، تشهد و سلام را مى خوانيم و نمازمان را به پايان مى بريم.

اگر نماز ما چهار ركعتى بود مى توانيم نيم خيز بنشينيم و پس از تمام شدن تشهد و سلام برمى خيزيم و نمازمان را ادامه مى دهيم و اگر خواستيم مى توانيم پس از به جا آوردن سجده بلافاصله برمى خيزيم و نمازمان را ادامه مى دهيم.

ب: امام جماعت در حال انجام ركوع ركعت دوم است:

براى اقتدا به او ابتدا نيت مى كنيم سپس تكبيره الاحرام را با آرامش بدن مى گوييم آنگاه به ركوع مى رويم، ذكر ركوع را نيز با آرامش مى گوييم آن را يك ركعت به حساب مى آوريم و بقيه نماز را (به همان شيوه اى كه در قسمت الف گفتيم) به جا مى آوريم.

 اگر امام جماعت ركعت سوم و يا ركعت چهارم نماز را به جا مى آورد در اين جا هم اقتدا كردن به او دو صورت پيدا مى كند:

الف: امام جماعت ايستاده و مشغول خواندن تسبيحات اربعه است.

براى اقتدا كردن ابتدا بايد وقت را بسنجيم چنانچه براى خواندن حمد و سوره (و يا حمد تنها) وقت داريم مى توانيم اقتدا كنيم ولى اگر وقت، كافى نيست بنابر احتياط واجب بايد صبر كنيم تا امام جماعت به ركوع رود آنگاه به او اقتدا كنيم.

اگر وقت كافى بود براى اقتدا كردن ابتدا نيت مى كنيم سپس تكبيره الاحرام را با آرامش بدن مى گوييم آنگاه حمد و سوره (و اگر وقت كم بود حمد را) آهسته مى خوانيم و سپس همراه با امام جماعت به ركوع مى رويم و نماز را ادامه مى دهيم (ادامه نماز را مى توان از آنچه كه قبلا گفته شد به دست آورد و يا به توضيح المسائل مراجعه كرد. )

ب: امام جماعت در حال ركوع ركعت سوم يا چهارم است.

براى اقتدا كردن ابتدا نيت مى كنيم سپس تكبره الاحرام را با آرامش بدن مى گوييم آنگاه به ركوع مى رويم و ذكر ركوع را با آرامش مى گوييم، آن را يك ركعت به حساب مى آوريم و نماز را با امام جماعت ادامه مى دهيم. (كيفيت ادامه نماز مثل قسمت الف مى باشد. )(۱۲۳)


۱۵. سيل رحمت

 يا ايها الذين آمنوا اذا نودى للصلوه من يوم الجمعة فاسعوا الى ذكر الله و ذروا البيع ذالكم خير لكم ان كنتم تعلمون. (۱۲۴)

اى كسانى كه ايمان آورده ايد، چون براى نماز جمعه ندا در داده شد، به سوى ذكر خدا بشتابيد، و داد و ستد را واگذاريد. اگر بدانيد، اين براى شما بهتر است.

باز هم آسمان ابرى است، باران مى آيد، آب در خيابان و كوچه و پس ‍ كوچه ها به راه افتاده آبها به هم مى پيوندند، خاك و خاشاك را با خود مى برند، ديگر در و ديوار شهر غبارروبى شده است، درختان و گلها با نشاط شده اند، پرندگان نغمه شادى سر مى دهند. و بار ديگر چهره شهر زيبا و آراسته گرديده، چه خبر است؟!

باز هم روز جمعه است و اين سيل خروشان امت است كه به «نماز جمعه» مى آيند، مى آيند تا عظمت و شكوه اسلام را به نمايش بگذارند، خار و خاشاك شرك را از شهر بزدايند، بر چهره دشمنان سيلى بزنند، مى آيند تا از اوضاع سياسى اجتماعى كشور خود و جهان اسلام با خبر شوند و در تا در حل مشكلات آنها شريك گردند، مى آيند تا راههاى مقابله با دشمنان قسم خورده اسلام فرا گيرند، مى آيند تا دست در دست هم دهند و بر فرق استكبار جهانى بكوبند، روز جمعه است كارهامان را رها مى كنيم و به اين جمعيت انبوه بپيونديم.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ فرمود، «هر كس سه جمعه پياپى، بدون عذر در نماز جمعه شركت نكند بر دل او مهرى از نفاق (و دورويى) زده مى شود».(۱۲۵)


امام جمعه

 ۱. امام جمعه از سوى ولى امر مسلمين (رهبر) منصوب مى شود.(۱۲۶)

۲. شرايطى كه درباره امام جماعت گفته شد، در امام جمعه نيز معتبر است.

۳. شايسته است امام جمعه اينگونه باشد:

از اوضاع سياسى كشور و جهان اسلام با خبر باشد.

مصالح اسلام و مسلمين را بشناسد.

شجاع باشد.

در اظهار حق و ابطال باطل صريح باشد.

از حب دنيات و رياست پرهيز كند.(۱۲۷)


برپايى نماز جمعه

 ۱. نماز جمعه دو ركعت است مانند نماز صبح، ولى دو خطبه دارد كه توسط امام جمعه قبل از نماز بيان مى شود.

۲. نماز جمعه دو قنوت مستحبى دارد يكى در ركعت اول پيش از ركوع، ديگر در ركعت دوم پس از ركوع.

۳. نماز جمعه، از نماز ظهر كفايت مى كند (خواندن نماز ظهر واجب نيست)

۴. نمازگزار جمعه بنابر احتياط واجب بايد به خطبه ها گوش ‍ دهد.(۱۲۸)


اعتكاف

 بستر خويش را برچيده، كمربند همت را محكم بسته از خانه و زندگى بيرون آمده و به سوى مسجد مى آيد او به خلوتگاه براى عبادتى بزرگ مى آيد.

همه روزه ده روز آخر ماه مبارك رمضان به اين امر اختصاص ‍ مى دهد(۱۲۹) ، در اين ايام كارش ارتباط با خداست، گاهى قرآن مى خواند گاهى دعا مى خواند، از جلوه هاى زودگذر و فريبنده دنيا به دور است و از خواب و استراحت صرف نظر كرده و از غوغاى كوچه و بازار فاصله گرفته است.

آن قدر به اين عبادت علاقمند است كه چون جنگ بدر در ماه رمضان واقع شد و نتوانست به مقصود و مراد خود برسد، سال آينده بيست روز آخر ماه مبارك را به آن اختصاص داد.(۱۳۰)

به راستى او كيست؟ و اين عبادت با عظمت كدام است؟

او محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ است و اين عباددت «اعتكاف» است.

اعتكاف نه از صدر اسلام كه در زمان پيامبران پيشيش نيز موجود بوده است و خداوند به ابراهيم و اسماعيل امر مى كند، تا خانه او را براى اعتكاف كنندگان، پاك و پاكيزه كند.(۱۳۱)

همه ساله در كشور ما در بيشتر شهرها مراسم اعتكاف برگزار مى شود. شركت جوانان در اين مراسم، پرشور و حرارت اخلاص و صفاى آن مى افزايد و شما نيز مى توانيد با گروه ى از جواتنان در مسجد جامع خود گرد آييد و به اين عبادت بزرگ بپردازيد.

اعتكاف از اذان صبح شروع مى شود و روز اول و دوم روزه مستحب است و روز سوم واجب مى شود و اگر تا غروب روز سوم در مسجد بمانيم كافى است. در حال اعتكاف برخى از كارها حرام است، مانند:

۱. خروج از مسجد جز براى كار ضرورى.

۲. بوييدن عطر گل

۳. خريد و فروش

۴. جدال در امور دنيايى و دينى براى غلبه بر ديگرى و اظهار فضل و برترى بر او.(۱۳۲)

اعتكاف برنامه اى فشرده براى تهذيب نفس و خودسازى، دورى از شهوت و پيدا كردن اخلاق حسنه است اعتكاف را به تنهايى نيز مى توان انجام داد و همچنين در تمام اوقات سال مى توان به اين عبادت پرداخت (ولى بايد در روزهايى كه روزه گرفتن در آنها حرام است نباشد).

در ايام البيض ماه مبارك رجب يعنى روزهاى سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم برنامه باشكوه اعتكاف در بيشتر شهرهاى كشورمان برگزار مى شود. حضور جوانان در اين برنامه عبادى بسيار چشم گير تحسين برانگيز است.

رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله‌ درباره عظمت اعتكاف كنندگان فرمود:

«اعتكاف كننده، خود را از گناه باز مى دارد، بنابراين ثواب كسى را دارد كه همه خوبيها را انجام داده است. »(۱۳۳)