แรงดึงดูดและความมีสง่าราศีของมุฮัมมัด (ซ็อลฯ)

แรงดึงดูดและความมีสง่าราศีของมุฮัมมัด (ซ็อลฯ)


      เอ็ดเวิร์ด กิบบอน (Edward Gibbon) (1731-1794) นักประวัติศาสตร์ผู้เรืองนามชาวอังกฤษ ในหนังสือของเขา "ประวัติศาสตร์ความเสื่อมและการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน" (12) เล่มที่ 5 หน้า 335 ตีพิมพ์ในลอนดอนในปี 1838-39 เขาได้เขียนเกี่ยวกับคุณลักษณะพิเศษต่างๆ ของท่านศาสดาของอิสลาม (ซ็อลฯ) ไว้เช่นนี้ว่า

"มุฮัมมัด (ซ็อลฯ) มีคุณลักษณะพิเศษต่างๆ ในแง่ของความงดงามและความมีหน้าตาดี ความเป็นพิเศษเหล่านี้ไม่มีใครสามารถจะถือเป็นเรื่องไม่สำคัญได้ นอกจากบรรดาผู้ที่ไม่มีมัน ก่อนที่ท่านจะเริ่มต้นการพูดและการเทศนานั้น ไม่ว่าผู้ฟังจะเป็นคนเดียวหรือเป็นหมู่คณะก็ตาม ทุกคนล้วนถูกดึงดูดด้วยความเมตตาและความรักของท่านก่อนแล้ว ทุกคนจะมุ่งความสนใจไปยังท่าน และใบหน้าสวยงาม ลักษณะเคร่งขรึมและสง่างาม ดวงตาที่คม รอยยิ้มที่หวานและดึงดูด เคราที่ดกหนา ลักษณะท่าทางที่แสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกทางด้านจิตวิญญาณของท่าน และท้ายที่สุดความนุ่มนวลต่างๆ ที่ท่านได้แสดงออกในการสนทนา ทั้งหมดเหล่านี้จะบีบบังคับให้ทุกคนต้องเอ่ยปากยกย่องให้เกียรติท่าน

       ในกิจการต่างๆ ทางด้านสังคมและงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตนั้น ท่านจะระวังรักษามารยาทและจารีตประเพณีของประเทศของตนอย่างสมบูรณ์ ความอ่อนน้อมถ่อมตนและการให้เกียรติทั้งต่อคนรวย คนมั่งมีและต่อคนจนและคนขัดสนทั้งหมดนั้นท่านจะแสดงออกอย่างเท่าเทียมและเหมือนกัน ความชัดเจนที่ท่านแสดงออกในคำพูดนั้นจะไม่ละทิ้งความคลุมเครือในเป้าหมายสูงสุดของท่านไว้ ไปยังปลายทางสุดท้าย มารยาทในการคบหาสมาคมที่ท่านแสดงออกต่อหมู่มิตรในแง่ของมิตรภาพนั้น ท่านก็จะระวังรักษาสิ่งเดียวกันนี้กับต่อประชาชนโดยทั่วไปในแง่ของมนุษยธรรม


ขอขอบคุณ สถาบันส่งเสริมและวิจัยเกี่ยวกับอิสลาม