อิบนุฮะญัรกับนิยามคำ “ชีอะฮ์” และ “รอฟิเฎาะฮ์”

 

อิบนุฮะญัร อัลอัสกอลานีย์ มรณะ ฮ.ศ. 852 กล่าวไว้ในหนังสือ
“ฮัดยุส ซารีย์ มุก็อดดิมะฮ์ ฟัตฮุลบารีย์ เล่ม 2 หน้า 1238 “

 

พวกคุณจงมาดูสิว่า เขาได้ให้นิยามคำว่า "ตะชัยยุอ์ อัลฆอลีย์" และ "อัลรอฟิเฎาะฮ์" ไว้อย่างไร
เขาเขียนว่า อัต - ตะชัยยุอ์(การเป็นชีอะฮ์) หมายถึง  การมีความรักต่อท่านอาลี และยกย่องอาลีเหนือกว่าบรรดาซอฮาบะฮ์

 

และชีอะฮ์ใดยกย่องอาลีเหนือกว่า ท่านอบีบักรและอุมัร เขาคือ คน"ฆูล๊าต"ในความเป็นชีอะฮ์ของเขา และเรียกเขา(ชีอะฮ์คนนั้น)ว่า " รอฟิฎี "

 

เรามาดูว่า แนวทางพวกอุมัยยะฮ์ได้ให้นิยามชีอะฮ์ไว้อย่างไร

 

การให้ความรักต่ออาลี คือสิ่งที่น่ายกย่องหรือน่าตำหนิ ?

 

ในหัวข้อย่อยว่าด้วยเรื่อง การแยกแยะสาเหตุการตำหนิในบรรดาบุคคลที่ถูกกล่าวถึง และสาเหตุของการตะชัยยุอ์(การรักอาลี) คือพวกเขาจึงต้องถูกตำหนิติเตียน และการตะชัยยุอ์ คือ มะฮับบะตุ อะลียิน(การให้ความรักต่ออาลี)

 

อย่างกับว่า พวกเขาไม่เคยได้ยินท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ็อลฯ)กล่าวว่า

"ผู้ใดรักเจ้า(อาลี) เท่ากับเขารักฉัน และผู้ใดชิงชังเจ้า เท่ากับเขาชิงชังฉัน"

และการตะชัยยุอ์ คือ มะฮับบะตุ อะลียิน(การให้ความรักต่ออาลี) หลังจากนั้นอะไร
อัต-ตะชัยยุอ์(การเป็นชีอะฮ์) หมายถึง การมีความรักต่อท่านอาลี และยกย่องอาลีเหนือกว่าบรรดาซอฮาบะฮ์

และชีอะฮ์ใดยกย่องอาลีเหนือ กว่า ท่านอบูบักรและท่านอุมัร เขาคือ คน"ฆูล๊าต"ในความเป็นชีอะฮ์ของเขา และเรียกเขาว่า "รอฟิฎี"

ฉะนั้นคุณเข้าใจแล้วใช่ไหมว่า เขาให้นิยามคำ ชีอะฮ์ คำฆูลาต และคำ รอฟิเฎาะฮ์ ไว้อย่างไร

 

ซึ่งคำจำกัดความทั้งหมดมีที่มาจาก การให้ความรักต่อท่านอาลี

 

ด้วยเหตุนี้คุณจะพบว่า เมื่อท่านรอซูลุลลอฮ์(ศ็อลฯ)ได้ย้ำถึงความจริงในเรื่องนี้ว่า
 

"จะไม่ใครรักอาลี นอกจาก "มุอ์มิน" และจะไม่ใครชิงชังอาลี นอกจาก "มุนาฟิก"

บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ