ยาซีด ผู้บงการสั่งสังหารอิมามฮูเซนจากตำราชีอะฮ์ ตอนที่ 8

 

เชคมูฟีด ตาย ฮ.ศ. 413 บันทึกไว้ในตำรา อัลเอ็รช๊าด ฟีมะอ์ริฟะติ ฮุญะญิลลาฮ์ อะลัลอิบ๊าด เริ่มตั้งแต่เล่ม 2 หน้า 30  ว่า
فَلَمَّا مَاتَ مُعَاوِيَةُ وذلك للنصف من رجب سنة ستين من الهجرة، كَتَبَ يَزِيدُ إلى الوليدِ بنِ عتبة بن أبى سفيان وكان على المدينة مِنْ قِبَل معاوية أَنْ يَأْخُذَ الحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بالبيعة له، ولا يُرَخِّص له في التَّأَخُّر عَنْ ذَلِكَ
เมื่อมุอาวียะฮ์เสียชีวิต วันที่ 15 รอญับ ปีฮิจญ์เราะฮ์ที่ 60
ยาซีดได้เขียนสารส่งไปยังวาลีด บินอุตบะฮ์บินอีบสุฟยาน ผู้ปกครองมะดีนะฮ์ที่มุอาวียะฮ์แต่งตั้งไว้ ในสารมีใจความว่า
จงเอาบัยอัตกับฮูเซน อย่ายอมผ่อนปรนให้เขาล่าช้าเรื่องนั้น
หน้าที่ 35 เชคมูฟีด เล่าว่า
و اِمْتِنَاعُه من بيعته وما كان من امر ابن الزبير في ذلك وخروجُهما الي مكة
อิม่ามฮูเซนและอิบนุซูเบรได้ปฏิเสธการบัยอัตแก่ยาซีด
และทั้งสองออกจากมะดีนะฮ์ไปพำนักที่มักกะฮ์
ต่อมาชาวกูฟะฮ์ส่งจดหมายมาเชิญอิม่ามฮูเซนไปกูฟะฮ์
อิหม่ามจึงได้มุสลิมบินอะกีลเป็นตัวแทนไปกูฟะฮ์ก่อนในฐานะตัวแทน
หน้าที่ 41 เชคมูฟีดเล่าว่า
وَكَتَبَ إِلَى عبيد الله معه: أما بعد فانه كتب إلى شيعتى من أهل الكوفة يخبروننى ان ابن عقيل فيها يجمع الجموع ليشق عصا المسلمين فسر حين تقرأ كتابى هذا حتى تأتى الكوفة فتطلب ابن عقيل طلب الخزرة حتى تثقفه فتوثقه أو تقتله أو تنفيه والسلام
(พอยาซีดรู้ข่าวว่าอิมามฮูเซนส่งตัวแทนไปกูฟะฮ์แล้ว)
ยาซีดจึงเขียนจดหมายส่งไปถึงอุบัยดุลลอฮ์ บินซิยาด (ในจดหมายมีใจความว่า)
พวกของข้าได้ส่งจดหมายมาถึงข้า พวกเขาแจ้งข่าวกับข้าว่า
มุสลิมบินอะกีลอยู่ที่นั่น เขากำลังรวบรวมคนเพื่อสร้างความแตกแยกในหมู่มุสลิม
เมื่อเจ้าอ่านจดหมายของข้าแล้ว จงเดินทางไปกูฟะฮ์ ตามหามุสลิมบินอะกีล จนกระทั่งเจ้าจะปราบเขา จับเขามัดไว้ “หรือไม่เจ้าก็ฆ่าเขา” หรือไม่เจ้าก็เนรเทศเขา วัสสลาม
หน้าที่ 61 เชคมูฟีดเล่าว่า (อุบัยดุลลอฮ์บินซิยาดส่งทหารไปจับมุสลิมบินอะกีล)
فَلَمَّا دَخَلَ لَمْ يُسَلِّمْ عَلَيْهِ بِالْإِمْرَةِ ، فقال له الحرسى: ألا تسلم على الامير؟ فقال: ان كان يريد قتلى فما سلامى عليه، وان كان لا يريد قتلى ليكثرن سلامى عليه، فقال له ابن زياد: لَعَمْرِي لَتُقْتَلَنَّ ؟ قال: كذلك؟ قال: نعم
เมื่อมุสลิมบินอะกีลถูกคุมตัวเข้ามา เขาไม่ให้สลามแก่ผู้ปกครอง(อุบัยดุลลอฮ์บินซิยาด)
ทหารจึงกล่าวกับเขาว่า ทำไมเจ้าไม่ให้สลามท่านอามีร ?
มุสลิมบินอะกีลกล่าวว่า หากเขาต้องการฆ่าฉัน ฉันก็ไม่ให้สลามเขา
หากเขาไม่ต้องการฆ่าฉัน ฉันจะให้สลามเขา
อุบัยดุลลอฮ์บินซิยาดได้กล่าวกับเขาว่า ขอสาบานว่า ข้าจะฆ่าเจ้าแน่นอน
เขากล่าวว่า เช่นนั้นหรือ
เขาตอบว่า ใช่
หน้าที่ 64 เชคมูฟีดเล่าว่า
ثُمَّ قَالَ ابنُ زياد: اِصْعَدُوْا بِهِ فوق القصر وَاضْرِبُوا عُنُقَهُ
อุบัยดุลลอฮ์บินซิยาดกล่าวว่า
พวกเจ้าจงพามุสลิมบินอะกีลขึ้นไปบนปราสาท แล้วพวกเจ้าจงตัดศรีษะของเขา
หน้าที่ 67 เชคมูฟีดเล่าว่า
وَلَمَّا قُتِلَ مُسلِم وهَانِي رحمة الله عليهما بعث عبيد الله بن زياد برأسيهما مع هَانِي بْن أَبِي حية الوادعى، والزبير بن الاروح التميمى، إلى يزيد بن معاوية
เมื่อมุสลิมบินอะกีลกับฮานีบินอุรวะฮ์ถูกฆ่าแล้ว
อุบัยดุลลอฮ์บินซิยาด(คนที่ยาซีดแต่งตั้งเป็นผู้ปกครองกูฟะฮ์)ได้ส่งศรีษะของเขาทั้งสองไปให้ยาซีด
เล่ม 2 หน้าที่ 67 เชคมูฟีดเล่าว่า
فَكَتَبَ إِلَيْهِ يَزيدُ : اما بعد فانك لم تَعد ان كنتَ كما اُحب عملتَ عملَ الحازم، وصلتَ صولة الشجاع الرابط الجاش وقد اغنيتَ وكفيتَ وصَدَّقْتَ ظَنِّي بِكَ ورأيى فيكَ
ยาซีดได้เขียนจดหมายไปถึงอุบัยดุลลอฮ์บินซิยาดว่า
เจ้าไม่ผิดสัญญา เจ้าเป็นดั่งที่ข้าชอบ เจ้าได้กระทำการอย่างแน่วแน่ เจ้าไปถึงความกล้าหาญแล้ว และเจ้าได้ทำให้เพียงพอแล้ว และเจ้าได้ทำให้ความเชื่อของข้าที่มีต่อเจ้าเป็นจริงแล้ว และความคิดของข้าอยู่ในตัวเจ้าแล้ว (วรรคต่อมา)
وَ إِنَّهُ قَدْ بَلَغَنِي ان حسينا قد توجه إلى العراق فضع المناظر والمسالح واحترس واحبس على الظنة واقتل على التهمة، واكتب إِلَيَّ فيما يحدث من خبر انشآء الله تعالى
ได้มีข่าวมายังข้า(ยะซีด)ว่า ฮูเซนได้มุ่งหน้าไปที่อิรักแล้ว
ดังนั้นเจ้าจงวางบรรดาผู้จับตามองและพวกติดอาวุธไว้ จงเฝ้าสังเกตการณ์ไว้ จงจับขังคนที่คาดว่า(เป็นผู้สนับสนุนฮูเซน) และจงฆ่าคนที่ต้องสงสัย
และจงเขียนมารายงานข้าในสิ่งที่เกิดขึ้น วัสสลาม

ข้อความนี้ตรงกับสิ่งที่อุละมาอ์ซุนนี่สองคนบันทึกไว้
อิบนุญะรีรและอิบนุกะษีรบันทึกว่า ยาซีดส่งจดหมายไปหาอุบัยดุลลอฮ์ บินซิยาดว่า
قَدْ بَلَغَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ بْنَ علي قَدْ تَوَجَّهَ نَحْوَ الْعِرَاقِ ، فَضَعِ الْمَنَاظِرَ وَالْمَسَالِحَ ، وَاحْتَرِسْ عَلَى الظِّنّ ، وَخُذْ عَلَى التُّهْمَةِ ، غَيْرَ أَنْ لَا تَقْتُلَ إِلَّا مَنْ قَاتَلَكَ ، وَاكْتُبْ إِلَيَّ فِي كُلِّ مَا يَحْدُثُ مِنَ الخَبَر، وَالسَّلَامُ
ได้มีข่าวมายังข้า(ยะซีด)ว่า ฮูเซนบินอะลี ได้มุ่งหน้าไปที่อิรักแล้ว ดังนั้นเจ้าจงวางบรรดาผู้จับตามองและพวกติดอาวุธไว้ จงเฝ้าสังเกตการณ์บนการคาดเดา จงจับ(คน)บนการระแวงสงสัย ยกเว้น เจ้าอย่าฆ่าผู้ใด นอกจาก ผู้นั้นต่อสู้กับเจ้า และจงเขียนมารายงานข้าทุกสิ่งที่เกิดขึ้น วัสสลาม
ดูตารีค อัต-ต็อบรีย์  เล่ม 4 หน้า 285 และ อัลบิดายะฮ์ วันนิฮายะฮ์ เล่ม 5 หน้า 672
สิ่งที่ได้รับจากจดหมายยะซีดฉบับนี้คือ
1.#ยะซีดสั่งอิบนุซิยาดว่า อย่าฆ่าใคร ยกเว้นผู้นั้นต่อสู้กับเจ้า = อิม่ามฮูเซนได้ขัดขืนสู้กับอิบนุซิยาด ดังนั้นอิบนุซิยาดจึงมีสิทธิฆ่าอิม่ามได้ตามที่ยะซีดสั่ง
2.#ยะซีดสั่งอิบนุซิยาดให้รายงานเขาทุกสิ่งที่เกิดขึ้น = อิบนุซิยาดได้รายงานยะซีดให้รับรู้ก่อนแล้วว่า อิม่ามฮูเซนได้สู้กับเขา เขาจะฆ่าอิม่าม ฉะนั้นจะอ้างว่ายะซีดไม่รู้ได้อย่างไร
นั่นคือสิ่งที่เชคมูฟีด,อิบนุญะรีรและอิบนุกะษีรเล่าไว้ตรงกัน

หนังสืออัลอิรชาด เล่ม 2 หน้า 88  เชคมูฟีด เล่าว่า
فَلَمَّا قَرَأَ عُبَيْدُ اللَّهِ الْكِتاَبَ قاَلَ: هذا كتاب ناصح مشفق على قومه، فقام إليه شمرُ بن ذى الجوشن لعنه الله فقال: أتَقبَل هذا منه وقد نزل بارضكَ وإلى جنبكَ ؟ والله لئن رَحِلَ من بلادكَ ولم يضع يده في يدك ليكونن اولى بالقوة ولتكونن اولى بالضعف والعجز...
เมื่ออุบัยดุลลอฮบินซิยาดได้อ่านจดหมายนั้น เขากล่าวว่านี่คือจดหมายตักเตือนห่วงใจต่อหมู่ชนของเขา
ชิมร์บินซิลเญาชันลุกขึ้นไปหาอิบนุซิยาดแล้วกล่าวว่า
ท่านจะยอมรับสิ่งนี้จากเขาหรือ ซึ่งเขา(ฮูเซน)ได้มาถึงแผ่นดินของท่านแล้วและอยู่ข้างท่านแล้ว ?
ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ถ้าเขาออกจากเมืองของท่านไป โดยที่เขาไม่ได้เอามือของเขาวางบนมือของท่าน(ยอมบัยอัต) แน่นอนฮูเซนจะกลายเป็นผู้ที่เข้มแข็ง และท่านจะกลายเป็นผู้ที่อ่อนแอ...
فقال له ابنُ زياد: نِعمَ ما رأيتَ، الرأىُ رأيكَ، اُخرج بهذا الكتاب إلى عمر بن سعد فَليَعرِض على الحسين وأصحابه النزول على حُكمِى
อิบนุซิยาดได้กล่าวกับชิมร์ว่า
ความคิดของท่านนั้นดีมาก เห็นด้วยกับความคิดของท่าน
ท่านจงนำจดหมายฉบับนี้ไปให้แม่ทัพอุมัรบินสะอัด(ซึ่งกำลังตั้งทัพปิดล้อมอิมามฮูเซนอยู่ที่กัรบาลา)ให้เขายื่นแก่ท่านฮูเซนและอัศฮาบของเขาให้ยอมอยู่ภายใต้คำบัญชาของฉัน(คือจงยอมบัยอัตแก่ยาซีดโดยดี)
فَإِنْ فَعَلُوا فَلْيَبْعَثْ بِهِمْ إِلَيَّ سِلْماً، واِن هُمْ أبَوا فَليُقاتِلهُم، فَاِنْ فَعَلَ فَاسْمَع لَهُ وَأطِع
หากพวกเขา(ฮูเซนและอัศฮาบ)ยอมปฏิบัติตาม ท่านจงส่งพวกเขามาหาฉันอย่างปลอดภัย
แต่ถ้าพวกเขาปฏิเสธ จงสู้รบปราบปรามพวกเขา ถ้าหากเขาได้ปฏิบัติ ท่านจงเชื่อฟังเขา  
وَاِنْ أَبَى أن يُقَاتِلَهم فأنت امير الجيش واضرب عنقه وابعث إِلَيَّ برأسه
และถ้าฮูเซนปฏิเสธ ที่จะสู้กับพวกเขา(ทหาร) ท่านเป็นหัวหน้าของกองทัพนั้น
จงตัดศรีษะของเขา แล้วส่งศรีษะของเขามาให้ฉัน

สรุปความว่า
ถ้าอ่านตั้งแต่หน้า 30 จนถึงหน้า 88 จะเข้าใจว่า
คนบงการสั่งสังหารอิมามฮูเซนคือยาซีด เพราะเขาสั่งว่าจงเอาบัยอัตกับฮูเซนโดยไม่มีการผ่อนปรน
แต่ถ้าอ่านแค่หน้าที่ 88 เท่านั้น
จะเข้าใจว่าคนสั่งฆ่าอิมามฮูเซนคือ อุบัยดุลลอฮ์ อิบนิซิยาด
เพราะอิมามปฏิเสธการบัยอัตต่อยาซีด จึงไม่มีการผ่อนปรนใดๆ
ดังนั้นต้องดูข้อความที่แวดล้อมให้ครบถ้วนจึงจะเข้าใจเหตุการณ์นี้

บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ