ตัฟซีรอัลกุรอาน โองการที่ 98 บทยูนุส

 

อัลกุรอาน โองกานี้กล่าวโชคชะตาของประชาชาติยูนุส และการช่วยเหลือพิเศษที่มีต่อพวกเขา โองการกล่าวว่า

98. فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَها إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى‏ حِينٍ‏

คำแปล :

98. ดังนั้น ไฉนจึงไม่มีสักหมู่บ้านเดียวที่ (ชาวเมือง) จะมีศรัทธา ซึ่งการศรัทธาของพวกเขาจะอำนวยประโยชน์แก่พวกเขา นอกจากกลุ่มชนของยูนุส เมื่อพวกเขาได้ศรัทธา เราได้ปลดเปลื้องการลงโทษอันอัปยศจากพวกเขา ในมีชีวิตของโลกนี้ จนกระทั่งถึงเวลากำหนด (ความตาย) เราได้ให้ปัจจัยแก่พวกเขา

คำอธิบาย :

เฉพาะกลุ่มเดียวที่ศรัทธาได้ถูกเวลา

1. โองการข้างต้นถือเป็นกฎเกณฑ์ทั่วๆ ไปสำหรับชีวิตมนุษย์ นั่นก็คือไม่มีกลุ่มชนใดที่ดำรงชีวิตอยู่ในเมืองหนึ่งได้ตายจากไป โดยที่พวกเขาไม่ศรัทธาแล้วจะมีประโยชน์อันมากมายเกิดขึ้นแก่ชีวิตของเขา หมายถึงในช่วงที่เขากำลังจะสิ้นใจตาย และกำลังจะถูกนำตัวไปลงโทษ เขาได้มีศรัทธาแน่นอน การศรัทธาในช่วงนั้นจะไม่ยังประโยชน์อันใดทั้งสิ้นแก่พวกเขา เว้นเสียแต่ว่ากลุ่มชนของยูนุส ซึ่งพวกเขาได้ศรัทธาก่อนหน้านั้น การลงโทษจึงถูกถอดถอนออกไปจากพวกเขา

2. ได้มีรายงานกล่าวว่ายูนุสกับกลุ่มชนของตนได้ใช้ชีวิตอยู่ในเมือง ไนนาวา (ประเทศอีรัก) เมื่อยูนุสสิ้นหวังจากการมีศรัทธาของพวกเขาแล้ว ท่านได้สาปแช่งพวกเขาและจากพวกเขาไป เมื่อสัญลักษณ์ของการลงโทษได้ปรากฏเด่นชัดขึ้น ประชาชนได้เดินทางไปหานักวิชาการและผู้รู้ประจำกลุ่มชนของตน ซึ่งได้แนะนำว่าให้ทุกคนออกไปนอกเมืองให้หมด เพื่อวิงวอนและลุแก่โทษด้วยความนอบน้อมถ่อมตน จนกระทั่งว่าเหล่ามารดาก็ได้แยกจากบรรดาลูกๆ ของพวกเธอ เพื่อตามหายูนุสแต่ว่าไม่พบท่านศาสดายูนุส (อ.)

เรื่องราวดังกล่าวได้กลายเป็นสาเหตุทำให้การลงโทษถูกถอดถอนไปจากพวกเขา หลังจากเวลาผ่านไปได้ระยะหนึ่งยุนูสได้กลับมายังพวกเขา ซึ่งประชาชนต่าให้การต้อนรับท่านอย่างอบอุ่น[61]

3. กลุ่มชนของศาสดายูนุส (อ.) มีคุณสมบัติพิเศษหลายประการด้วยกัน อันเป็นสาเหตุให้พวกเขารอดปลอดภัยจากการลงโทษ กล่าวคือ

3.1 พวกเขาทั้งหมดพร้อมใจกันขอลุแก่โทษและได้ศรัทธาเลื่อมใส ขณะที่กลุ่มชนอื่นได้ตกอยู่ในการลงโทษ ซึ่งปกติแล้วกลุ่มชนเหล่านี้จะตั้งตนเป็นศัตรูอย่างรุนแรงเสมอ

3.2 สัญลักษณ์ที่บ่งบอกให้เห็นการลงโทษของกลุ่มชนยูนุสได้ปรากฏชัดเจนขึ้น เพียงแต่การลงโทษพวกเขายังไม่แน่อน มิเช่นนั้นจะไม่มีการถอดถอน และการลุแก่โทษของพวกเขาก็จะไม่ถูกตอบรับด้วย

3.3 พวกเขามีสติต่อคำตักเตือนและยั้งคิดได้ก่อนที่การลงโทษขั้นเด็ดขาดจะมาถึงพวกเขา พวกเขาได้ตื่นจากการหลงลืมเสียก่อน ขณะที่กลุ่มชนของฟิรเอานฺ ไม่ได้จริงจังต่อสัญญาณแห่งการลงโทษที่ส่งมาตักเตือนพวกเขา

3.4 กลุ่มชนของยูนุสมีผู้นำประจำกลุ่ม ซึ่งพวกเขาได้เชื่อคำแนะนำของผู้นำกลุ่มชน จนกระทั่งได้รับการช่วยเหลือให้รอดพ้นจากการลงโทษดังกล่าว

3.5 การลุแก่โทษและการวิงวอนขอต่อพระเจ้าที่ได้จัดทำเป็นหมู่คณะ ซึ่งกลุ่มชนของยูนุสได้แสดงให้เห็นแล้ว และสิ่งนั้นเกิดมรรคผลอย่างมากมาย เป็นเหมือนพลังที่ดึงดูดทะเลแห่งความเมตตามาสู่ตนเอง

บทเรียนจากโองการ :

1. การศรัทธาและการลุแก่โทษในช่วงเวลาเหมาะสมจะบังเกิดประสิทธิผลแน่นอน

2. อัลลอฮ (ซบ.) ไม่เพียงแต่จะตอบรับความศรัทธาและการลุแก่โทษของกลุ่มชนยูนุสเท่านั้น ทว่าพระองค์ยังได้ประทานรางวัลแก่พวกเขาด้วย

3. ประชาชาติที่ถูกลงโทษ เนื่องจากพวกเขาเฉยเมยไม่ใส่ใจและศรัทธาไม่ตรงตามเวลาที่มีความเหมาะสม