ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 22 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงการตื่นตัวของธรรมชาติมนุษย์ ครั้นเมื่อพวกเขาไปประสบทุกข์ภัย โองการ กล่าวว่า

 

 هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى‏ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ‏

 

คำแปล :  

 

22. พระองค์ผู้ทรงให้สูเจ้าสัญจรทั้งทางบกและทางทะเล จนกระทั่งเมื่อสูเจ้าอยู่ในเรือและได้นำพวกเขาแล่นไปด้วยลมดี พวกเขาต่างมีความเบิกบาน ทันใดนั้นลมพายุได้พัดกระหน่ำและมีคลื่นซัดเข้ามาจากทุกด้าน และพวกเขาคิดว่า แท้จริง พวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยสิ่งเหล่านี้ (จะอับปาง) พวกเขาจึงวิงวอนขอต่ออัลลอฮฺ ด้วยความสุจริตใจต่อพระองค์ว่า “หากพระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากภัยพิบัตินี้ แน่นอน พวกเราจะอยู่ในหมู่ผู้กตัญญูทั้งหลาย”

 

คำอธิบาย :

 

สัญลักษณ์อื่นของพระเจ้า

 

1. ประโยคที่กล่าวว่า อุฮีเฏาะบิฮิม หมายถึงกระแสคลื่นที่โหมกระหน่ำไปยังเรือจากทุกด้าน แต่ในที่นี้เป็นการอุปไมยให้เห็นถึง การอับปาง และการสูญเสียที่จะเกิดขึ้น

 

2. โองการข้างต้นโดยหลักการแล้ว ได้กล่าวถึงทุกคนที่ปนเปื้อนความสกปรก หลงโลกและอบายมุข ไม่ได้เฉพาะเจาะจงแค่พวกตั้งภาคีเทียบเคียงพระองค์เท่านั้น

 

หมายถึงครั้นเมื่อกระแสคลื่นแห่งการทดสอบ ได้ห้อมล้อมมนุษย์ที่หลงลืม และก่อบาปกรรม พวกเขาต่างวิงวอนขอความช่วยเหลือจากอัลลอฮ์ และได้ให้สัญญาต่างๆ กับพระองค์มากมายว่า ถ้าหากพระองค์ช่วยให้พวกเขาปลอดภัย พวกเขาจะทำโน่นนี่มากมาย

 

การตื่นตัวของพวกเขาเป็นเพียงปฏิสัมพันธ์ชั่วคราวเท่านั้น ซึ่งเกิดจากจิตวิญญาณแห่งเตาฮีดอันเป็นธรรมชาติดั้งเดิมของมนุษย์ทุกคน ซึ่งในบุคคลที่ปนเปื้อนบาปเพียงเล็กน้อย ธรรมชาตินี้อันเป็นสาเหตุทำให้เขาตื่นจากความหลับใหลที่ยาวนาน และเปลี่ยนแปลงพวกเขาให้ดีขึ้น ส่วนบุคคลที่ปนเปื้อนบาปกรรมมากมาย จะไม่มีผลอันใดทั้งสิ้น เพียงแค่บ่งบอกให้เห็นว่าข้อพิสูจน์ได้สมบูรณ์แล้วสำหรับพวกเขา

 

3. โองการได้กล่าวถึงการสัญจรของมนุษย์ทั้งทางทะเลและทางบก โดยพาดพิงสิ่งนั้นไปยังพระเจ้า เพื่อต้องการแสดงให้เห็นว่า กฎเกณฑ์ที่ควบคุมโลกและจักรวาลอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า และทุกสิ่งต้องย้อนกลับคืนสู่พระองค์ เนื่องจากแหล่งแห่งพลังอำนาจทั้งหลายมาจากพระองค์นั่นเอง

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1. ธรรมชาติของมนุษย์เมื่อเขาประสบภยันตรายมันจะตื่นขึ้นมา เพื่อโน้มนำให้เขารำลึกถึงพระเจ้าผู้ทรงเกรียงไกร และการช่วยเหลือของพระองค์

 

2. จงรู้จักพระเจ้าเมื่อประสบความทุกข์ยาก

 

ที่มา เว็บไซต์อัชชีอะฮ์