ศาสดาอีซา (อ.) ในอัลกุรอาน  ตอนที่ 4

 

ท่านศาสดาอีซา (อ.) กับฮะวารียูน

 

ฮะวารียูน คือ เหล่าสานุศิษย์และเหล่าสาวกของท่านศาสดาอีซา (อ.)  ซึ่งพวกท่านเป็นผู้เพียรพยายามในหนทางของการเผยแผ่สาส์นของท่านศาสดาอีซา (อ.) เพื่อต้องการให้ประชาชนบริสุทธิ์จากการตั้งภาคีและการทำบาป พวกท่านเป็นผู้ช่วยเหลือท่านศาสดาอีซา (อ.) ในขณะที่ท่านเชิญชวนผู้คนสู่การศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวและสู่ความยำเกรงต่อพระองค์ โดยได้เดินทางร่วมกับท่านศาสดา (อ.) ไปทุกหนแห่ง

 

 ท่านศาสดาอีซา (อ.) ได้เพียรพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยในการชี้นำ “วงศ์วานอิสรออีล” แต่ก็ไม่เกิดผลอันใดเลย พวกเขาต่างดื้อรั้น ยังคงกดขี่และล่วงละเมิดต่อไป นอกจากกลุ่มชนเพียงน้อยนิดเท่านั้นที่มีศรัทธา

 

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الأنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلا قَلِيلا

 

 “แล้วเราจึงได้กริ้วพวกเขา และสาปแช่งพวกเขาเนื่องด้วยการที่พวกเขาทำลายสัญญาของพวกเขาและปฏิเสธบรรดาโองการของอัลลอฮฺ และสังหารบรรดานบีโดยปราศจากความเป็นธรรมและการที่พวกเขากล่าวว่า หัวใจของเรามีเปลือกหุ้มอยู่   หามิได้ อัลลอฮฺได้ทรงประทับตราบนหัวใจของพวกเขาต่างหาก เนื่องจากการปฏิเสธของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ศรัทธากัน นอกจากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”
 (ซูเราะฮ์อันนิซาอ์ โองการที่ 155)

 

 หลังจากที่พวกเขาเห็นปาฏิหาริย์ของศาสดาอีซา (อ.) พวกเขากลับกล่าวหาว่ามันเป็นมายากลและไสยศาสตร์

 

وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ

 

“และจงรำลึก เมื่ออีซา บุตร มัรยัม ได้กล่าวว่า โอ้ วงศ์วานของอิสรออีล แท้จริงฉันเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์มายังพวกท่าน เป็นผู้ยืนยันสิ่งที่มีอยู่ในเตารอตก่อนหน้าฉันและเป็นผู้แจ้งข่าวดีถึงศาสนทูตคนหนึ่งผู้จะมาภายหลังฉัน ชื่อของเขาคือ อะฮ์หมัด ครั้นเมื่อเขา (อะฮ์หมัด) ได้มายังพวกเขาพร้อมด้วยหลักฐานอันชัดแจ้งแล้ว พวกเขากล่าวว่านี่คือมายากลแท้ๆ”

 

ฮะวารียูน ได้แสดงบทบาทอย่างโดดเด่น  พวกเขาได้ประกาศความซื่อสัตย์ต่อศาสดาอีซา (อ.) และได้ทำให้กลุ่มผู้ศรัทธาแยกออกจากกลุ่มผู้ปฏิเสธอย่างชัดเจน ดังที่มีปรากฏในซูเราะฮ์ อาลิอิมรอนว่า :

 

فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَى مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

 

 “ครั้นเมื่อ อีซารู้สึกว่ามีการปฏิเสธศรัทธาเกิดขึ้นในหมู่พวกเขา จึงได้กล่าวว่าใครบ้างจะเป็นผู้ช่วยเหลือฉันสู่อัลลอฮ์ บรรดาสาวกผู้บริสุทธิ์ใจ (ฮะวารียูน) กล่าวว่า พวกเราคือผู้ช่วยเหลืออัลลอฮ์ พวกเราศรัทธาต่ออัลลอฮ์แล้ว และท่านจงเป็นพยานด้วยว่า แท้จริงพวกเรานั้น คือผู้ยอมจำนน” (ซูเราะฮ์ อาลิอิมรอน โองการที่ 52)

 

จากโองการนี้ ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เป้าหมายของการช่วยเหลือท่านศาสดาอีซา (อ.) ในการขับเคลื่อนสู่พระผู้เป็นเจ้านั้นก็คือ การมีศรัทธาต่อพระผู้เป็นเจ้าและเพียรพยายามช่วยเหลือศาสนาของพระองค์  แต่สิ่งหนึ่งที่จำเป็นต้องเข้าใจก็คือ การมีศรัทธาที่แท้จริงต่อพระผู้เป็นเจ้าและการที่มนุษย์จะรอดพ้นจากการปฏิเสธอย่างสมบูรณ์นั้นก็คือการปฏิบัติตามท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อล ฯ)  เหมือนดังที่ ฮะวารียูน ไปถึงยังตำแหน่งของศรัทธาที่แท้จริง

 

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ

 

“ข้าแต่พระผู้อภิบาลของพวกข้าพระองค์ พวกข้าพระองค์ศรัทธาแล้วต่อสิ่งที่พระองค์ได้ประทานลงมา และพวกข้าพระองค์ก็ได้ปฏิบัติตาม ศาสนทูตแล้ว โปรดทรงบันทึกพวกข้าพระองค์ร่วมกับบรรดาผู้ที่กล่าวปฏิญาณยืนยันทั้งหลายด้วยเถิด” (ซูเราะฮ์อาลิอิมรอน โองการที่ 53)

 

โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป

 

ขอขอบคุณ เว็บไซต์อัชชีอะฮ์