شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

سومين جنگ جهانى

در منابع و كتابهايى كه در دست من بود، هيچ نام و يادى از سومين جنگ جهانى به صراحت به ميان نيامده است.

اما روايات متعددى رسيده است كه به صراحت از نابودى مردم بوسيله گرسنگى و قحطى و بيمارى و قتل و كشتار خبر مى دهد.

آيا معناى اينها، همان جنگ جهانى است كه ميليونها انسان را درهم مى نوردد يا اينها چيز ديگرى است؟

بهتر است، نخست برخى از آن روايات را بياوريم تا بنگريم كه از آنها چه پيامى دريافت مى گردد.

۱. از امیرمؤمنانعليه‌السلام آورده اند كه فرمود:

«لا يخرج المهدى حتى يقتل ثلث ويموت ثلث ويبقى ثلث ».( ۴۳۰ )

مهدى ظهور نمى كند تا اينكه ۳/۱ مردم كشته شوند و ۳/۱ آنان بميرند و۳/۱ باقى بمانند.

۲. و نيز از آن حضرت آورده اند كه فرمود:

«بين يدى المهدى موت أحمر و موت أبيض و جراد فى حينه و جراد فى غير حينه كالوان الدم، فاما الموت الاحمر: فالسيف و اما الموت الابيض: فالطاعون ».( ۴۳۱ )

پيش از ظهور مهدى مرگ سرخ و مرگ سفيد و آفت ملخهاى خون رنگى، نابهنگام يا بهنگام خواهد بود.

اما مرگ سرخ عبارت از: شمشير و پيكار است و مرگ سفيد: بلاى دهشتناك طاعون.

۳. و نيز از آن حضرت است كه فرمود:

«فيقتل يومئذ ما بين المشرق و المغرب ثلاثة آلاف اءلف، يقتل بعضهم بعضا، فيومئذ تأویل هذه الآية:فمازالت تلك دعواهم حتى جعلناهم حصيدا خامدين بالسيف ».( ۴۳۲ )

به هنگامه فرا رسيدن ظهور مهدى ميان مشرق و مغرب ۳۰۰ هزار نفر كشته مى شوند، برخى ديگرى را مى كشند و آن روز، تأویل اين آيه شريفه، به شمشير است:

«فما زالت تلك دعواهم حتى جعلنا هم حصيدا خامدين ».( ۴۳۳ )

و همواره سخنشان اين بود تا همه را چون كشته و آتش خاموش گشته، گردانيم.

۴. از امام صادقعليه‌السلام آورده اند كه فرمود:

«قدام القائم موتان: موت أحمر و موت أبيض، حتى يذهب من كل سبعة خمسة، الموت الاحمر: السيف والموت الابيض، الطاعون ».( ۴۳۴ )

پيش از آمدن قائمعليه‌السلام دو مرگ گسترده خواهد بود: مرگ سرخ و مرگ سفيد، تا از هفت بخش از انسانها، پنج بخش آن از ميان برود.

۵. و نيز آورده اند كه فرمود:

«لا يكون هذا الامر حتى يذهب ثلثا الناس »

فقيل له:فاذا اذهب ثلثا الناس فما يبقى؟

فقالعليه‌السلام : «أما ترضون أن تكونوا الثلث الباقى ».( ۴۳۵ )

ظهور آن حضرت فرا نخواهد رسيد تا اينكه ۳/۲ انسانها از ميان بروند.

گفته شد: (بنابراين، ديگر چه مى ماند؟)

فرمود: (آيا راضى نمى شويد، كه شما ۲/۱ باقى مانده باشد؟)

اينها برخى از رواياتى است كه از نابودى صدها يا هزارها يا ميليونها نفر بوسيله كشتار يا بيمارى طاعون و... گزارش مى كند، صرف نظر از سند اين روايات و به فرض صحت سند آنها هيچ كدام به وقوع سومين جنگ جهانى تصريح نمى كند.

آرى! ممكن است انقلابات داخلى در بسيارى از كشورها پديد آيد و قربانى آنها به صدها ميليون برسد.

و طاعون نيز از بيماريهاى مرگبارى است كه شبيه بيمارى (وبا) در سرعت گسترش و تلفات است.

با اين بيان، قربانيان بسيارند اما به سومين جنگ در آستانه تصريح نشده است.

نشانه هاى پراكنده

در پايان بحث از علايم و نشانه هاى غير قطعى ظهور امام مهدىعليه‌السلام اينك بخشى از خطبه طولانى (بيان)را كه به امیرمؤمنانعليه‌السلام منسوب است مى آوريم. اين خطبه در بردارنده بحثهاى بسيار و نشانه هاى متعددى از نزديك شدن هنگامه ظهور است.

آورده اند: كه روزى امیرمؤمنانعليه‌السلام بر فراز منبر خطاب به انبوه مردم فرمود:

(هان اى مردم! من پدر مهدى، همان قائم نجات بخشى هستم كه واپسين حركت تاريخ، به فرمان خدا براى اصلاح زمين و زمان بپا مى خيزد.)

(مالك اشتر) بپا خاست و گفت: (سالار ما! چه زمانى آن قائم شما قيام مى كند؟)

در پاسخ ضمن بر شمردن نشانه هاى هنگامه قيام و ظهور فرزندش مهدىعليه‌السلام از جمله فرمود:

(...واى بر شهر (رى) و كشتار سهمگين و به اسارت رفتن زنان، سر بريده شدن كودكان و اعدام مردان و فجايعى كه در آن روى مى دهد.

واى بر جزيره (قيس) از شرارت عنصر هولناكى كه با سپاه خود در آنجا پياده مى شود، همه ساكنان آنجا را مى كشد يا ترور مى نمايد.

بهوش باشيد واى بر اهل بحرين از رخدادهايى كه از هر سو و هر مكانى يكى پس از ديگرى در آن پديد مى آيد و در نتيجه، بزرگان و مردان آن كشته مى شوند و كودكانش اسير مى گردند.

در اينجا هفت حادثه، يكى پس از ديگرى رخ مى دهد:

۱. حادثه اول، در جزيره اى از آن كه در شاخ شمالى آن قرار دارد و (سماهيچ)( ۴۳۶ ) نام دارد.

۲. حادثه دوم در نزديكى شاخ شمالى غربى آن.

۳. حادثه سوم ميان (ابله)( ۴۳۷ )

۴. حادثه چهارم ميان كوه بلند و دو بلندى معروف به كوه (حنوه).

۵. سپس به كرخ روى مى آورد....

۶. حادثه ششم ميان جنگلها و درختان سدر طرف شط (ماحى).

۷. و هفتمين و بزرگترين اين رخدادها در نقطه اى بنام (حورتين).

علامت اين رخدادها اين است كه يكى از سران عرب در خانه اش در ساحل جزيره كشته مى شود و سرش به دستور حاكم آن جزيره، بريده مى شود و آنگاه عرب به سوى او يورش مى برند و در نتيجه، مردان كشته مى شوند و ثروتها به غارت مى رود و از پى اين هرج و مرج و آشفتگيهاست كه عجم بر عرب مى شورد.

بهوش باشيد! واى بر اهل (خطه) از رخدادهاى گوناگون و پياپى كه در آن رخ مى دهد.

اولين آنها در (بطحاء) رخ مى دهد، حادثه دوم در (دبيره) حادثه سوم در (صفصف)( ۴۳۸ ) حادثه چهارم در ساحل آنجا، پنجم در بازار قصابها، ششم در شاهراه آن، هفتم در ميان (زرافه)( ۴۳۹ ) هشتم در (جرازه)( ۴۴۰ ) حادثه ديگر در (مدارس) و ديگرى در (تاروت)( ۴۴۱ ) .

بهوش باشيد! واى بر حال بغداد از مرگ و كشتار و هراسى كه از (رى) بسوى آن متوجه مى گردد و همه اهل آن را فرا مى گيرد، آنگاه كه شمشير در ميان آن فرود مى آيد و آنچه خدا بخواهد كشته مى شود.

و از نشانه هاى آن، از جمله اين است: آنگاه كه حكومت روم ضعيف گردد و عرب بر آنجا سيطره يابد و فتنه ها بسان راه يافتن مورچه در ميان مردم راه يابند عجم در آن شرايط بر ضد عرب شورش مى كند و بصره را مى گيرد.

بهوش باشيد! واى بر فلسطين، و آنچه از فتنه هاى طاقت فرسا و سهمگين كه در آن واقع مى گردد.

بهوش باشيد! واى بر جهانيان و فتنه ها و رنجهايى كه در آن زمان، همه كشورها از غرب گرفته تا مشرق و شمال تا جنوب، همه جا را مى گيرد، برخى بر برخى مسلط مى گردند و جنگ هاى پايان ناپذير بر جهانيان سايه مى افكند، همه اينها به خاطر عملكرد ظالمانه خود مردم است و پروردگارت به بندگانش ستم روا نمى دارد.)( ۴۴۲ )

اين نيز در سخن مرحوم شيخ مفيد بخش ديگرى از اين نشانه ها از نظرتان گذشت. و اينك به ترسيم علامتهاى قطعى ظهور مى پردازيم.

نشانه هاى قطعى

نشانه هاى تخلف ناپذير ظهور امام مهدىعليه‌السلام كه بى هيچ ترديدى مقارن ظهور آن حضرت رخ خواهند داد و ارتباط گسست ناپذيرى با آن دارند، پنج نشانه اند.

برخى از اين پنج نشانه، اندكى پيش از ظهور و برخى چند ماه پس از آمدن آن گرامى و برخى اندكى پيش از قيام نجات بخش و جهانى آن حضرت، پديدار خواهند شد.

در اين مورد، روايات بسيارى وارد شده است كه با اندك تفاوت در ترتيب پيدايش اين علايم و نشانه ها، آنها را نشان مى دهد.

ما نخست، برخى از روايات را كه اين علايم پنجگانه را به صورت كوتاه ترسيم مى كند مى آوريم، آنگاه هر كدام از آن نشانه ها را با توضيحى كه در روايات در مورد آن آمده و تفسير مناسبى كه به ذهن مى رسد، ترسيم مى نماييم.

روايات

۱. امام صادقعليه‌السلام در اين مورد فرمود:

«خمس قبل قيام القائم عليه‌السلام :اليمانى و السفانى و المنادى ينادى من السماء و خسف بالبيداء و قتل النفس‍ الزكية ».( ۴۴۳ )

پيش از قيام مهدىعليه‌السلام پنج رخداد بزرگ در پيش خواهد بود:

۱. جنبش ترقى خواهانه مرد يمنى، ۲. جنبش ارتجاعى سفيانى، ۳. نداى روح بخش آسمانى، ۴. فرو رفتن زمين، ۵. و قتل نفس زكيه.

۲. و فرمود:

«قبل قيام القائم خمس علامات محتومات: اليمانى و السفيانى و الصيحة و قتل النفس الزكية و الخسف بالبيدأ ».( ۴۴۴ )

پيش از قيام قائم، پنج علامت و نشانه مهم در پيش خواهد بود:

جنبش مردم ترقى خواه يمنى، جنبش ارتجاعى سفيانى، نداى آسمانى، قتل نفس زكيه و فرو رفتن زمين.

۳. و نيز فرمود:

«النداء المحتوم و السفيانى من المحتوم و خسف البيداء من المحتوم و اليمانى من المحتوم و قتل الفنس الزكيه من المحتوم ».( ۴۴۵ )

نداى آسمانى به هنگامه قيام قائم، جنبش ارتجاعى سفيانى، جنبش مترقى مرد يمنى، فرو رفتن زمين و ديگر، كشته شدن نفس زكيه، اين پنج نشانه، از علايم قطعى ظهورند.

۱. نداى آسمانى

ندا، يا خروش آسمانى، از بارزترين نشانه ها و روشنترين علامتها و نيرومندترين دلايل و براهين، بر ظهور دگرگون ساز و نجات بخش حضرت مهدىعليه‌السلام است.

اين خروش و نداى آسمانى، بسان اعتراف آسمان و آسمانيان به حقانيت قيام قائمعليه‌السلام و اثبات واقعيت عظيم و پر شكوهى است كه قرآن شريف و پيامبر گرانقدر اسلام و خاندان پاك و پاكيزه اش از آن نويد داده اند.

روايات رسيده به صراحت بيانگر آن است كه خروش آسمانى از جانب فرشته وحى است و اوست كه نداى قيام قائمعليه‌السلام را، سر مى دهد.

روشن است كه منظور از خروش آسمانى نه صداى مهيب رعد يا غرش توپخانه و موشكها يا سلاحهايى از اينگونه است كه ساخته دست انسان و ره آورد انديشه او باشد بلكه اين خروش آسمانى سخنى است پر معنا و روشن كه همگان پيام آن را در مى يابند.

از روايات خواهيم آورد كه طنين آن ندا و اثرگذارى آن در جهانيان به گونه اى است كه هر آن كس كه در خواب است، وحشت زده بيدار مى گردد و آن كه نشسته است از ترس بپا مى خيزد و ايستاده بى اختيار به زمين مى افتد و بانوان باعفت از سراپرده خويش از خوف و هراس بيرون مى دوند.

به عبارت ديگر: به هنگام طنين آن نداى آسمانى، موج عظيمى از ترس و دلهره جامعه بشرى را مى گيرد و از جهان، قرار و آرامش سلب مى گردد به گونه اى كه هيچ كس نمى تواند آن خروش آسمانى را ناديده گرفته يا آن را كوچك شمارد و يا به طبيعت و جريانها و رخدادهاى طبيعى و سازمان با عظمت هستى، نسبت دهد، چرا كه انسانها آن ندا و پيامش را بى هيچ ترديدى، به شايستگى دريافت مى دارند و هر چه هم منحرفان و بيدادگران بخواهند آن را طبق هواهاى خويش توجيه و تفسير نمايند، سودى نمى برند.

اعلاميه جهانى

واقعيت اين است كه رخداد پرشكوهى، چون ظهور امام مهدىعليه‌السلام پيش از رخ دادن خويش، يك اعلاميه جهانى، آن هم در گسترده ترين سطح و روشنترين معنا و مفهوم مى طلبد. و از آنجايى كه اين نهضت آسمانى و عدالت خواهانه و انسانساز يك نهضت جهانى است و به همه بشريت تعلق دارد به همين جهت زيبنده است كه همه جهانيان بر رخ دادنش آگاهى يابند و بدانند كه بزودى آن حضرت با ظهور خويش، روند جامعه و تاريخ را بكلى دگرگون مى كند و زندگى را به ريل ديگرى مى اندازد.

از امام صادقعليه‌السلام آورده اند كه در مورد نداى آسمانى فرمود:

«يسمعه كل قوم بألسنتهم ».( ۴۴۶ )

هر جامعه و مردمى به زبان و فرهنگ خويش آن خورش آسمانى را مى شنود.

اما چگونه؟:

در اينكه جهانيان، اين نداى آسمانى را چگونه دريافت مى دارند، مسأله اى است كه بطور دقيق براى نگارنده روشن نيست اما ممكن است به يكى از دو صورت ذيل باشد:

۱. ممكن است خروش آسمانى تنها به واژه و زبان عربى فصيح و رسا، طنين افكند و آنگاه طنين آن در چند ثانيه سراسر گيتى را فراگيرد و كسانى كه زبان عربى را بخوبى مى دانند، آن پيام را به همان صورت دريابند و آنان كه به واژه و فرهنگ عربى آگاهى كامل ندارند آن را بدون دريافت مفهوم بشنوند و پس از تحقيق و پى جويى، مفهوم ومعناى آن را دريابند.

ممكن است آن نداى آسمانى را، خبرگزاريها به سراسر جهان مخابره و در هر كشورى به زبان و فرهنگ آن منتشر نمايند و بدينسان نداى آسمانى ظرف چند دقيقه به همان زبانها ترجمه شود و هر جامعه و تمدنى آن را به زبان خويش از رسانه هاى گروهى دريافت دارد.

اين نكته، شايسته يادآورى است كه: پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و امامان نورعليهم‌السلام به هنگام نويد از آينده و سخن گفتن با مردم، با توجه به سطح خرد و انديشه مردم سخن مى گفتند و مى دانيم كه انديشه ها در آن روزگاران نمى توانستند رسانه هاى گروهى و وسايل سريع خبر رسانى جهان امروز و نقش آن ها را، در رساندن اخبار و رويدادها به دورترين نقاط گيتى در كوتاهترين فرصت ممكن درك كنند، از اين رو امام صادقعليه‌السلام به اين بيان بسنده كرد كه: «يسمعه كل قوم بألسنتهم ».

هر جامعه اى نداى آسمانى را به زبان و لغت خويش مى شنود و ديگر به چگونگى آن و فراتر از اين نپرداخته است. (والله العالم.)

۲. احتمال ديگر اين است كه هر جامعه و تمدنى اين نداى آسمانى را بصورت اعجازآميزى، طبق فرهنگ و زبان خويش دريافت مى دارد به گونه اى كه همگان در همان لحظات نخست، نداى آسمانى را بدون ترجمه و گزارش‍ خبرگزاريها به زبان و لغت خويش درك مى كنند، چنين چيزى بعيد نيست، زيرا خداوند بر هر كارى تواناست و ظهور امام مهدىعليه‌السلام نيز به معجزات و كارهاى اعجاز آميز و ماوراى طبيعى پيچيده شده است.

علاوه بر اين، دريافت همگانى نداى آسمانى از نظر مادى نيز كار ناممكن نيست، چرا كه ما هم اكنون شاهد اين حقيقت هستيم كه انسان، اين مخلوق خدا، توانسته است تجهيزاتى بسازد كه ظرف چند لحظه يك نطق سياسى يا اجتماعى را به لغات و زبانهاى گوناگونى ترجمه كند كه هم اينك اين دستگاه را در مراكز سياست جهانى بكار مى گيرند بطوريكه نماينده هر كشورى سخنرانيهاى متعدد را به زبان ويژه خويش دريافت مى دارد.

اينك، هنگامى كه بشر بر چنين كارى توانايى يافت، آيا آفريدگار هستى نمى تواند اين نداى آسمانى پيش از ظهور را، دريك لحظه به گونه اى ظنين افكن سازد كه آن را به گوش همه جهانيان برساند و هر جامعه و مردمى آن را به لغت و زبان خويش بشنوند؟

چرا كه خداوند بر هر كارى تواناست و به انسانها جز اندكى از علم و دانش ارزانى نشده است.( وَمَا أُوتِيتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا ) ( ۴۴۷ )

نداهاى متعدد

از مجموع رواياتى كه خواهد آمد اين نكته دريافت مى گردد كه نداهاى آسمانى در آستانه ظهور، متعددند و از نظر قالب و روح باهم متفاوت و زمان طنين افكندن آنها نيز باهم فاصله دارد.

نخستين ندا در ماه رجب طنين مى افكند و نداى دوم و سوم به ترتيب در ماه رمضان و ماه محرم.

و باز از روايات چنين دريافت مى گردد كه آن ندا و خروش آسمانى كه داراى اهميت بسيارى است و از نشانه هاى قطعى ظهور شمرده شده است دومين نداست، يعنى ندايى است كه ماه رمضان همه جا شنيده مى شود و اين خروش آسمانى پرشكوه ترين و پرشورترين نويد و بشارتى است كه آسمان به اهل زمين مى فرستد، همانگونه كه بزرگترين هشدار و اخطار به طغيانگران و جبارانى است كه در برابر حق، سر فرود نمى آورند.

ما نمى توانيم طنين و عكس العمل اين نداى آسمانى در جامعه و تمدنهاى بشرى در آستانه ظهور را در صفحه انديشه خويش ترسيم نماييم، از سويى شادمانى و سرور بر چهره ايمان آورندگان جلوه گر مى گردد و از ديگر سو دلهره و اضطراب و ترس و هراس بر دلهاى جنايتكاران سايه مى افكند، بويژه آنگاه كه در مى يابند ديگر توان گريز از قلمرو قدرت و حكومت آن پيشواى پراقتدار و عدالت گستر را ندارند و پيشواى پرشكوهى كه همه آسمانيان پيش از زمينيان به ياريش برخاسته و تمامى مراكز و شاهرگهاى طبيعت در برابر فرمان او سر تعظيم و تواضع فرود آورده اند و آن گرانمايه عصرها و نسل ها در ماوراى ماده و طبيعت نيز تصرف مى نمايد.

درود خدا بر پيامبر و خاندان پاك و پاكيزه او باد كه در همه ميدانها، انگشت روى نقاط حساس و مورد نظر نهاده و هر آنچه مربوط به اين خروش آسمانى مى گردد همه را به اندازه اى كه خردها و انديشه ها توان دريافت آن را در آن روزگاران داشته اند، همه را بيان فرموده اند.

نمونه هايى از روايات

۱ امام صادقعليه‌السلام در اين مورد فرمود:

«الصيحة التى فى شهر رمضان تكون ليلة الجمعة، لثلاث و عشرين مضين من شهر رمضان ».( ۴۴۸ )

آن خروش آسمانى كه در ماه رمضان پيش از ظهور طنين مى افكند، در شب جمعه، شب ۲۳ ماه رمضان خواهد بود.

۲. و نيز (ابوحمزه ثمالى) از امام صادقعليه‌السلام پرسيد كه:

(فكيف يكون النداء؟)

آن نداى آسمانى چگونه خواهد بود؟

كه آن حضرت فرمود:

«ينادى مناد من السماء اول النهار يسمعه كل قوم باءلسنتهم: (اءلا! ان الحق فى على و شيعته .»

«ثم ينادى ابليس فى آخر النهار إلا! ان الحق فى السفيانى و شيعته.) فيرتاب عند ذلك المبطلون .»( ۴۴۹ )

ندا كننده اى، در آغاز روز از آسمان ندايى سر مى دهد كه هر جامعه و ملتى به زبان و فرهنگ خويش آن را مى شنود.

ندا اين است: (جهانيان! بهوش باشيد كه حق با على و در راه و رسم علىعليه‌السلام و شيعيان حقيقى آن گرامى است.)

آنگاه ابليس عصر همان روز ندا مى دهد كه: (مردم! بهوش باشيد كه حق در راه و رسم سفيانى و پيروان اوست.)

و اينجاست كه باطل گرايان به آفت شك و ترديد گرفتار مى گردند.

۳. امام باقر (عليه‌السلام ) در اين مورد مى فرمايد:

«ينادى مناد من السماء باسم القائم (عليه‌السلام )فيسمع من بالمشرق و من بالمغرب، لايبقى راقد الا لستيقظ، ولا قائم الا قعد و لا قاعد الاقام على رجليه، فزعا من ذلك الصوت، فرحم الله من اعتبر بذلك الصوت فاءجاب فان الصوت الاءول هو صوت جبرئيل .»

ثم قال (عليه‌السلام ): «يكون الصوت فى شهر رمضان، فى ليلة جمعة، فى ليلة ثلات و عشرين، فلاتشكوا فى ذلك واسمعوا و أطيعوا .»

«و فى آخر النهار، صوت الملعون ابليس، ينادى:إلا! ان فلانا قتل مظلوما. ليشكك اناس ويفتنهم، فكم فى ذلك اليوم من شاك متحير قد هوى فى النار .»

«فاذا سمعتم الصوت فى شهر رمضان، فلا تشكوا فيه، انه صوت جبرئيل و علامة ذلك انه ينادى باسم القائم و اسم اءبيه حتى تسمعه العذراء فى خدرها، فتحرض اءباها و اءخاها على الخروج .»

ثم قال (عليه‌السلام ): «لابد من هذين الصوتين قبل خروج القائم (عليه‌السلام )».( ۴۵۰ )

ندا كننده اى از آسمان بنام قائم آل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم ندا مى دهد و همه كسانى كه در شرق و غرب عالم هستند مى شنوند، خفته اى نمى ماند جز اينكه بيدار مى گردد و ايستاده اى جز اينكه مى نشيند و نشسته اى جز اينكه وحشت زده بپا مى خيزد.

پس درود خدا بر كسانى كه از آن نداى آسمانى پند و اندرز گيرند چرا كه نداگر اول جبرئيل است و ندا، نداى اوست.

آنگاه فرمود: اين ندا، در ماه مبارك رمضان، شب جمعه و در شب ۲۳ ماه خواهد بود از اينرو در آن ترديد نكنيد. و در پايان روز نداى ابليس طنين مى افكند كه مى گويد: (بهوش باشيد كه فلانى مظلوم كشته شده.) تا بدين وسيله بذر ترديد بيافشاند و مردم را به فتنه افكند و آن روز، ترديد كنندگان حيرت زده اى كه به آتش دوزخ سقوط كنند، بسيارند.

بنابراين، هنگامى كه نداى آسانى را در ماه رمضان شنيديد، در آن ترديد نكنيد چرا كه نداى فرشته امين است و علامت آن اين است كه بنام قائم (عليه‌السلام ) و پدر گرانقدرش ندا مى دهد، ندايى كه دوشيزگان در سراپرده خويش آنرا مى شنوند و پدران و برادران خويش را براى حركت از خانه و پيوستن به امام مهدى (عليه‌السلام ) تشويق مى نمايند.

آنگاه فرمود: (اين دو ندا به ناگزير پيش از ظهور قائم (عليه‌السلام ) خواهد بود.)

۴. و نيز آن حضرت فرمود:

«الصوت فى شهر رمضان فى ليلة ثلاث و عشرين، فلايبقى شى ء خلق الله فيه الروح الاسمع الصيحة فتوقظالنائم و يخرج الى صحن داره و تخرج العذراء من خدرها ».( ۴۵۱ )

نداى آسمانى در ماه مبارك رمضان و شب ۲۳ آن خواهد بود، هيچ موجودى كه خداوند به او روح ارزانى داشته باشد نخواهد بود، جز اينكه آن خروش آسمانى را مى شنود. بر اثر آن، همه خفتگان بيدار و سراسيمه از خانه ها خارج خواهند شد و زنان و دختران جوان، سر برهنه از سراپرده خويش بيرون خواهند ريخت.

۵. امام صادق (عليه‌السلام ) فرمود:

«ان اول من يبايع القائم (عليه‌السلام )جبرئيل، ينزل فى صورة طير اءبيض، فيبايعه ثم يضع رجلا على بيت الله الحرام و رجلا على بيت المقدسوره، ثم ينادى بصوت طلق ذلق، تسمعه الخلائق، اءتى اءمر الله فلاتستعجلوه ».( ۴۵۲ )

نخستين كسى كه با قائم بيعت خواهد نمود، فرشته وحى است. او در چهره پرنده سفيدى از آسمان فرود مى آيد و با آن حضرت، دست بيعت مى دهد. آنگاه يك پا، بر بيت الله و پاى ديگر به بيت المقدس مى گذارد و با نداى زيبا ورسايى كه همگان آن را مى شنوند مى گويد:

( أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ) .( ۴۵۳ )

فرمان خدا رسيد، پس آن را به شتاب نخواهيد.

۶. امام رضا (عليه‌السلام ) فرمود:

«ينادون فى رجب ثلاثة اصوات من السماء :

صوتا منها:ألا لعنة الله على الظالمين .

والصوت الثانى:أزفت الازفة يا معشرالمؤ منين !

والصوت الثالث:ان الله بعث فلانا فاسمعوا له و أطيعوا .»( ۴۵۴ )

در ماه رجب سه ندا از آسمان طنين مى افكند:

يكى مى گويد: (بهوش باشيد كه لعنت خدا بر ستمكاران است.)

دومى مى گويد: (هان اى مؤمنان! آن حادثه نزديك شونده، نزديك شد.)

و سومى مى گويد: (خداوند آن گرامى را فرمان ظهور داده است، پس سخنان او را بشنويد و فرمان او را گردن نهيد.)

۷. زراره از امام صادق (عليه‌السلام ) آورده است كه مى فرمود:

«...و ينادى مناد:ان عليا و شيعته هم الفائزون .»

قلت: فمن يقاتل المهدى بعد هذا؟

فقال: «ان الشيطان ينادى: ان فلانا و شيعته هم الفائزون».( ۴۵۵ )

... و نداگرى ندا مى دهد كه: (بى ترديد على و شيعيان او رستگار كاميابند.)

زراره مى گويد: (سرورم! پس از آن، چه كسانى با مهدى (عليه‌السلام ) مى جنگند؟)

فرمود: (شيطان ندا مى دهد كه: فلانى و پيروان او كامياب و رستگارند.) و نام يكى از امويان را مى برد.

گفتم: (با اين بيان، چه كسى راستگو را از دروغپرداز باز مى شناسد؟)

فرمود: (آنان كه روايات ما را مى شناسند و روايت مى كنند، راستگو را مى شناسند.)

۸. امیرمؤمنان (عليه‌السلام ) فرمود:

«...فيقول جبرئيل فى صيحته: يا عبادالله! اسمعوا ما أقول: ان هذا مهدى آل محمد، خارج من أرض مكة فاجيبوه ».( ۴۵۶ )

جبرئيل در نداى خويش مى گويد: (هان اى بندگان خدا! آنچه مى گويم بشنويد، اين مهدى آل محمد است كه از مكه ظهور كرده است، او را پاسخ گوييد و فرمانش را اطاعت كنيد.