คำอธิบายโองการที่ 80,81,82 จากบทอัลบะกอเราะฮ์

 

وَ قَالُوا لَن تَمَسنَا النَّارُ إِلا أَيَّاماً مَّعْدُودَةً قُلْ أَ تخَذْتمْ عِندَ اللَّهِ عَهْداً فَلَن يخْلِف اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلى اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ (80) بَلى مَن كَسب سيِّئَةً وَ أَحَطت بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئك أَصحَب النَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ (81) وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ أُولَئك أَصحَب الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ (82)

ความหมาย

80. พวกเขากล่าวว่า ไฟนรกจะไม่ต้องเราเลย นอกจากวันที่ถูกนับไว้ จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) พวกท่านได้รับสัญญาจากอัลลอฮฺ กระนั้นหรือ ดังนั้น อัลลอฮฺจะไม่ทรงบิดพลิ้วสัญญาของพระองค์ หรือพวกท่านกล่าวร้ายต่ออัลลอฮฺในสิ่งที่พวกท่านไม่รู้

81 . หามิได้ ผู้ใดที่ขวนขวายการชั่ว และความผิดของเขาห้อมล้อมเขาไว้ ดังนั้น ชนเหล่านี้คือชาวนรก พวกเขาจะพำนักในนั้นตลอดไป

82 . และบรรดาผู้ศรัทธา และประกอบการดีทั้งหลาย ชนเหล่านี้คือชาวสวรรค์ พวกเขาจะพำนักในนั้นตลอดไป

คำอธิบาย แสดงตนเป็นผู้สูงส่งแต่คงไว้ซึ่งความว่างเปล่า

อัล-กุรอาน กล่าวถึงคำพูดที่ไร้แก่นสารของพวกยะฮูดียฺ พวกเขาแสดงความอวดดี และคิดว่าตนเป็นประชาชาติที่ดีที่สุดที่ได้รับการเลือกสรรแล้ว สิ่งเหล่านี้จึงกลายเป็นสาเหตุทำให้พวกเขาหลงทาง อัล-กุรอานได้ชี้ให้เห็นว่า ความเป็นชาตินิยมของพวกเขามิได้นำพาสิ่งที่ดีงามมาสู่พวกเขา คำกล่าวอ้างว่าไฟนรกจะไม่ต้องพวกเขา เว้นเสียแต่ว่าไม่กี่วันที่ถูกกำหนดไว้เท่านั้น หลังจากนั้นพวกเขาจะเข้าสู่สวรรค์และพำนักอยู่ในนั้นตลอดไป สิ่งเหล่านี้เป็นเหตุผลที่บ่งชี้ถึงความเห็นแก่ตัว และความเป็นชาตินิยมของพวกเขา แต่ทว่าคำกล่าวอ้างถึงความพิเศษของเขา ไม่สอดคล้องกับความจริง และตรรกะแต่อย่างใด เนื่องจาก ณ พระผู้เป็นเจ้ามนุษย์ไม่มีความแตกต่างกัน ในเรื่องของการพิพากษาลงโทษ หรือตอบแทนรางวัลความดี อย่างไรก็ตามโองการข้างต้นพิสูจน์ให้เห็นว่า ความคิดของพวกเขาไม่ถูกต้อง และกล่าวว่า คำพูดของพวกเจ้าเป็นไปได้ใน 2 ประเด็น กล่าวคือ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เจ้าได้สัญญาพิเศษกับพระเจ้า ซึ่งในความเป็นจริงไม่ได้สัญญา โกหก และใส่ร้ายพระองค์

พระเจ้าหลังจากพิพากษาความคิดเหล่านี้แล้ว ทรงอธิบายกฎโดยรวมที่เป็นตรรกะในทุกด้านว่า บุคคลใดก็ตามทำให้ตนเองต้องหลงทาง หรือหันเหออกจากความจริง หรือผันแปรตนไปสู่ความชั่ว จะต้องถูกลงโทษแน่นอน ความเข้าใจที่ว่า บาปกรรมห้อมล้อมพวกเขา หมายถึง มนุษย์ได้นำพาตัวเองจมดิ่งลงสู่บาป จนกลายเป็นสถานที่ขุมขังสำหรับตนซึ่งไม่มีทางออกอีกต่อไป ฉะนั้น ผู้ฝ่าฝืนบัญญัติของพระองค์ต้องได้รับการลงโทษอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ตรัสว่า ผู้ใดที่ขวนขวายการชั่ว และความผิดของเขาห้อมล้อมเขาไว้ ดังนั้น ชนเหล่านี้คือชาวนรก พวกเขาจะพำนักในนั้นตลอดไป

ส่วนผู้ศรัทธาที่มีความสำรวมตนจากบาปกรรม พระองค์ชี้แจงถึงกฎเกณฑ์ทั่ว ๆ ไปไว้เช่นกัน ซึ่งกล่าวไว้ในโองการต่อไปว่า และบรรดาผู้ศรัทธา และประกอบการดีทั้งหลาย ชนเหล่านี้คือชาวสวรรค์ พวกเขาจะพำนักในนั้นตลอดไป

ประเด็นสำคัญ

การขวนขวายการชั่ว

คำว่า กะซะบะ และ อิกติซาบ หมายถึง การทำให้สิ่งหนึ่งเกิดขึ้นตามความประสงค์ และเจตนารมณ์เสรีของตน ด้วยเหตุนี้ ประโยคที่กล่าวว่า ผู้ใดที่ขวนขวายการชั่ว บ่งบอกว่าบุคคลนั้นกระทำบาปด้วยความรู้ หรือโดยเจตนารมณ์เสรีของตน ส่วนการกล่าวว่า กะซะบะ อาจเป็นเพราะว่าคนบาปในด้านหนึ่งคิดว่าการทำบาปเป็นประโยชน์กับตน หรือการละเว้นสิ่งนั้น เป็นอันตราย หรืออานเกิดผลเสียกับตน บุคคลเหล่านี้คือ กลุ่มชนที่ขายชีวิตในโลกหน้าของตนด้วยชีวิตทางโลก ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีการลดหย่อนโทษเด็ดขาด

บาปกรรมที่ห้อมล้อมหมายถึงอะไร

คำว่า เคาะฏีอะฮ์ ส่วนมากแล้วให้ความหมายว่า ความผิด หรือบาปที่ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ แต่โองการที่กำลังกล่าวถึงให้ความหมายว่า บาปใหญ่ หรือผลที่เกิดจากบาป แล้วส่งผลครอบงำจิตวิญญาณของมนุษย์ ความเข้าใจที่ว่า บาปกรรมห้อมล้อมมนุษย์ หมายถึง มนุษย์ได้นำพาตัวเองจมดิ่งลงสู่บาป จนกลายเป็นสถานที่ขุมขังสำหรับตนซึ่งไม่มีทางออกอีกต่อไป บาปใหญ่หรือบาปเล็ก คือการเริ่มต้นการกระทำหนึ่ง หลังจากนั้นจึงค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสภาพ ประกอบกับกระทำอย่างต่อเนื่อง หรือกระทำบ่อยครั้งจนเป็นความเคยชิน เมื่อความผิดขึ้นสูงถึงขีดสุด เท่ากับจิตวิญญาณของเขาถูกย้อมด้วยสีสันของบาปกรรม เวลานั้นบาปคือชีวิต และเมื่อถึงเวลานั้นคำตักเตือน และคำแนะนำต่าง ๆ จะไม่มีผลอีกต่อไป

ยะฮูดีย์และความเป็นชาตินิยม

ความเป็นชาตินิยมของชาวยิวนั้นมีมาตั้งแต่อดีต ตราบจนถึงปัจจุบัน ซึ่งกลายเป็นแหล่งแพร่พันธุ์ความชั่วร้ายทั้งหลายทั่วโลก ความเพ้อฝันว่าตนเป็นประชาชาติที่ดีที่สุด จึงได้เข่นฆ่าผู้คนจำนวนมากมาย แม้แต่ในปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้นอยู่ อาชญากร และความโหดเหี้ยมอำมหิตครอบงำจิตวิญญาณของพวกเขาตลอดเรื่อยมา และไม่มีวันจืดจางลงเด็ดขาด ซึ่งสิ่งเหล่านี้กำเนิดจากแหล่งเดียวกันคือ ความเป็นชาตินิยม และหลังจากอธิบายถึงกฎเกณฑ์โดยทั่ว ๆ ไปแล้ว พระองค์ตรัสถึงคนบาป และผู้ที่บิดพลิ้วสัญญาชาวยิวทั้งหลาย