8 รอบิอุลเอาวัล วันชะฮาดัตอิมามฮะซัน อัสกะรีย์

 

 

ท่านอิมามฮะซัน อัสกะรีย์  (อ) คือ   อิมามท่านที่ 11 แห่งวงศ์วานของท่านศาสดามูฮัมมัด (ศ็อลฯ) (อะฮ์ลุลบัยต์)

ท่านถือกำเนิดเมื่อวันที่ 8 เดือนรอบิอุษษานี ฮิจเราะฮ์ที่ 231 ณ นครมะดีนะฮ์ และในวันที่ 8 เดือนรอบิอุลเอาวัล ปีฮิจเราะฮ์ที่ 260 ท่านได้เป็นชะฮาดัต (ชะฮีด)

นามของท่าน คือ  ฮะซัน บิน อะลี  สมญานาม คือ อัลอัสกะรีย์ และฉายานาม คือ อะบูมูฮัมมัด

มารดาของท่าน คือ สตรีที่มีความสะอาดบริสุทธิ์ เคยทาสมาก่อน และเป็นบุตรีของกษัตริย์ในยุคสมัยนั้น หลังจากที่นางถูกส่งตัวมายังเมืองมะดีนะฮ์ ได้รับเกียรติเป็นภรรยาของท่านอิมามที่ 10 กล่าวคือ อิมามอะลี อันนะกี อัลฮาดีย์

ในคำรายงานระบุนามของนางว่า ฮุดัยษ์ หรือ ฮุดัยษะฮ์ และบางรายงานกล่าวว่า ญัดดะฮ์ ซะลีล  ซูซันและซัมมานะฮ์

สตรีผู้ประเสริฐนางนี้ได้ให้กำเนิดทารกน้อย ในเดือนรอบิอุษษานีย์ ปีฮิจเราะฮ์ที่ 232 นั่นก็คือ อิมามฮะซัน อัสกะรีย์ นั่นเอง ซึ่งเป็นวันที่รัศมีอันเจิดจรัสของท่านได้ปกคลุมทั่วท้องนภา

อิมามฮะซัน อัสกะรีย์ คือ ผู้ทรงความรู้ในทุกๆด้านอย่างสมบูรณ์  ทั้งยังมีจรรยามารยาทอันงดงามอย่างยิ่ง เฉกเช่นบิดาของท่าน

การดำรงอยู่ท่านอิมามเป็นดั่งสายเชือกที่แข็งแกร่งและมั่นคงให้กับอิสลามและสำนักคิดอะฮ์ลุลบัยต์ โดยป้องกันให้ออกจากการบ่อนทำลายของเหล่าศัตรูทั้งหลายที่ต้องการกำจัดอิสลาม ทั้งศัตรูภายในและภายนอก

ขณะที่ท่านอิมามฮะซัน อัสกะรีย์ มีอายุได้ 4 ขวบปี ผู้ปกครองในยุคสมัยนั้น มุตะวักกิล อับบาซี ราชวงศ์อับบาซียะฮ์  เป็นผู้ปกครองคนที่ 10 ได้นำตัวท่านอิมามและบิดา พร้อมทั้งครอบครัวที่เหลือของท่านอิมามไปยังเมืองซามัรรอ ซึ่งในสมัยนั้นเป็นเมืองหลวงของผู้ปกครอง(คอลีฟะฮ์) อับบาซีย์ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอิรัก(1)

หลังจากการเป็นชะฮาดัตของบิดาของท่าน ในปีฮิจเราะฮ์ที่ 254 ท่านก็ได้เป็นอิมามของบรรดาชีอะฮ์ ต่อจากบิดาของท่าน หากมองแบบผิวเผิน จะเห็นว่า ท่านอิมามและครอบครัวนั้นได้พำนักอยู่ในเมืองซามัรรอ ตามคำเชื้อเชิญของมุตะวักกิล อับบาซี แต่ในความจริงแล้ว เป็นการบังคับและเป็นการลี้ภัย เพื่อที่จะทำให้ท่านอิมามนั้นอยู่ในการควบคุมและตรวจสอบได้อย่างง่ายที่สุด

ผู้ปกครองในยุคสมัยของท่านอิมามอัสกะรีย์

มุตะวักกิล อับบาซี (232-347 ฮ.ศ)

มุนตะศิร อับบาซี (247-248 ฮ.ศ)

มุสตะอีน อับบาซี (248-252 ฮ.ศ)

มุอ์ตัซ อับบาซี (252-255 ฮ.ศ)

มุฮ์ตะดี อับบาซี (255-256 ฮ.ศ)

มุอ์ตะมิด อับบาซี(256-279 ฮ.ศ)

ในระหว่างผู้ปกครองเหล่านี้ มีเพียงมุนตะศิร อับบาซี  บุตรชายของมุตะวักกิล ผู้เดียวที่ไม่เคยรังแกอิมามฮาดี (อ) และท่านอิมามอัสกะรีย์ (อ) เลย ทั้งยังมีความเห็นอกเห็นใจและทำความดีต่อท่านอิมามอีกด้วย  แต่ทว่าเวลาในการเป็นผู้ปกครองของเขานั้นสั้นมาก

และในที่สุด ท่านอิมามอัสกะรีย์ก็ถูกวางยาพิษโดย มุอ์ตะมิด อับบาซี จนกระทั่งท่านอิมามนั้นลาจากโลกนี้ไป

 

แหล่งอ้างอิง

(1) มุนตะฮัลอามาล ผู้เขียน เชคอับบาส กุมมี เล่ม 2 หน้าที่ 393

แปลและเรียบเรียง อะบูอะลี