วัตถุประสงค์ในการทดสอบของพระผู้เป็นเจ้า คืออะไร?

 

เนื่องจากอัลลอฮ์ทรงรอบรู้เหนือโลกและจักรวาล ฉะนั้น วัตถุประสงค์การทดสอบของอัลลอฮ์ คืออะไร?

ดังที่ปรากฏในคำถามว่า การทดสอบของอัลลอฮฺไม่ได้เพื่อการค้นหาสิ่งที่ยังไม่รู้ เนื่องจากอัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงปรีชาญาณเหนือทุกสรรพสิ่ง แต่อัลกุรอานหลายโองการและรายงานที่ตกมาถึงมือเรากล่าวว่า การทดสอบเป็นแบบฉบับหนึ่งและเป็นกฎเกณฑ์ของพระเจ้าที่วางอยู่บนแบบฉบับอื่นๆ อันได้แก่ การอบบรมสั่งสอน การชี้นำโดยรวมของพระเจ้า อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงวางกฎเกณฑ์สำหรับมนุษย์ และทรงควบคุมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งออกนอกพลังและศักยภาพของมนุษย์ และบุคคลใดก็ตามได้ดำเนินกิจกรมด้วยศักยภาพของตนตามคำแนะนำ เขาก็จะได้รับความสมบูรณ์ตามคำแนะนำ

หนึ่งในการตีความของอิสลามสำหรับการอธิบายเรื่องการทดสอบของพระเจ้า พระองค์จะใช้คำว่า ฟิตนะฮฺ ซึ่งคำๆ นี้ตามความหมายแล้วหมายถึง ความสะอาด หรือทองคำบริสุทธิ์ ในรายงานกล่าวว่า ประชาชาติจะถูกทดสอบประหนึ่งที่ทองได้ถูกทดสอบ ดังนั้นจะเห็นว่ารากแห่งการมีอยู่ของมนุษย์คือ ทองคำ เมื่อผ่านการทดสอบด้วยขบวนการต่างๆ ของพระเจ้าแล้วเขาจะกลายเป็นสิ่งบริสุทธิ์ ที่ได้รับการอบรมสั่งสอนแล้ว มรรคผลอย่างอื่นในการทดสอบของพระเจ้าก็คือ มนุษย์จะตื่นจากการหลงลืม อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงแนะนำไว้ในหลายโองการถึงเป้าหมายการทดสอบมนุษย์ด้วยเหตุการณ์ต่างๆ นั้นก็เพื่อให้มนุษย์ตื่นจากการหลับใหล ซึ่งในความเป็นจริงสามารถกล่าวได้ว่าเหตุการณ์ต่างๆ ทีเป็นบททดสอบนั้นเปรียบเสมือนทางโค้งต่างๆ ในระหว่างเส้นทาง การที่ได้จัดวางทางโค้งไว้นั้นก็ด้วยจุดประสงค์ที่ว่า ไม่ต้องการให้คนขับรถขับรถไปในจังหวัดเดียวและเพื่อเขาจะได้ไม่หลับ และจะได้ไม่เกิดอันตรายระหว่างทาง

และนี่คือความหมายของการทดสอบ ในการประกอบกิจไม่ดีทั้งหลาย ซึ่งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาและบรรดาผู้ฝ่าฝืนทั้งหลาย ได้สั่งสมไว้ในจิตใจของตนเอง อีกนัยหนึ่งในการทดสอบของพระเจ้า พระองค์มีเป้าหมาย 2 ประการด้วยกันกล่าวคือความต้องการที่เป็นตักวีนียะฮฺ (การสร้างสรรค์) และตัชรีอีย์ การทดสอบด้านตักวีนีย์ของอัลลอฮฺ หมายถึงพระองค์ต้องการให้มนุษย์ทั้งผู้ปฏิเสธศรัทธา และผู้ศรัทธาแสดงศักยภาพที่ดีของตนออกมา ส่วนการทดสอบด้านตัชรีอียะฮฺนั้น อัลลอฮฺทรงต้องการให้สิ่งที่สะอาดที่ซ่อนอยู่ในตัวมนุษย์ถูกเปิดเผยออกมา และศักยภาพอันดีงามของเขาได้ถูกเปล่งบานออกมา
การทดสอบจากพระเจ้ามิใช่เพื่อการค้นหาสิ่งที่ไม่รู้ เนื่องจากพระองค์ทรงปรีชาญาณเหนือโลกและจักรวาล ทรงรอบรู้ทุกสิ่งบนโลกนี้เป็นอย่างดี แต่แบบฉบับดังกล่าวของอัลลอฮฺ (ซบ.) วางอยู่บนแบบฉบับที่เป็นตักวียะฮฺ ซึ่งแบบฉบับดังกล่าวได้แก่ แบบฉบับในการชี้นำสั่งสอนโดยทั่วไปของพระเจ้า ด้วยเหตุผลที่ว่าสรรพสิ่งที่มีอยู่บนโลกนี้ไม่มีสิ่งใดมีความสัมพันธ์เฉกเช่นมนุษย์ทั้งหลาย

อัลลอฮฺ (ซบ.) ทรงมีการชี้นำมนุษย์ในหลายรูปแบบด้วยกัน ..

1) การชี้นำอันเฉพาะซึ่งเฉพาะพิเศษสำหรับกลุ่มชนพิเศษเท่านั้น นั่นหมายถึงบางกลุ่มชนจะไม่ได้รับการชี้นำนี้ เช่นพระองค์ตรัสว่า

"و اللَّه لا یهدى القوم الظالمین"

“อัลลอฮฺ ไม่ทรงชี้นำทางกลุ่มชนที่อยุติธรรม”[1]

 و یا: "و اللَّه لا یهدى القوم الفاسقین"

“อัลลอฮฺ ไม่ทรงชี้นำทางกลุ่มชนที่ฝ่าฝืน”[2]

แน่นอน ชนเหล่านี้จะหลงไปจากการชี้นำของพระเจ้า

2) การชี้นำในความหมายของ การนำเสนอแนวทาง (การแสดงแนวทางให้เห็น) ซึ่งการชี้นำประเภทนี้จะครอบคลุมทั้งผู้ศรัทธาและผู้ปฏิเสธศรัทธา