คำอธิบายโองการที่ 27 จากบทอัลบะกอเราะฮ์
คำอธิบายโองการที่ 27 จากบทอัลบะกอเราะฮ์
الَّذِينَ يَنقُضونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَقِهِ وَ يَقْطعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصلَ وَ يُفْسِدُونَ فى الاَرْضِ أُولَئك هُمُ الْخَسِرُونَ
ความหมาย
27. ผู้ฝ่าฝืนคือผู้ทำลายสัญญาของอัลลอฮ์ หลังจากได้ทำสัญญากับพระองค์ และตัดขาดสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงบัญชาให้สัมพันธ์ และก่อการเสียหายบนหน้าแผ่นดิน พวกเหล่านี้เป็นผู้ขาดทุน
คำอธิบาย สัญลักษณ์ของพวกขาดทุนที่แท้จริง
โองการที่ผ่านมา กล่าวถึงการหลงทางของพวกฝ่าฝืน ส่วนโองการต่อไปนี้จะกล่าวถึงคุณลักษณะอีก 3 ประการของบรรดาผู้ฝ่าฝืน กล่าวคือ
1. ผู้ฝ่าฝืน หมายถึง ผู้ทำลายสัญญาของอัลลอฮ์ หลังจากได้ทำสัญญาอย่างมั่นคงกับพระองค์แล้ว มนุษย์ได้ให้คำมั่นสัญญากับพระเจ้าในเรื่อง การยอมรับในความเป็นเอกะของพระองค์ การรู้จักพระองค์ และการไม่เจริญรอยตามแนวทางของมารร้ายซาตาน ตลอดจนอารมณ์ฝ่ายต่ำของตน แต่ข้อสัญญาเหล่านี้บรรดาผู้ฝ่าฝืนได้ทำลายลงอย่างสิ้นเชิง และหันไปตามแนวทางของมารร้ายกับอารมณ์ฝ่ายต่ำของตนเอง
ข้อสัญญาได้ตกลงกันที่ไหนและทำกันอย่างไร
พระเจ้าทรงมอบพลังและจิตใต้สำนึกคิดพิเศษไว้ในส่วนลึกของพระมนุษย์ทุกคน ซึ่งการชี้นำดังกล่าวมนุษย์สามารถค้นหาแนวทางที่ถูกต้อง ออกห่างจากแนวทางของมารร้าย และอารมณ์ฝ่ายต่ำของตน และตอบรับคำเชิญชวนของบรรดาผู้ชี้นำแนวทางของพระองค์ พร้อมกับปาวนาตนเองให้เข้ากับแนวทางเหล่านั้น ธรรมชาติพิเศษนี้ อัล-กุรอานเรียกว่า สัญญาแห่งพระเจ้า ในความเป็นจริงสัญญานี้คือการชีนำที่เป็นตักวีนียฺมิใช่ตัชรีอีย์ (หมายถึงการชี้นำโดยตรงจากพระเจ้ามิใช่จากกฎเกณฑ์ที่พระองค์กำหนดขี้น) อัลกุรอานกล่าวว่า โอ้บุตรหลานของอาดัมเอ๋ย ข้ามิได้เอาสัญญาจากพวกเจ้าดอกหรือว่า พวกเจ้าอย่าตามแนวทางของมารร้าย มันคือศัตรูที่ชัดแจ้งสำหรับพวกเจ้า สูเจ้าจงเคารพภักดีข้า และนี้คือแนวทางที่ถูกต้อง
โองการข้างต้นได้บ่งชี้ถึง ธรรมชาติของการยอมรับในความเป็นเอกะของพระเจ้า การรู้จักพระองค์ ความรัก และความผูกพันบนแนวทางที่สมบูรณ์
อิมามอะลี (อ.) กล่าวว่า
فَبَعَثَ فِيْهِمْ رُسُلهُ وَ وَاتَرَ اِلَيْهِمْ اَنْبِيَائَهُ لِيَسْتَاْدُوْهُمْ ميْثَاقَ فِطْرَتِهِ
พระเจ้าทรงประทานศาสนทูตของพระองค์ในหมู่ประชาชาติ คนต่อคน เพื่อเตือนให้พวกเขาปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาแห่งธรรมชาติของตน
ในความเป็นจริงพระองค์คือ ผู้ทรงประทานทุก ๆ ความเมตตาแก่มนุษย์ ทรงประทานสายตา และหูแก่พวกเขา เพื่อจะได้มองเห็นความจริงและฟังสิ่งที่เป็นสัจธรรม ด้วยเหตุนี้ เมื่อใดก็ตามที่มนุษย์มิได้รับประโยชน์อันเป็นธรรมชาติส่วนลึกของจิตใจ หรือใช้พลังที่พระองค์ประทานให้มาอย่างไม่ถูกต้อง เท่ากับได้ทำลายคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับพระองค์ ผู้ฝ่าฝืน (ฟาซิก) จึงหมายถึงบุคคลที่ทำลาย หรือเหยียบย่ำสัญญาของพระองค์ไวใต้ฝ่าเท้าบางส่วน หรือทั้งหมด
2. ผู้ฝ่าฝืน (ฟาซิก) หมายถึง ผู้ที่ตัดขาดสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงบัญชาให้สัมพันธ์ ความสัมพันธ์ ณ ที่นี้หมายรวมไปถึง ความสัมพันธ์ทางเครือญาติ มิตรสหาย ความสัมพันธ์ด้านสังคม ความสัมพันธ์กับบรรดาผู้นำของพระองค์ และความสัมพันธ์กับพระองค์ ด้วยเหตุนี้ โองการจึงไม่ได้หมายถึงความสัมพันธ์ทางเครือญาติเพียงอย่างเดียว
บางคนอธิบายประโยค และตัดขาดสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงบัญชาให้สัมพันธ์ ว่าหมายถึง ความสัมพันธ์ที่มีต่อท่านอะลี (อ.) และอะอิมมะฮ์ผู้บริสุทธิ์ (อ.)
3. อีกสัญลักษณ์หนึ่งของผู้ฝ่าฝืนบนหน้าแผ่นดินคือ พวกเขาก่อการเสียหายบนหน้าแผ่นดิน แน่นอนเป็นที่ชัดเจนว่า พวกที่หลงลืมอัลลอฮ์ และไม่แสดงความเคารพภักดีต่อพระองค์ พวกเขาจะไม่มีความเมตตาแม้แต่ญาติพี่น้องของตนเอง และจะให้มีความเมตตากับคนอื่นได้อย่างไร พวกเขาเป็นคนเห็นแก่ตัวและมองเห็นประโยชน์ของตนเป็นใหญ่ สังคมไม่ว่าจะเป็นอย่างไร หรือเดินไปในทิศทางใด ไม่มีความแตกต่างสำหรับพวกเขา เป้าหมายของพวกเขาคือ การตักตวงผลประโยชน์อันมหาศาล และเพื่อไปถึงยังเป้าหมายพวกเขาจะไม่สนใจต่อสิ่งใดทั้งสิ้น ตอนท้ายโองการกล่าวว่า พวกเหล่านี้เป็นผู้ขาดทุนอย่างแท้จริง จะมีความขาดทุนใดเลวร้ายไปกว่าการที่มนุษย์สูญเสียทุนทรัพย์ทั้งด้านวัตถุ และจิตวิญญาณของตน บนหนทางแห่งความสูญเปล่า ความอับโชค และความตกต่ำ
ประเด็นสำคัญ
การให้ความสำคัญทางเครือญาติในอิสลาม
แม้ว่าโองการข้างต้นจะให้เกียรติความสัมพันธ์ทุก ๆ ด้านตามที่กล่าวมา แต่ไม่เป็นที่สงสัยว่าความสัมพันธ์ทางเครือญาติคือเป้าหมาย และอุดมการณ์ที่แท้จริงของโองการ
อิสลามให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับความสัมพันธ์ทางเครือญาติ ความรัก และการเอาใจใส่ดูแล และปฏิเสธพร้อมกับประณามการตัดความสัมพนธ์ทางเครือญาติอย่างสิ้นเชิง
ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) กล่าวว่า
صِلَّةُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّيَارَ وَ تَزِيْدُ فِى الْاَعْمَارِ وَ اِنْ كَانَ اَهْلُهَا غَيْرَ اَخْيِارِِ
ความสัมพันธ์ทางเครือญาติ จะทำให้บ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง เพิ่มอายุขัยให้ยืนยาว แม้ว่าผู้ปฏิบัติมันจะมิใช่คนดีก็ตาม