การรอคอยที่แท้จริง

การรอคอย คือยาที่จะบรรเทาความเจ็บปวดและปัญหาของมนุษย์ เพราะว่าเรารู้ว่าสิ่งเหล่านี้จะต้องได้รับการขจัดปัดเป่า
 มีความแตกต่างเป็นอย่างมากสำหรับมนุษย์ในปัญหาและความเจ็บปวด ที่เขารู้ว่าเมื่อมีการขจัดปัดเป่าและทดแทนการกับปัญหาที่พวกเขาไม่รู้วิธีการหรือแก้ไข และในขณะเดียวกันที่พวกเขามีความรู้สึกว่าการปรากฏนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
และเมื่ออิมามปรากฏตัว โลกนี้ก็จะถูกทำให้เต็มไปด้วยความสันติ ความยุติธรรม ปัญหาและความเจ็บปวดต่างๆของชาวโลกก็จะถูกขจัดออกไป

ผลแห่งการรอคอย ทำให้เกิดความรักและความสัมพันธ์และทำให้เขาเป็นสหายและผู้ช่วยเหลือที่แท้จริงของท่านอิมามซะมาน (อ.ญ.) แน่นอนสิ่งนี้ชำระล้างจิตวิญญาณและเสริมสร้างจริยธรรม(อัคลาก ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดแห่งจิตวิญญาณ)ให้สมบูรณ์จนกว่าเขาจะมีคุณสมบัติที่เพียบพร้อมในการพบกับท่านอิมามซะมาน(อ.ญ.)และทำการต่อสู้ในหนทางแห่งพระเจ้า(ญิฮาด)ร่วมกับท่านในตอนที่ท่านปรากฏตัวและคุณสมบัติเหล่านี้หายากมากในสังคมปัจจุบัน

การรอคอยที่แท้จริง ทำให้มนุษย์ปรับปรุงตัวเองและผู้อื่น ทำให้พวกเขาต้องเตรียมพร้อมในการที่จะสร้างฐานรองรับการมาของท่านอิมามซะมาน(อ.ญ.)ซึ่งบนพื้นฐานเหล่านี้ จะทำให้ท่านอิมามซะมาน(อ.ญ.)มีชัยชนะเหนือศัตรู และสิ่งจำเป็นในการนี้ก็คือ
พื้นฐานทางความรู้ ความเข้าใจ ความเจริญทางด้านอุตสาหกรรม และอื่นๆ ซึ่งจำเป็นที่จะทำให้เป้าหมายอันยิ่งใหญ่ของท่านอิมามซะมาน(อ.ญ.) สมบูรณ์เพราะว่าชัยชนะของท่านที่จะมีต่อศัตรูนั้นเป็นชัยชนะตามวิธีการปกป้องและเป็นธรรมชาติ เหล่านี้คือวิธีการรอคอยที่สัตย์จริง

มัรฮูม มุซ็อฟฟัร ได้เขียนไว้ในหนังสือของท่านว่า

การรอคอยท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.) ผู้ที่จะมาปลดปล่อยและสร้างสรรค์โลกนั้นไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องละทิ้งหน้าที่ของเราที่มีต่อสัจธรรมของศาสนาโดยเฉพาะสิ่งต่างๆในศาสนาอย่างเช่น การต่อสู้ในหนทางแห่งพระเจ้า(ญิฮาด) ให้ได้มาซึ่งการปฏิบัติตามหลักการศาสนา การกำชับการในเรื่องความดี และยับยั้งในความชั่วต่างๆ เราไม่สามารถปฏิเสธหน้าที่อันเป็นวาญิบได้เพราะว่ามุสลิมไม่ว่าจะอยู่ในสถานภาพใดเป็นหน้าที่(วาญิบ) สำหรับเขาที่จะต้องปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระเจ้าและจะต้องเคลื่อนไหวเพื่อให้ได้ถึงสิ่งเหล่านี้จนกว่าจะมีความสามารถในการกำชับความดีและความชั่วและไม่มีเหตุผลใดจะมาอ้างในการรอคอยที่จะทำให้เขาหันหลังให้ หน้าที่ของพวกเขา  การรอคอยท่านอิมามมะฮ์ดี(อ.)นั้นไม่ได้ทำให้หน้าที่ใดๆต้องยกเลิกสำหรับเขาและไม่ได้ทำให้การงานต่างๆของศาสนาถูกเลื่อนออกไป

ชีอะฮ์ทุกคนในสมัยของการเร้นหายของท่านอิมามซะมาน(อ.ญ.)อยู่ภายใต้การทดสอบอันยิ่งใหญ่
มุมหนึ่งเขาจะต้องรักษาหน้าที่ของเขาที่มีต่อศาสนาอีกมุมหนึ่งเขาจะต้องรีบสร้างฐานของการปรากฏตัวของอิมาม ผู้คนสามารถเข้าร่วมกับอิมามในการช่วยเหลืออิสลามและส่วนมากของพวกเขาจะไม่ประสบความสำเร็จในการทดสอบครั้งนี้

ท่านญาบิร ญุอ์ฟี (สาวกผู้ใกล้ชิดอิมามบากิร)
ได้ถามอิมามว่า
การปรากฏตัวของพวกท่าน(อิมามมะฮ์ดี)จะมีขึ้นเมื่อไหร่?
ท่านอิมามบากิร(อ.)ได้ตอบว่า
ไม่มีวันที่จะเกิดขึ้นไม่มีวันที่จะเกิดขึ้น จนกว่าจะร่อนตะแกรง จนกว่าจะร่อนตะแกรง เพื่อที่คนที่ไร้ค่าต่อศาสนาจะถูกร่อนออกไป และผู้ที่บริสุทธิ์ใจต่อศาสนาจะเหลืออยู่(หลังจากร่อนตะแกรงหรือบททดสอบ)

ใช่แล้ว ! การรอคอยคือการต่อสู้ เสียสละ พยายามปฏิบัติตามหน้าที่ ไม่สิ้นหวังและหมดกำลังใจในการรอคอยและจะยืนหยัดรอคอยด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยมจนถึงวันปรากฏตัวที่อัลลอฮ์จะประทานมา

เเละผลการรอคอยในครั้งนี้ ทำให้มนุษย์มีประสบการณ์และยอมรับว่า ปราศจากการช่วยเหลือและดลใจจากพระเจ้า มนุษย์ไม่สามารถที่จะนำกองคาราวานแห่งมนุษยชาติไปสู่ความสำเร็จและเป้าหมายที่แท้จริงได้ และนั่นก็คือความใกล้ชิดกับพระเจ้า ดังนั้นเมื่อเขาไม่สามารถที่จะนำกองคาราวานแห่งมนุษยชาติไปสู่ความสำเร็จได้
จึงถึงเวลาแล้วสำหรับพวกเขาที่จะต้องมอบตัวเองให้กับโองการและคำสั่งเบื้องบนจากพระผู้เป็นเจ้า

บทความโดย เกาษัร ซะฮ์รอ