การตายของผู้ที่ไม่รู้จักอิมามมะฮ์ดี(อ) คือการตายในสภาพผู้โง่เขลา

มุสลิมทุกคนโดยเฉพาะคนในยุคสุดท้ายนี้ควรให้ความสำคัญกับเรื่องราวแห่งการรู้จักต่อท่านอิมามมะฮฺดีย์(อ) อย่าถ่องแท้และสมบูรณ์ เพราะการนับถือศาสนาอิสลามจะประสบความสำเร็จหรือไม่ประสบความสำเร็จ ก็ขึ้นอยู่กับการทำความเข้าใจในเนื้อหาอย่างถ่องแท้ และสมบูรณ์ในเรื่องนี้เท่านั้น เพราะการทำความเข้าใจเรื่องราวแห่งการรู้จักอิมามมะฮ์ดีย์(อ)อย่างถ่องแท้จะนำมาซึ่งความสำเร็จในการเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง จะเป็นตัวกำหนดบทบาท และวิถีชีวิตที่ถูกต้องของมนุษย์ทุกๆคน
บทพิสูจน์อันหนึ่งได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของเนื้อหาอันนี้ ก็คือ ตัวบทฮะดิษ (รายงาน) บทหนึ่ง ซึ่งถูกกล่าวโดยท่านศาสดามูฮัมมัด (ซล.) และเป็นฮะดิษที่ถูกยอมรับจากบรรดาอุลามาอ์ (นักวิชาการ) ทั้งสายซุนนีย์ และชีอะฮ์ กล่าวว่า : "ใครก็ตามที่ได้ตายไป และเขาไม่รู้จักอิมาม (ผู้นำ) ในยุคสมัยของเขา (อิมามประจำยุคของเขา) การตายของเขานั้น คือการตายแบบ ญาฮิลียะฮ์ (การตายในสภาพที่โง่เขลา)
บุคคลใดก็ตามในที่นี้ หมายถึง ทุกคนที่เป็นมุสลิมไม่ว่าจะเป็นคนที่ปฏิบัตินมาซ หรือไม่ปฏิบัตินมาซ จะเป็นคนที่ประกอบพิธีฮัจญ์ หรือไม่ประกอบพิธีฮัจญ์ คนทุกประเภท คนที่ปฏิบัตินมาซ ประกอบพิธีฮัจญ์ ถือศีลอด และประกอบคุณงามความดีต่างๆ อย่างมากมายก็จะรวมอยู่ในความหมายนี้ด้วย และไม่ว่ามุสลิมคนนั้นจะทำดีขนาดไหน แต่เมื่อเขาตายลง โดยที่ไม่รู้จักอิมามประจำยุคสมัยของเขา แน่นอนการตายของเขาเสมือนการตายเยี่ยง "ญาฮิลียะฮ์" (ในสภาพที่โง่เขลา) สภาพญาฮิลียะฮ์ ก็คือ สภาพก่อนการมาปรากฏของอิสลาม สภาพที่ไม่ใช่มุสลิม เป็นยุคที่ป่าเถื่อน ไร้ซึ่งทุกๆ ศาสนา
ดังนั้นคนที่ตายลง ในขณะที่ไม่ได้รู้จักอิมามประจำยุคสมัย(อิมามมะฮดีย์(อ) เขาก็เหมือนกับคนที่ตายแบบไม่มีค่า ตายแบบคนที่อยู่ในยุคที่ไร้ศาสนา เหมือนกับคนที่ไม่ได้เกิดในยุคอิสลาม และตายในสภาพที่ไม่ใช่มุสลิม
นี่คือความสำคัญของมนุษย์ทุกคนที่จะต้องทำความเข้าใจกับการรู้จักอิมามประจำยุคสมัยของเขา โดยไม่มีข้อแม้ หรือข้อยกเว้นใดๆ

ที่มา สุนทรวลี ซัยยิดสุไลมาน ฮูซัยนี