ซอละวาตชะอ์บานียะฮ์ นาวาแห่งความรอดพ้น

 

ในเนื้อหาส่วนหนึ่งของจากบท "ซอละวาตชะอ์บานียะฮ์" ของท่านอิมามซัจญาด (อ.) ได้เปรียบอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) เสมือนดั่งนาวาแห่งความแห่งความรอดพ้นในท่ามกลางคลื่นที่โหมกระหน่ำ ผู้ใดยึดเกาะนาวานี้ไว้ เขาก็จะได้รับความรอดพ้น และผู้ใดที่ปลีกตัวออกจากนาวานี้ เขาก็จะจมน้ำตาย

    "ซอละวาตชะอ์บานียะฮ์" คือหนึ่งในดุอาอ์ (คำวิงวอน) ที่มาจากท่านอิมามซัจญาด (อ.) เนื้อหาที่กล่าวถึงในบทซอละวาตชะบานียะฮ์ ส่วนใหญ่เน้นย้ำถึงสถานภาพของอะฮ์ลุลบัยต์ของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) และบรรดาอิมาม (อ.) ทั้งหมดของชาวชีอะฮ์ อะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) คือขุมทรัพย์แห่งความรู้ สถานที่ที่เหล่าทวยเทพ (มะลาอิกะฮ์) ไปมาหาสู่ เป็นแหล่งกำเนิดของสาสน์ (ริซาละฮ์) แห่งพระเจ้า และเป็นสถานที่ลงมาของวะห์ยู (วิวรณ์) แห่งพระผู้เป็นเจ้า

     ในเนื้อหาส่วนหนึ่งของคำวิงวอนออดอ้อน (มุนาญาต) นี้ เราจะกล่าวว่า

 

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ‌مُحَمَّدٍ الْفُلْکِ الْجارِیَةِ فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ، یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَها، وَیَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا، الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ، وَاللَّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ

 

“ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า โปรดประทานพรแด่ท่านศาสดามุฮัมมัดและวงศ์วานของท่านศาสดามุฮัมมัด เรือที่แล่นอยู่ในทะเลลึก ผู้ที่ขึ้นโดยสารเรือนี้ เขาจะปลอดภัย และผู้ใดที่ละทิ้งไปจากเรือนี้ เขาจมน้ำตาย ผู้ที่ล้ำหน้าท่านเหล่านี้ (อะฮ์ลุลบัยต์) คือผู้ที่หลงออกไปจากทางนำ ผู้ที่ปลีกตัวถอยห่างไปจากท่านเหล่านี้คือผู้ที่จะพบกับความพินาศ และผู้ใดที่ร่วมทางไปกับท่านเหล่านี้คือผู้ที่จะติดตามเข้าสู่สัจธรรม" (1)

     ในเนื้อหาส่วนนี้ บรรดาอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) เปรียบประดุจดั่งนาวาแห่งความแห่งความรอดพ้นในท่ามกลางคลื่นที่โหมกระหน่ำ ผู้ใดยึดเกาะอยู่กับนาวานี้ เขาก็จะได้รับความรอดพ้น และผู้ใดที่ปลีกตัวออกจากนาวานี้ เขาก็จะจมน้ำตาย ดังนั้นผู้ใดก็ตามที่ยึดมั่นและร่วมทางไปกับอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) เขาก็จะติดตามเข้าสู่ทางนำและสัจธรรม จากการเปรียบเปรยนี้ ทำให้เราเข้าใจได้ว่า อะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) ทำหน้าที่เป็นเสมือนกัปตันเรือของชาวชีอะฮ์ที่จะนำพาพวกเขาฝ่าคลื่นที่โหมกระหน่ำของโลกไปสู่ชายฝั่งแห่งความรอดพ้น ในทิศทางนี้ ชาวชีอะฮ์จะเป็นเหมือนผู้โดยสารบนเรือลำนี้และจะต้องเชื่อฟังกัปตันของตน ประเด็นที่น่าสนใจก็คือว่า ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) ได้กล่าวไว้ในริวายะฮ์บทหนึ่งซึ่งมีเนื้อหาใกล้เคียงกับเนื้อหาส่วนนี้ของซอละวาตชะอ์บานียะฮ์ว่า :

 

إِنَّ مَثَلَ‏ أَهْلِ‏‌بَیْتِی فِی أُمَّتِی‏ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ‏ فِی قَوْمِهِ مَنْ رَکِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق

 

 “แท้จริงอุปมาอะฮ์ลุลบัยต์ของฉันในหมู่ประชาชาติของฉัน อุปมัยได้ดังเรือของนูห์ในหมู่กลุ่มชนของเขา ผู้ใดก็ตามที่ขึ้นโดยสารเรือเขาก็จะรอดพ้น และผู้ใดก็ตามที่ปลีกตัวออกไปจากมัน เขาก็จะจมน้ำตาย” (2)

     อีกประเด็นหนึ่งก็คือ เนื้อหาส่วนนี้ของซอละวาตชะอ์บานียะฮ์ นำพาเรากลับไปทบทวนเรื่องราวของท่านศาสดานูห์ (อ.) ในเรื่องราวดังกล่าวนี้ เรือของท่านศาสดานูห์ ซึ่งประกอบด้วยแผ่นไม้และเชือกที่ใช้มัดไว้ไม่มีความแข็งแรงอะไรมากนัก แต่ภายใต้การดูแลของพระเจ้า เราได้พบว่าเรือลำนี้ลอยลำและแล่นอยู่ท่ามกลางพายุร้ายของทะเลได้อย่างน่าอัศจรรย์และไปถึงฝั่งแห่งความรอดพ้นโดยไม่ได้รับความเสียหายใดๆ นอกจากนี้ ตามคัมภีร์อัลกุรอาน ความสูงของคลื่นนั้นสูงถึงยอดเขา ดังนั้นการร่วมเดินทางไปกับบรรดาผู้นำทางแห่งพระเจ้าซึ่งนำโดยอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) จึงเท่ากับการฝ่าข้ามกระแสคลื่นที่เต็มไปด้วยภยันตรายของโลกและไปถึงยังชายฝั่งแห่งความรอดพ้นและความสำเร็จ

เชิงอรรถ :

1. มะฟาตีฮุลญินาน

2. หนังสือซะลีม บิน เกซ อัล ฮิลาลี, เล่ม 2, หน้า 560

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ