คำฝากฟังบรรดาผู้เผยแผ่ศาสนา พยายามกล่าวความประเสริฐของอะฮ์ลุลบัยต์

 อย่าหลงเชื่อคำคนที่บอกว่าการพูดเช่นนี้เป็นการเลยเถิด กล่าวความประเสริฐของอะฮ์ลุลบัยต์ในช่วงสิบคืนของเดือนมุฮัรรอม บรรยายการรำลึกถึงอิมามฮุเซน (อ.) ตามวิถีดั้งเดิม (ซุนนะตี) บนมิมบัรและมัจลิสต่างๆ ที่อิหร่านได้รักษาไว้และต้องรักษาไว้ต่อไป ตามคำกล่าวของอิมามโคมัยนีให้อ่านและบรรยายการรำลึกถึงอะบาอับดิ้ลลาฮ์ให้มาก
ความโอหังของยะซีดต่อศีรษะอะบาอับดิลละฮ์
บรรดาเชลยแห่งอะห์ลุลบัยต์(อ)เมื่อเข้ามาสู่ในราชวังของยะซีดและหยุดอยู่ในมุมที่ถูกเตรียมไว้ ยะซีดออกคำสั่งให้นำศีรษะของอิมามฮุเซน(อ)ใส่ในภาชนะหนึ่ง จากนั้นไม่นานเขาใช้ไม้ที่อยู่ในมือของเขาตีไปที่ฟันของอิมาม(อ)และอ่านกลอนที่อับดุลลอฮ์ อิบนิ ซิบะอ์รี ซะฮ์มี  เคยอ่านในสมัยที่ยังเป็นผู้ปฏิเสธ พร้อมกับรำลึกถึงความเคียดแค้นที่โฉดเขลา ว่า
لِیتَ اشیاخی بِبَدْرٍ شَهِدُوا جَزَعَ الخَزرَج مِنْ وَقعِ الاَسَلِ
لَاَهَلّوُا و استَهَلُّوا فَرَحاً ثُمَّ قالوا یا یزیدُ لا تَشَلُ
فَجَزَیناهُمْ بِبَدْرٍ مِثلُها وَ اَقَمنا میل بَدرٍ فَاعْتَدل
“เหล่าผู้อาวุโสของข้าที่เคยอยู่ในบะดัรและถูกเผ่าค็อซรอจยิงธนูใส่ วันนี้พวกเขาน่าจะได้อยู่ในที่ประชุมแห่งนี้และชื่นชมยินดีที่ได้แก้แค้นให้กับพวกเขาแล้ว”
การปกป้องของท่านหญิงซัยหนับ
เมื่อท่านหญิงซัยหนับ(ซ)ได้ยินคำพูดที่ไร้สาระดังนี้ของยะซีด ท่านหญิงตอบกลับยะซีดเฉกเช่นนางสิงห์ที่กำลังคำรามด้วยความโกรธและใช้พลังและความห้าวหาญทั้งหมดที่ท่านมีว่า
“โอ้ ยะซีด!เจ้าคิดว่าหรือว่าการที่เจ้าบีบคั้นเราจากทุกทิศทางและให้พวกเขานำเราไปในฐานะเชลยจากเมืองนั้นและเมืองนี้ตามคำสั่งของเจ้า จะทำให้เราตกต่ำและเจ้ามีอำนาจ?
โอ้ บุตรแห่งอิสระชน!  (یابن الطّلقاء)   เมื่อท่านศาสดาพิชิตมักกะฮ์เหล่าผู้อาวุโสของกุเรชซึ่งมีอบูซุฟยานเป็นหัวหน้าผู้ซึ่งเป็นปู่ของยะซีด พวกเขาเสียใจต่อสิ่งที่ผ่านมาและกลัวว่าท่านศาสดาจะลงโทษพวกเขาแต่ท่านกล่าวกับพวกเขาว่า “จงไปกันเถิด พวกท่านเป็นอิสระ” การที่ท่านหญิงซัยหนับ(ซ)อธิบายเช่นนี้ต้องการสื่อถึงการให้อภัยของท่านตาของท่านต่อปู่ของยะซีด
นี่มันยุติธรรมแล้วอย่างนั้นหรือที่เหล่าสตรี เด็กๆและหญิงรับใช้นั่งอยู่หลังม่านแห่งเกียรติยศแต่เจ้าจับบุตรีแห่งศาสดามาเป็นเชลยและกระชากม่านแห่งเกียรติของพวกนางอีกทั้งยังให้พวกนางขึ้นขี่อูฐแล้วพา ไปเมืองนั้นทีเมืองนี้ทีโดยปราศจากปกป้องคุ้มครองดูและมะฮ์รัม?
เจ้ากล่าวว่าบรรพบุรุษของข้าที่ถูกสังหารในสงครามบะดัรน่าจะได้อยู่ตรงนี้และขณะที่เจ้ากล่าวประโยคนี้เจ้าใช้ไม้ฟาดไปที่ฟันของบุตรแห่งศาสดาอย่างนั้นหรือ? เจ้าคงนึกไม่ถึงว่าตนเองได้ทำบาปและมีพฤติกรรมที่น่ารังเกียจ!อย่าได้ดีใจไปเลย เพราะในไม่ช้าเจ้าจะต้องไปพบอัลลอฮ์(ซ.บ.) เมื่อนั้นเองที่เจ้าต้องปรารถนาว่าเจ้าน่าจะหูนวกและตาบอดจะได้ไม่ต้องพบกับวันนี้
แต่ผู้ที่ทำให้เจ้าต้องขึ้นขี่บนบ่าของบรรดามุสลิมอย่างไม่เป็นธรรม(มุอาวิยะฮ์) เขาจะต้องถูกตัดสินโดยพระผู้เป็นเจ้าอย่างแน่นอน ในวันที่ศาสดามุฮัมหมัด(ศ็อลฯ) จะเป็นผู้ร้องทุกข์ในฐานะอัยการสูงสุดของพระองค์ มือและเท้าของเจ้าจะเป็นพยานต่ออาชญากรรมของเจ้าในสถานที่แห่งการตัดสิน ในวันนั้นเองที่เจ้าจะได้รู้ว่าเจ้าหรือมุอาวิยะฮ์บิดาของเจ้ากันแน่ที่จะโชคร้ายที่สุด
ยะซีดเอ๋ย! โอ้ ศัตรูแห่งอัลลอฮ์! บุตรแห่งศัตรูของอัลลอฮ์! ขอสาบานต่อพระองค์ เจ้าช่างไร้ค่ายิ่งนักในสายตาของข้าที่ข้าจะต้องตำหนิเจ้าอีกทั้งยังต้อยต่ำเกินกว่าที่ข้าจะหมิ่นเกียรติเจ้า
หากเจ้าคิดว่าเจ้าจะได้รับประโยชน์จากการสังหารและเป็นเชลยของเรา ในไม่ช้าเจ้าจะได้เห็นว่าสิ่งที่คิดว่ามันเป็นประโยชน์ไม่ใช่สิ่งใดเลยนอกจากความขาดทุน วันนั้นเจ้าจะไม่พบสิ่งใดนอกจากผลแห่งการกระทำของเจ้า วันนั้นเจ้าจะขอให้บุตรของซิยาดมาช่วยเหลือเจ้าและเขาก็จะขอความช่วยเหลือจากเจ้า! เจ้าและผู้ฝักใฝ่เจ้าจะอยู่รวมกันเคียงข้างตราชั่งแห่งความยุติธรรมของพระองค์ วันนั้นเจ้าจะได้รู้ว่าเสบียงเดินทางที่ดีที่สุดที่มุอาวิยะฮ์เตรียมให้แก่เจ้านั้นคือเจ้าได้สังหารลูกหลานของท่านศาสดาแห่งพระเจ้า ขอสาบานต่ออัลลอฮ์(ซ.บ.) ฉันไม่กลัวเกรงต่อสิ่งใดนอกจากพระองค์และจะไม่ฟ้องร้องต่อผู้ใดยกเว้นพระองค์ จงทำทุกสิ่งที่เจ้าต้องการเถิด! จงใช้ความเจ้าเล่ห์ที่มีทำงานเถิด!จงเปิดเผยศัตรูทุกคนที่เจ้ามี! ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ร่องรอยแห่งความเจ้าเล่ห์ที่มันเกาะติดอยู่ที่ตัวเจ้าจะไม่มีวันถูกลบออกไปW
ดุอาของท่านหญิงซัยหนับ(ซ)
“ขอขอบคุณต่อพระองค์ที่ได้ทรงทำให้ภารกิจของหัวหน้าชายหนุ่มแห่งสรวงสวรรค์(หมายถึง ท่านอิมามฮะซัน(อ)และอิมามฮุเซน(อ)) จบลงด้วยความผาสุกและทำให้สวรรค์เป็นวาญิบสำหรับพวกเขา ฉันวอนขอจากพระองค์โปรดทรงเพิ่มลำดับขั้นให้แก่พวกเขา