ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 29 บทยูนุส

ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 29 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงคำพูดของบรรดาเทวรูปและพระเจ้าจอมปลอมเหล่านั้น โองการ กล่าวว่า

 

 

فَكَفَى‏ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ‏

 

คำแปล  :

 

29. ดังนั้น เพียงพอแล้วที่อัลลอฮฺทรงเป็นพยานระหว่างเรากับพวกท่าน แน่นอน เราไม่รู้เลยในการเคารพสักการะของพวกท่าน

 

คำอธิบาย :

 

1. บรรดานักอรรถาธิบายอัลกุรอาน มีความเห็นเกี่ยวกับการพูดของเทวรูปและพระเจ้าจอมปลอม กับบรรดาผู้ตั้งภาคีเทียบเคียงไว้หลายทัศนะด้วยกัน กล่าวคือ

 

- ทัศนะแรก บรรดาเทวรูปเหล่านี้มาจากมนุษย์ หรือชัยฏอน หรือมลาอิกะฮฺ ซึ่งเมื่อสิ่งเหล่านั้นหายไป หรือหลังจากเสียชีวิตแล้ว จึงได้ถูกนำไปสักการบูชา (1)

 

- ทัศนะที่สอง วัตถุประสงค์ของเทพเจ้าจอมปลอม คือ บรรดาเจว็ดต่างๆ  ซึ่งอัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงให้อำนาจการสนทนาแก่สิ่งเหล่านั้น เพื่อว่าสิ่งเหล่านั้นจะได้พูดความจริงออกมา

 

- ทัศนะที่สาม เทพเจ้าจอมปลอมเหล่านี้รวมไปถึงเทพเจ้าที่มีสติปัญญา เช่น มนุษย์ มลาอิกะฮ์ และเทพเจ้าที่ไม่มีความรู้สึก เช่น เจว็ดต่างๆ ที่เป็นหินหรือไม้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะพูดได้ เพื่อยืนยันการกระทำของพวกเขา(2)ดังเช่น คำพูดที่ออกมาจากเทปหรือซีดีคอมพิวเตอร์

 

2. จากโองการเข้าใจได้ว่า เทพเจ้าจอมปลอมที่บรรดาผู้ตั้งภาคีได้ตั้งขึ้นนั้น ในวันแห่งการฟื้นคืนชีพสิ่งเหล่านั้น ต้องการคำพิพากษาจากพระเจ้า และต้องการให้ตัดสินบรรดาผู้ตั้งภาคี

 

3. จากโองการก่อนหน้านี้ บรรดาเทพเจ้าของผู้ตั้งภาคีทั้งหลาย ต่างพูดว่า พวกท่านไม่ได้สักการบูชาเรา ส่วนในโองการนี้พวกเขากล่าวว่า เรามิได้รู้เลยที่พวกท่านเคารพสักการะเรา หมายถึง พวกท่านได้เคารพบูชาไปตามจินตนาการของตนเอง ซึ่งตามความเป็นจริงแล้วนั่นคือ การเคารพบูชาตามการนึกคิด ซึ่งเทวรูปเหล่านั้นไม่รู้เรื่องด้วย ฉะนั้น จึงไม่นับว่านั่นเป็นการเคารพสักการะแต่อย่างใด

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1. จงอย่างเคารพภักดีสิ่งอื่นใด นอกจากอัลลอฮ์ (ซ.บ.) เนื่องจากสิ่งเหล่านั้นไม่เข้าใจการเคารพภักดีของท่านดอก อีกอย่างการเคารพภักดีสิ่งเหล่านั้นไม่มีค่าแต่อย่างใด

 

2. อัลลอฮ์ (ซ.บ.) คือพยานระหว่างผู้ตั้งภาคีเทียบเคียงกับบรรดาเทวรูปเหล่านั้น ดังนั้น พึงระวังการกระทำและความเชื่อของท่านให้ดี

 

เชิงอรรถ

 

1.อัลกุรอาน บทสะบาอ์ โองการที่ 41

 

2.อัลกุรอาน บทฟุซซิลัต โองการที่ 21

 

ที่มา เว็บไซต์อัชชีอะฮ์