โองการที่ 258 ซูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (258)

ความหมาย

258.เจ้าไม่เห็น (ไม่รู้) ผู้ (นัมรูด) ที่โต้แย้งอบรมฮีมในเรื่องพระผู้อภิบาลของเขาดอกหรือ เนื่องจากอัลลอฮฺได้ทรงประทานอำนาจแก่เขา เมื่ออิบรอฮีม กล่าวว่า พระผู้อภิบาลของฉันคือ ผู้ทรงให้เป็น และทรงให้ตาย เขากล่าวว่า ข้าก็ให้เป็นและให้ตายได้ อิบรอฮีม กล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงนำตะวันมาจากทิศตะวันออก (ถ้าเจ้าพูดจริงว่าเป็นผู้อภิบาลโลกนี้) ฉะนั้น จงนำมันมาจากทิศตะวันตก และผู้ปฏิเสธถูกทำงงงวย อัลลอฮฺมิทรงชี้นำผู้อธรรมทั้งหลาย

คำอธิบาย คำวิพากระหว่างอบรมฮีมกับผู้อธรรมแห่งยุคสมัย

อัลกุรอาน อธิบายถึงเรื่องราวการวิพากกันระหว่างศาสดาอิบรอฮีม (อ.) กับนัมรูดกษัตริย์ผู้ปกครองบาบิโลนในสมัยนั้น เขาได้สั่งจับศาสดาไปลงโทษโดยโยนเข้ากองไฟ เนื่องจากอบรมฮีมทำลายรูปปั้นของพวกเขา แต่ไฟไม่ไหม้ศาสดา เขาจึงสั่งให้นำตัวมาพบกับเขาเพื่อซักถามและวิพวกกันในเรื่องของพระผู้อภิบาลของอิบรอฮีม เนื่องจากนัมรูดเป็นบุคคลแรกที่อ้างตนว่าเป็นพระเจ้า เขาจึงถามอิบรอฮีมว่า ใครคือพระเจ้าของท่าน

อิบรอฮีม กล่าวว่า พระผู้อภิบาลของฉันคือผู้ให้ชีวิตและความตายแก่ทุกสิ่ง

นัมรูด กล่าวว่า ข้าก็สามารถให้ความเป็นและความตายแก่ทุกคนได้เหมือนกัน

รายงานกล่าวว่า เวลานั้นมัมรูด สั่งให้นำคนคุกออกมาสองคน และประหารชีวิตคนหนึ่ง ส่วนอีกคนหนึ่งถูกตัดสินประหารชีวิตเช่นกัน แต่เขาไม่ประหาร เขาจึงกล่าวแก่อิบรอฮีมว่า เห็นหรือยังว่าความเป็นและความตายอยู่ในมือข้า นัมรูดพยายามสร้างความไขว่เขวแก่ผู้คนในที่นั้น ซึ่งส่วนใหญ่สนับสนุนคำพูดของเขา จุดประสงค์ของอิบรอฮีมเกี่ยวกับความเป็นและความตายคือ ความตายที่แท้จริงที่อยู่ในอำนาจของพระเจ้า แต่นัมรูดพยายามเบี่ยงเบนความคิดของผู้คนให้เป็นอย่างอื่น จึงแสดงความป่าเถื่อนประหารชีวิตนักโทษ เพื่อทำลายเหตุผลของอิบรอฮีม

ประโยคที่กล่าวว่า อัลลอฮฺมิทรงชี้นำผู้อธรรมทั้งหลาย บ่งบอกว่าแม้การชี้นำจะอยู่ในอำนาจของพระองค์ แต่ปฐมบทของการชี้นำอยู่ที่การกระทำของมนุษย์ เช่น การกดขี่ และบาปกรรมทั้งหลายเป็นเสมือนเมฆที่คอยปิดบัง จิตใจของมนุษย์ มิให้ยอมรับความจริง