บทเรียนหลักศรัทธา เรื่อง การรู้จักอิมาม ตอน การเร้นกายของอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.)
สอนโดยเชคอันศอร เหล็มปาน

การเร้นกาย[ฆัยบะฮ์]ของท่านอิมามมะฮ์ดี ถูกแบ่งเป็น 2 ช่วง คือ
1. การเร้นกายระยะสั้น (ฆัยบะฮ์ อัศซุฆรอ)
    ท่านอิมามฮะซันอัสกะรีย์ (อ.) ถูกทำชะฮีดในปีฮิจญ์เราะฮ์ศักราชที่ 260 หลังจากนั้นยุคสมัยของอิมามมะฮ์ดีย์ (อ.ญ.) ก็เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับการเร้นกายในระยะสั้นซึ่งเรียกว่า การเร้นกายระยะสั้น (ฆัยบะฮ์ อัศซุฆรอ) จนถึงปีฮิจญ์เราะฮ์ศักราชที่ 329 ซึ่งการเร้นกายระยะสั้นนี้ใช้เวลาร่วม  70 ปี
ในช่วงฆัยบะฮ์ ซุฆรอ ท่านอิมามมะฮ์ดี ได้แต่งตั้งตัวแทนเฉพาะไว้ 4 ท่านที่ปฏิบัติหน้าที่ติดต่อระหว่างอิมามกับประชาชนทั่วไป และก่อนที่ตัวแทนเฉพาะคนที่ 4 จะเสียชีวิตลง 6 วัน ท่านอิมามมะฮ์ดี ได้เขียนจดหมายถึงเขา โดยมีเนื้อหาว่า
بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم
 يا عليَّ بن محمّدٍ السِّمَّريّ أعظمَ اللهُ أجرَ إخوانِكَ فيكَ فإنّكَ ميِّتٌ ما بينكَ وبينَ ستّةِ أيّامٍ، فاجمع أمرَكَ ولا توصِ إلى أحدٍ يقومُ مقامَكَ بعدَ وفاتكَ فقدْ وقعتْ الغيبةُ الثّانية فلا ظهورَ إلّا بعد إذن الله -عزَّ وجلَّ- وذلك بعد طول الأمد وقسوة القلوب، وامتلاء الأرض جوراً وسيأتي شيعتِي مَنْ يَدَّعي المشاهدةَ، ألا فَمَن ادَّعى المشاهدة قبل خروج السّفيانيِّ والصّيحة فهُوَ كذَّابٌ مفترٍ ولا حولَ ولا قوَّةَ إلّا باللهِ العليِّ العظيمِ

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานียิ่งเสมอ
โอ้อะลี บุตรของมุฮัมมัด ซิมะรีย์ พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดความตายแก่เจ้าอันเป็นความเศร้าโศกเสียใจแก่ครอบครัวของเจ้า และบรรดาพี่น้องผู้ร่วมสายธารเดียวกับเจ้า ขอพระองค์ทรงตอบแทนรางวัลอันยิ่งใหญ่แก่เจ้า เนื่องจากเจ้าจะมีชีวิตเพียงแค่อีก 6 วันเท่านั้น
ฉะนั้น ในช่วงวันที่เหลือจงตรวจสอบการงานของเจ้าให้ละเอียด และจงอย่าแต่งตั้งตัวแทนหลังจากเจ้า เนืองจากบัดนี้ถึงช่วงการเร้นกายระยะยาวแล้ว และนับจากนี้ต่อไปฉันจะไม่ปรากฏกายอีก เว้นแต่หลังจากบัญชาของพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อกาลเวลาผ่านพ้นไปอย่างยาวนาน จิตใจของประชาชนก้าวร้าว แข้งกระด้าง และแผ่นดินเต็มไปด้วยความอยุติธรรม .......จนจบฮะดีษ
(อิมาลุดดีน วะอิตมามุนนิอ์มะฮ์ เชคศอดูก หน้าที่ 467)
และหลังจากการเสียชีวิตลงของตัวเเทนเฉพาะคนที่ 4 การเร้นกายระยะสั้นก็ได้สิ้นสุดลง และเป็นจุดเริ่มต้นของการเร้นกายระยะยาวนาน[ฆัยบะฮ์ อัลกุบรอ]
2. ฆัยบะฮ์ อัลกุบรอ
   ดังที่กล่าวไปแล้วในช่วงของการเร้นกายระยะสั้นว่า บรรดาชีอะฮ์ ได้รับประโยชน์และติดต่อสัมพันธ์กับอิมามของตนโดยผ่านตัวแทนเฉพาะที่ท่านแต่งตั้งขึ้นมา พวกเขารู้จักหน้าที่ของตนโดยผ่านตัวแทนเหล่านี้ แต่ในช่วงของการเร้นกายระยะยาวความสัมพันธ์ดังกล่าวจะถูกตัดขาดลง บรรดาผู้ศรัทธาสามารถรับรู้หน้าที่ทางศาสนาของตนได้โดยผ่านตัวแทนทั่วไป [نواب العامة] ของอิมาม ซึ่งได้แก่บรรดานักปราชญ์และผู้รู้ทางศาสนาหรือมัรญิอ์ตักลีด (ผู้มีความเชี่ยวชาญพิเศษด้านหลักศาสนบัญญัติอิสลาม)
ประเด็นดังกล่าวรับรู้ได้โดยคำสั่งเสียของอิมามมะฮ์ดีย์  (อ.ญ) ซึ่งท่านได้กำชับไว้ในจดหมายที่ส่งถึงชีอะฮ์ ผู้มีเกียรติคนหนึ่งของท่าน และบางตอนของจดหมายฉบับนั้น ตัวแทนท่านที่สองของอิมามได้ประกาศให้ประชาชนได้รับรู้กันอย่างถ้วนหน้า ดังมีใจความว่า

وَاَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَقِعَةِ فَارْجِعُوْا فِيْهَا اِلَي رُوَاةِ حَدِيْثِنَا فَاِنَّهُمْ حُجَّتِي عَلَيْكُمْ وَاَنَاحُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ

สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใหม่ในอนาคต ดังนั้น จงย้อนกลับไปหาผู้รายงานฮะดีษของเรา (บรรดาฟุเกาะฮา) เนื่องจากพวกเขาเป็นข้อพิสูจน์ของฉันสำหรับพวกเจ้า ส่วนฉันเป็นข้อพิสูจน์ของอัลลอฮ์ในหมู่พวกเขา
หรือริวายะฮ์ที่ทุกคนคุ้นเคยกันดีในเรื่องให้ตักลีดตามมัรญิอ์

فأمَّا مَن كانَ منَ الفُقهاءِ صَائِناً لِنَفسِه، حَافِظاً لِدِينِه مُخالِفاً على هَواه، مُطِيعاً لأمرِ مَولَاه فَلِلعوامِّ أنْ يُقلِّدُوه
“และส่วนผู้ที่มาจากฟุเกาะฮา (ผู้เชี่ยวชาญด้านหลักศาสนบัญญัติ) ที่ปกป้องตัวของเขาเอง รักษาศาสนา ต่อต้านอารมณ์ใฝ่ต่ำ และปฏิบัติตามเมาลา(อิมาม)ของเขา ดังนั้นสำหรับผู้คนทั่วไป จำเป็นที่จะต้องปฏิบัติตามเขา”
(วะซาอิลุชชีอะฮ์ เชคฮุร อัลอามิลี เล่มที่ 27 หน้าที่ 131)
และนี้คือที่มาของการตักลีดกับมัรญิอ์ตักลีดในสังคมชีอะฮ์จากอดีตสู่ปัจจุบัน