ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 26 บทยูนุส
ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 26 บทยูนุส
อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงกลุ่มชนที่ประพฤติความดีและมีใบหน้าขาวสะอาด โองการ กล่าวว่า
لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ أُولئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيَها خَالِدُونَ
คำแปล :
26. สำหรับบรรดาผู้ทำความดีจะได้รับ (รางวัล) ความดี และเพิ่มมากขึ้นอีก ความหมองคล้ำและความอัปยศจะไม่คลุมใบหน้าของพวกเขา ชนเหล่านี้คือชาวสวรรค์ พวกเขาจะพำนักในนั้นตลอดไป
คำอธิบาย :
ใบหน้าขาวและหมองคล้ำ
โองการที่ผ่านมาได้กล่าวถึงสถานแห่งปรโลก วันแห่งการฟื้นคืนชีพ และได้เปรียบเทียบชีวิตทางโลกว่า ประหนึ่งสวนที่เต็มไปด้วยดอกไม้ และผลไม้ ด้วยเหตุนี้ โองการที่กำลังกล่าวถึงจึงได้กล่าวถึงบุคคลที่ประพฤติความดี และได้รับความโปรดปรานอันมากมาย
1. การประพฤติคุณความดีย่อมมีคุณค่าแก่ผู้ประพฤติดีทั้งหลาย
- ประการแรกคือมีความเชื่อดี พูดดี และสั่งสมแต่สิ่งที่ดี เนื่องจากคำว่า ฮุสนา ในโองการนั้นหมายถึง ความดี ซึ่งครอบคลุมทั้งความเชื่อ การกระทำ และคำพูด
- ประการที่สอง ความหมองคล้ำและความทุกข์จะไม่คลุมใบหน้าของพวกเขา และจะไม่สุมอยู่ในทรงอกของพวกเขาด้วย
- ประการที่สาม สรวงสวรรค์อัมตะคือสถานที่พำนักสำหรับพวกเขาตลอดไป
2. จุดประสงค์ของคำว่า ซิยาดะฮฺ ในโองการ อาจหมายถึง รางวัลที่เพิ่มมากขึ้น จาก 10 จนถึง 700 เท่า ดังที่อัลกุรอานได้กล่าวไว้[1] หรืออาจหมายถึงอาตมันบริสุทธิ์ของพระเจ้า ความเมตตาของพระองค์ และการใช้ประโยชน์จากความเมตตาอันเป็นคุณธรรมสูงสุด หรืออาจหมายถึงความโปรดปรานทางโลก ซึ่งนอกเหนือไปจากรางวัลแห่งปรโลกที่จะมอบแก่ผู้ประกอบความดีทั้งหลาย หรืออาจหมายถึงรางวัลพิเศษในสวรรค์ ซึ่งรายงานได้กล่าวถึงรางวัล 3 ประการหลังเอาไว้[2] แต่ก็ไม่แปลกแต่อย่างใดถ้าจะกล่าวว่าความหมายทั้งหมดเหล่านี้คือ วัตถุประสงค์ของโองการ
3. รายงานจากท่านอิมามซอดิก (อ.) กล่าวว่า ทุกสิ่งนั้นมีขนาดของตัวเอง นอกจากน้ำตาซึ่งหยดน้ำตานั้นจะดับไฟนรก หลังจากนั้น กล่าวว่า บุคคลใดก็ตามได้หลั่งน้ำตาเพื่อพระเจ้าใบหน้าของเขาจะไม่หมองคล้ำและเขาจะพบกับความอัปยศอดสู[3]
บทเรียนจากโองการ :
1. สำหรับผู้ประพฤติความดี เขาจะได้รับความดีเป็นการตอบแทน และเพิ่มมากขึ้นเพื่อเป็นการส่งเสริมพวกเขา
2. ผู้ที่ประพฤติความดีจะมีใบหน้าผ่องใสในวันแห่งการฟื้นคืนชีพ และเป็นชาวสวรรค์
เชิงอรรถ
1.อัลกุรอาน บทบะเกาะเราะฮ์ โองการที่ 261, บทอันอาม โองการที่ 160, บทนิซาอ์ โองการที่ 127
2.บิฮารุลอันวาร เล่มที่ 7 หน้าที่ 260, เล่มที่ 33 หน้าที่ 544, เล่มที่ 74 หน้าที่ 388
3.อุซูลกาฟีย์ เล่มที่ 2 หน้าที่ 481, วะซาอิลุชชีอะฮ์ เล่มที่ 15 หน้าที่ 227, ตัฟซีรนูรุซซะเกาะลัยน์ บทอธิบายโองการดังกล่าว
ที่มา เว็บไซต์อัชชีอะฮ์