شبکه فرهنگی الحسنین (علیهما السلام)

چگونگى ظهور

پس از ترسيم نكاتى در مورد ياران خاص امام مهدىعليه‌السلام و برخى صفات و امتيازات آنان، اينك به بحث از چگونگى ظهور آن گرامى باز مى گرديم....

واقعيت اين است كه برخى از ياران امام عصرعليه‌السلام در فرا رسيدن هنگامه ظهور و قيام آن گرامى، خود وارد مكه مى گردند و به جستجوى ياران مى پردازند. در اوج جستجوى آنان از آن گرامى است كه مردى از طرف امام عصرعليه‌السلام نزد آنان مى آيد و از شمار آنان جويا مى شود كه آنان مى گويند: (ما حدود ۴۰ نفر هستيم.)

فرستاده ويژه امام مهدىعليه‌السلام از آنان مى پرسد: (اگر شما آن حضرت را ببينيد چگونه خواهيد بود؟)

پاسخ مى دهند: (بخداى سوگند! اگر به ما فرمان دهد بر ضد كوهها پيكار نماييم، به همراه او چنين خواهيم نمود.)

و با اين سخن عميق، اعتقادشان به امام مهدىعليه‌السلام و آمادگى كامل خويش براى فداكارى در راه اجراى دستورات او را به نمايش مى نهند.

آنگاه فرستاده ويژه امام، شب آينده بسوى همان گروه مى شتابد و مى گويد: (ده نفر از شايستگان خويش را برگزينيد.)

آنان بر مى گزينند و او آنان را براى ديدار آن گرامى مى برد و در شب ديگر به بقيه فرصت مى دهد تا بصورت آشكار با آن حضرت ديدار كنند.( ۵۶۲ )

و سرانجام آن ۳۱۳ نفر برگرد وجود مبارك آن خورشيد جهان افروز، در مكه يا اطراف آن، گرد مى آيند و آنگاه كه روز ۲۵ ماه ذيحجه از راه مى رسد امام مهدىعليه‌السلام بزرگمردى بنام (نفس زكيه) را كه در بخش علائم ظهور از او سخن رفت بسوى مردم مكه مى فرستد و آنان او را ميان ركن و مقام، سر مى برند و سرش را بسوى (سفيانى) در شام، گسيل مى دارند.

پس از اين رخداد است كه حضرت مهدىعليه‌السلام در روز عاشورا در مسجدالحرام حاضر مى شود و در مقام ابراهيم نماز مى گذارد و در حاليكه يارانش پروانه وار برگرد او مى چرخند، نخستين خطابه جهانى و جاودانه خويش را آغاز مى كند.

نخستين سخنرانى امام مهدىعليه‌السلام

روايت شده است كه: آن گرامى در آغاز قيام عادلانه جهانيش، بر ديوار خانه خدا تكيه مى كند و آنگاه سخنرانى تاريخى و جاودانه و دگرگونساز خويش را آغاز مى نمايد.

به نظر شما خواننده گرامى، آن حضرت در آن سخنرانيش چه خواهد فرمود؟

بى ترديد در آغاز سخن پيش از هر چيز لب به ستايش خداى جهان آفرين خواهد گشود و بر پيام آور بزرگ او، حضرت محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و خاندانش درود خواهد فرستاد.

آنگاه چه خواهد گفت؟

به بيان اما باقرعليه‌السلام گوش جان مى سپاريم تا ما را، از نخستين نطق امام مهدىعليه‌السلام پس از قيام و آغاز آن آگاه سازد.

۱... «و القائم يومئذ بمكة قد اسند ظهره الى البيت الحرام مستجيرا به فينادى

ايهاالناس! انا نستنصرالله و من اجابنا من الناس فانا اهل بيت نبيكم محمد و نحن اولى الناس بالله و محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .»

«فمن حاجنى فى آدم فانا اولى الناس بآدم و من حاجنى فى نوح فانا اولى بنوح و من حاجنى فى ابراهيم فانا اولى الناس بابراهيم و من جاجنى فى محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فانا اولى الناس بمحمد و من حاجنى فى النبيين فانا اولى الناس بالنبيين .»

«اليس الله يقول فى محكم كتابه:ان الله اصطفى آدم و نوحا و آل ابراهيم و آل عمران على العالمين ذرية بعضها من بعض والله سميع عليم .»

«فانا بقية من آدم و ذخيرة من نوح و مصطفى من ابراهيم و صفوة من محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم .»

«إلا فمن حاجنى فى كتاب الله فانا اولى الناس بكتاب الله .

الا و من حاجنى فى سنة رسول الله فانا اولى الناس بسنة رسول الله .

فانشد الله من سمع كلامى اليوم. لما ابلغ الشاهد منكم الغائب .»

«و اسالكم بحق الله و حق رسول و بحقى فان لى عليكم حق القربى من رسول الله الا اعنتمونا و منعتمونا ممن يظلمنا، فقد اخفنا و ظلمنا و طردنا من ديارنا و ابنائنا و بغى علينا و دفعنا عن حقنا و افترى اهل الباطل علينا .»

«فالله الله فينا، لا تخذلونا وانصرونا ينصركم الله تعالى .»( ۵۶۳ )

يعنى: آن اصلاحگر بزرگ جهانى در آغاز قيام عادلانه و سراسرى خويش به فرمان خدا و يارى او، در مسجد الحرام حاضر مى گردد و بر ديوار خانه خدا، تكيه مى كند و پس از ستايش خدا و نثار خالصانه ترين و پاكترين درودها بر پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و خاندان پاك و پاكيزه اشعليهم‌السلام جهانيان را مخاطب ساخته و مى فرمايد:

(هان اى بشريت! جهانيان! مردم روى زمين!

اينك ما از خداى توانا يارى مى طلبيم و تمام ايمان آوردگان به خدا و كسانى را كه نداى جهانى ما را پاسخ مثبت دهند، همه را، براى تحقق اهداف الهى و انسانى خويش به يارى مى خوانيم و همه را به حق و عدالت دعوت مى كنيم.

مردم! ما خاندان پيام آور شما (محمد) هستيم و شايسته ترين و نزديكترين و سزاوارترين مردم به خدا و پيام آورش.

هان اى مردم! هر كس با من در مورد آدمعليه‌السلام گفتگو كند من نزديكترين مردم به آدم، نياى بزرگ بشريت هستم.

و هركس در مورد نوح پيامبر، ابراهيم بت شكن و محمد پيامبر عدالت و حريت بحث و گفتگو كند، من نزديكترين انسانها به اين پيامبران بزرگ خدا و پرچمداران قهرمان هدايت و رسالت هستم.

آيات خدا در كتاب آسمانيش نمى فرمايد:

( إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ (۳۳) ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ) .( ۵۶۴ )

يعنى: خداوند آدم، نوح، خاندان ابراهيم و خاندان عمران را، بر جهانيان برترى داد، فرزندانى بودند كه برخى از نسل برخى ديگر پديدار گشتند و خدا شنوا و داناست.

و من شايسته ترين باقى مانده از فرزندان آدم و بهترين ذخيره از نوح پيامبر و برترين برگزيده از ابرهيم و آخرين امامان راستين از نسل محمدصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پيام آور عدالت و حريت هستم.

بهوش باشيد! هر كس در مورد كتاب خدا گفتگو نمايد و شيفته آن باشد من نزديكترين آنها به كتاب آسمانى هستم و هر كس در مورد سنت و روش پيام آور خدا سخن دارد، من نزديكترين و سزاوارترين فرد به سنت و روش پيامبر و عامل بدان و تحقق بخشنده آرمانهاى والاى قرآن و سنت هستم.

از اين رو، تمامى كسانى كه در سراسر گيتى، سخنان مرا مى شنوند، اينك همه را سوگند مى دهم كه شما حاضران و شنوندگان، پيام مرا به آنانى كه غايب هستند و نمى شنوند برسانيد.

و شما را، اى جهانيان! به شكوه و حرمت خدا و پيام آورش و به حرمت حق خويش كه حق قرابت به پيامبرصلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم باشد فراخوانده و سوگند مى دهم كه ما را در راه تحقق بخشيدن به آرمانهاى والاى آسمانى يارى كنيد و از ما و اهداف بلند ما حمايت نموده و از آن دفاع كنيد.

در روزگار گذشته، ستمكاران ما را به جرم دفاع از حق و عدالت مورد تهاجم و تهديد قرار دادند. ما را از شهر و ديار و خانه و خاندان خويش راندند. حقوق ما را پايمال ساختند و ميان ما و حق سررشته دارى امور و تدبير شئون دنيا و آخرت جامعه كه خدا آن را به ما سپرده بود جدايى افكندند و بر ما دروغها و بهتانها بستند.

اينك خداى را! خدا را! در مورد رعايت حقوق و پذيرش آرمانها و اهداف بلند ما فراموش نكنيد.

ما را در ميدان عدالت گسترى و ستم ستيزى تنها وامگذاريد و دست از يارى ما برنداريد تا خدا شما را يارى كند.

۲ از امام باقرعليه‌السلام خطبه و پيام جهانى ديگرى از حضرت مهدىعليه‌السلام روايت شده است كه اندك اختلافى در برخى از واژه هاى آن، با خطبه نخست به چشم مى خورد كه اينگونه آغاز مى گردد.

«ايها الناس... من يحاجنى فى موسى فانا اولى الناس بموسى .»

«ايها الناس... من يحاجنى فى عيسى فانا اولى الناس بعيسى ...»( ۵۶۵ )

يعنى: هان اى مردم! هر كس در مورد موسى آن پيامبر خدا، با من بحث و گفتگو كند، من نسبت به او از همگان سزاوارتر و نزديكترم.

هان اى مردم! هر كس درباره عيسى با من بحث و گفتگو نمايد من از همگان به او نزديكترم...