ข้อสงสัยในความบริสุทธิ์ “อิศมัต” ของบรรดาศาสดา

 3 – จากโองการต่างๆจำนวนหนึ่งซึ่งได้พิสูจน์ถึงความบิริสุทธิ์ของบรรดาศาสดา เช่นโองการที่กล่าวว่าไชฏอนมารร้ายไม่สามารถหลอกลวงบ่าวที่เป็น “มุคละศีน” (ผู้ที่ถูกขัดเกลาให้บริสุทธิ์) ซึ่งไชฏอนมารร้ายไม่สามารถเข้ามายุแหย่ ไม่สามารเข้ามามีอำนาจในการล่อลวงได้ แต่ทว่ากลับพบว่าในบางโองการบรรดาศาสดาได้รับคำสั่งจากอัลลอฮฺ(ซบ)ว่าอย่าให้ไชฏอนล่อลวงเจ้า หรือในบางกรณีหนึ่งไชฏอนได้เคยล่อลวงศาสดาอาดัม(อ)มาแล้ว ถามว่ากรณีต่างๆเหล่านี้ขัดกับความบริสุทธิ์ของศาสดาหรือไม่ ตัวอย่างเช่นโองการต่างๆต่อไปนี้ 

  ซูเราะฮฺอัลฮัจญฺ โองการที่ 52

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَ لَا نَبىِ‏ٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنىَّ أَلْقَى الشَّيْطَنُ فىِ أُمْنِيَّتِهِ ‏

“และเราไม่ได้ส่งศาสนทูตและศาสดาคนใดมาก่อนหน้าเจ้า เว้นแต่เมื่อเขาหวังตั้งใจไชฏอนก็จะเข้ามายุแหย่ให้หันเหออกจากความหวังของพวกเขา”

   โองการดังกล่าวพระองค์บอกแก่ศาสดามูฮัมหมัด(ศ็อล)ว่าทุกครั้งที่ส่งศาสดามาไชฏอนจะมาทำให้ความตั้งใจของศาสดาเหล่านั้นอ่อนแอลง ถูกไชฏอนบั้นทอนความเข็มแข็งทางจิตใจแล้วไม่ขัดหรือที่มุคละศีนไชฏอนไม่สามารถหลอกหลวงได้

ซูเราะฮฺศอศ โองการที่ 41

وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى‏ رَبَّهُ أَنىّ‏ِ مَسَّنىِ‏َ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَ عَذَاب‏

“และจงรำลึกถึงบ่าวของเราอัยยูบเมื่อเขาวิงวอนขอจ่อพระผู้อภิบาลของเขาโดยกล่าวว่า ไชฏอนได้ทำให้ฉันได้รับความเหนื่อยยากและความทรมาน”

     ไชฏอนมีส่วนทำให้รู้สึกเหนื่อยท้อแท้ในเรื่องศาสนาศาสดาได้อุทรต่อพระองค์ว่าไชฏอนทำให้ฉันเหน็ดเหนื่อย ดังนั้นเหมือนว่าไชฏอนยังเข้ามาครอบงำได้อยู่

  ซูเราะฮฺอัลอะอฺรอฟ โองการที่ 27

يَابَنىِ ءَادَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّة

“โอ้ลูกหลานของอาดัม(อ) จงอย่าให้ไชฏอนหลอกลวงพวกเจ้าเช่นเดียวกับที่มันได้หลอกลวงพ่อแม่ของพวกเจ้า(อาดัมกับฮาวา)ออกจากสวรรค์มาแล้ว”

   โองการดังกล่าวบ่งบอกว่าท่าศาสดาอาดัม(อ)ถูกไชฏอนหลอกมันชัดกันหรือไม่ที่ว่ามุคละศีนไชฏอนหลอกไม่สามารถล่อลวงได้    

  ซูเราะฮฺฏอฮา โองการที่ 121

وَ عَصىَ ءَادَمُ رَبَّهُ فَغَوَى‏

“และอาดัมได้ละเมิดพระผู้อภิบาลของเขา เขาจึงหลงทาง”

    คำตอบคือ จากโองการต่างๆเหล่านี้ไม่มีโองการใดที่พิสูจน์ได้เลยว่าศาสดาได้ฝ่าฟืนละเมิดคำสั่งที่เป็นชารีอัต(เป็นข้อบังคับ)ของอัลลอฮฺ(ซบ) และการที่ไชฏอนได้หลอกลวงศาสดานั้นเป็นแค่เพียงการหลอกลวงให้ฝ่าฟืนคำสั่งที่ไม่ใช่ชารีอัต(ไม่เป็นข้อบังคับทางศาสนา)เท่านั้นซึ่งถือว่าไม่ได้มีความผิดบาปแต่อย่างใด และไม่ใช่หมายถึงการหลงทางออกจากชารีอัต และไม่ได้ขัดกับความบริสุทธิ์ “อิศมัต” สิ่งที่ทำให้มนุษย์ออกจากความบริสุทธิ์คือการทำบาปการละเมิดสิ่งที่เป็นชารีอัต(ข้อบังคับทางศาสนา) การยุแหย่ของ”ชฏอนนั้นเพียงแต่ทำให้การพัฒนาของศาสดานั้นล้าช้าลงเท่านั้นหรือบางกรณีทำให้ศาสดาเหน็ดเหนื่อยเพิ่มขึ้นเพียงเท่านั้น 

   หน้าที่ต่างๆ(ตักลีฟ)ทางศาสนาและข้อบังคับทางศาสนาเริ่มใช้บนโลกนี้ ดังนั้นสิ่งที่ศาสดาอาดัม(อ)ทำนั้นไม่ได้ทำในโลกนี้ซึ่งในโลกที่ศาสดาอาดัมอยู่นั้นยังไม่มีชารีอัต และวันนั้นไม่ได้เป็นคำสั่งของพระองค์ที่เป็นข้อบังคับทางศาสนาเป็นแค่เพียงข้อเสนอ ปรัชญาของข้อเสนอคือสามารถทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ ส่งที่ยืนยันว่าเป็นข้อเสนอเพราะในวันนั้นยังไม่คำสั่งที่เป็นชารีอัต (ข้อบังคับทางศาสนา) อาจมีคำถามว่าแล้วข้อเสนอของพระองค์ไม่ดีหรือแน่นอนว่าดี แต่ศาสดาอาดัม(อ)ไม่ปฏิบัติตามเมื่อไม่ปฏิบัติตามก็ต้องถูกลดลงมาให้อยู่ในโลกนี้ เพราะสิ่งนั้นเป็นการ “ตัรกุลเอาลา” เป็นการละทิ้งข้อเสนอที่ดีของพระองค์แต่ไม่ได้มีความผิดทางชารีอัต ความเป็นผู้บริสุทธิ์ก็มีระดับขั้นของมัน ขั้นต่ำสุดของมันคือการไม่ทำบาปและระดับสูงสุดของความบริสุทธิ์คือแม้แต่ความรู้ก็เป็นความบริสุทธิ์ที่ไม่มีความผิดผลาดใดๆการรู้จักพระองค์รู้จักอย่างสมบรูณ์แต่ก็ถือว่าเป็นปมด้อยหนึ่งเมื่อเป็นปมด้อยหนึ่งจึงถูกลดมาให้อยู่ในโลกนี้ นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ศาสดาบางองค์สูงสงกว่าศาสดาอีกบางองค์ 

ซูเราะฮฺอัลบากอเราะฮฺ โองการที่ 253

تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ

“นั้นคือบรรดาศาสดาและเราได้ทำให้บางองค์จากพวกเขาสูงส่งกว่าอีกบางองค์ ในหมู่พวกเขามีผู้ที่ตรัสด้วยอัลลอฮ์(ซบ)และได้ยกฐานันดรบางคนในหมู่พวกเขาขึ้นหลายระดับชั้น”

   ศาสดาบางองค์นั้นได้ปฏิบัติตามข้อเสนอขอพระองค์ คือแม้แต่ “ตัรกุลเอาลา” (ละทิ้งข้อเสนอของอัลลอฮ์(ซบ)ก็ไม่ทำ แต่การที่ศาสดาองค์หนึ่งมีความประเสริฐน้อยกว่าอีกบางองค์ก็ไม่ได้หมายถึงหลุดจาก “อิศมัต” ความบริสุทธิ์

 4 แม้แต่ความรู้ของบรรดาศาสดาก็มีความบริสุทธิ์

 ซูเราะฮฺอัศศอฟฟาต โองการ 156 160

   إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِين    سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ  

‏

“มหาบริสุทธิ์อัลลอฮฺจากสิ่งที่พวกเขาสาธยาย เว้นแต่ปวงบ่าวของพระองค์ผู้ถูกทำให้บริสุทธิ์” 

  โองการดังกล่าวชี้ให้เห็นว่าความรู้ของบรรดามุคละศีนนั้นก็มีความบริสุทธิ์ แต่ก็ไม่ได้กำจัดแค่ศาสดาซึ่งอัลกุรอานใช้คำว่ามุคละศีน ซึ่งได้ทำความเข้าใจไปแล้วว่าศาสดาทุกคนเป็นมุคละศีนแต่มุคละศีนทุกคนไม่ใช่ศาสดา บางมุคละศีนอาจะเป็น ศิดดีกีน เป็น ศอลิฮีน หรือวะลียุลลอฮฺก็ได้ ซึ่งความรู้ของพวกเขาที่เกี่ยวกับอัลลอฮฺ(ซบ)เป็นความรู้ที่ถูกต้องบริสุทธิ์ด้วยเช่นเดียวกัน   

 

ขอขอบคุณ สถาบันศึกษาศาสนา อัลมะฮ์ดี (อ.)