ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 58

อัลกุรอาน โองการนี้ กล่าวถึงการลงทากลุ่มชนของอาด และการช่วยเหลือนบีฮูด (อ.) และบรรดาผู้ศรัทธา โองการกล่าวว่า

 

وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُوداً وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ

 

คำแปล :

 

58. และเมื่อบัญชา (การลงโทษ) ของเราได้มาถึง เราได้ช่วยฮูดและบรรดาผู้มีศรัทธาร่วมกับเขาให้รอดพ้น ด้วยความเมตตาจากเรา และเราได้ให้ช่วยพวกเขาพ้นจากการลงโทษอันโหดร้าย

 

คำอธิบาย  :

 

การสาปแช่งตลอดกาลสำหรับหมู่ชนผู้อธรรม

 

ในส่วนสุดท้ายของโองการที่เกี่ยวข้องกับชะตาชีวิตของหมู่ชนของอาด และศาสดาของพวกเขาคือ ฮูด  และยังกล่าวถึงการลงโทษอันโหดร้ายที่จะบังเกิดแก่พวกเขาด้วย

 

1.นักอรรถาธิบายอัลกุรอานบางท่าน กล่าวว่าตามประวัติศาสตร์ได้ระบุว่ามี 2 กลุ่มชนที่ถูกกล่าวเรียกในนามของ หมู่ชนของอาด

 

กลุ่มชนแรก เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่มีอยู่ก่อนประวัติศาสตร์ พวกเขาดำรงชีวิตอยู่ในประเทศซาอุดิอาระเบียในปัจจุบัน หลังจากนั้นชนกลุ่มนี้และร่องรอยทางประวัติศาสตร์ของพวกเขาก็ได้สูญสิ้นไป ซึ่งอัลกุรอานได้กล่าวเรียกพวกเขาว่า อาดิลอูลา (หมู่ชนอาดกลุ่มแรก)

 

กลุ่มชนที่สอง คือหมู่ชนอาด ซึ่งพวกเขาได้ดำรงอยู่ก่อนคริสตศักราชประมาณ 700 ปี อาศัยอยู่ในเมือง อะฮฺกอฟ หรือเยเมน พวกเขาเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่มีกำลังมาก และเป็นนักรบในสงคราม พวกเขาได้ร่วมกับสร้างบ้านเมืองจนหน้าอยู่และเต็มไปด้วยพืชพันธ์ต่างๆ มากมาย

 

แต่เมื่อพวกเขาได้แสดงความหยิ่งทระนง หลงลืม และตั้งภาคีเทียบเคียงพระเจ้า ตั้งตนเป็นศัตรูกับนบีฮูด (อ.) ปฏิเสธการเป็นศาสดาของท่าน พวกเขาจึงได้รับการลงโทษจากพระเจ้า

 

การลงโทษหมู่ชนของอาดคือ อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงให้เกิดพายุโหมกระหน่ำพัดอยู่นาน 6 วัน 7 คืน ปราสาทราชวังของพวกเขาต่างพังพินาศสิ้น สัญลักษณ์ดวงดาวของพวกเขาล่วงหล่นอยู่บนพื้นดิน แต่สำหรับฮูด (อ.) และผู้ศรัทธาอีกประมาณ 4,000 คนต่างได้รับความช่วยเหลือให้รอดปลอดภัย และนี่เป็นบทเรียนที่สำคัญยิ่งสำหรับหมู่ชนในอนาคตกาล

 

2. การที่กล่าวว่า นัจญัยนา หมายถึงเราได้ช่วยเหลือ ซ้ำกันถึง 2 ครั้งในโองการนี้ นักตัฟซีรบางท่านกล่าวว่า การกล่าวคำนี้ครั้งแรกแสดงให้เห็นถึง การช่วยเหลือจากการลงโทษทางโทษ ส่วนการกล่าวครั้งที่สอง แสดงให้เห็นถึงการรอดปลอดภัยจากการลงโทษในปรโลก

 

เหตุผลของการอรรถาธิบายเช่นนี้คือ การที่กล่าวถึง การลงโทษอันโหดร้าย (อะซาบุน เฆาะลีซ) โดยปกติจะใช้กับการลงโทษในปรโลก

 

3. ประเด็นสำคัญที่โองการกล่าวถึงคือ บรรดาผู้ศรัทธาที่ได้อยู่ร่วมกับศาสดาต่างได้รับความช่วยเหลือหมดทุกคน กล่าวคือ พวกเขานอกจากจะมีศรัทธาต่อศาสดาแล้ว ยังได้อยู่ร่วมเชื่อฟังและปฏิบัติตามท่านอย่างใกล้ชิด

 

บทเรียนจากโองการ :

 

1. การลงโทษและการช่วยเหลือให้รอดพ้นอยู่ในอำนาจของพระเจ้า

 

2. ความการุณย์ของพระเจ้าครอบคลุมเหนือสถานภาพของศาสดาของพระองค์ และบรรดาผู้ศรัทธา พวกเขาจึงได้รับการช่วยเหลือ

 

3. จงมีศรัทธาและอยู่ร่วมกับผู้นำแห่งพระเจ้า เพื่อท่านจะได้รับความช่วยเหลือให้รอดปลอดภัย