บทสนทนาของอิมามอะลีกับปุโรหิตชาวยิว

 

ประเด็นสนทนา : พระเจ้าอยู่ที่ไหน ?

ในสมัยการปกครองของเคาะลีฟะฮฺอบูบักร์ วันหนึ่งได้มีปุโรหิต หรือนักปราชญ์ผู้คงแก่เรียนชาวยิวคนหนึ่งมาหาเขา และได้ถามเขาว่า :
“ท่านคือเคาะลีฟะฮฺของศาสนทูตแห่งอิสลามใช่ไหม ?

อบูบักรฺ : ใช่

ปุโรหิตยิว : ในคัมภีร์เตารอตของเราได้ระบุเอาไว้ว่า เคาะลีฟะฮฺหรือตัวแทนของศาสนทูตทั้งหลายจะต้องมีความรู้เหนือกว่าสาวกทั้งหมด ดังนั้น ท่านจะสามารถตอบฉันได้ไหมว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงประทับอยู่บนฟากฟ้าหรือแผ่นดิน ?

อบูบักรฺ : พระองค์ทรงประทับอยู่บนฟากฟ้าเหนือบัลลังก์ของพระองค์

ปุโรหิตยิว :- ถ้าเช่นนั้น แผ่นดินจะต้องว่างเว้นจากพระองค์ และเมื่อพระเจ้าทรงประทับอยู่ ณ สถานที่หนึ่งแล้ว สถานที่อื่นจะต้องว่างเว้นจากการมีอยู่ของพระองค์ใช่ไหม ?

อบูบักรฺ :- นี่เป็นคำถามของพวกที่ไม่มีศาสนา ผู้มีศาสนาจะไม่กล่าวออกมาเช่นนี้อย่างแน่นอน ดังนั้น เจ้าจงออกไปให้ไกลจากที่นี่ซะ มิฉะนั้น ฉันอาจจะฆ่าเจ้าได้

นักปราชญ์ยะฮูดีย์ผู้นั้นเดินออกมาด้วยความรู้สึกหดหู่ ฉงนสนเท่ห์ระคนผิดหวัง พร้อมกับรู้สึกเย้ยหยันอิสลามไปในทีด้วย แต่ในระหว่างทางนั้นเอง เขาได้พบกับอะลี : และโดยที่เขายังมิได้กล่าวคำใด ๆ ออกมา ท่านอิมามอะลี : ได้กล่าวกับเขาขึ้นว่า :-
“ฉันทราบดีว่าท่านได้ไปพบกับท่านอบูบักรฺ และได้ถามอะไรเขาไปบ้าง และเขาได้ตอบท่านอย่างไรบ้าง อย่างไรก็ตาม ขอให้ท่านโปรดรับรู้เถิดว่า เรามีความเชื่อว่าพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ทรงสรรสร้างสถานที่ (รวมตลอดถึงสรรพสิ่งทั้งหลาย) ดังนั้น พระองค์จึงไม่มีความจำเป็นในสิ่งดังกล่าว และที่เหนือไปกว่านั้น ทุกหนทุกแห่งต่างร่ำร้องเรียกหาพระองค์ เพียงแต่เราจะต้องเข้าใจไว้ด้วยว่า แท้จริง พระผู้เป็นเจ้าทรงประทับและทรงดำรงอยู่ในทุกสถานที่โดยปราศจากการพึ่งพิงไปยังสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น หรือการพำนักพักพิงของพระองค์ไม่จำต้องอาศัยสิ่งหนึ่งสิ่งใดเคียงข้างเฉกเช่นมิติหรือสถานะของสรรพสิ่งถูกสร้างทั้งหลาย พระองค์ทรงอยู่เหนือสภาวการณ์ของสถานที่ ในขณะที่ไม่มีสรรพสิ่งใดที่ไม่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมบริหารของพระองค์

หลังจากนั้น ท่านอิมามอะลี : ได้ถามเขาว่า “มาตรว่าฉันสามารถพิสูจน์ถึงสารธรรมคำสอนจากคัมภีร์ของท่านอย่างถูกต้องแม่นยำแล้วไซร้ ท่านจะยอมจำนนต่อสัจธรรมอิสลามไหม ?

ปุโรหิตยิว :- ตกลง

อิมามอะลี : ในคัมภีร์เล่มหนึ่งของท่านได้กล่าวไว้เช่นนี้ใช่ไหมว่า “วันหนึ่ง ในขณะที่ท่านศาสดามูซา บุตรของอิมรอน กำลังนั่งอยู่นั้น ได้มีมลาอิกะฮฺจากทางทิศตะวันออกมาหาเขา เขาจึงถามมลาอิกะฮฺตนนั้นว่า “ท่านมาจากไหน ?” มลาอิกะฮฺได้ตอบว่า “ฉันมาจากอัลลอฮฺ”

หลังจากนั้น มีมลาอิกะฮฺอีกตนหนึ่งมาจากทิศตะวันตกได้มาหาท่านอีก ท่านศาสดามูซา : ได้ถามว่า “ท่านมาจากไหน ?” คำตอบของเขาก็คือ “ฉันมาจากอัลลอฮฺ”

หลังจากนั้น มลาอิกะฮฺอีกตนหนึ่งได้มาหาท่านอีก และท่านศาสดามูซาก็ได้ถามเขาว่า “ท่านมาจากไหน ?” เขาได้ตอบว่า “ฉันมาจากแผ่นดินชั้นที่เจ็ด และมาจากอัลลอฮฺ”

คำตอบของมลาอิกะฮฺทั้งสามได้สร้างความมหัศจรรย์ใจแก่ท่านศาสดามูซา : ยิ่งนัก ทำให้ท่านกล่าวขึ้นว่า “มหาบริสุทธิ์ยิ่งนัก พระผู้เป็นเจ้าผู้ซึ่งไม่มีสถานที่ใดที่ว่างเว้นไปจากพระองค์ และไม่มีสถานที่ใดที่ไม่มีพระองค์ (พระองค์ทรงดำรงอยู่ในทุกสถานที่)”

หลังจากท่านอิมามอะลีกล่าวจบ ปุโรหิตชาวยิวผู้นั้นจึงกล่าวขึ้นว่า :-
“ฉันขอปฏิญาณว่าสิ่งที่ท่านกล่าวมาทั้งหมดนั้นถูกต้องสอดคล้องกับคัมภีร์ของเรา
และแท้จริง ท่านคือผู้ที่มีฐานภาพคู่ควรต่อตำแหน่งตัวแทนของศาสนทูตของท่าน”

 

อ้างอิง

หนังสือ อัลอิฮ์ติญาจญ์ ฏอบัรซี เล่ม 2 หน้า 313