การกินอาหารกับผลลัพธ์ต่อจิตวิญญาณ ตอนที่ 3

 

การกินมากเกินไป
 ถือเป็นอีกหนึ่งพฤติกรรมที่จะมาขัดขวางการขัดเกลาจิตวิญญาณของมนุษย์
บุคคลที่กินมากหรือกินจุ คือ ผู้ที่ในหนึ่งวันของเขาจะหมกมุ่นอยู่กับการสรรหาที่จะซื้ออาหารที่ดีอาหารที่อร่อยอยู่ตลอดเวลา
ในท้องของเขาจะเต็มไปด้วยอาหารนานาชนิดอยู่ตลอดจนเคยชิน
ท่านศาสดามุฮัมมัด(ศ็อลฯ)ได้กล่าวว่า
จงออกห่างจากการกินที่มากจนเกินไป
เพราะมันจะทำให้รัศมีแห่งการเรียนรู้ในหัวใจ
ของท่านถูกดับลง

- เวลาที่มนุษย์อิ่มมากๆเขาก็จะง่วงและเริ่มไม่อยากที่จะขยับตัวทำอะไร สุดท้ายเมื่อเป็นเช่นนี้ทุกๆวัน
ก็จะกลายเป็นความเคยชินและส่งผลในแง่ลบต่อหัวใจและจิตวิญญาณของเขา
เช่น
นมาซของเขาก็จะถูกทำให้ล่าช้าไป
หรืออาจต้องกอฎอนมาซ(นมาซชดใช้)
เพราะท้องที่อิ่มจนเกินไป
ไม่กล้าที่จะถือศีลอดมุสตะฮับเพราะกลัวว่าจะไม่ได้กิน
อาหารอร่อยๆระหว่างวัน เป็นต้น

ซึ่งพฤติกรรมข้างต้นถ้าเกิดขึ้นซ้ำๆบ่อยๆสุดท้ายก็จะเป็นตัวทำให้เราห่างไกลจากพระองค์(ซบ.)
และเป็นตัวทำให้อีหม่านของเรานั้นอ่อนแอลงไปในที่สุด
ท่านอิมามซอดิก(อ.)ได้กล่าวว่า
ไม่มีสิ่งใดที่จะอันตรายต่อหัวใจของมุอฺมิน
(ผู้ศรัทธา)มากไปกว่าการกินที่มากจนเกินไป
การกินมากจนเกินไปเป็นบ่อเกิดของหัวใจที่แข็งกระด้างและเป็นตัวปลุกชะฮฺวัต(อารมณ์ใฝ่ต่ำ)
และความหิว คือ อาหารของจิตวิญญาณ
ของหัวใจและของสุขภาพร่างกาย

 ด้วยเหตุนี้ในอิสลามจึงประณามพฤติกรรมการกินมากเกินไปนั่นเอง
ท่านอิมามซอดิก(อ.)ได้กล่าวว่า
พระองค์อัลลอฮ์(ซบ.)ทรงประณามการกินที่มากจนเกินไป

การกินที่มัฆรุฮ์(ควรที่จะหลีกเลี่ยง)

การกินที่มัฆรุฮ์ เป็นอีกผลลัพธ์ที่มีอิทธิพลในด้านลบแก่หัวใจของมนุษย์
เเต่ไม่ได้ถึงขั้นที่ว่าจะเป็นฮะร่าม(ต้องห้าม)ใดๆ
เเต่มันส่งผลในแง่ลบต่อมนุษย์ทางด้านจิตวิญญาณ

การกินที่ฮะร่าม เปรียบเสมือนการกินยาพิษ
เช่น สุกร
ส่วนหนึ่งจากริวายัตของท่านอิมามซัยนุล อาบิดีน
 امَّا الْخِنْزیرُ فَهوءُلاءِ الْمُخَنَّثُونَ وَ اشباهِهِمْ لا یدْعَوْنَ الی فاحِشَةٍ الّا اجابُوا.

“และสำหรับสุกรนั้นเปรียบดั่ง ประชาชนผู้ตกต่ำและหมกมุ่นอยู่กับอารมณ์ใฝ่ต่ำของตน พวกเขาจะไม่ถูกเชื้อเชิญไปสู่ความโสมมใดเว้นเสียแต่มันจะตอบรับ(ทุกการเชิญชวนไปสู่การงานที่โสมม)”
นี่คือคุณลักษณะของสุกร

ในปัจจุบันได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเนื้อของสุกรมีพยาธิชนิดนึงที่เรียกว่า พยาธิไส้เดือน เนื้อสุกรหนึ่งกิโลมีพยาธิชนิดนี้อยู่ 400000 ตัว
การกินสิ่งนี้มีโทษถึงชีวิต
มิหนำซ้ำพลังงานของอาหารเหล่านี้ที่เรากินเข้าไปก็จะถูกส่งไปหล่อหลอมเป็นพฤติกรรมของเราโดยไม่รู้ตัว
เฉกเช่น ดั่งสุกร
 การกินที่มัฆรุฮ์ เปรียบเสมือนการกินสิ่งที่ส่งผลเสียต่อสุขภาพ
ไม่มีโทษถึงชีวิตทันทีแต่ถ้ายังคงกินสิ่งมัฆรุฮ์ต่อเนื่องเรื่อยๆมันจะค่อยๆกัดกินจิตวิญญาณและทำลายสุขภาพ
ไปโดยไม่รู้ตัว
เช่น ในอิสลามถือว่า
ทานอาหารที่ร้อน
การเป่าอาหารที่ร้อน
การใช้ประโยชน์จากถ้วยชามที่หมิ่น หรือแตก
ใส่อาหารถือเป็นมัฆรุฮ์"
"ซึ่งตามหลักการวิทยาศาสตร์"
ในยุคปัจจุบันมีการเน้นย้ำให้หลีกเลี่ยงจากการใช้ประโยชน์จากถ้วยจานที่หมิ่นหรือเเตก
เพื่อสุขภาพร่างกายที่เเข็งแรงและปลอดภัยจากโรคต่างๆ

เรื่องเล่า
ท่านมัรฮูม ชะฮีดมุเฏาะฮะรีได้เล่าเรื่องราวหนึ่ง
เกี่ยวกับอาจารย์ที่เป็นนักขัดเกลาจิตวิญญาณของท่านว่า
อาจารย์ท่านนี้ถือเป็นปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ท่านนึง
คืนหนึ่งท่านได้เข้าร่วมงานเกี่ยวกับการอ่านบทกวีและท่านก็ถูกเชิญขึ้นมากล่าวบทกวีโดยที่ท่านเองก็ไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงใดๆได้เลย
ในขณะเดียวกันท่านรู้ดีว่าการกล่าวบทกวีในยามกลางคืนถือเป็นมัฆรุฮ์
และในค่ำคืนนั้นเองท่านก็ไม่ลุกขึ้นนมาซชัฟอฺ
(นมาซมุสตะฮับยามค่ำคืน)
อาจารย์ของท่านชะฮีดมุเฏาะฮารีได้กล่าวว่า
"ผลลัพธ์อันนี้เกิดมาจากงานในคืนนั้น ที่ฉันได้ทำการงานที่มัฆรุฮ์ลงไป"