ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 67 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึง สัญลักษณ์ของการดำรงอยู่ของพระเจ้า โดยกล่าวว่า

67. هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِراً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ‏

คำแปล :

67. พระองค์คือพระผู้ทรงบันดาลราตรีให้แก่สูเจ้า เพื่อสูเจ้าจะได้พักผ่อนในนั้น ทรงให้กลางวันสว่างไสว แท้จริงในการนั้น (สัญลักษณ์) มีสัญญาณสำหรับหมู่ชนที่ได้ยิน

คำอธิบาย :

1. โองการข้างต้นกำลังกล่าวถึงระบบที่น่าพิศวงของกลางวันและกลางคืน ซึ่งเป็นสัญญาณที่บ่งบอกให้เห็นการบริบาลที่มีเป้าหมายรอบคอบและชาญฉลาดยิ่งของพระเจ้า

2. คำว่า มุบซิรอน ตามความหมายหลักหมายถึง ผู้มองเห็น หรือความสว่าง หมายถึง พระเจ้าทรงให้กลางวัน มองเห็น ในขณะที่วันนั้นมิใช่ผู้มองเห็น ทว่าในตอนกลางวันสายจะมองเห็น และให้แสงสว่าง นี่คือคำอุปมาที่สวยงามและได้รับอนุญาต[49]

3. โองการข้างต้นกล่าวถึง ความสงบในยามราตรีกาล แน่นอนว่า สิ่งนี้เป็นความจริงทางวิทยาศาสตร์ทีม่านแห่งความมืดมิดของกลางคืน นอกจากจะเป็นการบีบบังคับให้ต้องการทำงานในตอนกลางวันแล้ว ยังมีผลโดยตรงต่อเส้นประสาทและกล้ามเนื้อของมนุษย์ ซึ่งอวัยวะส่วนนั้นจะมีสภาพโค้งงอตัวลงมาเพื่อการพักผ่อนที่สงบ

บทเรียนจากโองการ

บทเรียนจากโองการ :

1. ความสงบในราตรีกาลและความสว่างยามทิวาล้วนเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกให้เห็นถึงการดำรงอยู่ของพระเจ้า

2. จงเตรียมพร้อมประสาทหูของท่านให้พร้อม เพื่อรอฟังความจริง