อิมามมะฮ์ดี คือ แสงอาทิตย์แห่งศาสนาและอาณาจักร

ท่านอาริฟ อับดุรเราะฮ์มาน ได้กล่าวไว้ว่า

มีผู้ให้ฉายานามท่านว่า เป็นแสงอาทิตย์แห่งศาสนาและอาณาจักร เป็นผู้ชี้นำประชาชาติทั้งปวง เป็นผู้ดำรงคงอยู่ เป็นผู้บริสุทธิ์แห่งวงศ์วานของศาสดามุฮัมมัด เป็นอิมามด้วยความชอบธรรม นั่นคือ อะบุลกอซิม มุฮัมมัด บินฮะซัน อัล มะฮ์ดี (อ.) ท่านคืออิมามที่สิบสองแห่งอะฮ์ลุลบัยต์ มารดาของท่านชื่อนัรญิส
ท่านเกิดเมื่อคืนวันศุกร์ 15 เดือนชะอ์บาน ฮ.ศ. 255
บางริวายะฮ์ได้ระบุว่าวันที่ 23 ร่อมะฏอน ฮ.ศ.258
ในเมืองซามัรรออ์ ท่านคืออิมามที่สินสอง มีฉายานามและมีชื่อตรงกันกับท่านศาสดาผู้นำสาส์นมาเผยแผ่
ท่านมีสมญานามอันทรงเกียรติว่า อัล มะฮ์ดี
อัล ฮุจญะฮ์  อัล กออิม อัล มุนตะซ็อร ศอฮิบุซซะมาน
และคอตะมุลอิษนาอะชัร ขณะที่บิดาของท่านเสียชีวิตนั้น ท่านมีอายุ 5 ขวบ ท่านได้ดำรงตำแหน่งอิมามในขณะนั้นเช่นเดียวกับที่อัลลอฮ์ทรงประทานสิทธิให้แก่ท่านนบียะฮ์ยา บินซะกะรียา บรรลุถึงสถานภาพอันสูงส่งในสมัยที่ท่านยังเป็นเด็ก เช่นเดียวกันนี้ ท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.)ก็ได้รับความกรุณาจากอัลลอฮ์ให้ดำรงตำแหน่งเป็นอิมามตั้งแต่ในขณะที่อายุยังน้อย ความมหัศจรรย์ของท่านผู้บริสุทธิ์ท่านนี้มีมากมายหลายประการ จนมิอาจนำมากล่าวสรุปในที่นี้ได้

ท่านกล่าวอีกว่า

เจ้าของหนังสือ มักศ่อดุลอักศอ ได้กล่าวไว้ว่าแท้จริงท่านเชคชะอ์ดุดดีน อัล ฮะมะวี ได้รวบรวมหนังสือเล่มหนึ่ง ว่าด้วยสิทธิของท่านอิมามมะฮ์ดี(อ.)และได้กล่าวถึงสิ่งต่างๆไว้มากมายหลายประการเกี่ยวกับสิทธิของท่านจนมิอาจจะมีใครนำมากล่าวถึงและแจกแจงให้รายละเอียดได้อย่างนั้นอีก

ท่านกล่าวอีกว่า

เมื่อท่านอิมามมะฮ์ดี(อ.)ได้ปรากฏ อำนาจอันชัดเจนของท่านได้ถูกบันดาลให้เป็นที่แพร่หลายอย่างไม่มีการซ่อนเร้นใดๆ ความแตกแยกในด้านลัทธินิกายต่างๆ มารยาทอันเลวทรามต่างๆจะถูกยกเลิก ถูกถอดถอน คุณลักษณะอันประเสริฐของท่านได้มีการระบุไว้ในฮะดีษของท่านนบีว่าในยุคสุดท้ายนั้นท่านจะมาปรากฏอย่างสมบูรณ์ ความอธรรมและความชั่วร้ายทั้งสี่มุมโลกจะถูกชำระสะสางอย่างเด็ดขาด
ท่านจะทำให้เป็นที่ปรากฏซึ่งแนวทางแห่งการเชื่อเพียงแนวทางเดียวเท่านั้น กล่าวโดยสรุปคือ
ในเมื่อดัจญาลได้มีพฤติกรรมที่เลวร้ายแต่ท่านยังคงมีชีวิตอยู่อย่างลับๆเช่นเดียวกับท่านนบีอีซา(อ.)ซึ่งดำรงชีวิตอยู่และซ่อนเร้นอยู่จากสายตาของบรรดามนุษย์ ดังนั้นบุตรของท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์(ศ)
ผู้ซึ่งได้ซ่อนเร้นจากสายตาของคนทั่วไปอยู่นั้นจะได้ปรากฏตัวอย่างเปิดเผยในเวลาหนึ่งที่ถูกกำหนดไว้โดยเฉพาะสำหรับท่านเป็นข้อกำหนดที่มีต่อท่านนบีอีซา(อ.)และดัจญาล กล่าวคือเรื่องเหล่านี้มิได้เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเพราะยังมีเรื่องทำนองนี้อีกมากมาย เรื่องที่บรรดาอิมามแห่งอะฮ์ลุลบัยต์ของท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์(ศ)ได้รับการปฏิเสธอันเนื่องจากความคิดที่เป็นอคติ ซึ่งมิได้เสียหายในเรื่องนี้แต่อย่างใด

อัล มะญาลิซุซซุนนียะฮ์ เล่ม 5 หน้า 585
อัล บุรฮาน อะลาวุญูดิศอฮิบิซซะมาน หน้า 71