คำสอนจากอัลกุรอานอันตรึงใจ  ตอนที่ 10

โดย อยาตุลลอฮ์ ซัยยิดอะลี คอเมเนอี

ปัจจัยที่มีผลต่อการขัดขวางมนุษย์ไม่ให้เข้าถึงแก่นแท้ของอัลกุรอาน

ความป่วยไข้ทางจิตใจและศีลธรรม เป็นตัวขัดขวางมนุษย์ในการใช้ประโยชน์จากความจริงของพระดำรัสแห่งพระองค์
อัลกุรอานได้กล่าวว่า
 يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا
ความว่า “พระองค์ทรงให้คนมากมายหลงผิดด้วยอุทาหรณ์นั้น และทรงแนะนำทางที่ถูกต้องแก่คนมากมายด้วยอุทาหรณ์นั้น” เหตุใดจึงต้องใช้คำว่าหลงผิดกับอัลกุรอาน ? ทั้งที่การชี้นำกับกุรอานนั้นเป็นสิ่งที่ชัดเจน  แต่ทว่าทำไมต้องใช้คำว่าหลงผิดกับอัลกุรอาน ? นั่นก็เพราะว่า
 وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ
“และสำหรับบรรดาผู้ที่มีโรคอยู่ในจิตใจของพวกเขา เมื่อมีการอ่านอัลกุรอานก็ยิ่งจะเพิ่มความสกปรกให้แก่พวกเขามากยิ่งขึ้นไปอีก”  โองการนี้หรือโองการที่กล่าวไว้ในซูเราะห์อื่น ๆ ได้ชี้ถึงการเพิ่มความสกปรกมากขึ้น แล้วความสกปรกอันนี้คืออะไร ?
  فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ
 คือโรคอะไร ?  โรคชนิดนี้คือ โรคทางศีลธรรม เมื่อมีความอิจฉาริษยา เมื่อมีความเห็นแก่ตัว หยิ่งยโส เมื่อมีความโลภ  เมื่อหลงดุนยา  เมื่ออารมณ์ใฝ่ต่ำครอบงำเรา  เมื่อความต้องการอำนาจครอบงำเรา เมื่อได้ละเมิดสิทธิของผู้อื่น และการปกปิดสัจธรรมครอบงำจิตใจเราแล้ว ก็จะไม่สามารถใช้ประโยชน์อันใดจากอัลกุรอานได้อย่างแท้จริง  เขาจะปฏิบัติและยอมรับในสิ่งที่ขัดแย้งกับคำสอนที่มีอยู่ในอัลกุรอาน ดังนั้นต้องขอความคุ้มครองจากพระองค์ให้ห่างไกลจากสิ่งนี้  เราพอจะมีตัวอย่างมาบ้างแล้วในบางเหตุการณ์ เช่น การอ้างและยกโองการอัลกุรอานประกอบเพื่อจะโจมตีอิสลาม