อัลกุรอาน โองการที่ 14 บทยูซุฟ

 

อัลกุรอาน  โองการนี้ได้ชี้ให้เห็นถึงคำตอบของบรรดาบุตรของยะอฺกูบ (อ.) และการรับรองความปลอดภัยของยูซุฟ (อ.) จากพวกเขา โองการกล่าวว่า

14. قَالُواْ لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّآ إِذاً لَّخسِرُونَ‏

คำแปล :

14. พวกเขากล่าวว่า หากสุนัขป่ากินเขาจริง ทั้ง ๆ ที่พวกเราเป็นกลุ่มชนที่แข็งแรง เมื่อนั้นพวกเราเป็นผู้ขาดทุนแน่นอน”

คำอธิบาย :

1. ศาสดายะอฺกูบ (อ.) ได้เสนอเหตุผล 2 ประการที่จะไม่ให้ยูซุฟออกไปกับพวกเขา กล่าวคือ

ประการที่หนึ่ง ถ้าหากฉันห่างเขาฉันคงจะทุกข์ใจมาก และอีกอย่างฉันเกรงว่าสุนัขป่าจะทำร้ายเขาด้วย

พี่น้องของยูซุฟไม่ได้ใส่ใจในเหตุผลประการแรกของยะอฺกูบ (อ.) พวกเขาจึงไม่ได้ตอบบิดาแต่อย่างใด เนื่องจากบุตรนั้นไม่ว่าบิดาจะต้องการหรือไม่ต้องการวันหนึ่งเขาก็ต้องแยกจากบิดามารดา เพื่อไปศึกษาต่อหรือมีหน้าที่การงานในต่างถิ่นหรือต่างแดน ด้วยเหตุนี้  ความทุกข์ใจของยะอฺกูบ (อ.) จึงไม่ได้รับการเยียวยา

2. บรรดาพี่น้องของยูซุบ ได้ตอบบิดาของตนที่ว่าอาจมีสุนัขป่าเข้ามาทำร้ายเขาว่า พวกเขาจะเป็นผู้ดูแลความปลอดภัยของยูซุฟเอง พวกเราเป็นกลุ่มชนที่แข็งแรงมีความร่วมมือกันสุนัขป่าไม่สามารถทำอันตรายพวกเราได้ดอก

3. บรรดาพี่น้องของยูซุฟได้กล่าวว่า ถ้าหากพวกเราผลั้งเผลอปล่อยให้สุนัขป่าเข้าทำร้ายยูซุฟ  ถือว่าพวกเราเป็นผู้ขาดทุนและเสียหายอย่างยิ่ง เนื่องจากเราได้สูญเสียทุนมนุษย์ที่ดีที่สุดไป ที่สำคัญหน้าตาของเราทางสังคมคงได้รับการดูถูกเหยียดหยามเป็นแน่แท้

บทเรียนจากโองการ :

1. จงอย่าปล่อยให้การโฆษณาชวนเชื่อของศัตรู และการรับประกันความปลอดภัยของพวกเขาเป็นเครื่องล่อใจทำให้ท่านลืมเลือน

2. บุคคลใดก็ตามที่แบกรับความรับผิดชอบนี้แต่ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ให้ดีได้ ถือว่าเขาขาดทุนและได้รับความเสื่อมเสีย เพราอย่างน้อยที่สุดตนได้ขายหน้าต่อสังคม

3. การร่วมมือของกลุ่มก้อนทางสังคมคือการได้มาซึ่งอำนาจ