حرف : ه

همت گماشتن به امور مسلمانان

(۱) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: هر كه بامداد از خواب برخيزد و به امور مسلمين همت نگمارد، مسلمان نيست.(۵۸۴)

(۲) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: عابدترين مردم كسى است كه نبست به همه مسلمين خير خواه و پاكدل باشد.(۵۸۵)

(۳) امام صادقعليه‌السلام فرمود: بر تو باد كه براى خدا نسبت به مخلوقش خير خواه باشى، كه هرگز خدا را به عملى بهتر از آن ملاقات نكنى.(۵۸۶)

(۴)از رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله سؤ ال شد: محبوب ترين مردم نزد خدا كيست؟ فرمود: كسى كه سودش به مردم بيشتر باشد.(۵۸۷)

(۵) رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: هر كس آب يا آتشى دامن گستر را از گروهى از مسلمين باز دارد، بهشت بر او واجب گردد.(۵۸۸)

همنشينى با گنهكاران

(۱) حضرت صادقعليه‌السلام فرمود: براى مؤمن سزاوار نيست كه در مجلسى بنشيند، كه خداوند در آن مجلس نافرمانى شود و او قدرت بر دگرگون ساختن (وضعيت) آن مجلس نداشته باشد.(۵۸۹)

(۲) امام صادقعليه‌السلام فرمود: با اهل بدعت رفاقت و همنشينى نكنيد، تا نزد مردم چون يكى از آنها محسوب نشويد، رسول خداصلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: انسان بر كيش و آيين دوست و رفيق خويش ‍ است.(۵۹۰)

(۳) حضرت صادقعليه‌السلام فرمايد: براى مسلمان سزاوار نيست كه با فاجر (هرزه تباهكار) نافرمان و نه با احمق و نه با دروغگو رفاقت كند.(۵۹۱)

(۴) حضرت صادقعليه‌السلام فرمود: هر كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد، مجلسى كه امامى را مذمت كنند، يا مؤمنى را عيب كنند ننشيند.(۵۹۲)

(۵) حضرت صادقعليه‌السلام فرمود: كه نزد دشنامگوى به اولياى الهى بنشيند، خداى تعالى را نافرمانى كرده است.(۵۹۳)

هواى نفس و پيروى از آن

(۱) حضرت صادقعليه‌السلام فرمود: از هواهاى (نفسانى) خود بر حذر باشيد و بترسيد، چنانچه از دشمنان حذر مى كنيد؛ زيرا چيزى براى مردان دشمن تر از پيروى هواهاى خودشان و درو شده هاى زبانهاشان (يعنى آنچه بيهوده از دهان خارج شود) نيست.(۵۹۴)

(۲) امام موسى كاظمعليه‌السلام فرمود: بپرهيز از نردبانى كه رفتنش ‍ آسان و پايين آمدنش دشوار است.(۵۹۵)

شرح : فيض و مجلسى - عليهماالرحمه - گويند: شايد مقصود، نهى از طلب جاه و رياست و ساير شهوات دنيا باشد كه اگر چه به آسانى به دست آيد، ولى عاقبت وخيمى دارد، و خلاصى از گرفتاريهاى آن بى نهايت دشوار است و حاصل اينكه پيروى نفس و بالا رفتن از پله هاى هوا و هوس ‍ گر چه آسان است، ولى هنگام مرگ، دست از همه شستن و گذاردن و رفتن و حساب پس دادن دشوار است، و همانند كسى است كه اندك اندك بر قله كوهى بالا رود و در فرود آمدن، حيران و سرگردان بماند، و نظير كسى است كه پله پله بر نردبانى بر آيد و در پله آخرين به طور ناگهانى سقوط كند، پس ‍ هر چه پله ها فزونتر باشد، زيان سقوط بيشتر و خطر آن زيادتر است.

(۳) حضرت صادقعليه‌السلام فرمود:نفس (سركش) را به ميل و خواهش خود رها مكن، زيرا كه نابودى اش در خواهش آن است، رها كردن نفس به آنچه خواهد براى آن، درد رنج، جلوگيرى آن از آنچه خواهد درمان آن است.(۵۹۶)

حرف : ى

يقين

(۱) امام موسى كاظمعليه‌السلام مى فرمود: ايمان يك درجه بالاتر از اسلام است، و تقوا يك درجه بالاتر از ايمان و يقين يك درجه بالاتر از تقوا است، و ميان مردم چيزى كمتر از يقين پخش نشده است.(۵۹۷)

(۲) امام صادقعليه‌السلام فرمود: و چيزى گرامى تر و كمياب تر از يقين نيست.(۵۹۸)

(۳) به حضرت صادقعليه‌السلام عرض شد: تعريف يقين چيست؟ فرمود: اينكه با وجود خدا از چيزى نترسى.(۵۹۹)

الحمد الله اولا و آخرا و السلام على رسوله و آله

و الحمد الله الذى هدانا لهذا و ما كنا لنهتدى لو لا ان هدانا الله.