คำสอนจากอัลกุรอานอันตรึงใจ  ตอนที่14

โดย อยาตุลลอฮ์ ซัยยิดอะลี คอเมเนอี

ประชาชาติแห่งอัลกุรอาน ควรตัดสินใจในการดำเนินชีวิตที่อยู่บนบรรทัดฐานของอัลกุรอาน

อัลกุรอานคือ คัมภีร์ที่มีการสอนเรื่องของเอกภาพให้กับมวลมุสลิม ดังเช่น

 إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ

ความว่า “แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธานั้นเป็นพี่น้องกัน ดังนั้นพวกเจ้าจงไกล่เกลี่ยประนีประนอมกันระหว่างพี่น้องทั้งสองฝ่ายของพวกเจ้า”

พี่น้องมุสลิมและผู้ศรัทธาต่างก็เป็นพี่น้องกัน ประชาชาติอิสลามเป็นประชาชาติหนึ่งเดียวกัน  ในทัศนะของอิสลามแล้ว  การห่างเหิน การเป็นศัตรู การมีอคติและเผ่านิยม ล้วนเป็นที่ขัดแย้งกับความเป็นเอกภาพทั้งสิ้น  หากเราเห็นว่าประชาชาติอิสลามเกิดความแตกแยกและขัดแย้งกัน มีความอคติและคิดร้ายต่อกันนั้น พึงรู้ไว้เถิดว่านั่นเป็นเพราะพวกเขาห่างไกลจากอัลกุรอาน  เราจะต้องทำการลดช่องว่างระหว่างเรากับอัลกุรอาน เพื่อให้เรากลายเป็นบุคคลที่มีเกียรติ  มีความแข็งแกร่ง มีความมั่นคั่งและมีความรอบรู้  แนวทางของอัลกุรอานคือแนวทางแห่งความรู้ คือแนวทางแห่งการเพียรพยายาม คือแนวทางแห่งความยำเกรง  คือแนวทางแห่งความเมตตาที่มีต่อประชาชน และการมีความเมตตาปรานีกับมนุษยชาตินั้น คือแนวทางของอัลกุรอาน

มวลมุสลิมต้องย้อนกลับไปหาอัลกุรอานด้วยความเป็นเอกภาพอย่างแท้จริง

คำสั่งเสียประการแรกของอัลกุรอาน คือ เตาฮีด(หลักความเชื่อ) การให้ความสำคัญต่อพระองค์ และการทำลายรูปปั้นและเจว็ดที่ทรงอิทธิพล ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตาม  และคำสั่งเสียอีกประการหนึ่งของอัลกุรอานที่มีต่อบรรดามุสลิมก็คือ ความเป็นเอกภาพที่แท้จริง  หากเราไม่ให้ความสำคัญต่ออัลกุรอาน ที่กล่าวเตือนว่า (สู้เจ้าจงอย่าได้แตกแยกกัน)  อีกทั้งด้วยคำกล่าวอ้างต่าง ๆ นานาของตน ได้สร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นและแบ่งแยกประชาชาติอิสลามออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  ซึ่งผลลัพธ์ก็ได้ปรากฏดังที่เห็นอยู่ในวันนี้ เมื่อศัตรูได้ทำการบุกโจมตีส่วนหนึ่งจากเรือนร่างของอิสลาม  แต่อีกส่วนหนึ่งช่างน่าอนิจจากลับนอนหลับใหล นี่คือผลของการห่างไกลจากอัลกุรอาน  ดังนั้นเราจำเป็นต้องย้อนกลับเข้าหาอัลกุรอาน   แต่มิใช่แค่การอ่านและการท่องจำเพียงอย่างเดียว  เพราะการอ่าน การท่องจำคือปฐมบทแห่งการทำความเข้าใจและการปฏิบัติตามอัลกุรอาน