มะฮัร(สินสอด)

ข้อกำหนดของการสมรสประการหนึ่งคือ
มะฮัร(สินสอด) ซึ่งเป็นการตกลงระหว่างคู่บ่าวสาวและเป็นข้อบังคับสำหรับสามีที่จะต้องจ่ายจนกว่าจะครบตามข้อกำหนด ปัจจุบันมีการเรียกมะฮัร(สินสอด) สูงมากจนเกินไปว่าเป็นข้อบังคับทางศาสนา ที่จริงมะฮัร(สินสอด)คือสิ่งอะไรก็ได้ที่มีคุณค่าต่อผู้ถือครองแต่จะต้องไม่เป็นสิ่งที่ไร้ค่าและอิสลามห้ามการเรียกร้องมะฮัร(สินสอด)สูงๆ

ท่านศาสดา(ศ็อลฯ)ได้กล่าวว่า

สตรีที่ประเสริฐที่สุดในประชาชาติของฉันคือผู้ที่เลอโฉมและมีมะฮัร(สินสอด)ที่น้อย

-->วะซาอิลุชชีอะฮ์ เล่ม 14 หน้า 78

การที่ศาสนามิให้เรียกมะฮัร(สินสอด)สูงเกินไป ก็เนื่องด้วยจะไม่เป็นเหตุให้เกิดการขัดแย้งขึ้นในระหว่างครอบครัว

ท่านอิมามอะลี(อ.)กล่าวว่า

พวกท่านทั้งหลายอย่าเรียกร้องมะฮัร(สินสอด)ของสตรีสูงเกินไป ซึ่งมันจะเป็นเหตุแห่งความขัดแย้ง

-->วะซาอิลุชชีอะฮ์ เล่ม 15 หน้า 11

บางทีการเรียกมะฮัร(สินสอด)สูงเกินไปจะเป็นเหตุมิให้ชีวิตคู่บังเกิดขึ้นได้ จากประสบการณ์โดยทั่วไปชีวิตคู่จะอยู่รอดหรือราบรื่นนั้นเกิดจากความเข้าใจให้เกียรติซึ่งกันและกัน และความรักกลมเกลียวที่มีต่อกันและไม่ใช่ประเด็นเรื่องมะฮัร(สินสอด)ที่สูงเกินไป

ท่านอิมามมุฮัมมัดบาเก็ร(อ.) ได้กล่าวว่า

จากสิ่งเป็นมงคลของผู้หญิงคือมะฮัร(สินสอด)ที่น้อยของนาง และสิ่งที่เป็นอัปมงคลของนางคือมะฮัร(สินสอด)ที่มากของนาง

-->วะซาอิลุชชีอะฮ์ เล่ม 15 หน้า 10

สิ่งที่น่าพิจารณาคือถ้าหากบอกว่ามะฮัร(สินสอด)ไม่ต้องมีหรือเป็นของไร้ค่าเช่นนี้ก็ไม่ถูกต้องอีกเช่นกัน

ท่านอิมามอะลี(อ.)กล่าวว่า

แท้จริงฉันรังเกียจมะฮัรที่น้อยกว่า 10 ดิรฮัม

-->วะซาอิลุชชีอะฮ์ เล่ม 15 หน้า 12

บทสรุปคือ ควรต้องมีมะฮัร(สินสอด)แต่ต้องไม่เกินความพอดีและการแข่งขันกันเรียกมะฮัร(สินสอด)มากก็จะสร้างความยากลำบากให้เยาวชนหนุ่มสาวและปิดกั้นการครองชีวิตคู่

ความจริงควรทำให้เรื่องการสมรสของเยาวชนหนุ่มสาวเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้นควรสนับสนุนส่งเสริมให้พวกเขาได้สร้างครอบครัวเพื่อจะได้รอดพ้นจากอบายมุขและสังคมเสื่อมทราม