โองการที่ 130 , 131,132 ซูเราะฮ์อาลิอิมรอน

 

يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا لا تَأْكلُوا الرِّبَوا أَضعَفاً مُّضعَفَةً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(130) وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتى أُعِدَّت لِلْكَفِرِينَ (131)وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ الرَّسولَ لَعَلَّكمْ تُرْحَمُونَ(132)

 

ความหมาย

 

130. โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงอย่ากินดอกเบี้ยหลายเท่าที่ทบทวีคูณ และจงสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ เพื่อสูเจ้าจะได้รับผลสำเร็จ

 

131. และจงระวังไฟนรก ซึ่งถูกเตรียมไว้สำหรับพวกปฏิเสธ

 

132. และจงเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ และเราะซูล เพื่อสูเจ้าจะได้รับความเมตตา

 

คำอธิบาย การห้ามกินดอกเบี้ย

 

โองการนี้และอีกสองสามโองการถัดไป สาธยายถึงแนวทางและโครงสร้างของเศรษฐกิจ สังคม และการอบรมสั่งสอน เป็นที่ประจักษ์ชัดว่าอัล-กุรอาน นำเสนอแนวทางการต่อสู้กับการหลงทาง และวางรากฐานแก่สังคม ซึ่งเป็นการสร้างสังคมไปที่ละน้อยตามขั้นตอน รวมทั้งแนะนำแนวความคิดที่เป็นปัจจัยก่อการเสียหายแก่สังคม เมื่อสังคมพร้อมที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ เมื่อนั้นจึงมีการออกบัญญัติสั่งห้ามกระทำเด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเด็นที่นำไปสู่การสร้างความเสียหาย และบาปกรรมที่ยิ่งใหญ่

 

อัล-กุรอาน นำเสนอว่าสังคมใดก็ตามที่มีความบริสุทธิ์ใจ เสียสละ มีการแข่งขันกันสร้างความดี เชื่อฟังปฏิบัติตามผู้นำ จะประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้าน แม้แต่เรื่องการสงคราม แต่สังคมที่เคารพบูชาเงินตรา ตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งผู้นำ หมกมุ่นอยู่กับการทำบาป ย่อมเป็นสังคมที่ตายแล้วมีแต่ความพินาศล่มจม

 

ที่มาของความอับโชคทางสังคมเริ่มจาก การกระทำที่ไม่ดี และการกดขี่ทางสังคม ด้วยเหตุนี้ อัล-กุรอาน จึงขุดรากถอนโคนการเอาเปรียบทางเศรษฐกิจ โดยสั่งห้ามการกินดอกเบี้ยอย่างสิ้นเชิง โดยแบ่งคำสั่งออกเป็น 4 ขั้นตอนดังนี้

 

1. อัล-กุรอาน บท อัรโรม โองการที่ 39 นับเป็นครั้งแรกที่มีคำสั่งห้ามกินดอกเบี้ย โดยสั่งในเชิงที่เป็นศีลธรรม โดยกล่าวว่า และสิ่งที่สูเจ้าจ่ายออกไปจากทรัพย์สินในฐานะดอกเบี้ย เพื่อให้มันเพิ่มพูนในทรัพย์สินของปวงชน มันจะไม่เพิ่มพูน ณ ที่อัลลอฮฺ แต่สิ่งที่สูเจ้าจ่ายไปในฐานะของซะกาต (ทานบังคับ) เพื่อแสวงความปราโมทย์จากอัลลอฮฺ บุคคลที่กระทำเช่นนี้ เขาจะได้การตอบแทนอย่างทวีคูณ

 

ฉะนั้น การกินดอกเบี้ยเฉพาะกลุ่มชนที่เป็นนายทุนเท่านั้นที่ได้รับกำไร แต่ ณ ที่พระเจ้าสิ่งนั้นมิได้เป็นกำไร มันเป็นการกดขี่และเอาเปรียบผู้ที่ด้อยโอกาส แต่ทานบังคับ (ซะกาต) หรือการบริจาคในหนทางของพระเจ้าต่างหากที่เงินทุนของเขาจะงอกเงย ณ พระองค์

 

2. อัล-กุรอาน บท อันนิซาอ์ โองการที่ 161 กล่าวท้วงติงประเพณีที่ไม่ถูกต้องาของยะฮูดีย์ ซึ่งได้แก่การกินดอกเบี้ย กล่าวว่า เนื่องด้วย พวกเขาเอาดอกเบี้ย ทั้ง ๆ ที่พวกเขาถูกห้ามในเรื่องนั้น

 

3. อัล-กุรอาน บท อัลบะเกาะเราะฮฺ โองการที่ 275 – 279 ห้ามการกินดอกเบี้ยในทุกรูปแบบ โดยกล่าวเสริมว่า การกินดอกเบี้ยเป็นการทำสงครามกับพระเจ้า

 

4. สุดท้ายคืออัล-กุรอาน โองการที่กำลังกล่าวถึง ซึ่งห้ามการกินดอกเบี้ยอย่างตรงไปตรงมา เป็นดอกเบี้ยประเภททบทวีคูณหลายเท่า

 

โองการข้างต้นกล่าวห้ามการกินดอกเบี้ยประเภททบทวีคูณหลายเท่า โดยกล่าวว่า อัฎอะฟัน มุฎอะฟะฮฺ จุดประสงค์ของดอกเบี้ยทบทวีคูณหมายถึง การปล่อยเงินกู้ในลักษณะที่มีดอกผลงอกเงยเป็นหลายเท่า โดยหลักการอิสลามถือว่า เป็นการกดขี่ที่น่าเกียจที่สุด

 

โองการถัดมา กล่าวเน้นเรื่องการสำรวมตนจากความชั่ว โดยกล่าวว่า จงระวังไฟนรก ซึ่งถูกเตรียมไว้สำหรับพวกปฏิเสธ

 

จากการที่โองการกล่าวโดยใช้คำว่า พวกปฏิเสธ (กาฟิรอน) บ่งบอกว่า โดยพื้นฐานแล้วการกินดอกเบี้ย ไม่เข้ากันกับธรรมชาติของจิตวิญญาณ และความศรัทธา เนื่องจากผู้กินดอกเบี้ยล้วนเป็นสหายของไฟนรก ซึ่งรอคอยผู้ปฏิเสธ หรือเป็นหุ้นส่วนของผู้ปฏิเสธ

 

อีกนัยหนึ่งเข้าใจได้ว่า ไฟนรก โดยหลักการแล้วถูกเตรียมไว้สำหรับผู้ปฏิเสธ คนบาปทั้งหลาย หรือผู้กระทำความผิดที่รุนแรง ที่เทียบเท่าผู้ปฏิเสธ

 

โองการถัดมากล่าวสนับสนุนผู้ศรัทธาทั้งหลายว่า จงเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ และเราะซูล เพื่อสูเจ้าจะได้รับความเมตตา ซึ่งเป็นเหตุผลที่ยืนยันให้เห็นว่าสาเหตุสำคัญที่มุสลิมพ่ายแพ้ในสงครามอุฮุด คือ การไม่เชื่อฟังคำสั่งของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) เนื่องจากท่านศาสดาสั่งให้ระวังรักษาพื้นที่ ซึ่งเป็นฐานที่ได้เปรียบและอย่าละทิ้งเนินเขาอุฮุด แต่พวกที่มีหน้าที่คอยปกป้องฐาน ละโมบทรัพย์สินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ศัตรูได้ละทิ้งไว้จึงพากันวิ่งกรูลงมา เพื่อแย่งชิงทรัพย์สิน เป็นการฝ่าฝืนคำสั่งของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) และศัตรูได้เข้าโจมตีกองทัพมุสลิมจากทางด้านนั้น ฉะนั้น โองการจึงเน้นว่า ถ้าเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ และเราะซูล ความพ่ายแพ้ก็จะไม่เกิดกับเจ้าอย่างเด็ดขาด