บทบาทของความรักในครอบครัว

ในทัศนะอิสลามความรักมีบทบาทอย่างมากในการสร้างให้เกิดสังคมในอุดมคติของมนุษย์ขึ้นได้
มีรายงานฮะดีษมากมายจากมะอ์ซูมีนกล่าวและยืนยันอย่างชัดเจนในเรื่องนี้ว่า

สังคมในอุดมคติตามมุมมองของอิสลามคือสังคมที่เกิดขึ้นมาบนพื้นฐานความรักที่มีต่อกัน ความรักเป็นปัจจัยที่มีผลในการอบรมบ่มเพาะและเป็นเครื่องมือในการพัฒนามนุษย์ไปสู่เป้าหมายสูงสุดของการเป็นมนุษย์ทั้งทางปัจเจกชนและสังคมทั้งทางวัตถุและจิตวิญญาณที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
ความรักเป็นสิ่งที่มีความหอมหวานและมีความรื่นรมย์ความรักจะช่วยให้มนุษย์สามารถชดเชยความขมขืนและความอ่อนแอความไม่ราบรื่นในชีวิตและช่วยให้มนุษย์ต่อสู้กับปัญหาไม่ว่าใหญ่หรือเล็กที่เกิดขึ้นในชีวิตได้

ท่านศาสดาสุไลมานกล่าวไว้ในฮะดีษบทหนึ่งว่า
ไม่มีสิ่งใดหอมหวานไปกว่าความรักอีกแล้ว

สิ่งใดกันที่หอมหวานที่สุด?
ท่านศาสดา ตอบว่า คือความรักเพราะมันคือจิตวิญญาณของการอิบาดะฮ์

-->มุฮัมมะดี เรชะฮรี เพื่อนในกุรอาน ฮะดีษที่ 38

ตามมุมมองของท่านศาสดามุฮัมหมัด(ศ็อลฯ)
ท่านเชื่อว่า เมื่อความรักเกิดขึ้นกับใครแล้ว
ปัญหาอุปสรรคและความยากลำบากที่มาประสบกับเขา จะกลายเป็นเรื่องที่สามารถอดทนได้และกลายเป็นเรื่องง่าย

โดยท่านศาสดา(ศ็อลฯ)ได้กล่าวไว้ในเชิงเปรียบเปรยว่า

ไม่แคบเลยที่นั่งเดียว สำหรับคนรักกันสองคน

-->มุฮัมมะดี เรย์ชะฮ์รีย์ เพื่อนในกุรอาน ฮะดีษที่ 86

ความรักมีผลต่อการดำเนินชีวิตตามหลักการศาสนาและมีผลในการชี้นำมนุษย์มากมาย มากถึงขนาดที่ว่า ท่านอิมามบาเกร(อ.)กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า

ศาสนาอิสลามมิใช่ใดอื่นนอกจากความรัก

ศาสนามีอะไรนอกเหนือจากความรักอีกหรือ

ศาสนาคือความรักและความรักคือศาสนา

-->มุฮัมมะดี เรชะฮรี เพื่อนในกุรอาน ฮะดีษที่ 864

ในบทอัรรูม อัลลอฮ์(ซ.บ.)ทรงถือว่าความรักเป็นหนึ่งในความยิ่งใหญ่และความเมตตาของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ ทรงตรัส ไว้ว่า

และหนึ่งจากสัญญาณทั้งหลายของพระองค์คือ
ทรงสร้างคู่ครองให้แก่พวกเจ้าจากตัวของพวกเจ้าเพื่อพวกเจ้าจะได้มีความสุขอยู่กับนางและทรงมีความรักใคร่และความเมตตาระหว่างพวกเจ้า
แท้จริงในการนี้แน่นอนย่อมเป็นสัญญาณแก่หมู่ชนผู้ใคร่ครวญ

-->บทอัรรูม โองการที่ 21

มนุษย์ทุกคนต้องการความรัก มนุษย์รักที่จะเป็นที่รักของคนอื่น เมื่อรู้ว่าไม่มีใครรักจะรู้สึกเดียวดายขาดที่พึ่ง จะไม่มีความสามารถที่จะก้าวเดินไปสู่ความสมบูรณ์และไม่สามารถทำให้พรสวรรค์ที่มีอยู่ในตัวเบ่งบานขึ้นมาได้ ความรู้สึกทางธรรมชาติของความรักที่เกิดขึ้นในตัวชายและหญิงที่ตัดสินใจรวมกันสร้างครอบครัวและจะเกิดขึ้นในตัวชายและหญิงที่พร้อมใจกันเดินออกมาจากคำว่าฉันและเธอเพื่อมารวมตัวกันจนกลายเป็นคำว่าเรา
พวกเขาจะรับรู้ถึงความรักได้มากกว่าใคร

ก่อนสมรสทั้งชายและหญิงได้รับความรักกันมากมายจากบิดาและมารดา แต่เมื่อสมรสกันแล้วความคาดหวังในเรื่องความรักของคนทั้งสองจะเปลี่ยนไป พวกเขาคาดหวังที่จะพบเจอความรักในรูปแบบใหม่ พวกเขาจะคาดหวังที่จะได้รับความรักจากความสัมพันธ์ที่ทั้งสองสร้างมันขึ้นมากับมือตัวเองทั้งสอง จะคาดหวังให้อีกคนมอบความรักที่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจให้แก่เขาจนทำให้ทั้งฝ่ายพอใจในความรักนั้น

ในส่วนนี้ฝ่ายหญิงที่มีความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนมากกว่าจะต้องการความรักจากคู่ครองมากกว่าและที่มากไปกว่านั้น ชีวิตทั้งชีวิตของเธอจะผูกพันอยู่กับความรักอยู่ตลอดเวลา ยิ่งได้รับความรักมากเท่าใดชีวิตของเธอจะมีชีวิตชีวามากขึ้นเท่านั้นและจะพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ความรักจากสามีอยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อใดเธอไม่รู้สึกว่าเป็นที่รักของสามีเธอจะรู้สึกพ่ายแพ้และไม่มีค่า การมอบความรักให้แก่กันระหว่างสามีภรรยาจะสร้างให้ครอบครัวเป็นครอบครัวที่มีคุณภาพเป็นครอบครัวที่มั่นคงและอบอุ่น

ท่านศาสดา(ศ็อลฯ)กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า

หญิงที่ดีที่สุดในหมู่พวกท่านคือนางที่มีความรักความเมตตามากที่สุด

-->มัจลิซี บิฮารุลอันวาร เล่มที่ 103 หน้าที่ 235

ท่านศาสดา(ศ็อลฯ)ยังกล่าวเกี่ยวกับบุรุษไว้ว่า

ใครที่ได้ชื่อว่าเป็นสหายของฉัน เขาจะต้องแสดงความรักให้กับภรรยาตัวเองมากที่สุด คนที่มีศรัทธาที่สุดก็คือคนที่รักภรรยาที่สุด

-->มัจลิซี บิฮารุลอันวาร เล่มที่ 103 หน้าที่ 223,228

เชคสเปียร์กล่าวไว้ว่า

สิ่งที่สตรีใช้กุมหัวใจฉันไม่ใช่ความสวยงามของนางแต่มันคือความเมตตาและความรักของนางต่างหากฉันชอบผู้หญิงที่มีความรักความเมตตามากกว่าใคร

ครอบครัวที่มีความรักความเมตตาครอบครัวที่สามีและภรรยาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขบนความรักความเมตตาที่มีให้ต่อกัน ครอบครัวเช่นนี้จะมีความสามารถและมีประสิทธิภาพมากกว่าในการอบรมเลี้ยงดูบุตรให้เป็นคนดี เมื่อเด็กถูกอบรมบ่มเพราะในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรัก