รู้หรือไม่ว่า ชาวยะฮูดี(ชาวยิว) ในกุรอาน คือ คนขี้ขลาด?

หนึ่งในคุณลักษณะที่รู้จักกันของชาวยะฮูดี หรือชาวยิว คือ “ความขี้ขลาด” เป็นคุณลักษณะที่ไม่อาจแยกออกจากตัวตนของพวกเขาได้ เพราะความขี้ขลาด คือ ส่วนหนึ่งที่ผสมปนเปอยู่ในวิญญาณของพวกเขา และสิ่งที่ทำให้พวกเขาขี้ขลาด คือ การหลงชีวิตทางโลก จึงทำให้พวกเขาหวงแหนชีวิตอย่างที่สุด ทำให้กลัวความตาย อัลกุรอานจึงกล่าวคุณลักษณะนี้ของพวกเขาไว้ว่า:

 

وَ لَتَجدَنَّهُم اَحرَصَ النَّاسِ عَلَی حَیاة، وَ مِنَ الَّذینَ اَشرَکُوا یَوَدُّ اَحَدَهُم لَو یُعمَّرُ الفَ سَنَهً، وَ ما هُوَ بِمُزحزِحِهِ مِنَ العَذابِ اَن یُعَمَّرَ وَ اللهُ بَصِیرٌ بِما یَعلَمُونَ
 

“เจ้าจะพบว่าพวกเขาหวงแหนการมีชีวิต(ในโลกนี้)ยิ่งกว่าผู้คนทั้งหลายและ(ยิ่งกว่า)บรรดาผู้ตั้งภาคีเสียอีก แต่ละคนในหมู่พวกเขาชอบที่จะมีอายุนับพันปี ทั้งๆ ที่การมีอายุยืนนานนั้นก็ใช่ว่าจะทำให้เขาห่างไกลจากการลงทัณฑ์ไปได้ และอัลลอฮ์คือผู้ทรงประจักษ์แจ้งสิ่งที่พวกเขากระทำอยู่” (อัลกุรอาน บทอัลบะเกาะเราะฮ์ โองการที่ 96)

 ดังนั้น หนึ่งในความหวังที่ยิ่งใหญ่ของชาวยิวคนหนึ่งคือ “การได้มีชีวิตยืนยาว” ดังที่อัลกุรอานได้กล่าวคุณลักษณะนี้ของพวกเขาไว้ พวกเขาจะหวงแหนชีวิตจนวาระสุดท้ายของชีวิต!

 ความขี้ขลาดนี้ จึงทำให้พวกเขากลัวตาย เป็นคุณลักษณะที่รู้กันในหน้าประวัติศาสตร์ว่ายิวไม่กล้าเผชิญหน้ากับศัตรูในสมรภูมิ ไม่ใช่นักรบผู้กล้า ทว่าพวกเขาเก่งที่จะแอบและซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงและป้อมปราการเพื่อจะได้ไม่ลงสนามรบ อัลกุรอานกล่าวถึงพวกเขาว่า:

لَا یُقاتِلُونَکُم جَمیعاً اِلَّا فِی قُریً مُحَصَّنهٍ اَو مِن وَراءٍ جُدُرٍ
 

“พวกเขาจะไม่ต่อสู้ร่วมกับพวกเจ้า นอกจากจะอยู่ในเมืองที่มีป้อมอันแข็งแร่งหรือไม่ก็อยู่หลังกำแพง” (อัลกุรอาน บทอัลฮัชร์ โองการที่ 14)

นี่คือ ความจริงที่ปรากฏให้เห็นตลอดหน้าประวัติศาสตร์และการสู้รบในปาเลสไตน์ พวกเขาจะไม่สู้ตัวต่อตัว นอกจากหลังกำแพงที่ได้สร้างไว้รอบเมือง หรือถ้าจะสู้ก็จะสู้เยี่ยงหนูที่กลัวและรีบเผ่นหนี!!
 การที่ยิวไซออนิสต์ยิ่งถล่มบ้านเรือนของประชาชนชาวปาเลสไตน์ จับตัวพวกเด็กๆ สตรีและคนชรา ตามที่เห็นกันนั้น มันคือการกระทำของคนขี้ขลาดตาขาวอย่างเห็นได้ชัด!! จะเห็นได้ว่าหากยิวสักคนเพียงได้ยินเสียงปืนและเสียงระเบิดดังขึ้นเขาจะร้องลั่นจนตัวสั่นเทา เสียสติไปเลยทีเดียว ถล่มไปสักพักเดี่ยวมันก็เผ่นเหมือนหนูตามท่อระบายน้ำเสีย!!

 

บทความโดย เชคอิมรอน พิชัยรัตน์