ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 12 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงความอกตัญญูและการละเมิดของมนุษย์ โองการกล่าวว่า

 

وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِداً أَوْ قَائِماً فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَمْ يَدْعُنَا إِلَى‏ ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ‏

 

คำแปล :

 

12. เมื่อทุกข์ภัยประสบแก่มนุษย์ เขาร้องเรียกหาเรา (ในทุกสภาพ) จะนอนตะแคง หรือนั่ง หรือยืนก็ตาม ครั้นเมื่อเราปลดทุกข์ภัยให้พ้นจากเขาไปแล้ว เขาก็เมินผ่านไปประหนึ่งว่าไม่เคยเรียกร้องหาเราให้แก้ปัญหาทุกข์ภัยที่ประสบแก่ เขา เช่นนั้นแหละ สำหรับผู้ละเมิดขอบเขตการงานของพวกเขาถูกทำให้สวยหรู (แต่พวกเขาไม่เข้าใจถึงความน่าเกียจ)

 

คำอธิบาย :

 

1.ท่ามกลางอุปสรรคปัญหาม่านที่กั้นอยู่ระหว่างธรรมชาติดั้งเดิมของมนุษย์จะถูกปลดออก และรัศมีแห่งเตาฮีดจะเจิดจรัสปรากฏชัดเจนขึ้น  ซึ่งในวันเหล่านี้เองที่มนุษย์จะเรียกร้องหาพระเจ้า

 

2. บุคคลที่กระทำความผิดเป็นนิจศีล พึงสังวรไว้เถิดว่าการอิบาดะฮ์ (แสดงความเคารพภักดีต่อพระเจ้าองค์เดียว) จะช่วยขจัดความน่ารังเกลียดให้หมดไปจากเขา และค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็นการงานที่ดีมีคุณภาพ

 

3. โองการข้างต้นเรียกบุคคลที่อกตัญญูไม่รู้คุณว่า บรรดาผู้ละเมิด เนื่องจากพวกเขาได้ใช้ทุนที่สำคัญที่สุดของตัวเอง เช่น อายุขัย ความสมบูรณ์แข็งแรง และความหนุ่มสาวไปในหนทางของความผิดบาป หรือการก่ออนาจารความชั่ว หรือใช้ไปเพื่อแสวงหาทรัพย์ที่ไม่มีความมั่นคงถาวรทางโลก หรือแม้แต่โอกาสที่จะขอบคุณในความโปรดปรานต่างๆ ของพระเจ้าก็หลุดลอยมือไป

 

4. อัลกุรอาน ได้กำหนดคุณลักษณะสมบูรณ์ 2 ประการไว้แก่มนุษย์ กล่าวคือ

 

บางโองการได้แนะนำไว้ว่า มนุษย์คืออาคารที่สมบูรณ์แข็งแรงที่สุดที่ได้ถูกสร้างขึ้นมา และอัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงสอนสั่งพวกเขา ทรงอธิบาย และทรงมอบพวกเขาให้ขวนขวายอยู่ในหนทางของพระองค์[1] สิ่งเหล่านี้ล้วนเกี่ยวข้องกับมนุษย์ทั้งหลาย ซึ่งพวกเขาอยู่ภายใต้การอบรบสั่งสอนของพระเจ้า และผู้นำแห่งศาสนา ทรงชี้นำให้พวกเขาได้คิดใคร่ครวญ และเคลื่อนไปสู่ความสมบูรณ์ สัจธรรม และความยุติธรรม

 

อัลกุรอาน บางโองการได้แนะนำมนุษย์ว่าเป็นผู้หลงลืม เป็นคนบ้า อ่อนแอ กดขี่ ปฏิเสธ ดื้อรั้น ตระหนี่ถี่เหนียว อวดดี อกตัญญู ไร้ความสามารถ ยโสโอหัง  ฝ่าฝืน ไม่มีศักยภาพ และเห็นแก่ตัว [2]

 

เหล่านี้ล้วนเกี่ยวข้องกับมนุษย์ทั้งสิ้นที่ไม่ได้อยู่ภายใต้การอบรมสั่งสอนของพระเจ้า เขาได้เติบโตขึ้นมาเยี่ยงวัชพืชทั้งหลาย ปฏิบัติตามอำนาจฝ่ายต่ำของตนเอง และพวกเขาได้ใช้ทุนชีวิตให้หมดไปกับการหลงผิด เป็นสรรพสิ่งหนึ่งที่มากไปด้วยภยันตราย

 

5. อนุญาตให้มนุษย์เรียกร้องหรือดุอาอ์ในทุกสภาพ ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพนอนตะแคง นั่ง หรือยืนก็ตาม

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1.มนุษย์ส่วนใหญ่เป็นผู้อกตัญญูไม่รู้จักบุญคุณ ดังนั้น พวกท่านจะต้องไม่เป็นมนุษย์ประเภทนั้น

 

2. การละเมิดขอบเขต หรือมากด้วยเล่ห์เพทุบาย เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้มนุษย์ต้องอกตัญญูต่อพระเจ้า หรือหลงลืมพระองค์

 

3. เมื่อได้รับสมประสงค์แล้ว ต้องไม่ลืมที่จะขอบคุณพระเจ้า และต้องไม่ลืมพระองค์

 

เชิงอรรถ

 

1.อัลกุรอาน บท ตีน โองการที่ 4 ,บท อะลัก โองการที่ 5 ,บท อัรเราะฮ์มาน โองการที่ 3 , บท อินชิกอก โองการที่ 6

2.อัลกุรอาน บทนิซาอ์ โองการที่ 38, บทอิบรอฮีม โองการที่ 34 , บทอิสรอ โองการที่ 11 , 68, 100, บทกะฮ์ฟิ โองการที่ 54, บทอะฮ์ซาบ โองการที่72, บทมะอาริจญ์ โองการ19, 21, บทอิงกิฎอร โองการที่ 6, และบท อะลัก โองการที่ 6

ที่มา เว็บไซต์อัชชีอะฮ์