เว็บไซต์ อิมาม อัลฮะซะนัยน์ (อลัยฮิมัสลาม)เพื่อคุณค่าและสารธรรมอิสลาม

อิสลามกับประชาธิปไตย (ตอนที่ 34)

0 ทัศนะต่างๆ 00.0 / 5

อิสลามกับประชาธิปไตย (ตอนที่ 34)


วิเคราะห์เป้าหมายทางกฎหมายของประชาธิปไตยและอิสลาม
สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมืองของประชาชนในอิสลามและประชาธิปไตยคืออะไร?
สิทธิทั่วไปของประชาชนหรือสิทธิมนุษยชนจะกล่าวถึงในที่ของมัน บ้างได้สรุปสิทธิพลเมือง-การเมืองของประชาชนไว้ในกรณีต่างๆดังนี้:
เสรีภาพและความมั่นคงส่วนบุคคล การกระทำที่เหมาะสม เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น เสรีภาพในการพูดและสื่อ เสรีภาพในการเข้าถึงข้อมูลและเสรีภาพในการชุมนุม
เป็นที่แน่ชัดว่าหากเราถือว่าประชาธิปไตยมีเป้าหมาย เป้าหมายสำคัญประการหนึ่งคือข้อนี้ ซึ่งก็คือประเภทของเสรีภาพและสิทธิทางการเมืองและสิทธิพลเมืองของประชาชน และหากสมาชิกของสังคมยอมรับรัฐบาลดังกล่าว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพื่อประโยชน์ในการบรรลุสิทธิและเป้าหมายอันศักดิ์สิทธิ์ดังกล่าว เราจะพูดถึงเกี่ยวกับเสรีภาพและประเภทของมันในที่อื่น อย่างไรก็ตาม กรณีดังกล่าวไม่ครอบคลุมถึงสิทธิพลเมือง-การเมืองของประชาชนทั้งหมด ทว่าอิสลามยังได้กล่าวถึงสิทธิอื่นๆ ไว้อีกเช่นกัน เช่นสิทธิในการกำชับให้ทำความดีและสิทธิในการห้ามปรามในการทำความชั่ว ซึ่งถูกเสนอให้เป็นเกราะป้องกันทั่วไปของสังคม อันที่จริง สิ่งที่พูดไปนั้นเกี่ยวข้องกับสิทธิส่วนบุคคลและการป้องกันตัว แต่ถ้าเราต้องการให้สังคมมีชีวิตที่เป็นอิสระจากปัจเจกบุคคล สังคมก็มีสิทธิที่ต้องได้รับการปฏิบัตินอกเหนือจากปัจเจกบุคคลเช่นกัน เพื่อความอยู่รอดของระบบ
การเพิกเฉยนี้สามารถเห็นได้แม้ใน {กฎบัตรสิทธิมนุษยชน}; เพราะอย่างที่ได้กล่าวไปแล้วว่า {การกระทำที่เหมาะสม} และเสรีภาพประเภทต่างๆ ที่กล่าวมานั้นมีไว้เพื่อป้องกันตนเท่านั้น เพราะความหมายของการกระทำที่เหมาะสมคือ การปกป้องสมาชิกของสังคมจากการกล่าวหาเท็จ การปฏิบัติไม่ดี การทรมาน และการพิจารณาคดีที่ไม่เป็นธรรม  ซึ่งสังคมประชาธิปไตย ต้องทำเพื่อแก้ปัญหาในกรณีเช่นนี้อย่างเหมาะสม นอกจากนี้ ความหมายของ {เสรีภาพในการพูดและสื่อ} คือพลเมืองทุกคนมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็นของตน สิ่งที่ตามมาของคำพูดนี้คือบุคคลสามารถเข้าถึงข้อมูลและความคิดทุกประเภทผ่านสื่อทุกประเภท  อันที่จริงนี่คือคำกล่าวของอัลกุรอานซึ่งกล่าวไว้เมื่อหนึ่งพันสี่ร้อยปีที่แล้ว เมื่อความคิดเรื่องประชาธิปไตยยังไม่เติบโตเต็มที่:
فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿۱۷﴾
الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ...
“ฉะนั้นจงแจ้งข่าวดีแก่ปวงบ่าวของข้า ผู้ซึ่งได้ฟังคำกล่าวใดแล้ว พวกเขาก็ปฏิบัติตามสิ่งที่ดีที่สุดของมัน...”
  เราทราบดีว่าสิ่งที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติตามที่ดีนั้นคือการรับฟังที่ดี ดังนั้นถือเป็นข่าวดีสำหรับผู้ที่ฟังคำที่ถูกต้องโดยไม่ต้องเสียเวลาและเลือกเอาคำพูดที่ดีที่สุด!
นักเขียนสตรีบางคนเชื่อเกี่ยวกับประชาธิปไตยว่าพลเมืองควรต้องมองออกไปข้างนอก เปิดหน้าต่าง และไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยว หมายความว่ามันเป็นกฎหมายนิรันดร์หนึ่งที่สร้างขึ้นโดยจะไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม  ในแนวทางทั่วไปผู้เขียนคนนี้ได้แนะนำการไม่โดดเดี่ยวและการบังคับใช้กฎหมายว่าเป็นสิทธิพลเมืองและการเมืองที่สำคัญที่สุดของพลเมือง และดูเหมือนว่าเขาหมายถึงกฎหมายนิรันดร์ คือประชาธิปไตยรุ่นใหม่ที่กำลังเติบโตและเพิ่มมากขึ้น ในกรณีนี้ ความเชื่ออย่างจริงจังในศาสนาที่แท้จริงซึ่งพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างโลกนี้และโลกหน้า {เป็นสิ่งเดียวกัน} ทำให้เราไม่สามารถถือว่ากฎของประชาธิปไตยเป็นนิรันดร์ เว้นแต่ผู้คนจะเติบโตจนทำให้พวกเขาปรารถนาอย่างต่อเนื่องตามเจตจำนงทางกฎหมายของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพ พวกเขาจะไม่ยอมรับกฎหมายใด ๆ ยกเว้นกฎหมายของพระเจ้า ผู้เขียนท่านนี้ยังได้กล่าวถึงคนเดียวกันกล่าวถึงเรื่องสิทธิและหน้าที่ แต่ไม่ได้พูดถึงสิทธิของพลเมืองในสังคมประชาธิปไตย เขาพูดว่า:
พลเมืองควรตระหนักถึงสิทธิของตนและหน้าที่ของตนด้วย
ดังนั้น {ความอดทน} เป็นความรับผิดชอบของพลเมือง เขาถือว่าคำว่า {ความอดทน} เป็นคำที่พูดง่าย แต่ยากในพฤติกรรมและการกระทำ และเขาตีความคำพูดของ Karl Popper เกี่ยวกับ {สังคมเปิด} บนพื้นฐานนี้เช่นกัน กล่าวคือความอดทนและขันติธรรมในสังคมประชาธิปไตย  ดังนั้น ไม่ว่ากฎหมายของระบอบประชาธิปไตย {สิทธิ; หน้าที่ ความอดทน การไม่โดดเดี่ยว การบังคับใช้กฎหมาย ฯลฯ จะไม่คงอยู่ชั่วนิรันดร์ เว้นแต่เมื่อรากฐานมาจากธรรมชาติของมนุษย์ กฎเกณฑ์ที่ผิดธรรมชาติจะไม่แน่นอนเหมือนฟองบนน้ำ
ในอิสลาม สิทธิของประชาชนมาก่อน หรือ สิทธิของผู้ปกครอง?(ตอนต่อไป)

กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วย

ความคิดเห็นของผู้ใช้งานทั้งหลาย

ไม่่มีความคิดเห็น
*
*

เว็บไซต์ อิมาม อัลฮะซะนัยน์ (อลัยฮิมัสลาม)เพื่อคุณค่าและสารธรรมอิสลาม