ความประเสริฐของท่านหญิงซัยนับ (อ.)

 

ความอดทนของท่านหญิง
ในขบวนการต่อสู้ฮูซัยนี ผู้ที่เรียนรู้บทเรียนเกี่ยวกับความอดทนมากที่สุดและได้รับแสงเเห่งจิตวิญญาณฮูซัยนี นั้นคือ ท่านหญิง_ซัยนับ (อ.) น้องสาวผู้ทรงเกียรติของอิมาม
  หนึ่งในประโยคของ ท่านหญิง ซัยนับ (อ.) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความอดทนที่สูงส่งของท่าน คือประโยดนี้:
(  ألْحَمْدُ للهِ الَّذی أکْرَمَنَا بِالشَّهَادَةِ  )
  “ขอสรรเสริญเเด่พระองค์_ผู้ทรงให้เกียรติเราด้วยกับการเป็นชะฮาดะห์ "

ความอดทนของท่านหญิง
 ในการชุมนุมของ อิบนิ ซิยาด เมื่อเหล่าบรรดาชาติชั่วได้ทำการเย้ยหยันท่านหญิงซัยนับ เสมือนการโรยเกลือบนบาดแผล เพื่อที่ #ทำลายจิตใจท่านหญิง ด้วยกับการพูดว่า : "เจ้าไม่เห็นหรอกหรือ ว่าอัลลอฮฺได้ทำอะไรกับพี่ชายของเจ้าและครอบครัวของเจ้า ?"  
 อันที่จริงมันต้องการจะพูดว่า "เจ้าเห็นไหม อัลลอฮฺได้ทรงลงบาลออะไรให้เจ้า "
 ท่านหญิง ซัยนับ (อ.) กล่าวด้วยความสงบมั่น ที่ออกมาจากความอดทนที่สูงส่งและความพึงพอใจของท่าน ได้กล่าวว่า :   « مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلاً  »
 "ฉันไม่เห็นสิ่งอื่นใดเลย_นอกจากความสวยงาม"
 
 อิบนิ ซิยาด จึงประหลาดใจกับคำตอบของหญิงสาวผู้เป็นเชลยศึก และมันก็ประหลาดใจกับความอดทนอันสูงส่งของท่านกับความทุกข์ยากที่ต้องเผชิญมา จึงทำให้จนมุมในการโต้แย้งกับท่านหญิง

ความรู้ของท่านหญิงซัยนับ (อ.)
 เมื่อท่านหญิง ซัยนับ (อ.) กล่าวคุตบะห์ที่เร่าร้อนในตลาดกุฟะห์, จากการยืนยันจากคำกล่าวของท่านอิมามซัจญาด (อ.)ถึง #ตำแหน่งทางวิชาการของ ท่านหญิง ซัยนับ (อ.) :
 " أنتِ  عالِمَةٌ غَيرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَةٍ "
 “ท่านคือผู้รู้เเละนักปราชญ์ที่ไม่ได้ผ่านการเรียนรู้จากครู #และท่านคือผู้ที่เข้าใจโดยปราศจากผู้ที่มาทำความเข้าใจให้กับท่าน”
 จากคำกล่าวของอิมามสัจญาด (อ.) นี้แสดงให้เห็นถึงความรู้อันสูงส่งของท่านหญิง ซัยนับ (อ.)

• ความเอื้ออาทรของท่านหญิง
 ในความเอื้ออาทรของท่านหญิง ด้วยกับประเด็นนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับความใจกว้างของท่าน
ในตอนบ่ายในวันอาชูรอ เมื่อบุตรชายทั้งสองของท่านถูกสังหาร ท่านไม่ได้ออกจากคัยมะฮ์ ในขณะที่บรรดาชะฮีดคนอื่นๆ ถูกสังหาร ท่านได้ออกจากคัยมะฮฺเพื่อปลอบประโลมท่านอิมามฮูเซน (อ.)  แต่ท่านไม่ได้ออกจากคัยมะฮฺเพื่อไม่ให้พี่ชายของท่าน ฮูเซน (อ.) ต้องอับอาย

• อิบะดะฮ์ (เคารพภักดี)ของท่านหญิง
 ท่านหญิง ซัยนับ กุบรอ (อ.) ไม่เคยหยุดพักในการทำละหมาดยามค่ำคืนเเม้จะตกอยู่ในสถานภาพที่เป็นเชลยศึก แม้กระทั่งในคืนที่ 11 ของเดือนมูฮัรรอม
มีรายงานจาก อิมามสัจญาด (อ.) ได้กล่าวว่า: แท้จริง ท่านอาของฉัน คือ ผู้ที่ทำการละหมาดทั้งวาญิบ (ภาคบังคับ) และมุสตะฮับ (มิใช่ภาคบังคับ) ตลอดเวลาระหว่างทางจากเมืองกูฟะฮ์ จนถึงเมืองชาม (ซีเรีย ปัจจุบัน) และบางสถานที่ นางได้ทำละหมาดในท่านั่ง !

มีคนถามว่าทำไมต้องนั่งละหมาด?

อิมามกล่าวว่า : เนื่องจากความหิวกระหายและร่างกายที่อ่อนเพลีย เป็นเวลาสามวันสามคืนที่ความหิวโหยและความอ่อนเพลียอย่างรุนแรง ท่านหญิงแบ่งอาหารของท่านให้กับเด็ก ๆ เพราะปริมาณอาหารที่ศัตรูให้คือขนมปังคนละก้อนต่อวันนั้น มันไม่เพียงพอ

 
������ منبع ؛  مطهری ، مرتضی ، حماسه حسینی ، تهران ، انتشارات صدرا ، چاپ بیست و یکم ، سال ۱۳۷۵ ، ج ۲ ، ص ۲۲۵
• همان ، صفحه ۷۴
• شیخ عباس قمی ، منتهى الآمال ، ( تهران ، علمیه اسلامیه ، چاپ قدیم ، ۱۳۳۱ ه . ش ) ج ۱ ، ص ۲۹۸
• رياحين الشريعة ، ( پیشین ) ، ج ۳ ، ص ۶۲
• مطهری ، مرتضی ، تفسیر سوره مزمل ، تهران ، انتشارات صدرا ، ۱۳۶۴ ، ص ۶۸
• محلاتی ، ذبیح الله ، رياحين الشريعه ، تهران ، دار الكتب الاسلامیه ، ج ۳ ، ص ۶۱

บทความโดย เชคอะลีอักบาร