ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 70
ตัฟซีรอัลกุรอาน บทฮูด โองการที่ 70
อัลกุรอาน โองการนี้กล่าวถึงความหวาดระแวงของศาสดาอิบรอฮีม (อ.) ที่มีต่อพฤติกรรมที่ผิดปกติของมะลาอิกะฮ์ และกล่าวถึงความชัดเจนในวัตถุประสงค์ของมะลาอิกะฮ์ โองการกล่าวว่า
فَلَمَّا رَأى أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ
คำแปล :
70. ครั้นเมื่อเขาเห็นว่ามือของพวกเขาไม่ยื่นออกไป (ยังอาหาร) เขาเอะใจและรู้สึกกลัวพวกเขา (เพราะแปลกหน้า) พวกเขา (มะลาอิกะฮ์) กล่าวว่า อย่ากลัวเลย แท้จริง เราถูกส่งมายังหมู่ชนของลูฏ
คำอธิบาย ;
สำหรับศาสดาอิบรอฮีม (อ.) ในเวลานั้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดูเป็นเรื่องแปลกประหลาดมาก เนื่องจากแขกที่เพิ่งเดินทางมาถึงแต่ไม่ยอมรับประทานอาหาร ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งใหม่สำหรับท่าน ด้วยเหตุนี้ท่านจึงมีความรู้สึกแปลกๆ กับพวกเขาจนรู้สึกเอะใจและกลัวอยู่ในใจ
1.หนึ่งในมารยาทและประเพณีอันดีงามของบรรดาบรรพชนก็คือ ถ้าหากได้รับประทานอาหารที่บ้านของผู้ใด บุญคุณของบุคคลนั้นจะถูกเก็บรักษาเอาไว้ แต่ถ้าเขามีเจตนาไม่ดีกับคนอื่นก็จะไม่มีผู้ใดรับประทานอาหารของเขา ด้วยเหตุนี้ เมื่อมวลมลาอิกะฮ์ไม่รับประทานอาหารของศาสดาอิบรอฮีม (อ.) จึงทำให้ศาสดาเกิดความเอะใจและไม่วางใจพวกเขา
2. นักอรรถาธิบายอัลกุรอานบางท่านกล่าวว่า ศาสดาลูฎ (อ.) แม้ว่าจะเป็นนบี แต่ว่าอยู่ภายใต้ความคิดของศาสดาอิบรอฮีม (อ.) อีกขั้นหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ บรรดามลาอิกะฮ์ที่ได้ลงมาเพื่อลงโทษหมู่ชนของลูฏ อันดับแรกได้ไปหาศาสดาอิบรอฮีม (อ.) ก่อนเพื่อแจ้งข่าวการลงโทษแก่ท่าน ซึ่งการกระทำเช่นนี้ถือว่าได้ปฏิบัติไปตามขั้นตอนตามหน้าที่ๆ ศาสดาแต่ละท่านได้รับมอบหมายมาจากพระเจ้า
3.เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่แขกต้องรับประทานอาหารที่เจ้าของบ้านนำมาเลี้ยง มิเช่นนั้นอาจเป็นสาเหตุทำไปสู่ความโกรธเคือง หรือความเสียใจต่อกัน หรืออาจทำคิดไม่ดีต่อกันได้ แต่ถ้ามีเหตุผลส่วนตัวที่ไม่ต้องการรับประทานอาหารนั้น ควรจะอธิบายให้เจ้าของบ้านได้รับรู้ เพื่อลดความไม่สบายใจของเขา
4.เจ้าของบ้านเมื่อมีความรู้สึกไม่สบายใจ, สับสนหรือกลัว, หรือไม่พอใจแขก ก็จงเก็บสิ่งนั้นไว้ในใจอย่าให้แขกได้รับรู้ถึงความรู้สึกของตน
บทเรียนจากโองการ :
1.แขกไม่สมควรสร้างความไม่สบายใจให้แก่เจ้าของบ้าน
2. เจ้าของบ้านมีหน้าที่ระวังความประพฤติและเป้าหมายของแขกที่มาเยือน