วิเคราะห์เรื่องราวของอิมามมะฮ์ดี ตอน 32

2. ขอบเขตของชีอะฮ์ในการติดต่อกับอิม่ามโดยตรง
อิมามอะลีฮาดี (อิมามที่ 10) และ #อิมามฮาซันอัสกะรี (อิมามที่ 11)ได้วางขั้นตอนให้แก่ชีอะฮ์ผู้ปฏิบัติตามอะฮ์ลุลบัยต์นบีเป็นขั้นเป็นตอน
เพื่อปูพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับช่วงที่อิมามมะฮ์ดีฆ็อยบัต(ไม่ปรากฏตัว)
อัลมัสอูดี้ นักประวัติศาสตร์อิสลาม ตาย ฮ.ศ. 346 ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ไว้อย่างชัดเจนในหนังสือ “อิษบาตุล วะซียะฮ์” หน้า 231 ว่า
إنّ أبا الحسن الهادي صاحب العسكر احتجب عن كثير من الشيعة إلّا عن عدد يسير من خواصّه
อิม่ามอบุลฮาซัน อัลฮาดี(อิมามที่10) เจ้าของฉายา อัลอัสกัร ได้ปิดบังซ่อนตัวเองไปจากบรรดาชีอะฮ์ทั่วไปโดยส่วนมาก ยกเว้น คนใกล้ชิดของเขาจำนวนน้อยนิดเท่านั้น(ที่จะได้พบเจอกับอิมามโดยตรง)
فلّما أفضى الأمر إلى أبي محمّد عليه السلام، كان يكلّم شيعته الخواصّ وغيرهم من وراء الستر إلّا في الأوقات الّتي يركب فيها إلى دار السلطان
เมื่อถึงวาระที่อิม่ามอบูมุฮัมมัด(อิม่ามฮาซันอัสกะรี)ดำรงตำแหน่งอิม่าม
อิม่ามจะสนทนากับชีอะฮ์ผู้ใกล้ชิดของเขาและสนทนากับบุคคลอื่นๆจากทางหลังม่าน ยกเว้น ในช่วงเวลาที่อิมามขี่พาหนะไปที่ปราสาทของเจ้าเมืองเท่านั้น
อิมามที่ 10 และอิม่าม 11 ได้ปกปิดตัวเองจากบรรดาชีอะฮ์ทั้งช่วงที่ถูกปิดกั้นจากฝ่ายกาหลิบอับบาซียะฮ์ และบางช่วงที่อิม่ามสามารถพบปะกับผู้คนได้ก็ไม่ออกมาพบโดยตรง ที่เมืองซะมัรรอ อิรัก
เพื่อทำให้บรรดาชีอะฮ์เริ่มคุ้นเคยกับการดำเนินชีวิตในยุคฆ็อยบัตของอิมามมะฮ์ดี(อิม่ามที่12)
เนื่องจากอิม่ามทั้งสองอยู่ใกล้กับยุคสมัยการฆ็อยบัต
การติดต่อระหว่างอิม่ามทั้งสองกับบรรดาชีอะฮ์ได้ถูกจำกัดอยู่ในวิธี
การเขียนจดหมายสื่อสารกัน
การลงลายมือชื่อรับรองบนสารต่างๆ
และการแต่งตั้งวะกีล-ตัวแทนให้ไปดำเนินการแทนอิม่าม
เมื่อมีการเขียนจดหมายส่งไปสอบถามอิมาม และมีจดหมายตอบกลับมายังผู้ถามมากมาย
อะหมัด บิน อิสฮ๊าก อัลอัชอะรี ชาวเมืองกุม อิหร่าน (นักรายงานฮะดีษที่สูงส่งและเชื่อถือได้ ซึ่งเป็นสาวกของอิมามที่ 9,10,11) #ได้เล่าว่า
دخلت على أبي محمّد عليه السلام فسألته أن يكتب لأنظر إلى خطّه فأعرفه إذا ورد
ฉันได้เข้าไปพบกับอิม่ามอบูมุฮัมมัด(อิม่ามที่11)
แล้วฉันได้ขอให้อิม่ามเขียนหนังสือให้ฉันได้ดูลายมือของท่านไว้
เพื่อฉันจะได้รู้จัก(ลายมือของท่าน)
เมื่อเวลาที่ท่านมีจดหมาย(ของอิม่ามฮาซันอัสกะรีจากอิรัก)ส่งมาถึง(ที่เมืองกุม อิหร่าน)
ดู มะนากิบ อาลี่ อบีตอลิบ ผู้แต่ง อิบนุชะรอชูบ เล่ม 3 หน้า 533
ด้วยเหตุนี้ ทำให้บรรดาชีอะฮ์กลุ่มหนึ่งถือเป็นโอกาสในการเข้าพบกับอิมามฮาซันอัสกะรี่ ในช่วงเวลาที่อิม่ามเดินทางไปรายงานตัวที่วังกาหลิบทุกสัปดาห์