คำอธิบายโองการที่ 89,90 จากบทอัลบะกอเราะฮ์

 

وَ لَمَّا جَاءَهُمْ كِتَبٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَ كانُوا مِن قَبْلُ يَستَفْتِحُونَ عَلى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُوا كفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلى الْكَفِرِينَ (89) بِئْسمَا اشترَوْا بِهِ أَنفُسهُمْ أَن يَكفُرُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ بَغْياً أَن يُنزِّلَ اللَّهُ مِن فَضلِهِ عَلى مَن يَشاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَاءُو بِغَضب عَلى غَضب وَ لِلْكَفِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ (90)

ความหมาย

89. และเมื่อได้มีคัมภีร์จากที่อัลลอฮฺมายังพวกเขา ยืนยันต่อสิ่งที่มีอยู่กับพวกเขา และเมื่อก่อนนั้น พวกเขาเคยอ้อนวอนขอชัยชนะเหนือบรรดาผู้ปฏิเสธมาก่อน ครั้นเมื่อสิ่งที่พวกเขารู้จักดี (ศาสดาและอัล-กุรอาน) มายังพวกเขา พวกเขากลับปฏิเสธสิ่งนั้น ฉะนั้น การสาปแช่งของอัลลอฮฺ จึงประสบแก่ผู้ปฏิเสธทั้งหลาย (ห่างไกลจากความโปรดปรานของอัลลอฮฺ )

90 . ช่างชั่วช้าแท้ ๆ ที่พวกเขาขายตัวเองโดยนัยนี้ พวกเขาปฏิเสธสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานลงมา เนื่องด้วยริษยา ที่อัลลอฮฺทรงประทานความโปรดปรานของพระองค์ แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ในหมู่ปวงบ่าวของพระองค์ ดังนั้น พวกเขาจึงถูก (อัลลอฮฺ) กริ้วโกรธแล้วกริ้วโกรธอีก และสำหรับพวกปฏิเสธคือการลงโทษอันต่ำช้า

สาเหตุของการประทานโองการ

ท่านอิมามซอดิก (อ.) กล่าวว่า พวกยะฮูดีเห็นหลักฐานในคัมภีร์ของตน พวกเขาพบสถานที่อพยพของท่านศาสดาระหว่างภูเขา อีร และภูเขา อุฮุด ซึ่งภูเขาทั้งสองลูกอยู่ทางด้านเมืองมะดีนะฮฺ พวกยะฮูดียฺจึงอพยพจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน เพื่อค้นหาแผ่นดินดังกล่าว ระหว่างนั้นเดินทางมาถึงภูเขาลูกหนึ่งชื่อว่า ฮิดาด พวกเขากล่าวว่า ฮิดาด ก็คือ อุฮุดนั่นเอง จึงได้แยกย้ายกันออกไป ณ ที่นั้น และแต่ละกลุ่มเลือกสถานที่พักอาศัยให้ตนเอง บางกลุ่มอาศัยอยู่ที่ ตัยมา บางกลุ่มอาศัยอยู่ที่ ฟะดัก และบางกลุ่มอาศัยอยู่ที่ ค็อยบัร

พวกทีอาศัยอยู่ใน ตัยมา ต้องการพบกับพี่น้องของตน ขณะนั้นมีพวกอาหรับขี่พาหนะผ่านมา จึงขอเช่าพาหนะของพวกเขา อาหรับบอกว่า เราจะพาพวกท่านข้ามภูเขาอีร และอุฮุดไป ยะฮูดียฺ กล่าวว่า ถึงภูเขาทั้งสองเมื่อใด ช่วยบอกพวกเราด้วย

เมื่อเดินทางมาถึงเขตเมืองมะดีนะฮฺ ชายอาหรับได้ตะโกนบอกว่า ที่นี่คือแผ่นดินที่อยู่ระหว่างภูเขาอีร และอุฮุด และได้ชี้ไปที่เขาพร้อมกับกล่าวว่า นี่คือหุบเขาอีร และนั่นคือหุบเขาอุฮุด พวกยะฮูดียฺ ลงจากพาหนะทันที และกล่าวว่า พวกเรามาถึงจุดหมายแล้ว ไม่ต้องการพาหนะของท่านอีกต่อไป เชิญท่านไปได้

พวกเขาได้ค้างอยู่ที่แผ่นดินมะดีนะฮฺ และไม่กลับบ้านอีก ณ แผ่นดินนั้นเอง ทำมาค้าขึ้นและมีทรัพย์สินมากมาย ข่าวได้ล่วงเลยไปถึงสุลต่านนามว่า ตะบะอ์ เขาได้ยกทัพมาปราบปรามพวกยะฮูดียฺ ซึ่งถอยร่นไปอยู่บนยอดเขา สุลต่านได้ห้อมล้อมพวกยะฮูดียฺไว้ สุลต่านสัญญาว่าจะให้ความปลอดภัยแก่พวกเขา ในที่สุดพวกเขายอมลงมาพบกับสุลต่าน สุลต่านตะบะอฺ บอกกับพวกเขาว่า เราเลือกแผ่นนี้แล้ว และเราต้องการเป็นผู้ปกครองที่นี่ พวกยะฮูดียฺกล่าวว่า ท่านจะทำเช่นนี้ไม่ได้ เนื่องจากแผ่นดินเป็นสถานที่อพยพของศาสดาพยากรณ์ ซึ่งนอกจากท่านแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถปกครองที่นี่ได้

สุลต่านตะบะอฺ กล่าวว่า ถ้าเช่นนั้น ฉันจะทิ้งครอบครัวไว้ที่นี้ รอการปรากฏของศาสดาพยากรณ์ เพื่อช่วยเหลือท่าน เมื่อท่านปรากฏตัว ดังนั้น เขาได้ให้ 2 เผ่าที่มีชื่อเสียงคือ เผ่าเอาซ์ และเผ่าค็อซรอจ ค้างอยู่ที่มะดีนะฮฺ

เมื่อประชาชนของ 2 เผ่าเพิ่มมากขึ้น จึงได้ปล้นสะดมทรัพย์สินของพวกยะฮูดียฺ ซึ่งสร้างความโกรธแค้นแก่พวกเขามาก จึงประกาศว่า ศาสดาพยากรณ์ปรากฏตัวเมื่อใด เราจะขับไล่พวกเจ้าออกจากแผ่นดินของเรา

เมื่อศาสดามุฮัมมัด (ซ็อล ฯ) ปรากฏตัวเผ่าเอาซ์ และเผ่าค็อซรอจ ซึ่งรู้จักในนามของอันซอร เข้ารับอิสลามและศรัทธาต่อท่านศาสดา ส่วนพวกยะฮูดียฺปฏิเสธท่าน และนี่คือความหมายของโองการที่กล่าวว่า พวกเขาเคยอ้อนวอนขอชัยชนะเหนือบรรดาผู้ปฏิเสธมาก่อน

คำอธิบาย

โองการนี้กล่าวถึงสภาพชีวิตของพวกยะฮูดียฺและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ในตอนแรกดังที่ สาเหตุของการประทานโองการกล่าวไว้ พวกเขาแสดงเจตนารมณ์มั่นคงที่จะศรัทธาต่อท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) จึงได้อพยพครอบครัวมาอาศัยอยู่ที่มะดีนะฮฺ พวกเขาเป็นผู้ประกาศการปรากฏของศาสดาพยากรณ์ และสุดท้ายพวกเขาปฏิเสธ

แน่นอน บางครั้งมนุษย์รักที่จะค้นหาความจริงเมื่อพบความจริงแล้ว ถ้าความจริงนั้นขัดผลประโยชน์ของตน พวกเขาก็จะปฏิเสธ และยึดถืออารมณ์ตนเป็นใหญ่

คำว่า บาอู หมายถึง การกลับ หรือการได้ที่อยู่อาศัย ในที่นี้หมายถึง การได้รับสิทธิ หรือการมีสิทธิเหนือบางประการ แน่นอนว่าบรรดายะฮูดียฺ ทำการค้าแต่เป็นการค้าที่ขาดทุน และได้รับความเสียหายอย่างยิ่ง หลังจากการเผยแผ่ผ่านไป 2 ครั้ง พวกเขาปฏิเสธความจริงจึงได้รับความกริ้วโกรธจากพระเจ้า

ประโยคที่กล่าวว่า بِئْسمَا اشترَوْا แม้ว่าปกติแล้วหมายถึง การซื้อ แต่ในที่นี้หมายถึง การขาย เนื่องด้วย พวกยะฮูดียฺ ได้ขายศักดิ์ศรีและความเป็นมนุษย์ของตน เพียงเพราะอารมณ์

อิมามอะลี (อ.) กล่าวว่า การมีอยู่ของพวกท่าน ไม่มีคุณค่าใดคู่ควรนอกจากสวรรค์ ฉะนั้น จงอย่าขายคุณค่าของตนด้วยสิ่งอื่น

อีกสาเหตุหนึ่งที่พวกยะฮูดียฺ ไม่ยอมรับท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) คือ ความอิจฉาริษยา พวกเขาอิจฉาที่พระเจ้าประทานโองการจากความโปรดปรานของพระองค์ แก่ผู้พระองค์ประสงค์ ในหมู่ปวงบ่าวของพระองค์