ภารกิจหลักที่สำคัญซึ่งนบีต้องประกาศหลังจากการแต่งตั้งอิมามอะลี

เรียบเรียง:เชคยูซุฟ เพชรกาหรีม

ฮะดิษ "เยามุดดาร" เป็นฮะดิษอีกบทหนึ่งในตำราของชาวสุนนีย์ยืนยันถึงการเป็นผู้นำของท่านอาลี อิบนิ อบีฏอลิบ ภายหลังจากท่านนบี ศ.
เป็นที่รู้กันว่าท่านนบี ศ.หลังจากที่พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งให้เป็นศาสนทูตแห่งประชาชาติในยุคสุดท้าย ภายหลังจากที่อายะฮกรุอานบทหนึ่งถูกประทานมายังท่านซึ่งเป็นคำสั่งจากพระองค์ให้ท่านได้รวบรวมสมาชิกผู้ใกล้ชิดของท่านมารวมตัวกันเพื่อท่านจะประกาศให้ทุกคนรับทราบถึงเรื่องภารกิจแห่งศาสนาที่ท่านได้นำมา ที่ว่า:
وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ
(سوره شعراء/آيه214)
"และจงตักเตือนเครือญาติผู้ใกล้ชิดของเจ้า"
ท่านนบีได้รวบรวมผู้ใกล้ชิดของท่านที่อยู่ในเมืองมักกะฮและบุคคลในตระกูลกูเรชผู้ใกล้ชิดมารวมตัวกันเพื่อท่านจะตอบสนองในคำบัญชาของพระองค์และจะประกาศสิ่งสำคัญดังต่อไปนี้ นั้นก็คือ
1- ในเรื่องของเตาฮีด ความเป็นเอกานุภาพของพระเจ้า จะไม่มีภาคีอื่นใดเว้นแต่จะต้องเชื่อมั่นในพระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น
2-ท่านนบีต้องการจะกาศถึงการเป็นศานทูตของท่านที่ได้รับการแต่งตั้งจากพระองค์ให้ผู้คนได้รับทราบเสมือนกับในตำราต่างๆก่อนหน้านี้ได้บ่งบอกถึงการเป็นศาสนทูตของท่านไว้แล้วก่อนหน้า
3-ท่านต้องการที่จะหาผู้ช่วยในการแผยแพร่ศาสนาใหม่(ศาสนาอิสลาม)ที่ท่านนำมาเพื่อจะเลือกให้เป็นตัวแทนและผู้ปกครอง(ภายหลังจากท่าน)ในภายหลัง
#ดังนั้นฮะดิษ  یوم الدار เป็นฮะดิษบทหนึ่งที่พูดถึงเรื่องนี้เป็นการเฉพาะและที่สำคัญในตำราของชาวสุนนีย์ได้บันทึกยืนยันเรื่องนี้ไว้อย่างขัดเจนว่าในวันนั้นเป็นวันที่ท่านนบี ศ.ได้แต่งตั้งหรือเลือกสรรให้ท่านอลีเป็นผู้นำตั้งแต่ท่านได้รับให้เป็นศาสนทูตใหม่ๆเสียด้วยซ้ำ
ท่านฏอบรีย์ อุลมาชาวสุนนะฮ์ ได้บันทึกรายงานบทนี้ไว้ว่า:
حدثنا ابن حميد، قال: حدثنا سلمة، قال: حدثني محمد بن إسحاق عن عبد الغفار بن القاسم عن المنهال بن عمرو عن عبد الله بن الحارث بن نوفل بن الحارث بن عبد المطلب عن عبد الله ابن عباس عن علي بن أبي طالب، قال: لما نزلت هذه الآية على رسول الله صلى الله عليه و سلم «وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ»، دعاني رسول الله صلى الله عليه و سلم فقال لي: يا علي! إن الله أمرني أن أنذر عشيرتي الأقربين ... ثم تكلم رسول الله صلى الله عليه و سلم فقال: يا بنى عبد المطلب! إني و الله! ما أعلم شابا في العرب جاء قومه بأفضل مما قد جئتكم به، إني قد جئتكم بخير الدنيا و الآخرة و قد أمرني الله تعالى أن أدعوكم إليه، فأيكم يوازرني على هذا الأمر على أن يكون أخي و وصيي و خليفتي فيكم؟ قال: فأحجم القوم عنها جميعا و قلت: و إني لأحدثهم سنا و أرمصهم عينا و أعظمهم بطنا و أحمشهم ساقا، أنا يا نبي الله! أكون وزيرك عليه. فأخذ برقبتي، ثم قال: إن هذا أخي و وصيي و خليفتي فيكم، فاسمعوا له و أطيعوا. قال: فقام القوم يضحكون و يقولون لأبي طالب: قد أمرك أن تسمع لإبنك و تطيع.
เนื้อหาที่สำคัญในตัวบทคือ"จะมีใครบ้างในหมู่พวกท่านที่จะอาสาช่วยเหลือในกิจการงานนี้(แผยแพร่ศาสนา)ของฉัน เพื่อที่จะได้เป็นตัวแทนและเป็นผู้สืบทอดของฉันภายหลังจากฉันในอนาคตเมื่อฉันไม่อยู่แล้ว?..จากนั้นท่านอลีกล่าวขึ้นว่า ในสถานะที่ฉันหนุ่มกว่าใครๆทั้งหมดที่อยู่ในที่ประชุมนี้ ฉันพร้อมที่จะสนับสนุนและช่วยเหลือท่านเองเท่าที่ความสามารถของฉันมี จากนั้นท่านนบีได้เอามือไปจับที่ท่านอลี ท่านกล่าวว่า นี่คืออลีเขาจะเป็นตัวแทนและผู้สืบทอดของฉันในหมู่พวกท่านทั้งหลาย และในที่ประชุมนั้นบรรดาชาวกุเรชก็ได้หัวเราะเห็นเป็นเรื่องตลกขบขันพวกเขาได้กล่าวกับอบูฏอลิบว่าเห็นไม่เขา(มูฮำหมัด)ได้สั่งให้ท่านเชื่อฟังและปฏิบัติตามเด็กที่อายุยังน้อย(ท่านจะถามในสิ่งที่เขาพูดเหรอ)"
อ้างอิง:
تاريخ الطبري، ج2، ص63-62 ـ جامع البيان للطبري، ج19، ص149 ـ شرح نهج البلاغه لإبن أبي الحديد، ج13، ص211 ـ كنز العمال للمتقي الهندي، ج13، ص114 ـ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني، ج1، ص486 ـ تفسير البغوي، ج3، ص400 ـ تفسير ابن كثير، ج3، ص364 ـ السيرة النبوية لإبن كثير، ج1، ص459 ـ البداية و النهاية لإبن كثير، ج3، ص53 ـ الكامل في التاريخ لإبن الأثير، ج2، ص63 ـ الدر المنثور للسيوطي، ج5، ص97 ـ تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج42، ص49 ـ مناقب علي بن أبي طالب (ع) لإبن مردويه الأصفهاني، ص290 ـ المناقب للموفق الخوارزمي، ص8
#นี่คือเรื่องราวความเป็นจริงที่ท่านฏอบรีย์ได้บันทึกเอาไว้ถึงเหตุการณ์ในวันนั้นแม้จะมีบางท่านอ้างว่าฮะดิษบทนี้สายรายงานไม่น่าเชื่อถือเอามาเป็นบันทัดฐานไม่ได้ แต่ถ้าไปสืบสายรายงานของแต่ละท่านที่รายงานฮะดิษบทนี้หลายคนจากบรรดาอุลมาฝ่ายสุนนะฮต่างยืนยันว่าผู้รายงานฮะดิษคือผู้เชื่อถือได้ทั้งนั้น
ในเรื่องราวดังกล่าวไปดูอีกริวายัติหนึ่งในตำราของชาวสุนนะฮที่รายงานคล้ายๆกันไม่ว่าจะเป็นตำราที่มีชื่อเสียงเช่น ตารีค ฏอบรีย์,กามิล อิบนิ กะสิร, ฮากิมนีชาบูรีย์,และในมัจญมูห์ ซะวาอิด หัยสะมีย์ หรืออีกหลายๆตำรา ต่างได้ยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า หลังจากที่อายะฮนี้:
وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ                                                        (شعراء/214)
"และจงตักเตือนเครือญาติผู้ใกล้ชิดของเจ้า"
ท่านนบีได้รวบรวมผู้ใกล้ชิดของท่านถึงสี่สิบคนให้มารวมตัวกันเพื่อที่ท่านจะประกาศศาสน์ฉบับใหม่(ศาสนาอิสลาม)ซึ่งในวันนั้นมีด้วยกันสามเรื่องหลักที่นบีต้องการจะชี้แจงแก่พวกเขานั้นคือ
หนึ่ง.การชักนำให้ประชาชนที่มารวมตัวกันในวันนั้นรู้จักพระเจ้าที่แท้จริงไม่นมัสการสิ่งอื่นใดนอกจากอัลลอฮเท่านั้น
สอง.การชี้แจงถึงเรื่องการเป็นศาสทูตของท่านว่าท่านคือผู้ที่พระองค์ได้ทรงแต่งตั้งขึ้นมาเพื่อนำพามนุษยชาติสู่ความสันติและทางนำจนถึงวันกิยามัติ
สาม.คือเรื่องผู้สนับสนุนและการช่วยเหลือกิจการ(การเผยแพร่)ของท่านซึ่งในวันนั้นท่านได้จับไปที่มือของท่านอลี(ตอนนั้นท่านอลีอายุได้ประมาณ 13 ปี)และได้ประกาศต่อหน้าทุกๆคนว่า
هذا اخي و وصيي و خليفتي من بعدي.
"นี่คืออลี ผู้เป็นน้องชายของฉันและเป็นตัวแทนผู้สืบทอดของฉันภายหลังจากฉัน"
เรื่องนี้อุลมาชาวสุนนะฮข้างต้นต่างยืนยันว่าเป็นฮะดิษที่สามารถเชื่อถือได้ ไม่ว่าจะเป็นท่าน..
حاکم نيشابوري در مستدرک، ج3، ص130
หรือท่าน..
 هيثمي مجمع الزوائد، ج7، ص119
หรือท่าน..
متقي هندي  کنزالعمال، ج12، ص128
และอีกมากมายที่มีความเห็นชอบเหมือนกัน
หรือในตำราที่มีชื่อว่า ชะวาฮิดุต ตำซีล ของท่านฮากิม อัสกิลานีย์ หรือในตำราที่ชื่อว่า กัลซุลอุมมาล ของท่าน มุตตะกีย์ ฮินดีย์ กล่าวถึงเรื่องราวนี้ว่า..
"หลังจากที่เหตุการณ์นี้ผ่านพ้นไป ซัลมาลผู้เป็นสาวกนบีได้ถามท่านนบีว่า ใครคือตัวแทนของท่านโอ้รอซูลุลลอฮ? นบีตอบว่า ตัวแทนหรือผู้สืบทอดของฉันคืออลี อิบนิ อบีฏอลิบ"
อ้างอิง:
شواهد التنزيل ج1 ص98 و 99 و كنز العمال ج11 ص610
#เรื่องนี้ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า มันไม่ใช่ความจริงแต่ทุกคนต่างยอมรับเป็นเสียงเดียวกันว่าเหตุการณ์ในวันนั้น ท่านนบีได้แต่งตั้ง อลีอิบนิ อบีฏอลิบ ให้เป็นตัวแทนและเป็นผู้สืบทอด(ในกิจการของศาสนา)ของท่านจริงๆ และไม่มีใครในวันนั้นคัดค้านเขาเลยแต่อย่างใด จึงชี้ให้เห็นว่าการเป็นผู้นำของท่านอลีมีมาตั้งแต่เริ่มแรกแห่งการแต่งตั้งเสียด้วยซ้ำ