ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 73-74 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึง บทเรียนแห่งทางรอดของนูฮฺ (อ.) กับสหายของท่าน และความพินาศของศัตรูกับบุคคลที่เป็นปรปักษ์ โองการกล่าวว่า

73. فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ‏

คำแปล :

73. แล้วพวกเขาก็ปฏิเสธเขา (นูฮฺ)  เราได้ช่วยเขาและผู้อยู่กับเขาในเรือ และเราได้ให้พวกเขาเป็นผู้สืบทอด (แทนผู้ปฏิเสธ) และเราได้ให้บรรดาผู้ปฏิเสธบรรดาสัญลักษณ์ของเราจมน้ำ ดังนั้น จงดูเถิดผลสุดท้ายของพวกที่ถูกเตือนแล้วเป็นอย่างใด

คำอธิบาย :

1. นักอรรถาธิบายบางท่านแสดงทัศนะว่า สหายของนูฮฺ (อ.) มีประมาณ 80 คน ซึ่งทุกคนได้รับการช่วยเหลือให้รอดพ้นทั้งสิ้น[53] และกลายเป็นผู้สืบทอดบนหน้าแผ่นดิน ส่วนผู้ปฏิเสธซึ่งมีจำนวนมากมายได้จมน้ำตายทั้งสิ้น[54]

2. การอยู่ร่วมกับบรรดาผู้นำแห่งพระเจ้า หรือบรรดาศาสดา (อ.) เป็นหนึ่งในหนทางที่จะทำให้มนุษย์ได้รับความช่วยเหลือ ให้รอดพ้นจากไฟนรกและการลงโทษของพระเจ้า แต่มีเงือนไขว่าท่านต้องได้รับประโยชน์จากการอยู่ร่วมกับศาสดาด้วย

บทเรียนจากโองการ :

1 แนวทางการต่อสู้ของศาสดานูฮฺ (อ.) และบรรดาผู้ศรัทธา และการช่วยเหลือพวกเขาทำให้ได้มีโอกาสจัดตั้งรัฐอิสลาม (และชะตากรรมของผู้ชนะนี้เองที่เป็นที่รอคอยของศรัทธาชนอื่น ๆ)

2. จงใคร่ครวญในชะตาชีวิตของเหล่าผู้นำให้ถี่ถ้วน แล้วจงนำเอาสิ่งเหล่านั้นมาเป็นบทเรียน

3. จงอยู่ร่วมกับเหล่าบรรดาผู้นำแห่งพระเจ้า เพื่อท่านจะได้รับความช่วยเหลือ และจงอย่าปฏิเสธพวกเขาเพราะจะทำให้พวกท่านพบกับความพินาศ

อัลกุรอาน โองการที่ 74 บทยูนุส

อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึง ศาสดาที่ถูกส่งลงมาหลังจากนูฮฺ (อ.) และปฏิกิริยาของประชาชนที่แสดงกับเขา โองการกล่าวว่า

74. ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَى‏ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا بِهِ مِن قَبلُ كَذلِكَ نَطْبَعُ عَلَى‏ قُلُوبِ الْمُعْتَدِينَ‏

คำแปล :

74. หลังจากเขา (นูฮฺ) เราได้ส่งเราะซูลอีกหลายคนไปยังประชาชาติของพวกเขา แล้วบรรดาเราะซูลเหล่านั้นได้นำหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขา แต่พวกเขาไม่ศรัทธาต่อสิ่งที่พวกเขาได้เคยปฏิเสธต่อนูฮฺมาก่อน ในทำนองนั้นเราได้ประทับตราบนหัวใจของบรรดาผู้ฝ่าฝืน

คำอธิบาย :

ศาสดาภายหลังจากนูฮฺ (อ.)

หลังจากที่อธิบายชีวประวัติคร่าวๆ ของศาสดานูฮฺ (อ.) ไปแล้ว โองการได้กล่าวถึงบรรดาศาสดาที่ได้ถูกส่งลงมาภายหลังจากนูฮฺ (อ.) และก่อนศาสดามูซา (อ.) เช่น ศาสดาอิบรอฮีม (อ.) ศาสดาฮูด (อ.) ศาสดาซอลิฮฺ (อ.) ศาสดาลูฎ (อ.) ศาสดายูซุฟ (อ.) ซึ่งศาสดาเหล่านี้ได้ถูกส่งลงมาเพื่อสั่งสอนประชาชาติ

1. อย่างไรก็ตามโองการข้างต้นนี้ได้ถูกอธิบายไว้ 2 ลักษณะ กล่าวคือ

1.1 ประชาชาติก่อนหน้านั้นได้ตั้งตนเป็นปรปักษ์กับบรรดาศาสดา และหลังจากนั้นพวกเขาก็ยังคงดำเนินการปฏิเสธอย่างต่อเนื่องต่อไป มิหนำซ้ำพวกเขายังได้แสดงตนเป็นปรปักษ์กับศาสดาที่ถูกส่งมาภายหลังอีกต่างหาก

1.2 โองการบ่งชี้ให้เห็นถึงชน 2 กลุ่ม กล่าวคือ กลุ่มหนึ่งแสดงตนเป็นปรปักษ์กับศาสดานูฮฺและการเชิญชวนของท่าน อีกทั้งได้ปฏิเสธท่านอย่างสิ้นเชิง ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งได้แสดงตนเป็นปรปักษ์กับศาสดาหลังจากนูฮฺ (อ.) และพวกเขาก็ไม่ศรัทธา

ดังนั้น เมื่อพิจารณาการกดขี่และการฝ่าฝืนของพวกเขาแล้ว ก็เห็นสมควรอย่างยิ่งที่พวกเขาถูกน้ำท่วมและจมน้ำตายทั้งหมด

2. โองการบ่งชี้ให้เห็นว่าการฝ่าฝืนและการละเมิดของประชาชน เป็นสาเหตุทำให้หัวใจของพวกเขาถูกประทับตา แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นการ ลิขิต หรือกำหนดให้เป็นเช่นนั้นก็หาไม่ ทว่าการฝ่าฝืนความจริงซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งการฝ่าฝืนนั่นเองที่จะส่งผลให้จิตใจของพวกเขาแข้งกระด้าง การจำแนกแยกแยะก็จะถูกถอดถอนออกไปจากหัวใจของพวกเขา การละเมิดและการกระทำความผิดกลายเป็นความเคยชิน และแลดูว่าเป็นเรื่องธรรมดา พวกเขาจะไม่รับรู้ว่าสิ่งใดเป็นสัจธรรมและสิ่งใดเป็นคุณธรรม ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ยอมรับ

 บทเรียนจากโองการ :

1.การปฏิเสธความจริงและการละเมิดฝ่าฝืน คือการสร้างเหตุให้หัวใจของท่านต้องถูกลงตราประทับ ทำให้หัวใจของท่านไม่อาจยอมรับความจริงได้อีกต่อไป

2. การตั้งตนเป็นปรปักษ์กับผู้นำแห่งพระเจ้า คือแบบอย่างของผู้ละเมิด ดังนั้น ท่านต้องไม่เป็นเช่นนั้น