รู้จักนะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์ ตอนที่ 10

 

ปรัชญาการเมือง ในทัศนะอิมามอะลี บินอะบีฏอลิบ

 
    การปกครองและระบอบทางการเมือง ในโลกนี้มีทฤษฎีต่างๆมากมาย บางประเทศพยายามที่จะทำให้ประชาชนมีความสมบูรณ์ทางด้านวัตถุ ดังที่เป็นแนวคิดของพวกบริโภคนิยม ซึ่งการพยายามเช่นนี้หาใช่ว่าจะสร้างความพอใจแก่คนทั้งชาติได้  เพราะว่าดังที่กล่าวมาแล้วมนุษย์จะเกิดสุขที่แท้จริงอยู่ที่จิตวิญญาณ เมื่อจิตวิญญาณของเขาไม่ได้รับการดูแลและเอาใจใส่อย่างสมบูรณ์แล้ว ปัญหาต่างๆในสังคมและประเทศชาติก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

     ดังนั้น จึงเกิดคำถามหนึ่งว่า แล้วการปกครองที่สามารถนำประชาชนไปสู่ความสุขได้ อยู่ที่การมองของผู้ปกครองเพียงผู้เดียว คือผู้ปกครองเป็นผู้มีอำนาจเด็ดขาดแต่เพียงผู้เดียวในการบริหารประเทศโดยไม่ฟังเสียงประชาชน? หรือการปกครองที่ถูกต้องนั้น ผู้ปกครองเป็นเพียงผู้ดูแลและเป็นตัวแทนทำหน้าที่ดูแลสิทธิของประชาชน ที่จะมอบสิทธินั้นให้กับประชาชนได้อย่างสมบูรณ์กระนั้นหรือ?

    อิมามอะลีถือว่า มนุษย์นั้นมีสิทธิซึ่งกันและกัน ดังนั้นผู้ปกครองก็มีสิทธิเหนือประชาชนและประชาชนก็มีสิทธิระหว่างผู้ปกครอง โดยที่ผู้ปกครองต้องคำนึงความยุติธรรมและความเสมอภาคในสังคมในการปกครองประเทศนั้นๆ

อิมามอะลีกล่าวว่า

“จงรู้เถิดว่า แท้จริงการปกครองที่อยู่ในมือของเจ้า(โอ้มะลิก) ไม่ใช่เป็นดั่งอาหาร(ที่เจ้าคอยจะกินมัน) แต่ทว่ามันคือ ความรับผิดชอบที่อยู่เหนือคอของเจ้าต่างหาก(ที่ต้องดูแล) และเจ้ามีหน้าที่ต้องดูแลต่อผู้ที่เจ้าอยู่เหนือพวกเขา(ประชาชน) โดยให้เกิดความยุติธรรมและรักษาสิทธิอันชอบธรรมของประชาชน และอย่าให้ตัวของเจ้าเป็นผู้ใช้อำนาจปฏิบัติต่อประชาชนตามอำเภอใจอย่างเด็ดขาด”(สาส์นฉบับที่ ๕ นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์)

 

“”เจ้าจงปฏิบัติกับประชาชนด้วยความยุติธรรมเถิด โดยการให้สิทธิอันชอบธรรมแก่พวกเขาและจงอดทนต่อความอยากลำบากของพวกเขา เพราะเจ้ามีหน้าต้องดูแลรักษาสิทธิของพวกเขา"

 

บทความโดย ดร.ประเสริฐ สุขศาสน์กวิน